Προς το περιεχόμενο

Να ανεβάσω τη μουσική μου στο internet;


skantzos

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Αυτο σας ξεφυγε

 

Απλα μια επισημανση... Ο κυριος Burnett μιλαει εχοντας μια καλη εικονα για το τι συμβαινει στις ΗΠΑ, οποτε ισως να μην εχει και πολυ νοημα η γενικευση...

 

ο T.BONE (ο κυριος που μιλαει,ο οποιος ειναι και ενας απο τους σημαντικοτερους παραγωγους του..ΠΛΑΝΗΤΗ και..αρκετα καλος... ;D μουσικος ο ιδιος)...μιλαει για τις ΗΠΑ.

 

 

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 52
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Αυτο σας ξεφυγε

 

ο T.BONE (ο κυριος που μιλαει,ο οποιος ειναι και ενας απο τους σημαντικοτερους παραγωγους του..ΠΛΑΝΗΤΗ και..αρκετα καλος... ;D μουσικος ο ιδιος)...μιλαει για τις ΗΠΑ.

 

 

Σε τι συνίσταται η διαφορά?

 

Οι συνθήκες στις οποίες αναφέρεται ο Burnett ίδιες είναι. Κάνω λάθος?

 

Ανταλλάσω ΔΕΚΟ με baja telecaster.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Απλα στις ΗΠΑ εχεις εστω και...μια ελπιδα στις χιλιες να κανεις κατι στη μουσικη σε αλλες χωρες αυτη η ελπιδα ειναι περιπου..μια στο εκατομμυριο....(μιλαω παντα για επιτυχια που θα οδηγησει στο να ζει καποιος απο τη μουσικη του)

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Έχεις δίκιο, απλά δεν νομίζω πως αυτό επηρεάζει το γεγονός πως ο Burnett κάνει τον εξής άστοχο συσχετισμό: οι χρήστες του myspace είναι πολλοί άρα η μουσική που διατίθεται στο myspace χάνει την αξία της.

Ανταλλάσω ΔΕΚΟ με baja telecaster.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ενταξει μη ξεχνας οτι ο συγκεκριμενος τυπος ειναι τοσο παραδοσιακος που μισει ακομα και το....cd...... ;D

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και συγχωρείται. Αν κάνει τέτοιες ΔΙΣΚΑΡΕΣ.

 

Πάντως αν δει κανείς πώς ηχογράφησε τον τελευταίο δίσκο του Mellencamp θα νομίζει ότι είμαστε στα 50’s

 

http://www.mellencamp.com/news.html?n_id=625

 

The album was recorded on vintage equipment – a 55 year-old Ampex tape recorder with just one microphone -- in Savannah at the First African Baptist Church, in Memphis at Sun Studios and in San Antonio in room 414 of the Gunter Hotel.

;D

Συγνώμη για το offtopic.

Ανταλλάσω ΔΕΚΟ με baja telecaster.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Υπάρχουν ηλεκτρονικές υπηρεσίες (http://ow.ly/2RaO0, http://ow.ly/2RaO7, http://ow.ly/2RaOi) που πουλάνε τη μουσική σου στο itunes κ.τ.λ. Δεν τα δοκίμασα αλλά ακούγεται καλά. Γιατί όχι, αν δεν βασίζεσαι στα lyrics και φτιάχνεις διεθνώς ανταγωνιστική μουσική, μπορείς να πάρεις τα χρήματα από μία αγορά στην οποία αλλιώς δεν θα είχες πρόσβαση.

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κανείς δεν ενσωματώνεται σε τέτοιο μηχανισμό διανομής χωρίς να έχει παραιτηθεί από τη πιθανότητα να καταξιωθεί καλλιτεχνικά - δεν έχει σχέση με το επίπεδο της δουλειάς του, αλλά με το είδος του κοινού που αποζητά.

Υπάρχουν δημιουργοί (δεν λέω καλλιτέχνες γιατί δεν μου λέει τίποτα η λέξη) που τώρα ξεκινάνε, δεν είναι όλοι φτασμένοι και καταξιωμένοι. Σε τέτοιου είδος sites έχω δεί πραγματικά αριστουργήματα που δεν τα βλέπεις στις επώνυμες εκθέσεις. Και (εύκολα) θα βρείς πιό φρέσκα πράγματα, καινούργιες τάσεις και απόψεις που μία καταξιωμένη gallerie δύσκολα θα έδειχνε.

Aπό και την άλλη και οι "καλλιτέχνες"-δημιουργοί...είναι άνθρωποι σαν και εμάς ξέρεις...

έχουν να πληρώσουν λογαριασμούς, τα υλικά της δουλειάς τους, το φαί τους...

Ο καλλιτέχνης αποζητά τη προσωπική σχέση με το θεατή/ακροατή του. Οτιδήποτε άλλο είναι διαφήμιση.

Ο καλλιτέχνης αποζητά τον θεατή/ακροατή και την αποδοχή του αλλά και τον οβολό του...Οτιδήποτε άλλο είναι παραμυθι για τα μικρά παιδιά.

 

Το ξέρω επειδή γνωρίζω το σάιτ του φίλου σου και τα σχετικά του όπως και τον ρόλο που καλούνται να γεμίσουν.

Τα παραπάνω και δι εσέ...και μην κολλάς στο site του φίλου μου....Άλλο παράδειγμα

http://www.we7.com

 

δε θεωρώ τη μαγειρική ως καλλιτεχνική απασχόληση

Εάν θεωρούμε τέχνη τη φωτογραφία (ας πούμε), πρέπει να θεωρήσουμε και τη μαγειρική...αν το δούμε καλύτερα, έχει τους ίδιους δημιουργικούς κανόνες. :D ;)

Μαραθώνιος Εναλλακτική Σχολή

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

Μέχρι ένα σημείο συμφωνούσα με τον ΑΪ στην αρχική του τοποθέτηση περί social websites (myspace, soundclick, facebook, etc). Είναι λογικό, ότι με το που μπαίνεις στο Ιντερνετ υποβιβάζεσαι σε αυτό που κάνουν τα άλλα 4 δις κόσμος, και συν αυτού όταν μπαίνεις σε μία σελίδα σαν αυτές που αναφέρθηκαν άμεσα μπαίνεις στον ανταγωνισμό με τους άλλους εκατομύρια!

 

Το νόημα, όμως, είναι ότι τα πάντα αποτελούν διαφήμιση, είτε είναι πληρωμένη, είτε είναι τσάμπα, είτε είναι στο facebook, είτε σε ένα φόρουμ!

 

Είναι τρομερά απογοητευτικό να θεορούμε de facto την ποιότητα του όλου κοινού. Λυπάμαι αλλά έχω γνωρίσει καταπληκτικούς ανθρώπους μέσω του Ιντερνετ και έχω συνεργαστεί, δουλέψει, προσλάβει κόσμο ακριβώς από εκεί. Και όποιος νομίζει διαφορετικά, απλά μάλλον δεν έχει ιδέα που να τους βρει, και ο ίδιος καταναλώνεται σε σελίδες που δεν αξίζουν τον κόπο!

 

Ο μηχανισμός είναι το εργαλείο. Το κάνεις ότι θέλεις τελικά!

 

(άσε που σε προσωπικό επίπεδο τα πάω πολύ ωραία με την ενασχόληση μου με το Ιντερνετ και τις δουλειές που προκείπτουν από εδώ... ;))

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πολλά τα θέματα που προέκυψαν. Ας προσπαθήσω:

 

α) Γράφει ο marathon ότι "δεν λέω καλλιτέχνες γιατί δεν μου λέει τίποτα η λέξη". Δεκτόν, αλλά πρέπει να δεχθείς και εσύ ότι σε πολλούς άλλους ανθρώπους λέει.

 

β) Επίσης γράφει ότι "Ο καλλιτέχνης αποζητά τον θεατή/ακροατή και την αποδοχή του αλλά και τον οβολό του...Οτιδήποτε άλλο είναι παραμυθι για τα μικρά παιδιά.", δήλωση που αφήνω ασχολίαστη διότι δεν τον τιμά να μη ξέρει τον τεράστιο αριθμό καλλιτεχνών που επέμειναν να καλλιτεχνίζουν παρά το γεγονός ότι δεν τους πλήρωνε κανείς γι' αυτό.

 

γ) Μετά (γνωρίζοντας το παρελθόν μου ως επαγγελματία - όχι καλλιτέχνη - φωτογράφου) γράφει ότι "Εάν θεωρούμε τέχνη τη φωτογραφία (ας πούμε), πρέπει να θεωρήσουμε και τη μαγειρική...αν το δούμε καλύτερα, έχει τους ίδιους δημιουργικούς κανόνες.", δήλωση που μπορεί να δεχθεί αδιαμαρτύρητα μόνο κάποιος που δεν ασχολείται ούτε με τη φωτογραφία, ούτε με τη μαγειρική (εγώ π.χ. που ασχολούμαι και με τα δύο, επιμένω ότι είναι ασκήσεις ύφους όλα αυτά που γράφει).

 

δ) Επιστρέφοντας στο θέμα, γράφει ο Jazzjoker, αναφερόμενος στη σχέση ανάμεσα στο Myspace και το Facebook ότι "Νομίζω ότι όποιος τα βάζει στο ίδιο καζάνι και τα απορρίπτει συλλήβδην, απλώς δεν τα ξέρει αρκετά καλά.". Η απάντησή μου είναι "Ναι, ή αυτό, ή τα ξέρει καλύτερα από εσένα". Και τα δύο είναι site κοινωνικής δικτύωσης - απλά στη περίπτωση του myspace κατέληξε να θεωρείται "λημέρι" καλλιτεχνών επειδή υπερβολικά μεγάλος αριθμός ανθρώπων (που δεν πιστεύουν στο ίντερνετ αρκετά ώστε να επενδύσουν κάποιο ποσό) το χρησιμοποιεί σαν τέτοιο.

 

ε) Ο Superfunk (και ο matawan, αν και προφανώς ορμώμενος από άλλα κίνητρα) εντόπισαν ότι η αναφορά σχετίζεται με τις Η.Π.Α. Το ότι κάποιος το βρήκε και το πόσταρε στο noiz δε σημαίνει ότι αυτές οι δηλώσεις αφορούν το κοινό του noiz ή ότι ο άνθρωπος θα τις έκανε ποτέ ως αρμόδιες για το ελληνικό κοινό.

 

στ) Ο Nikolas λέει ότι "Το νόημα, όμως, είναι ότι τα πάντα αποτελούν διαφήμιση, είτε είναι πληρωμένη, είτε είναι τσάμπα, είτε είναι στο facebook, είτε σε ένα φόρουμ!", δήλωση με την οποία θα συμφωνήσω για τις ανάγκες της συζήτησης, αλλά αν αυτό ισχύει, τότε είναι σαφές ότι πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός για την προς-τα-έξω εικόνα του. Εγώ είπα - πολύ απλά - ότι μηχανισμοί όπως του Facebook και του MySpace δεν είναι οι καταλληλότεροι γι' αυτή τη δουλειά, ακριβώς επειδή δεν έχουν φτιαχτεί γι' αυτή τη δουλειά.

 

-----------------------------

 

Στο ίντερνετ υπάρχει η παρεξήγηση ότι μπορείς να πάρεις δίχως να επενδύσεις, αντίληψη που στην Ελλάδα είναι εξόχως ενισχυμένη από τις πάγιες παθογένειες της νεοελληνικής λουφαδόρικης νοοτροπίας. Καλώς ή κακώς, δεν είναι έτσι τα πράγματα και - από εκεί και έπειτα - ας αποφασίσει καθένας κατά πόσο θέλει να εκτίθεται και σε ποιους.

 

 

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου