Προς το περιεχόμενο

Περι σωστής τεχνικής αριστερού χεριού


Minoru

Προτεινόμενες αναρτήσεις

*απλώς IMHO είναι καλό να βλέπουμε την 'σωστή τεχνική' και ως ένα θεμέλιο, που χτίζοντας πάνω του θα μπορέσουμε σε κάποια άλλη φάση της εξέλιξής μας ως μουσικοί, να πετύχουμε τον ήχο που θα έχουμε τότε στο μυαλό.

Εχεις δικιο.

Μια περαιτερω εμβαθυνση ομως:Αυτος που ελλειψει τεχνικης δε μπορει να παιξει κατι που εχει στο μυαλο,πιθανοτατα γενναει 3 περισσοτερα ως υποκαταστατα για να εκφραστει.

Αυτο ειναι και μια μορφη προσωπικης δημιουργιας,η πεμπτουσια της εκφρασης...

Αρα η ελλειψη της ''θεμελιωδους τεχνικης'' ως βοηθημα εκφρασης δεν ειναι απαραιτητα εμποδιο στη μελλοντικη εξελιξη αν το ζητουμενο ειναι η ιδια η εκφραση.

Θα πω και κατι παρακινδυνευμενο απο προσωπικη πειρα.

Απο τους κιθαριστες που εχω γνωρισει,οι περισσοτεροι απ οσους ειχαν εμμονη με το ''σωστο τροπο'' μειονεκτουσαν αισθητα στον τομεα του αυθορμητισμου,της στιγμιαιας εξαρσης που μπορει να περιεχει λαθη αλλα ειναι ο ''εαυτος'' μας.

Δεν αμφισβητω καθολου την αξια της τεχνικης.

Θεωρω απλα οτι,ως εργαλειο στα χερια ενος μοναχικου μελετητη ή ενος παιχτη που δεν εχει στο μυαλο ηχο αλλα ασκησεις που βασιζονται σε ''πειθαρχια στη σωστη τεχνικη'',μπορει να χτισει ενα τειχος στειρας εκτελεσης ηχων που απλα ηταν εκφραση καποιων αλλων...

Γενικα πιστευω πως η υπερβολη βλαπτει.

 

Και φυσικα τιθεται ενα θεμα(ισως για αλλο θρεντ):

Οταν παιζουμε ενα μουσικο οργανο,κιθαρα στην προκειμενη,ΠΡΙΝ πιασουμε το οργανο,εχουμε κατι στο μυαλο,στη φαντασια?Ψιθυριζουμε ηχους και πηγαινουμε να τους αναπαραγουμε ή πιανουμε τις χορδες κι οπου μας βγαλει?

Αν συμβαινει το πρωτο,η φαντασια μας καθιστα την τεχνικη καταρτιση για να εκφραστουμε πολυ λιγοτερο αναγκαια,γιατι αυτο που παραγουμε,το διαμορφωνουμε οπως θελουμε,παλευουμε δημιουργικα μαζι του,ειναι δικο μας. ;)

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 79
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

@Ray

Προφανώς ο χαρακτηρισμός 'σωστός' είναι μια έννοια που σηκώνει συζήτηση, ειδικά στο όργανο της ηλ. κιθάρας που είναι και σχετικά νέο σε σχέση με άλλα όργανα. Προσωπικά, ορμώμενος από κλασσική μουσική εκπαίδευση (σε πιάνο, στην κιθάρα είμαι κατά ένα μεγάλο βαθμό 'αυτοδίδακτος'), δίνω βάση στο γεγονός ότι δίχως την τεχνική και τις επίπονες ασκήσεις του 'σωστού τρόπου', θα αντιμετώπιζα πολύ μεγαλύτερη δυσκολία στο να παίξω αυτά που φαντάζομαι και θέλω σήμερα.

 

@freerock

Οι εμμονές είναι απο μόνες τους εμπόδια στην εξέλιξη ενός μουσικού, ειδικά όταν αυτός έχει ξεπεράσει το στάδιο του αρχάριου, οπότε και καλό είναι να μην τις έχουμε σε κάθε περίπτωση. Για τον αρχάριο όμως, οι 'σωστές' βάσεις κάνουν τουλάχιστον τα βήματα πιο εύκολα (συνήθως - ας μην αρχίσουμε με παραδείγματα/παιδιά θαύματα εαν θέλουμε να μιλήσουμε για τον 'μέσο όρο').

 

Όσον αφορά την τελευταία σου παράγραφο, έχω προσπαθήσει πολλές φορές να καταλάβω τί στο καλό συμβαίνει όταν αυτοσχεδιάζω και πως πάω από την μία νότα στην άλλη - υποθέτω πως βρίσκομαι κάπου ανάμεσα στις δύο επιλογές που έθεσες. Ωστόσο, οι δρόμοι που θα ακολουθήσω για να 'χτίσω' την μελωδία που θα παίξω προέρχονται από ένα υπόβαθρο που περιλαμβάνει διαφορετικές αντιλήψεις (κλασσική αρμονία,blues/rock/jazz ακούσματα, συναισθήματα αλλά και ευκολία στο παίξιμο). Oι μουσικολόγοι του forum είναι πολύ πιθανό να έχουν καλύτερη και πιο εμπεριστατωμένη εξήγηση για όλη αυτή τη διαδικασία, οπότε αναμένω και την δική τους απάντηση.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Λοιπόν Σταύρο (Λευτέρης εγώ) ωραία τα λες, είμαστε κοντά στην άποψη, με μία επισήμανση.

 

Θεωρώ ότι τα άτομα που έχουν μία στείρα προσήλωση στην τεχνική είναι συνήθως χαρακτήρες με στείρες προσηλώσεις και σε άλλα θέματα της ζωής τους. Το γιατί γινόμαστε βαρετοί μουσικοί δεν έχει να κάνει μόνο με το πόσο εκτεθήκαμε σε υπερβολικές δόσεις τεχνικής. Άνθρωποι με χαρακτήρα σχολαστικό, προσηλωμένο στους τύπους, θα βγάλουν τον ίδιο χαρακτήρα στη σχέση τους, στη δουλειά τους, στην κιθάρα τους, στη μουσική τους, παντού. Και συχνά θα εμβαθύνουν μονόπαντα στην τεχνική γιατί η εφαρμογή οδηγιών δεν θέλει τόση πολλή φαντασία ούτε πρωτοβουλίες.

 

Από την άλλη μεριά υπάρχουν και κάποιοι μουσικοί με αυστηρή ακαδημαϊκή παιδεία, και υψηλό τεχνικό επίπεδο, που σήμερα παίζουν είδη που απαιτούν περισσότερο φαντασία και ανατρεπτικές ιδέες, παρά τεχνική κατάρτιση. Και δείχνουν ότι ξέρουν πολύ καλά να κλείνουν το διακόπτη και να αφήνονται ελεύθεροι.

 

Υ.Γ.: Απλώς ήθελα να φωτίσω λίγο μία άλλη πλευρά του ζητήματος, όπως τη βλέπω τουλάχιστον.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Για τον αρχάριο όμως, οι 'σωστές' βάσεις κάνουν τουλάχιστον τα βήματα πιο εύκολα (συνήθως - ας μην αρχίσουμε με παραδείγματα/παιδιά θαύματα εαν θέλουμε να μιλήσουμε για τον 'μέσο όρο').

 

Συμφωνω απολυτα αλλα εχω την εντυπωση οτι το θεμα δεν αναφερεται σε οποιον πιανει τωρα την κιθαρα αλλα σε οσους εχουν φτασει σ ενα επιπεδο και καποιοι αλλοι με τις δικες τους αποψεις,ανατρεπουν τα κοποις κεκτημενα για καλυτερη εξελιξη,η οποια στο κατω κατω μπορει να μην αφορα τους πρωτους.

