Προς το περιεχόμενο

Porcupine Tree - The Incident


SpyrosCh

Προτεινόμενες αναρτήσεις

:o :o :-[ :-[ :'( :'(

Μακάρι να μη προσεγγίσω ποτέ ένα νέο δισκογράφημα με αυτόν τον τρόπο. Εντάξει, σε καταλαβαίνω ότι είσαι ακόμα ανοιχτός σε αυτά που έχει να σου δώσει ο δίσκος, λόγω του ότι έκανες αυτή την πρόχειρη πρώτη ακρόαση. Αλλά (άποψή μου πάντα, δε σε κακολογώ προσωπικά) αποφεύγω σαν τον διάολο το λιβάνι να κάνω πρώτες ακροάσεις με αυτόν τον τρόπο. Βρίσκω πολύ πιο "αληθινό" το να στήσεις ένα μικρό σκηνικό στον προσωπικό σου χώρο και χρόνο για να υποδεχθείς τους καρπούς ενός νέου δισκογραφήματος που υποπτεύεσαι ότι έχει να σου δώσει κάτι.

Φιλικά όλα αυτά έτσι;  ;)

 

Στο δια ταύτα τώρα...

Όταν ακούω πινελιές από Floyd στις μουσικές του Wilson το πρώτο που νιώθω είναι... εκτίμηση. Εκτίμηση διότι βλέπω ένα χαρισματικό άνθρωπο να διαιωνίζει τα κληροδοτήματα των υψίστων στη "περίεργη" μουσική πραγματικότητα των 00's. Επιτρέψτε μου να γράψω πως δε θεωρώ κλοπές αυτές τις πινελιές. Βασικά, δεν είναι αντιγραφές. 

(Αντιγραφή είναι αυτό που  έκαναν οι Dream Theater με το Endless Sacrifice (intro) στο Give In to Me (intro) του Michael Jackson. Ή ακόμα, το ίδιο συγκρότημα με το Never Enough που έχει ακριβώς ίδια δομή με το Stockholm Syndrome των Muse).

 

+ 44282,4444444444444

 

Προσωπικά, ήταν μια απίστευτα έντονη στιγμή για εμένα η πρώτη ακρόαση. Και αυτές που ακολούθησαν, με πότισαν με συναισθήματα και σκέψεις αξίας πολλών καρατίων. Οπότε, το αν είναι καλός ένας δίσκος είναι μια συζήτηση πολύ σχετική πιστεύω...

 

Η προκατάληψη δεν οδηγεί πουθενά. Αντίθετα, η διάθεση για υποδοχή όλο και διαφορετικών τάσεων, απογειώνει τον ακροατή.

Αυτές ήταν οι ταπεινές μου απόψεις.

 

 

Εννοείται φίλε alter ότι η σωστή ακρόαση γίνεται από το αυθεντικό cd/lp στο δωμάτιό σου, με ή χωρίς παρέα, αλλά μη το παρακάνουμε με τους καρπούς και τα κόκκινα κρασιά που είπε κάποτε ένας γραφικός συντάκτης γνωστού περιοδικού...

Επίσης οι "πινελιές" που αναφέρεις δεν έχουν καμία διαφορά από τα γνωστά κλοπιμαία των dream theater (τους οποίους έπαψα να εκτιμώ από το 1999). Γιατί κανείς δεν έλεγε τίποτα για τις πινελιές από την αρχή της καρριέρας του steven όταν όντως μετουσίωνε με εξωφρενική ευρηματικότητα τα 70's μέσα στα 90's και έπειτα στα 00's???

Τέλος μη βαφτίζεις προκατάληψη την απογοήτευση... Διότι το μεγαλείο των Porcupine (ως το deadwing) ήταν αυτό που μου γιγάντωνε τη διάθεση για τη διαφορετικότητα... Αλλά η διαφορετικότητα πρέπει να συνοδεύεται και από συνθέσεις που "ξυπνάνε" όπως προαναφέρθηκε και να μη γίνεται αυτοσκοπός που οδηγεί σε μουσικό βάλτωμα...

Προσωπικά πιστεύω ότι ο wilson "κάηκε" από τη συμμετοχές του σε πολλά Projects είτε σαν συνθέτης είτε σαν παραγωγός/μηχανικός ήχου και ελπίζω και εύχομαι αυτό το κάψιμο να είναι παροδικό, γιατί όπως και να το κάνουμε μιλάμε για έναν από τους κορυφαίους Progressive μουσικούς της τελευταίας 20ετίας... 

YouHaveToBeHappyWithWhatYouHaveToBeHappyWith

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 31
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Ομολογώ πάντως ότι όσο περνάει ο καιρός τόσο μου αρέσει...και δη το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, κομματάρα!

 

Για να καταλήγουμε: είναι ένας δίσκος που σίγουρα αξίζει προσοχής, take it or leave it.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παιδια πιστευω οτι ο δισκος σιγουρα αξιζει προσοχη και οντως με καθε προσεχτικο ακουσμα ανακαλυπτεις τεριμενα μεν αλλα ενδιαφερουσα στοιχεια δε!!!εξαλλου o Wilson ενας απο τους σηματικοτερους μουσικους της εποχης μας και αξιζει τη προσοχη μας!!

Fender η' Gibson? Ιδου η απορια!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εννοείται φίλε alter ότι η σωστή ακρόαση γίνεται από το αυθεντικό cd/lp στο δωμάτιό σου, με ή χωρίς παρέα, αλλά μη το παρακάνουμε με τους καρπούς και τα κόκκινα κρασιά που είπε κάποτε ένας γραφικός συντάκτης γνωστού περιοδικού...

Επίσης οι "πινελιές" που αναφέρεις δεν έχουν καμία διαφορά από τα γνωστά κλοπιμαία των dream theater (τους οποίους έπαψα να εκτιμώ από το 1999). Γιατί κανείς δεν έλεγε τίποτα για τις πινελιές από την αρχή της καρριέρας του steven όταν όντως μετουσίωνε με εξωφρενική ευρηματικότητα τα 70's μέσα στα 90's και έπειτα στα 00's???

Τέλος μη βαφτίζεις προκατάληψη την απογοήτευση... Διότι το μεγαλείο των Porcupine (ως το deadwing) ήταν αυτό που μου γιγάντωνε τη διάθεση για τη διαφορετικότητα... Αλλά η διαφορετικότητα πρέπει να συνοδεύεται και από συνθέσεις που "ξυπνάνε" όπως προαναφέρθηκε και να μη γίνεται αυτοσκοπός που οδηγεί σε μουσικό βάλτωμα...

Προσωπικά πιστεύω ότι ο wilson "κάηκε" από τη συμμετοχές του σε πολλά Projects είτε σαν συνθέτης είτε σαν παραγωγός/μηχανικός ήχου και ελπίζω και εύχομαι αυτό το κάψιμο να είναι παροδικό, γιατί όπως και να το κάνουμε μιλάμε για έναν από τους κορυφαίους Progressive μουσικούς της τελευταίας 20ετίας... 

 

Παίρνω αυτά που ζητάω από αυτόν τον δίσκο. Ίσως να μη τα παίρνω στη ποσότητα που τα έπαιρνα από προηγούμενους δίσκους του συγκροτήματος.

Αλλά ακόμα μου δίνουν κάτι αυτοί οι μουσικοί με τη μουσική τους.

 

Αυτό μου αρκεί, τη στιγμή που πλέον δεν έχει να αποδείξει κάτι ο Steve.  ;)

 

www.myspace.com/dizzydizign

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παίρνω αυτά που ζητάω από αυτόν τον δίσκο. Ίσως να μη τα παίρνω στη ποσότητα που τα έπαιρνα από προηγούμενους δίσκους του συγκροτήματος.

Αλλά ακόμα μου δίνουν κάτι αυτοί οι μουσικοί με τη μουσική τους.

 

Αυτό μου αρκεί, τη στιγμή που πλέον δεν έχει να αποδείξει κάτι ο Steve.  ;)

 

 

Εγώ πάλι επειδή δεν συμβιβάζομαι με ψίχουλα από μουσικούς επιπέδου wilson, δεν αρκούμαι απλά στο να μου δίνουν "κάτι", αλλά περιμένω να με συγκλονίζουν όπως στο παρελθόν...

Και όταν κάποιος (όχι μόνο ο wilson) αναπαύεται στις δάφνες του και παρακμάζει καλυμμένος πίσω από την ταμπέλα "δεν έχω να αποδείξω τίποτα" που για μένα σημαίνει "δεν έχω πια να δώσω τίποτα", πέφτει ακόμα περισσότερο στην εκτίμησή μου...

Συμπερασματικά φίλε alter μάλλον εγώ είμαι ακόμα ερωτευμένος με τους porcupine και απογοητεύομαι, ενώ εσύ είσαι παντρεμένος και συμβιβάζεσαι...

YouHaveToBeHappyWithWhatYouHaveToBeHappyWith

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το ξέρω ότι δεν έχει σχέση με τον δίσκο το σχόλιο αυτό, αλλά ούτε ο ερωτευμένος απογοητεύεται, ούτε ο παντρεμένος συμβιβάζεται. Όλα είναι θέμα πώς τα έχει θεωρήσει κάποιος... ;)

Το πάθος με το οποίο θάβεις το Insurgentes (διάβασα και άλλο σου ποστ σε άλλο θρεντ) και το Incident ποτέ δε θα το υιοθετούσα. Αμφότερα έχουν πράγματα που συγκλονίζουν αυτούς που έχουν τη διάθεση να τα "δουν" και πράγματα που είχαν και παλιότεροι δίσκοι του Steve. Και εννοείται ότι το Insurgentes δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με το Incident.

Μάλλον θα επαναλάβω ότι όλα είναι θέμα πώς τα έχει θεωρήσει κάποιος...

 

Και ας προσθέσω κι αυτό: Κανείς δε σου είπε ότι ο Steve θα σε απογειώνει με όλες του τις δουλειές. Ανησυχητικό δεν είναι ότι γράφει αυτά που γράφει τώρα. Ανησυχητικό θα ήταν να έβγαζε επί 15 χρόνια τα ίδια πράγματα με τις ίδιες συνταγές, με το φόβο να μή ξυνίσει το κοινό του.

 

Οπότε, δεν θα βγάλει πουθενά να συνεχίσουμε να λέμε ο καθένας τα ίδια πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Κάπου εδώ ας το κλείσω το θέμα αυτό.  

www.myspace.com/dizzydizign

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το ξέρω ότι δεν έχει σχέση με τον δίσκο το σχόλιο αυτό, αλλά ούτε ο ερωτευμένος απογοητεύεται, ούτε ο παντρεμένος συμβιβάζεται. Όλα είναι θέμα πώς τα έχει θεωρήσει κάποιος... ;)

Το πάθος με το οποίο θάβεις το Insurgentes (διάβασα και άλλο σου ποστ σε άλλο θρεντ) και το Incident ποτέ δε θα το υιοθετούσα. Αμφότερα έχουν πράγματα που συγκλονίζουν αυτούς που έχουν τη διάθεση να τα "δουν" και πράγματα που είχαν και παλιότεροι δίσκοι του Steve. Και εννοείται ότι το Insurgentes δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με το Incident.

Μάλλον θα επαναλάβω ότι όλα είναι θέμα πώς τα έχει θεωρήσει κάποιος...

 

Και ας προσθέσω κι αυτό: Κανείς δε σου είπε ότι ο Steve θα σε απογειώνει με όλες του τις δουλειές. Ανησυχητικό δεν είναι ότι γράφει αυτά που γράφει τώρα. Ανησυχητικό θα ήταν να έβγαζε επί 15 χρόνια τα ίδια πράγματα με τις ίδιες συνταγές, με το φόβο να μή ξυνίσει το κοινό του.

 

Οπότε, δεν θα βγάλει πουθενά να συνεχίσουμε να λέμε ο καθένας τα ίδια πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Κάπου εδώ ας το κλείσω το θέμα αυτό.  

 

 

1) Σου είπα ότι από τα γραφόμενά σου φαίνεσαι σαν παντρεμένος και συμβιβασμένος...

2) Μπέρδεψες τώρα την απογοήτευσή μου ως παθιασμένος οπαδός του steven με κάποιο "άσβεστο μίσος" να τον επικρίνω... Έστω, όπως τον λατρεύω παθιασμένα έτσι τον κρίνω...

3) Τα μόνα κοινά που έχουν insurgentes και incident είναι τα δύο πρώτα γράμματα του τίτλου τους και η ... βαρεμάρα!

4) Εγώ ως οπαδός περιμένω από μουσικούς επιπέδου wilson τα καλύτερα, δεν χρειάζομαι κανέναν να μου "λέει" ή να μου "εγγυηθεί" οτιδήποτε... Επίσης εάν έγραφε "τα ίδια και τα ίδια" όπως τόσο απλοικά λες κανένας δε θα ασχολούνταν εξαρχής μαζί του οπότε δε θα υπήρχε κοινό να ξυνίσει...

5) Μάλλον εσύ δεν έχεις "διάθεση να δεις" ότι το να υπάρχουν "πράγματα από δω κι από κει μέσα σε κάποιο δίσκο που συγκλονίζουν και το να πρέπει να τον περνάς από μικροσκόπιο για να τα βρεις" δεν αποτελεί κριτήριο για κάποιο καλό δίσκο αλλά για κάποιον κακό... Εγώ από τον wilson ήμουν συνηθισμένος να ακούω ΜΟΝΟ εξαιρετικές συνθέσεις και ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΛΜΠΟΥΜ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ.

YouHaveToBeHappyWithWhatYouHaveToBeHappyWith

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ πιστεύω οτι όταν μια progressive μπάντα(αν και δεν αρέσει αυτός ο όρος στον SW :P) διχάζει το κοινό της είναι καλό σημάδι, καθώς δείχνει οτι σε αυτο το κοινό υπάρχουν πολλές απαιτήσεις ανάλογα με τα γούστα του καθενός(που σε αυτο τον χώρο είναι "περιεργα" και αντιφατικά ώρες ώρες).

 

Στους PT, αν και δεν μιλάω εκ πειρας προς θεου, αυτο που έχω διαπιστώσει είναι οτι υπάρχουν 2 σχολες... "Προ In Absentia εποχη" και "μετα In Absentia εποχή". Δεν ειναι τυχαιο οτι έχουμε και την αλλαγή drummer ακριβώς εκεί. Εγω επειδή δεν ακούω πολλα χρόνια PT φυσικό ειναι να ξεκίνησα με In Absentia-Deadwing και λίγο αργότερα πηγα πιο πίσω. Μαρεσουν και οι δυο σχολές :P αλλα προτιμώ τα παλαιοτερα τους καθώς δεν νομίζω να ξαναβγάλουν album όπως Signify και Lightbulb Sun, οποτε για το νεο αλμπουμ δεν μπορώ να πω οτι μου ειναι αδιάφορο γιατι όσο να ναι έχει καποια στοιχεια απο τα παλια τους. Τα drums ειναι πιο γηινα, υπάρχει περισσοτερη ατμοσφαιρα σε όλα τα μέρη του αλμπουμ. Σιγουρα περιμενα κάτι καλύτερο-ειδικά οταν ακους οτι θα υπαρχει 60λεπτο concept, αλλα αυτα τα μικρα πισωγυρισματα καθώς και οτι κρατανε τα συγχρονα στοιχεια τους (metal παραγωγή κτλ) δεν πρέπει να σε αφήνουν εντελώς αδιάφορο. Γνωμη μου!

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Έχω ακούσει το δίσκο αρκετές φορές. Θα συμφωνήσω με τον alter και το spyro...

Είναι ένα εξαιρετικό άλμπουμ. Θεωρώ ότι ένας μουσικός αλλάζει εικόνες (άνθρωπος είναι και αυτός...) και δε γίνεται να σου βγάζει κάθε 2 χρόνια ένα In Absentia και ένα Deadwing... Είναι πρακτικά αδύνατο! Το ξέρεις αυτό relayer. Θεωρώ την άποψή σου σεβαστή. Αλλά δε γίνεται να "επηρεάζεις" τους άλλους με τέτοιες αναφορές. BAD INCIDENT και τέτοια... Πες απλά (όπως όλοι μας το κάνουμε) "Δε μ' αρέσει" και τέλος!

Οι Porcupine Tree έβγαλαν ένα ακόμη καλό άλμπουμ με ένα εξαιρετικό artwork (συμφωνώ με το Σπύρο) και εξαιρετική στιχουργική δουλειά. Όσον αφορά τις επιρροές που αναφέρει ο relayer, θεωρώ ότι όλα τα γκρουπ το κάνουν αυτό και ειδικά στην εποχή μας. Δεν είναι αυτός όμως λόγος να "θάβεις" ένα άλμπουμ.

"Να με θάψουν οι οχτροί γιατί με θάβουν οι φίλοι"

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου