Bullying-Ένα κοινωνικό φαινόμενο σε έξαρση

[epikouris]

Το πρόγκημα του ξερόλα, ο απόρριψη του cpt. malax, η σφαλιάρα στον Τζεβελέκο ή στο παιδικό κωλαράκι που το παράκανε ή η αθώα καζούρα της παρέας κλπ μπορεί να είναι εν μέρει μεμπτά αλλά είναι πραγματικά, μέσα στην ανθρώπινη φύση και επ' ουδενί δεν χαρακτηρίζονται ως μπούλινγκ και μη το ξεφτιλίζουμε από τη μία άκρη στην άλλη.

 

Αν μη τι άλλο, ο άνθρωπος πρέπει (σε μία μη ιδεατή όπως η δική μας κοινωνία) να μαθαίνει από μικρός ότι τίποτα δεν χαρίζεται στις ανθρώπινες σχέσεις (κοινωνικές, ερωτικές, επαγγελματικές) και η θέση μας σε αυτές δεν είναι δεδομένη και προκαθορισμένη (αν δεν ανήκεις σε συγκεκριμένες κάστες) αλλά συνεχώς διεκδικήσιμη.

 

Προσωπικά, επειδή ελάχιστα πράγματα μου χαρίστηκαν, έτσι πορεύομαι.

 

Μόνο που δεν είναι πάντα έτσι, αδερφέ Κώστα. Πολλά παιδάκια πάνε στο σπίτι με αιμόπτυση ή μώλωπες, πόνους στα  αποτέτοια τους κλπ. Πολλοί δάσκαλοι και δασκάλες ζουν σε καθεστώς τρομοκρατίας από μπαμπάδες νταβατζήδες , μάγκες της νύχτας που όχι μόνο ζητάνε τα ρέστα για την επίπληξη στους κανακάρηδές τους κλπ αλλά απειλούν κιόλας και ενίοτε υλοποιούν και τις απειλές τους. Επίσης, τα παραδείγματα βίας που διοχετεύονται σήμερα στα παιδιά μέσα από την τηλεόραση κλπ είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά των δικών μας παιδικών χρόνων που περιορίζονταν σε μερικές φάπες και τίποτα βρισίδια. Εμείς διαβάζαμε Λάκυ Λουκ, Τιραμόλα κλπ Άντε να βλέπαμε και τίποτα καρτούνς στη τηλεόραση. Δες τι βλέπουν τα παιδιά σήμερα με "μεταλλαγμένους ήρωες"  γεματους λεπίδια και "υπερόπλα" που "κονιορτοποιούν" τον "εχθρό". Δες τα σημερινά βιντεοπαιχνίδια.

 

Αυτά που αναφέρω δεν είναι πλέον σπάνια φαινόμενα όπως ήταν κάποτε. Δεν είναι απαραίτητο όλα αυτά να βγαίνουν στις ειδήσεις και να τα μαθαίνουμε. Αν στο σινάφι σου υπάρχουν δημόσιοι εκπαιδευτικοί και μάλιστα σε συνοικίες και περιοχές δύσκολες, θα διαπίστωνες πως το bullying είναι πολύ στα πάνω του, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Πήγαινε από Κερατσίνι, Πέραμα και Δραπετσώνα μεριά (περιοχές μη προνομιούχες ειδικά τώρα με τη κρίση) και θα δεις αν υπάρχει περισσότερο bullying στα εκεί σχολεία σε σχέση με αυτό που υπήρχε κάποια χρόνια πριν.

 

Τα «μεταπτυχιακά» στο bullying γίνονται λίγο αργότερα, όταν με την αποφοίτηση (αν αυτή προκύψει) καίγονται αυτοκίνητα, καταστρέφονται περιουσίες και ισοπεδώνονται ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα. Όλοι αυτοί οι μάγκες, που τα σπάνε στα γήπεδα και όχι μόνο, δεν έγιναν ξαφνικά bullies. Ήταν από το σχολείο τους.

 

Όπως επίσης είναι και αληθές το γεγονός πως πολλά παιδιά που δεν επιθυμούν να συμμετέχουν σε καταλήψεις, τρώνε το ξύλο της αρκούδας από συμμαθητές τους με τους ενθαρρύνοντες την κατάληψη συνδικάλες,  στην καλύτερη περίπτωση, να σφυρίζουν αδιάφορα.

 

Δεν υπάρχει τίποτα ποιο πρόστυχο από το να χρησιμοποιούνται τα παιδιά-μαθητές για να υλοποιηθούν κάποιες δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες διεκδικήσεις ορισμένων εκ των εκπαιδευτικών. Και αυτό bullying λογίζεται.

 

Είμαι επίσης κάθετα αντίθετος στη μετονομασία (είναι της μόδας) κάθε τσογλανιού που πυρπολεί κτίρια, σπάει βιτρίνες, τη πέφτει σε αθώους πολίτες, σε "αγανακτισμένο νέο". Bully του κερατά είναι.

 

Κατά τα άλλα, ναι, θα συμφωνήσω μαζί σου. Τίποτα δεν χαρίζεται στη ζωή.

 

[trolley]

Κατά τα άλλα, ναι, θα συμφωνήσω μαζί σου. Τίποτα δεν χαρίζεται στη ζωή.

 

Με πλήρη σεβασμό στις απόψεις και των δύο, ένα μικρό σχόλιο για την αναλήθεια αυτής της φράσης. Τίποτε (σχεδόν) δεν χαρίζεται στους ενήλικους. Στα παιδιά χαρίζονται τα πάντα, εκτός από τις περιπτώσεις καραμπινάτης ανεπάρκειας των γονιών ή ειδικών συνθηκών (πόλεμος π.χ.). Τα παιδιά ζουν μία "χαρισμένη" ζωή από την ώρα που ανοίγουν τα ματάκια τους μέχρι την ώρα που πάνε για ύπνο.

 

Το bullying είναι ο αφύσικος τρόπος τερματισμού αυτής της περιόδου : κάποια παιδιά που (όπως σημειώθηκε) έχουν προβλήματα με τη δική τους οικογένεια (βλ. ανεπάρκεια γονιών, όπως έγραψα) επιδιώκουν την βίαιη είσοδο στην εποχή που το παιδί θα πρέπει (ως ενήλικος) να υπερασπίζεται μόνο του τον εαυτό του. Και - ναι, μεν - αν αυτό συμβεί στα 15 ίσως "περνάει", αλλά τι έχετε να πείτε όταν συμβαίνει στα 11, ή στα 9;

 

Τα μαλακισμένα που κάνουν bullying όμως, είτε δεν έχουν υπ' όψιν τους αυτές τις λεπτές παραμέτρους, είτε απολαμβάνουν επακριβώς τον τρόμο του παιδιού που συνειδητοποιεί (συχνά, σε απολύτως ανάρμοστη ηλικία) ότι ίσως και να είναι μόνο του απέναντι στις δυσκολίες της ζωής. Όμως αυτό ΔΕΝ ισχύει, και - όπως ξέρετε οι περισσότεροι από εσάς - η φροντίδα των γονιών και το "χαρίζειν" δε σταματά ούτε στην ενηλικίωση. Για την ακρίβεια, σταματά μόνο με τον θάνατο - μέχρι τότε οι γονείς (όσο μπορούν και όπως μπορούν) φροντίζουν για τα παιδιά τους. Δίχως χρέωση.

 

Μέχρι λοιπόν να είναι ώριμες οι συνθήκες, και ίσως και λίγο περισσότερο έτσι όπως έχει γίνει ο κωλόκοσμος, να συνοδεύετε τα παιδιά σας ή τα ανήψια σας, και θα αισθάνονται όλοι καλύτερα.

 

My two cents.

 

 

[tolis255]

Καλησπέρα έτυχε να αντιμετωπίσω με τη κόρη μου πριν λίγα χρόνια παρόμοιο περιστατικό χωρίς σωματική βία αλλά λεκτική ώσπου το παΐδι δεν ήθελε να πάει σχολειό. Όταν λοιπόν έπιασα τη μητέρα του παιδιού και της το είπα η απάντηση της ήταν πως αν δεν πουλήσει τσαμπουκά τώρα πως θα γίνει άνδρας …

Δεν  είπα τπτ, απλά κούνησα το κεφάλι και έφυγα . τελικά έκανα πολλές μηνύσεις  από τη πλευρά μου ώσπου ο νταής έγινε αρνάκι γιατί θα πήγαινε αναμορφωτήριο

 

[neeq]

Δες τα σημερινά βιντεοπαιχνίδια.

 

Πολυυυυ λαθος αποψη. Καθαρίζω από τα 10 μου λεγεωνες κακων (και καλων, δεν ειμαι ρατσιστης και ηθικολογος εγω ;D ) καθημερινα και στη ζωή μου δεν εχω πειράξει κανεναν. Ακομα και τον φάπα του σχολείου, μονο εγω τον έκανα παρεα οταν δεν τον κυνηγουσαν (ελπιζω να το θυμαται τωρα που εγινε ΟΥΚας ;D ).

 

Δεν υπάρχει καμια απολυτως συνδεση της βίας των παιχνιδιων, με τη βία στην πραγματική ζωή. Τα παιδιά μπορούν απο τη βρεφική ηλικία να ξεχωρισουν το φανταστικο απο τον πραγματικο κόσμο.

 

Καλησπέρα έτυχε να αντιμετωπίσω με τη κόρη μου πριν λίγα χρόνια παρόμοιο περιστατικό χωρίς σωματική βία αλλά λεκτική ώσπου το παΐδι δεν ήθελε να πάει σχολειό. Όταν λοιπόν έπιασα τη μητέρα του παιδιού και της το είπα η απάντηση της ήταν πως αν δεν πουλήσει τσαμπουκά τώρα πως θα γίνει άνδρας …

Δεν  είπα τπτ, απλά κούνησα το κεφάλι και έφυγα . τελικά έκανα πολλές μηνύσεις  από τη πλευρά μου ώσπου ο νταής έγινε αρνάκι γιατί θα πήγαινε αναμορφωτήριο

 

Το πιο σημαντικό στο παραπανω, δεν ήταν τοσο η συμμορφωση του τραμπουκου, αλλα το ότι έδειξες στην κόρη σου ότι είσαι εκει, και θα είσαι οποτε χρειαστεί, οπότε τις επόμενες φορες -αν ξανατυχει- θα είναι πιο σιγουρη και θα την ενοχλήσει λιγότερο, γνωρίζοντας ότι έχει κάπου να απευθυνθει ;)

[gdevelek]

Δεν υπάρχει καμια απολυτως συνδεση της βίας των παιχνιδιων, με τη βία στην πραγματική ζωή.

 

Εσύ, είσαι ένα δείγμα ΕΝΟΣ ατόμου. Συμπεράσματα δεν μπορεί κανεις να βγάλει με μικρά δείγματα, πόσο μάλλον με δείγματα ΕΝΟΣ.

 

 

Τα παιδιά μπορούν απο τη βρεφική ηλικία να ξεχωρισουν το φανταστικο απο τον πραγματικο κόσμο.

 

Έχεις κάποια στοιχεία γι' αυτό;  Γνώμη μου είναι πως ισχύει το αντίθετο.

 

[atreu73]

Από τον Μπρειβικ ωστόσο στέρησαν τα παιχνίδια για ενηλίκους κατά τον ίδιο και του επέτρεψαν να παίζει μόνο παιδικά.

Κάτι θα ξέρουν.

 

Breivik requests the Playstation 2 he has access to is replaced by a more recent Playstation 3. “Other inmates have access to video games for adults while I can only play the less interesting children video games. One example is ‘Rayman Revolution,’ a game designed for 3-year-olds,” the 35-year-old wrote.

 

 

[WrTsXxx]

Θα επιθυμούσα όμως να κατατεθούν και οι απόψεις των νέων παιδιών που πρόσφατα τελείωσαν το σχολείο και μπορούν να μεταφέρουν πιο νωπές εμπειρίες, αν αυτές φυσικά υπάρχουν.

 

Τελείωσα το σχολείο πριν από καμιά 15αριά χρόνια (δεν το λες πρόσφατα) αλλά θα ήθελα να μοιραστώ εν συντωμία την προσωπική μου εμπιρεία για να στηρίξω την άποψη μου πάνω στο θέμα.

Από την πρώτη δημοτικού ήμουν μαθητής μέτριων επιδώσεων αλλά πάντα συνεπής. Πάντα αργός (στην αντιγραφή, στην έκθεση, στο διάβασμα αλλά και στο τρέξιμο) ήμουν εύκολος στόχος για πειράγματα. Όπως είπε και ο funky_bassman, δεν το λέγαμε bullying τότε αλλά "οι συμμαθητές με κοροϊδεύουν. Μεγαλώνοντας πάντα έβρισκαν κάτι να κοροϊδέψουν: πρώτα φόρεσα σιδεράκια, μετά γυαλιά, μετά πάχυνα, στην εφηβεία έβγαλα σπυριά, μουστάκι - η καράφλα ήρθε αργότερα ευτυχώς. Στεναχωριόμουν αλλά προσπαθούσα να μη δίνω σημασία. Και σε γενικές γραμμές έπιασε. Έπεσαν και μερικές σφαλιάρες, κυρίως έτρωγα δλδ και πάντα το μετάνιωνα που ασχολήθηκα να απαντώ στα πειραχτήρια και να δίνω δικαίωμα για περισσότερα πειράγματα.

Στην εφηβεία άρχισα όλο και περισσότερο να ασχολούμαι με τη μουσική και αυτό όντως με βοήθησε και σ αυτόν τον τομέα.

 

Αυτό που ήθελα απ τους δασκάλους/καθηγητές μου τότε ήταν να κάνουν "λίγοτερες διακρίσεις και να μην τονίζουν τις διαφορές". Να καλλιεργηθεί κλίμα ισότητας και ομάδας μέσα στην τάξη. Όχι "πάλι τελευταίος ρε Μίλτο;", "αντιγράψατε όλοι, να σβήσουμε τον πίνακα; Μίλτο κι εσύ;"

Δεν περίμενα να ρθει κανένας να μου δώσει δίκιο, ούτε να μαλώσει τους "κακούς". Επίσης δε θυμάμαι ποτέ γονιός να ήρθε να παραπονεθεί ότι κοροϊδεύουν το παιδί του. Κι εμείς σαν παιδιά δε νομίζω ότι θέλαμε να μεταφέρουμε σε γονείς τι συμβαίνει ακριβώς στο σχολείο. Πρώτον για να μην τους στεναχωρούμε και κατα δεύτερον, φαίνεσαι ακόμα πιο αδύναμος ("μαμόθρευτο και καρφί") στα άλλα παιδιά.

Νομίζω ότι απ την πλευρά του γονιού η ψυχολογική υποστήριξη είναι πολύ σημαντική, ώστε για αρχή να υπάρχει και κάποιος που νιώθεις ότι σε εκτιμάει και σε εμπιστεύεται ακόμα κι αν είσαι χοντρός κι αργός. Είναι επίσης καλό να σε βοηθήσει να κατανοήσεις ότι ο κόσμος στον οποίο σε έχει φέρει είναι σκληρός και άδικος. Το να έρθει εκείνος να αντιμετωπίσει το πρόβλημα για σένα δε νομίζω πως βοηθάει πραγματικά, διότι σε κάνει να νιώθεις ακόμα πιο εξαρτημένος απ τους γονείς (τους οποίους προφανώς δε θα έχεις πάντα εκεί).

 

Η αλήθεια βρίσκεται στους Pink Floyd.-

[neeq]

Εσύ, είσαι ένα δείγμα ΕΝΟΣ ατόμου. Συμπεράσματα δεν μπορεί κανεις να βγάλει με μικρά δείγματα, πόσο μάλλον με δείγματα ΕΝΟΣ.

 

Δε μιλάω για μενα (αυτο ήταν παράδειγμα και μαλιστα με χιουμοριστικα στοιχεια, αν δεν το καταλαβες), αλλά στην πραγματική απουσια ερευνας που συνδεει τα βιντεοπαιχνιδια με τη βία.

 

Ακόμα και η APA (American Psychological Association), αναθεωρει την ανακοινωση που είχε βγάλει το 2005, λόγω ακριβως της έλλειψης στοιχείων, ή ακομα και την αναδειξη αντίθετων στοιχείων.

http://link.springer.com/article/10.1007%2Fs10964-013-9986-5

 

Το να λέμε ότι τα παιδια πλακωνουν ή τρομοκρατουν άλλα παιδιά στο σχολείο, επειδή στο σπίτι παίζουν παιχνιδια όπου σκοτώνουν 500 ατομα τη μέρα, είναι το ίδιο με το να λέμε ότι το κάνουν επειδή τρωνε λαχανικα.

 

 

 

 

Ο Μπρέιβικ, atreu, δεν ήταν bully, αλλα ψυχοπαθής ακροδεξιος δολοφονος, και ελάχιστο ποσοστο στην κοινοτητα των gamers (ενας σε μερικες εκατονταδες εκατομμυρια ;) ). Και το Rayman ειναι παιχνιδαρα.

[gdevelek]

Το να λέμε ότι τα παιδια πλακωνουν ή τρομοκρατουν άλλα παιδιά στο σχολείο, επειδή στο σπίτι παίζουν παιχνιδια όπου σκοτώνουν 500 ατομα τη μέρα, είναι το ίδιο με το να λέμε ότι το κάνουν επειδή τρωνε λαχανικα.

 

Δεν λέμε κάτι τέτοιο, κανείς δεν το λέει, λέμε ότι ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ

 

Δεν μπορεί να μην έχεις διαβάσει για το λεγόμενο "trivialization of violence" που συντελείται με ορισμένα (όχι λίγα) βιντεοπαιχνίδια....

[neeq]

Δεν λέμε κάτι τέτοιο, κανείς δεν το λέει, λέμε ότι ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ

 

Δεν μπορεί να μην έχεις διαβάσει για το λεγόμενο "trivialization of violence" που συντελείται με ορισμένα (όχι λίγα) βιντεοπαιχνίδια....

 

Οχι δεν εχω διαβασει.

 

Το ότι συνεισφέρει δεν το βλέπω να προκύπτει από καπου. Δηλαδή από τότε που εμφανιστηκαν τα βιντεοπαιχνιδια, δεν υπήρξε αλλη αλλαγή στις κοινωνιες, και αυξήθηκαν τα ποσοστα της ενδοσχολικής βίας?

 

Είναι πολυ αυθαιρετη η σύνδεση, και προέρχεται κυρίως από περιπτωσεις σφαγεων σε σχολεία της Αμερικης, που βγαίνουν μετα διάφοροι τοπικοι Μπουμπουκοι και λενε "blame grand theft auto". Δε μπορεις να ξέρεις τι επιρροή έχει σε κάθε ατομο, η οποιαδήποτε ενασχοληση.

 

Υπαρχουν παιδια που εχουν σκοτωθει προσποιουμενα τον σπάιντερμαν, τον μπατμαν, ή ακομα και τη Μαίρη Ποππινς, πηδωντας με ομπρελες απο μπαλκονια. Με αυτή τη λογική θα πρέπει όλα τα εργα φαντασίας να παρουσιαζουν ήρωες που περπατανε με ασφαλεια στο πεζοδρομιο που ειναι φτιαγμένο απο μαλακό υλικο σε περιπτωση πτωσης.