There's a place

[atreu73]

Θέλω κριτική.

theres_a_path.mp3

[geodimitri]

Αγαπητέ atreu το κομμάτι, αν και δεν ανήκει στα ακούσματά μου, μου άρεσε!

 

Η ερμηνεία σου ήταν φοβερή και οι δυναμικές που χρησιμοποίησες στη φωνή σου μου άρεσαν επίσης.

Η μόνη μου "ένσταση" είναι στην ένταση των φωνητικών στη μίξη. Κατά τη γνώμη μου ήθελαν ένα "κλικ" πιο χαμηλά.

 

Η μουσική ήταν εξίσου ωραία με ενδιαφέρουσες εναλλαγές ανάμεσα σε κιθάρα και πιάνο.

 

Μπράβο!  :)

[samy paraga]

Βρε καλώς το πάνκη  ;D έτσι είπα μόλις άκουσα τα τούμπανα στην εισαγωγή.

Συμπαθέστατη η προσομοίωση κιθάρας, όμορφα τα τούμπανα ως το σημείο που μπαίνουν τα  φιούτσι στο 0,41 τα οποία ακούγονται πσεφτικα ;D

Συνολικά πολύ όμορφο, μου θυμίζει πολλά από τη δεκαετία του 80 κατά Αγγλία μεριά. Νομίζω όμως πως έχεις γράψει πιο πρωτότυπα πράγματα . Βασικά πιστεύω πως πάσχει σε πρωτότυπη ενορχήστρωση, για την οποία πιστεύω πως είσαι ικανός να την είχες βρει, ώστε να ξεφύγεις από τον ήχο του 80. 

 

Ως συνήθως οι φωνές υπέροχες.

Να μας δώκεις και στίχοι  ;D

[atreu73]

Συγγνώμη για την καθυστέρηση και την παράλειψη των στίχων αλλά έπρεπε να φύγω εσπευσμένα για Σέρρες (καρκινική γραφή (διαβάζεται το ίδιο κι ανάποδα)) για να πάω τον παππού της γυναίκας μου στο χωριό του καθότι η προγραμματισμένη εγχείρηση του πήρε αναβολή. Ωραίο ταξίδι, φτιάξανε και τους δρόμους, ο παππούς βέβαια μαζεμένος, λίγο τρομαγμένος, δεν μιλούσε πολύ στη διαδρομή. Η πεθερά μου πάντως λέει ότι πάντα έτσι ήταν ο παππούς. Δεν μιλούσε πολύ. Σαν εκείνον τον οδηγό από τον άγγλο ασθενή που στο τέλος της διαδρομής σήκωνε το χέρι του κι έλεγε «Χάιφα» ή δεν θυμάμαι τι. 

Ευτυχώς ο γιατρός δεν ζήτησε φακελάκι και όλα θα πάνε καλά. Θα του βγάλουν λέει έξω την καρδιά για να του περάσουν καινούργια βαλβίδα! Φοβερό. Επιστήμη. Τί να πεις; Μπράβο.

 

There’s a path through the fog where we meet

Where we wait and wait

Drilled a hole through the wall just to fit

And to wait and wait.

Just to wait and wait and call

With a newborn voice for all

 

There’s a lie we all try to complete

By just laying there

Through the wires and into the heap

Where we lie awake

Where we lie awake and fall

With a newborn face for all

 

Lovely sights of scribbled lines

That fill my eyes

Happy ways to find we all belong

 

Wishes spent and stories told

to help me through

To get me through this lonely night

 

While I wait and wait and fall.

There’s a path through the fog pretty steep

Where we wait and wait

Hold the line, mind the gap, count the sheep

And just wait and wait

For the symmetry to hold

While our-newborn-selves run cold

 

Το ‘κλεψα από ένα γνωμικό του Bukowski

Αν το ΄χε γράψει και με ρίμα θα έκανε τη ζωή μου ευκολότερη.

 

[Johnny.T]

  Το άκουσα και το ξανάκουσα ,προσπαθώντας να καταλάβω αν το τραγούδι λειτουργεί καλά έτσι όπως είναι ενορχηστρωμένο ή έπρεπε να πάει ανάποδα,δηλ στην αρχή τα χαλαρά πιάνα και μετά οι βρώμικες κιθάρες σαν κρεσέντο ένα πράγμα.

Τελικά έιναι μια χαρά έτσι ,το τελείωμα μου βγάζει κάτι από μιουζικαλ,κάπως.Ωραίο.Θα μπορούσε να κρατήσει και λίγο παραπάνω με κάποια επανάληψη στίχων,αλλά γενικά σε κερδίζει.