Τυχεροι παντως οσοι εχουν παρει σωστες βασεις και τωρα εχουν ανοιξει τα φτερα τους με γερα εφοδια.Και εδω ερχεται το θεμα ''δασκαλος'' ο οποιος οφειλει να δινει εφοδια για εκφραση και οχι να δημιουργει ακομα ενα ρομποτ. :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θεωρώ ότι τα άτομα που έχουν μία στείρα προσήλωση στην τεχνική είναι συνήθως χαρακτήρες με στείρες προσηλώσεις και σε άλλα θέματα της ζωής τους. Το γιατί γινόμαστε βαρετοί μουσικοί δεν έχει να κάνει μόνο με το πόσο εκτεθήκαμε σε υπερβολικές δόσεις τεχνικής. Άνθρωποι με χαρακτήρα σχολαστικό, προσηλωμένο στους τύπους, θα βγάλουν τον ίδιο χαρακτήρα στη σχέση τους, στη δουλειά τους, στην κιθάρα τους, στη μουσική τους, παντού. Και συχνά θα εμβαθύνουν μονόπαντα στην τεχνική γιατί η εφαρμογή οδηγιών δεν θέλει τόση πολλή φαντασία ούτε πρωτοβουλίες.

 

Από την άλλη μεριά υπάρχουν και κάποιοι μουσικοί με αυστηρή ακαδημαϊκή παιδεία, και υψηλό τεχνικό επίπεδο, που σήμερα παίζουν είδη που απαιτούν περισσότερο φαντασία και ανατρεπτικές ιδέες, παρά τεχνική κατάρτιση. Και δείχνουν ότι ξέρουν πολύ καλά να κλείνουν το διακόπτη και να αφήνονται ελεύθεροι.

Λευτερη δεν ξερω για το πρωτο..Το σκεφτομαι τωρα ανακαλωντας ατομα που εχω στο μυαλο μου και..μαλλον εχεις δικιο... :)

 

Η δευτερη παραγραφος ειναι πολυ σημαντικη προσθηκη.

Ας μου επιτραπει να αναφερω με εναυσμα αυτη τη 2η παραγραφο,οτι την αλλη βδομαδα-καλως εχοντων των πραγματων- θα εχω την απιστευτη τυχη να συναντηθω για αρκετη ωρα(οχι για μαθημα)με εναν πολυ μεγαλο κιθαριστα:Toν Guthrie Govan.

Ολα αυτα φυσικα θα αποτελεσουν θεμα για κουβεντα μαζι του μιας και ειναι ενας εκπληκτικος κιθαριστας και δασκαλος.

Το λεω γιατι σκοπευω να μοιραστω μαζι σας οσα ειπωθουν σ αυτη τη συναντηση αφου βλεπω ενα τετοιο ενδιαφερον θεμα να εξελισσεται σε ομορφη κουβεντα. :)

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

θα εχω την απιστευτη τυχη να συναντηθω για αρκετη ωρα(οχι για μαθημα)με εναν πολυ μεγαλο κιθαριστα:Toν Guthrie Govan.

 

Να πεις του Γκούθρι ότι είναι εντελώς κουλός  ;D

 

 

Πέρα από την πλάκα και οφτόπικ: Παρότι το ύφος του συγκεκριμένου δεν είναι του γούστου μου, εκτός του ότι είναι αδιαμφισβήτητα σπουδαίος κιθαρίστας, φαίνεται ότι είναι ένας εξαιρετικά ανοιχτόμυαλος άνθρωπος, ιδανικός και για τέτοιου είδους συζητήσεις. Σε ό,τι βίντεο τον έχω δει να μιλάει περί θεωρητικών της μουσικής, φανερώνει μια βαθιά γνώση η οποία έχει φυσικά ξεπεράσει προ πολλού τους τεχνικούς προβληματισμούς (αφού προφανώς έχει φάει τα νιάτα του στη μελέτη) και αγγίζει τα όρια της φιλοσοφίας. Όπως πρέπει να είναι δηλαδή ένας μουσικός, κατά την άποψή μου.

Ενωμοτάρχης

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Να πεις του Γκούθρι ότι είναι εντελώς κουλός  ;D

 

 

Πέρα από την πλάκα και οφτόπικ: Παρότι το ύφος του συγκεκριμένου δεν είναι του γούστου μου, εκτός του ότι είναι αδιαμφισβήτητα σπουδαίος κιθαρίστας, φαίνεται ότι είναι ένας εξαιρετικά ανοιχτόμυαλος άνθρωπος, ιδανικός και για τέτοιου είδους συζητήσεις. Σε ό,τι βίντεο τον έχω δει να μιλάει περί θεωρητικών της μουσικής, φανερώνει μια βαθιά γνώση η οποία έχει φυσικά ξεπεράσει προ πολλού τους τεχνικούς προβληματισμούς (αφού προφανώς έχει φάει τα νιάτα του στη μελέτη) και αγγίζει τα όρια της φιλοσοφίας. Όπως πρέπει να είναι δηλαδή ένας μουσικός, κατά την άποψή μου.

;D ;D ;D

Ουτε παγωτο δε μπορει να φαει.. :D

 

Σπυρο τετοιος ειναι:Kιθαριστας-φιλοσοφος

Τον ειδα αλλη μια φορα,οχι κατ ιδιαν,οταν ειχε ερθει στην Καβαλα για μαζικον σεμιναριον..

Πραγματικα η προτεραιοτητα που δινει στην εκφραση ειναι αξιο λογου.

Ειναι φοβερο να βλεπεις εναν τοσο αρτιο τεχνικα παικτη να απομυθοποιει την αναγκη για ταχυτητα,δεξιοτεχνια,κλιμακες που ανεβοκατεβαινουν και αρπετζιος φρομ χελ.... :D

Βεβαια να πουμε οτι εχει ακαδημαικη εκπαιδευση ο ανθρωπος.

Ειναι ενα τρανο δειγμα -συναρτησει του ταλεντου-του τι μπορει να κανει η ισορροπια μεταξυ τεχνικης και ελευθεριας στη μελετη ενος οργανου και ο φιλοσοφημενος ''στοχος''.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Eιλικρινα δεν μπορω να καταλαβω γιατι μπερδευετε την μηχανικη της κινησης με την μουσικη που παιζει ο αλλος(οπως λεει και ο Govan η κιθαρα ειναι απλα μια γραφομηχανη...που πρεπει να τη μαθεις για να...γραφεις αυτα που θες).Αν λοιπον δεν ξερεις καλα την γραφομηχανη...την φυσικη κινηση δηλαδη θα κανεις κανα αιωνα να γραψεις αυτο που θες..ασε που η προσπαθεια μπορει και να σε αποπροσανατολισει απο το στοχο...που ειναι το γραψιμο.

 

Με λιγα λογια η σωστη τεχνικη δεν σε περιοριζει..ισα ισα..σε απελευθερωνει....δεν σκεφτεσαι ωχ τωρα πως θα το παιξω αυτο(αυτο γινεται αυτοματα) σκεφτεσαι τι θα παιξω που ειναι και το ποιο σημαντικο αλλωστε.

Το παιδι που θα συναντησει το Guthrie ας τον ρωτησει πριν αποκτησει αυτη την απιστευτη ευχερια στον αυτοσχεδιασμο και την ικανοτητα να μπορει να παιξει τα παντα like a boss.. ποσες ωρες και προσπαθεια αναλωθηκε στο να αποκτησει την τεχνικη που εχει σημερον.Πλεον για τον Govan αυτα να ειναι μακρυνη αναμνηση και να εχουν γινει τοσο κτημα του που απλα σκεφτεται  το συναισθημα που θελει να αποδωσει και τα παντα μεταφραζονται στην ταστιερα χωρις να το πολυσκεφτει.....αλλα καποτε τα πραγματα δεν ηταν ετσι....ρωτα τον λοιπον τι μελετουσε τοτε....

 

Επομενως η καλη τεχνικη δεν αποτελει τροχοπεδη..χρησιμο και απαραιτητο εργαλειο ειναι...αν ο αλλος δεν ξερει να το χρησιμοποιησει δεν φταιει το...εργαλειο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επομενως η καλη τεχνικη δεν αποτελει τροχοπεδη..χρησιμο και απαραιτητο εργαλειο ειναι...αν ο αλλος δεν ξερει να το χρησιμοποιησει δεν φταιει το...εργαλειο.

Δε νομιζω να διαφωνει κανεις με αυτο.Εγω τουλαχιστον συμφωνω.

Δε νομιζω να μπερδευουμε κατι.

 

Θα επικαλεστω το οτι ειπα πολλακις πως δεν αμφισβητω την σημασια της τεχνικης και της σωστης μαθησης απο την αρχη.

Απαξ και δεν εγινε ομως,δε θα τα βαψουμε και μαυρα οπως καποιοι επιμενουν να θελουν να μας τα βαψουν.

Noμιζω οτι στο θεμα αυτο μιλαμε για καποιον που εχει κατακτησει πραγματα και γυριζουν ολα αναποδα απο ενα ''Καλα..πως εχεις ετσι τον αντιχειρα?''

 

Οσο για τον Govan,ο Govan ειναι ενας(κι εχει κι αλλους-ισως οχι τοσο αρτιους)οπως ενας ειναι και ο ΒΒ King(κι εχει κι αλλους..πιο αρτιους...).

Αν αρχισουμε το ποιος εκανε τι,με ποιον τροπο δε θα βγαλουμε ακρη.

 

Καποιος εχει συνηθισει ως αυτοδιδακτος να σηκωνει με το 3 ενω επρεπε με το 4 βασει της δακτυλοθεσιας.Ειναι τεχνικα λαθος.Αυτο ομως που θελει να βγαλει,το βγαζει,του αρεσει,τον εκφραζει.

Δε θα γινουν ολοι Γκοβαν σ αυτο τον κοσμο.

 

Για να κλεισω την αποψη μου για το θεμα,οσοι εχουν σκοπο να σπουδασουν ηλεκτρικη κιθαρα σοβαρα,με συγχρονο τροπο,θελουν δε θελουν θα μπουν στα γραναζια της ''σωστης τεχνικης''.

Εγω μιλησα για τον χομπιστα,δημιουργο και γιατι οχι,αυτον που εχει τη μουσικη ως δευτερο επαγγελμα και δεν μπαινει σε αυστηρες προδιαγραφες λογω ανταγωνισμου.

Οι τεχνικα αρτιοι μπορουν να συναγωνιζονται.(Δεν ειρωνευομαι).

Ναφ σεντς... :D

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παιδιά Relax...δεν χρειάζεται να αρπαζόμαστε...

 

Υπάρχουν πάρα πολλές τεχνικές και αυτό δεν είναι κακό...

ακόμη ούτε κακό είναι να μάθεις να χρησιμοποιεις και πάνω απο μία...

και αφού μιλάμε για μαθητευόμενους θα σας καταθέσω μια άποψη που μας είχανε πει σε ένα σεμινάριο Μουσικής Παιδαγωγικής απο το Μουσικό Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Στοκχόλμης...

 

"Πρέπει να αφήσεις τον μαθητή να έρθει πρώτα μόνος του σε επαφή με το όργανο...

όσο άτσαλη τεχνική και να έχει στην ααρχή αυτόν μπορεί να τον βολευει...

και ο δάσκαλος πρέπει να τον "χτίσει" πάνω στην δικιά του τεχνική..."

 

και συμφωνώ απόλυτα με αυτη την άποψη!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου