Kenny Neal & Billy Branch στα καλύτερά τους

[epikouris]

Μπλουζ ντουέτα. Μία άλλη διάσταση στο μπλουζ. Συνήθως μία ακουστική κιθάρα και μια φυσαρμόνικα. Και φωνή. Συνδυασμοί μεγάλων ταλέντων που σήμερα σπάνια ξεθάβονται και έρχονται στην επιφάνεια μιας και πολλοί πιο σύγχρονοι μπλουζ καλλιτέχνες απομακρύνονται λίγο βιαστικά ίσως και λίγο ενοχικά από τις ρίζες του ιδιώματος επιχειρώντας να εκφραστούν μέσα από το πιο glamorous rockin’ blues  ή αλλιώς «μπλουζ-ροκ» . Αυτό δεν είναι κακό αλλά προσωπικά (πάντα προσωπικά μιλώντας) με κουράζει και δεν μου λέει κάτι πια.  Ίσως το γήρας....... Ίσως και οι παραξενιές που το συνοδεύουν (το γήρας)...

 

Κάποιοι όμως επιμένουν. Επιμένουν να ζωντανέψουν τα ντουέτα του μπλουζ.

Να ξαναθυμίσουν δηλαδή κάτι από τους Arthur “Big Boy” Crudup & Sony Boy Williamson, Joe Willie Wilkins & Big Joe Williams, Scrapper Blackwell & Leroy Carr, Sonny Terry & Brownie McGhee,  Buddy Guy & Junior Wells και τόσους άλλους. Από τους πιο σύγχρονους, εκτιμώ τους Cephas & Wiggins αλλά, οι παρακάτω που δεν είναι και τόσο νέοι στο χώρο και έχουν ήδη αφήσει πολύ σημαντικές παρακαταθήκες,  έχουν στα σίγουρα πολλά να δώσουν ακόμα και σαν μεμονωμένοι καλλιτέχνες (ο καθένας έχει τη μπάντα του) αλλά κυρίως σαν ακουστικό μπλουζ ντουέτο.

 

Απολαύστε λοιπόν τους Kenny Neal και Billy Branch στις καλύτερές τους στιγμές.

 

Αν κάπου πετύχετε τα κοινά τους άλμπουμ: «Double Take» και «Easy Meeting», βουτήξτε τα! Πραγματικά διαμάντια!

 

Καλή ακρόαση!

 

 

Αν κάπου πετύχετε τα κοινά τους άλμπουμ: «Double Take» και «Easy Meeting», βουτήξτε τα! Πραγματικά διαμάντια!

 

Την καλησπέρα μου σε όλους σας!

 

ΥΓ: Τα βιντεάκια εξαιρετικά αφιερωμένα στον Ανέστη (Marathon)