Προς το περιεχόμενο

Audio resolution test: 192kHz vs 96kHz vs 44.1kHz


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Άν θέλετε να κάνετε blind test στον εαυτό σας μπορείτε να κάνετε το εξής:

Γράψτε σε ένα cd τα 3 tracks από το τελευταίο τεστ και ακούστε το καθένα από 3-4 φορές. Μετά βάλτε το στο repeat, πατήστε Play και πατήστε το κουμπί για το επόμενο track πολλές φορές τυχαία. Χωρίς να βλέπετε φυσικά, ακούστε για λίγο το κομμάτι που έχει μπει στην τύχη και μόλις κάνετε την "μαντεψιά" σας, κοιτάξτε στον Player και δείτε ποιο κομμάτι παίζει. Ήταν αυτό που νομίζατε? ;)

 

 

EDIT: Επειδή έχει αναφερθεί 2 φορές (την μία με pm) η πιθανότητα τρικ στο τελευταίο τεστ, να πω ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα πουθενά σε κανένα τεστ. Απλώς στα τελευταία tracks έκοψα ισόποσα το τέλος για να χωράνε στο upload, οπότε και το ίδιο μέγεθος.

Δεν υπάρχει κανένα κόλπο, το ξαναλέω

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 88
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

Καλημερα  και χρονια πολλα !!

 

Αργια μητηρ πασων ....εξωσχολικων  δραστηριοτητων  ;D

 

Εκανα ακροαση εις διπλουν  .... α) sennheizer HD650 /Cardas cable /M.Fidelity pro 

b)  EAR/Bryston/Sonus faber

 

Kαι στις 2 ακροασεις  η αποψη μου ειναι οτι  οσο ανεβαινουν τα Khz ανεβαινει και η ποιοτητα  , οι διαφορες οντως ειναι πολυ μικρες  και μονο με ΄μελετη΄ της εγγραφης

τις καταλαβαινει καποιος  και φυσικα μονο με Α/Β τεστ  , αναλυση , διαφανεια και καλυτερος διαχωρισμος

οργανων ειναι αυτα που  δυσκολα αναμεσα σε 96 - 192 και αρκετα ευκολα αναμεσα σε 44 - 192  παρατηρησα  , ενω ηταν εμφανης η εξωτερικη ηχογραφηση.

 

....να βαλουμε και ενα 4 τεστ  με το κομματι  απο Βινυλιο ?  ;D

 

 

 

 

...γηρασκω αει διδασκομενος...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το θεώρημα της δειγματοληψίας (Shannon), πάνω στο οποίο βασίζεται όλη η επιστήμη του DSP (Digital Signal Processing) και το οποίο έχει εκατοντάδες εφαρμογές, μας εξασφαλίζει ότι:

 

Η δειγματοληψία στα 44,1 KHz εμπεριέχει ΟΛΗ (αλλά ΟΛΗ όμως) την πληροφορία ενός σήματος του οποίου η μέγιστη συχνότητα είναι 22,05 KHz.

 

Μην μπαίνετε στο τριπάκι να σκεφτείτε ότι μεγαλύτερη δειγματοληψία σημαίνει μεγαλύτερη ποιότητα. Είναι λάθος να ενώσετε τα διακριτά σημεία του sampling για να σχηματίσετε την καμπύλη εκείνη που μοιάζει με την αρχική κυματομορφή που δειγματολαμβάνεται. Εδώ μιλάμε για διακριτές τιμές και δίνεται λαθέμενα η εντύπωση ότι περισσότερες τέτοιες τιμές σημαίνει καλύτερη ποιότητα. Δεν λειτουργεί έτσι το θεώρημα, γιατί απλά έχουμε ΟΛΗ την πληροφορία μέχρι τα 44,1 Khz. Φυσικά και μπορούμε να κάνουμε μεγαλύτερη δειγματοληψία, αλλά δεν χρειάζεται.

 

Η ανάγκη να μεταβούμε στα 48 KHz (πέραν φυσικά από την εξαναγκαστική ανάγκη εξέλιξης που διακατέχει τον άνθρωπο γενικότερα.. ;D) προέρχεται από το lowpass φίλτρο του AD/DA μετατροπέα. Κάθε φίλτρο (μηδενός εξαιρομένου) έχει κάποια χαρακτηριστικά όπως μείωση ένταση ορισμένων συχνοτήτων (typical attenuation), τον περιορισμό κάποιων συχνοτήτων (band limiting) και φυσικά τα χαρακτηριστικά φάσης. Επειδή λοιπόν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είναι ιδεατά και επειδή επηρρεάζουν το σήμα, κρίθηκε αναγκαίο να μεταβούμε στην δειγματοληψία των 48 KHz, έτσι ώστε η μείωση της έντασης των συχνοτήτων που ΔΕΝ μας χρειάζονται (δηλαδή όλες πάνω από το 1/2 της συχνότητας Nyquist) να ΜΗΝ επηρρεάζει καμμία συχνότητα κάτω από τα 22,05 KHz και συνεπώς να έχουμε ακόμη μικρότερη αλλοίωση (ή και μηδαμινή αλλοίωση) του αρχικού σήματος.

 

Προσωπικά, δεν μπορώ να ακούσω κάποια διαφορά μεταξύ 48 KHz και 96 KHz. Αν όντως υπάρχει κάποια διαφορά αυτή θα είναι πολύ μικρή. Με καλούς μετατροπείς δεν μπορώ να ακούσω ούτε διαφορές μεταξύ 44,1KHz και 48 KHz. Αν όντως υπάρχει κάποια διαφορά αυτή θα είναι πολύ μικρή.

 

Φαντάζομαι ένα test, το οποίο αν μη τι άλλο θα ήταν πιο σωστά στημένο, θα περιλάμβανε την ηχογράφηση ενός σήματος χρησιμοποιώντας έναν πολύ καλό μετατροπέα σε 2-3 sampling rates (π.χ. 44,1 KHz, 48 KHz και 96 KHz - προς θεού όχι 192 KHz) μετά κάποιον φτηνό μετατροπέα και φυσικά την σύγκριση μεταξύ τους.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Όλα καλά τα γράφεις Ourdarkness απλώς να κάνω μια μικρή ένσταση για την έκφραση περί ενός άλλου πιο καλά στημένου τεστ.

Θα ήθελα να μου εξηγήσεις τι δεν ήταν καλά στημένο σε αυτά τα τεστ και να το συζητήσουμε αν θέλεις.

Η Mackie Onyx 400f που χρησιμοποίησα θεωρείται από ευρεία γκάμα χρηστών ότι διαθέτει AD conversion υψηλής ποιότητας. Επίσης, πέρα από το αρχικό τεστ χρησιμοποίησα μετά από υποδείξεις μελών, και άλλο τεστ σταθερής πηγής. Οπότε?? :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Haryy,

 

θεωρώ ότι π.χ. αυτό:

 

...με αποτέλεσμα να είναι όσο το δυνατόν πιο "ίδια"  σε απόδοση και χαρακτήρα.

Πρώτα ηχογράφησα τις ακουστικές για να έχω σε σταθερή θέση το μικρόφωνο και μετά τις φωνές με άλλη θέση (για να είμαι σε σταθερή απόσταση χρησιμοποίησα Pop filter).

 

επιδέχεται βελτιώσεις. :)

 

(εκτός αν είσαι 100% σίγουρος ότι και στα 3 takes έπαιξες πανομοιότυπα)

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ νομίζω μεν ότι έπαιξα πολύ κοντά μεταξύ τους τα takes, αλλά επειδή συζητήσαμε και για προσθήκη τεστ σταθερής πηγής συμπεριέλαβα και ένα τέτοιο στο τέλος.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν και αργοπορημένος, ας πω κι'εγώ την άποψή μου...

Κατέβασα όλα τα αρχεία και τα άκουσα σε A/B/C mode... δεν θα καταλάβαινα διαφορά, που να τα άκουγα ένα μήνα!

 

Επίσης, πιστεύω (κι'εγώ) ότι το πείραμα "μπάζει" από αρκετές μεριές.

Πρώτον, θα προτιμούσα κάποιο σήμα που να μην είχε ίχνη του χώρου που ηχογραφήθηκε. Δηλαδή, κάτι τελείως "dry"... Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου φαίνεται ότι η ύπαρξη "ambience" στο σήμα δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στην διαδικασία.

 

Δεύτερον, για το λόγο που αναφέρθηκε ήδη, ότι δεν μπορούν να βγουν συμπεράσματα από διαφορετικές πηγές, όσο ίδιο και αν είναι το παίξιμο, η φωνή κτλ. Ειδικά όταν ψάχνουμε ψύλλο στ'άχυρα.

 

Και τρίτο, επειδή δεν είναι δυνατό από υποκειμενικές παρατηρήσεις ("μου άρεσε το τάδε", "το δείνα είχε πιο πολύ "αέρα" κτλ.) να βγει αντικειμενικό συμπέρασμα, που φαντάζομαι ότι ήταν το ζητούμενο του πειράματος.

Θα προτιμούσα να είχε ηχογραφηθεί πχ. ένα απλό ημιτονοειδές pure tone σε διαφορετικές συχνότητες δειγματοληψίας, να υποστεί το όποιο downsampling/bit reduction, και έπειτα να μετρηθεί πχ. η αρμονική παραμόρφωση στα τελικά αρχεία για κάθε περίπτωση. Ή ακόμα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν pure tones 2-3 ενδεικτικών συχνοτήτων για τις 3 κύριες μπάντες (πχ. στα 200Hz, 2ΚΗz, 12KHz) για να δούμε και αν η συχνότητα του ήχου επηρρεάζει τα αποτελέσματα.

Επειδή -φαντάζομαι ότι- η όποια διαφορά, αν υπάρχει, θα είναι της τάξης του χιλιοστού του εκατοστού (στο THD), μου φαίνεται λίγο "κάπως" να βγει συμπέρασμα βασισμένο μόνο στα αυτιά μας.

Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση που κάποιος θόρυβος στο σήμα ίσως να παράγει πιο ελκυστικά αποτελέσματα (πχ. το dithering) οπότε ίσως και αυτό που προτείνω να μην είναι σωστό approach... Απλά θα προτιμούσα να υπήρχε κάτι το "αντικειμενικά μετρήσιμο" που να βοηθούσε να βγει ένα πιο ασφαλές συμπέρασμα.

 

Πάντως, ευχαριστώ τον Haryy για το ενδιαφέρον πείραμα και τον χρόνο που διέθεσε.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το θεώρημα της δειγματοληψίας (Shannon), πάνω στο οποίο βασίζεται όλη η επιστήμη του DSP (Digital Signal Processing) και το οποίο έχει εκατοντάδες εφαρμογές, μας εξασφαλίζει ότι:

 

Η δειγματοληψία στα 44,1 KHz εμπεριέχει ΟΛΗ (αλλά ΟΛΗ όμως) την πληροφορία ενός σήματος του οποίου η μέγιστη συχνότητα είναι 22,05 KHz.

 

Μην μπαίνετε στο τριπάκι να σκεφτείτε ότι μεγαλύτερη δειγματοληψία σημαίνει μεγαλύτερη ποιότητα. Είναι λάθος να ενώσετε τα διακριτά σημεία του sampling για να σχηματίσετε την καμπύλη εκείνη που μοιάζει με την αρχική κυματομορφή που δειγματολαμβάνεται. Εδώ μιλάμε για διακριτές τιμές και δίνεται λαθέμενα η εντύπωση ότι περισσότερες τέτοιες τιμές σημαίνει καλύτερη ποιότητα. Δεν λειτουργεί έτσι το θεώρημα, γιατί απλά έχουμε ΟΛΗ την πληροφορία μέχρι τα 44,1 Khz. Φυσικά και μπορούμε να κάνουμε μεγαλύτερη δειγματοληψία, αλλά δεν χρειάζεται.

 

 

θα διατυπωσω μια αποψη, την οποια δεν την εχω βρει καπου γραμμενη, αλλα την εχω συμπερανει (ενδεχομενως λανθασμενα) απο ενα συνδυασμο δυο διαφορετικων θεματων :

 

Ενα φυσικο οργανο περιλαμβανει πρακτικα απειρες αρμονικες και το Θ. Shannon λεει οτι θα φιλτραρουμε τις ανωτερες απο αυτες που επιτρέπονται, ωστε να εχουμε πληρη αναπαρασταση του σηματος. Φαινομενικα, επειδη ακουμε μεχρι 20k (και λιγοτερο στην πραγματικοτητα) λεμε οτι δεν πολυπειραζει και να φιλτραρουμε τις υψηλοτερης ταξης αρμονικες.

 

Επειδη ομως λαμβανει χωρα και το φαινομενο των τονων αθροισματος και διαφορας (οπως και αλλα φαινομενα παραγωγης νεων τονων που δεν εχουν παιχτει, αλλα ακουγονται), αναρωτιεμαι μηπως με το φιλτραρισμα  για να υπακουσουμε στο Shannon , δεν επιτρεπουμε την παρουσια των νεων αυτων αρμονικων (που ειναι ακουστες) που διαμορφωνουν τελικα τη χροια του ηχου ενος φυσικου οργανου.

 

Μηπως ενα απο τα πραγματα που ακουγονται στις ανωτερες δειγματοληψιες ειναι και αυτες οι υψηλης ταξης (ακουστες) αρμονικες που προκυπτουν απο τονους διαφορας ακομα ψηλοτερων (μη ακουστων) αρμονικων;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Γεια σου infectme247. Ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου. Μήπως άκουσες και το τεστ στην 5η σελίδα με την σταθερή πηγή? Θα ήθελα την άποψή σου αν δεν το έχεις ήδη ακούσει.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου