H Λογική του Αργά.

[Spiros Poullos]

 

@Beeros ασε Σπυρο καλυτερα να βρης την ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ ( αν υπαρχει ) .Οποτε εκει το ''αργα''

θα ειναι πιο ευκολο βλεποντας το.

 

 

παρτιτουρα παιζει αλλα δεν ειναι σωστη...δεν εχω θεμα το βγαζω και με το αυτι...καλα πάει μεχρι τώρα το θεμα ειναι οτι παίζω στο practise kit με λαστιχα και εχει φοβερο groove και feel αλλα τι να παρεις χαμπαρι στα λαστιχα...

[GKETS]

εξαιρετικο θεμα.

κατα τα μαθητικά μου χρόνια ακουγοντας τους δασκαλους μου που επαιζαν πολυ ομορφα κομματια οπως το asturias του albaniz, ηθελα να τα παιξω και εγω.

με το μαθητικο μυαλο μου τοτε δεν μπορουσα να κατανοησω οτι καποια πραγματα πρεπει να γινουν "κτημα" σου πρωτα και μετα να αποδωθουν σωστα.

έτσι λοιπον η γρηγορη μελετη σχεδον παντα με εφερνε σε αδιεξοδα

το ιδιο συνεβη και στο πιανο.

κατα τη περιοδο του πτυχιου στη κιθαρα μπηκα στη λογικη του μελεταω αργα.

παρολο που σημερα συνηδητοποιω πως εντελως τυχαια πηρα το πτυχιο στη κιθαρα,καθως αν μπορουσα να ξαναδωσω εξετασεις σημερα,με αυτα τα "μυαλα" θα αξιζα το πτυχιο.

θεωρω οτι αυτο ειναι γνωρισμα της ηλικιας διοτι συνηθως οριμαζοντας ως ανθρωπος κατανοεις τις αρετες της υπομονης.

μετα απο τοσα χρονια που εχω αφησει τη κλασικη κιθαρα και ασχολουμαι σχεδον αποκλειστικα με live καταστασεις,κατανοώ απόλυτα την αργη μελέτη.

και οντως...

είναι φοβερά δύσκολο να παιξεις με τη μια αργα!!!!!

οταν το καταφέρεις (οπως σωστα αναφέρθηκε),το αποτέλεσμα θα ανταμείψει.

[dionisissab]

Παλαιότερα δεν μπορούσα να το εντάξω αυτό το ... αργά στην καθημερινότητά μου. Όλες τις ασκήσεις τις έβλεπα γρήγορα. Προς το τέλος της χρονιάς στο ωδείο μαζευόμασταν όλοι οι μαθητές και μαζί με τον καθηγητή συζητούσαμε τι κάναμε όλη τη χρονιά, τι έμαθε ο καθένας, σε τι προόδεψε, σε τι έμεινε πίσω κ.λπ. (αυτό που λέγαμε απολογισμό της χρονιάς). και ενώ λοιπόν, εγώ έπαιζα τον μάγκα ότι έπαιζα καλά τις φράσεις (των 3, των 5 και των 7) και μάλιστα σε γρήγορη ταχύτητα (γιατί μόνο σε γρήγορο τέμπο τις είχα μάθει) μού λέει σε κάποια φάση ο καθηγητής: "κάτσε διονύση στο σετ και παίξε μας τις ασκησούλες αυτές σ' αυτό το τέμπο (στο 55). Διονύσης ----->  :o :o

Εννοείται ότι δεν μπόρεσα να βγάλω ούτε μισή άσκηση. Μ' αυτόν τον τρόπο μού έδωσε να καταλάβω ότι η κατανόηση μιας άσκησης δεν έγκειται στο πόσο γρήγορα μπορείς να την παίξεις, αλλά σε πόσο μεγάλο εύρος τέμπο μπορείς να την παίξεις. προφανώς μού έπεσαν τα μούτρα και από τότε (πάνε 5 χρόνια), οτιδήποτε και αν μελετάω (ακόμα και αν ξέρω ότι μπορώ να το παίξω γρήγορα) το ξεκινάω αργά για να μού μπει μέσα στο μυαλό.

Βαγγέλη πολύ όμορφα το είπες "Στα 20 bpm, ο εγκεφαλος προλαβαινει να σκεφτει αλλα και να στειλει τις σωστες πληροφοριες στα σωστα μελη. Προλαβαινει επισης να διασπασει,  να  κατανοησει και να χωνεψει  όπως ακριβως μας λεει ο γιατρος ότι οταν τρωμε, πρεπει  να μαθουμε να  μασαμε αργα".

Πρόσφατα κοιτούσα κάποιες βοηθητικές ασκήσεις στο syncopation. Παλαιότερα τις έπαιζα στο 120 τουλάχιστον. παίζοντάς τες ξανά σε χαμηλότερο τέμπο παρατήρησα τη διαφορά τους και κατενόησα τι διαφορετικό προσεγγίζουν. Κάθε άσκηση έχει ένα σκοπό και αυτός ο σκοπός είναι διαφορετικός στις άλλες ασκήσεις.

 

[cpfrikis]

«καθαροτερος  και ο γρηγοροτερος τροπος να βγει ένα γρηγορο παιξιμο ..είναι ΠΑΝΤΑ μεσα από το αργα».

 

Eιμαι σιγουρος ειναι κουβεντα του Σπυρου..γιατι κι εμενα μου το ελεγε.