Προς το περιεχόμενο

Why Is Modern Pop Music So Terrible?


John Goumis

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Οταν συγκρινεις τους beatles με τον robin thicke για να βγαλεις συμπερασμα αντιλαμβανεσαι οτι η "ερευνα" ειναι για πεταμα.

Προσωπικα δεν συμφωνω οτι παλια ηταν καλυτερα αλλα χου δε φακ ιζ robin thicke?.

 

Ουσιαστικα νομιζω εκμεταλευεται τον ορο ποπ και τον ερμηνευει κατα το δοκουν.

Υπαρχουν παρα πολλες δουλειες που ειναι ποπ (οσο ειναι και το sgt pepper) που ειναι πολυ σημαντικες αλλα δεν επιλεγει να συγκρινει με αυτα λες και χαζογκομενες και χαριτωμενα παιδαρελια δεν υπηρχαν την δεκαετια του 60 να πουλανε δισκους..

Γιατι δεν συγκρινει το sgt peper με το οκ computer?

 

Το a day in life ειναι οντως αριστουργημα, το sgt peper ομως σιγουρα οχι πια, για μενα τουλαχιστον δεν γερασε καλα αυτος ο δισκος..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 70
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

 

 

Προφανως δεν εχεις ζησει τα 80s,90s για να καταλαβεις οτι ΑΚΡΙΒΩΣ τα ιδια εκανε και τοτε.....

 

Ασε που ο δημιουργος του βιντεο εχει ξεχασει κατι σημαντικο:

 

Δεν ΥΠΑΡΧΟΥΝ πλεον "δισκογραφικες" τουλαχιστον με την εννοια των προηγουμενων δεκαετιων..

 

Φυσικα τα ιδια εκανε και τοτε. Παντα εκανε τα ιδια. Το «σχισμα» αναμεσα στους κριτικους (πχιοτητα :P ) και το κοινο υπαρχει ηδη απο τα μεσα των 70's (λιγο-πολυ). Το θεμα ειναι πως πλεον κανει ΚΥΡΙΩΣ αυτο, αφηνωντας απ'εξω ταλαντουχα ατομα, τα οποια εμεις πρεπει να ψαξουμε για να βρουμε (ξαναλεω, οχι οτι υπαρχει κατι κακο στο ψαξιμο, και γω το κανω).

 

Να στο πω κι αλλιως. Χαζο-εφημερα χιτακια και «επιπεδοι», επιφανειακοι pop stars κυκλοφορουσαν παντα. Το θεμα ειναι πως στα 60's αν ρωτουσες 10 νεους ποιοι ειναι οι αγαπημενοι τους μουσικοι δεν θα σου ελεγαν ουτε Chris Farlowe ουτε Marianne Faithful, αλλα Beatles και Yardbirds και Hendrix και Cream και Stones. Σημερα αν ρωτησεις 10 ατομα, οι απαντησεις που θα παρεις δεν θα απεχουν πολυ απο τις φατσες που εχει βαλει ο τυπος στο βιντεο ;) Ειναι λοιπον και θεμα του "τι ακουει η νεολαια", ή πιο σωστα η πλειοψηφια της νεολαιας. Και, οχι, τελευταια φορα που τσεκαρα (ειτε απο κοντα ειτε απο fb ειτε απο διαφορα ξενα και ελληνικα forum), ο μεσος νεος σημερα (σιγα-σιγα ολο και περισσοτερο τις τελευταιες δεκαετιες) δεν ακουει ουτε Arcade Fire, ουτε Tame Impala και αυτο μπορεις να το διαπιστωσεις τοσο απο τα views στο youtube οσο και απο τις πωλησεις.

I'm not bored. I've just got an incredibly boring face.

-Charlie Watts

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Υπάρχει ένα στοιχείο πληθωρισμού στη μουσική καθώς έχει πολλαπλασιαστεί η προσβασιμότητα στην παραγωγή και διανομή μουσικής.

Σε πολλούς τομείς ισχύει αυτό, ας πούμε ισχύει στις επιστημονικές δημοσιεύσεις όπου κάθε βδομάδα βγαίνει ένα καινούριο περιοδικό το οποίο γεμίζει κυρίως με κάποια από τις χιλιάδες άρθρα που δημοσιεύουν οι Κινέζοι. Τα αξιόλογα νέα δεδομένα (και από Κινέζους) τα ξέρει κανείς αν βρίσκεται στο χώρο χωρίς πολύ "ψάξιμο".

Βλέπω την εξής αναλογία:

Όταν έκανα διδακτορικό, σε μια περίοδο 3-4 ετών είχα μαζέψει 50 συναφή άρθρα, τα είχα σε φωτοτυπίες σε μεγάλο φάκελο και ήξερα τι λένε απ έξω κι ανακατωτά.

Τώρα για να απαντήσω σε ένα ερώτημα μπορεί να διαβάσω (διαγώνια) 50 άρθρα σε ένα απόγευμα και να διαπιστώσω ότι μόνο 1 ή 2 λένε κάτι διαφορετικό από τη μάζα. Το επίπεδο της δουλειάς που γίνεται σε κάποιες περιπτώσεις είναι (ασφαλώς) πολύ υψηλό, απλά είναι πλέον πολύ εύκολο κάποιος να δημοσιεύσει τη δουλειά του. Αναπόφευκτα θα υπάρχει πολλή τετριμμένη πληροφορία.

 

Σε σχέση με τη μουσική και τα γηράσκοντα αυτιά μου έχω να παρατηρήσω μόνο το εξής: Για πρώτη φορά τα τελευταία 5-6 η ποπ /χορευτική μουσική που παίζεται στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις με ενοχλεί. Δεν την αντέχω. Μπορεί η απάντηση να είναι στις παραγωγές, στο κομπρέσιον στα ραδιόφωνα ή απλά στα γηράσκοντα αυτιά μου.  :)

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και, οχι, τελευταια φορα που τσεκαρα (ειτε απο κοντα ειτε απο fb ειτε απο διαφορα ξενα και ελληνικα forum), ο μεσος νεος σημερα (σιγα-σιγα ολο και περισσοτερο τις τελευταιες δεκαετιες) δεν ακουει ουτε Arcade Fire, ουτε Tame Impala και αυτο μπορεις να το διαπιστωσεις τοσο απο τα views στο youtube οσο και απο τις πωλησεις.

 

Ευτυχώς.

 

Τι είναι αυτά τα άτομα ωρέ jimaras; Ρε 'συ… ποπ λαίμαι, όχι "έχω ξεχάσει τι είναι μου.νί". Περάσαμε όλοι μας τη φάση του να νομίζουμε ότι αν ο άλλος δεν στάζει δυστυχία δεν αξίζει την προσοχή μας, έλεος πια.

 

Beatles, λαίμαι, "θέλω να σου κρατώ το χέρι", "τα φράγκα δεν μπορούν να μου αγοράσουν αγάπη","μισέλ μα μπελ" και τέτοια. Αυτό είναι η ποπ. Ίσα-ίσα που στις μέρες μας, μάλλον είναι καλύτερη.

 

Σε σχέση με τη μουσική και τα γηράσκοντα αυτιά μου έχω να παρατηρήσω μόνο το εξής: Για πρώτη φορά τα τελευταία 5-6 η ποπ /χορευτική μουσική που παίζεται στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις με ενοχλεί. Δεν την αντέχω. Μπορεί η απάντηση να είναι στις παραγωγές, στο κομπρέσιον στα ραδιόφωνα ή απλά στα γηράσκοντα αυτιά μου.  :)

 

Κάτσε να σε κατατοπίσω. Αυτό που λες, το λένε EDM (Electronic Dance Music) και είναι φτιαγμένο για να λειτουργεί σε συγκεκριμένους χώρους, με συγκεκριμένο κοινό, συγκεκριμένα ποτά, συγκεκριμένα κορμιά. Το ότι οι μαλάκες οι ραδιο-παραγωγοί το παίζουν μέρα-μεσημέρι στην Αθήνα των σαράντα βαθμών υπό σκιάν, είναι κάτι σαν την επιμονή της Σούζη ότι ο συγκεκριμένος καιρός είναι "αίθριος" (ναι, είναι, αν είσαι σαύρα). Εννοείται ότι θα οδηγήσει σε Παναντόλ έξτρα (επί πέντε).

 

Απ' την άλλη, μπορεί να φταίνε και τα ηχεία του αυτοκινήτου, κάτι παλιά Λάντα δε σηκώνουν το Moog ντάπα-ντούπα.

 

 

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

... συγκεκριμένα κορμιά...

Φίλος από κορμί είμαι Σάκης Ρουβάς - μπαίνω στο αυτοκίνητο λαδωμένος κλπ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φίλος από κορμί είμαι Σάκης Ρουβάς - μπαίνω στο αυτοκίνητο λαδωμένος κλπ

 

Μήπως είναι μαζούτ φίλος;

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βλέπω τώρα ένα βίντεο των Arcade Fire, έχει μία φάση που ένα αγόρι, έχει βάλει ένα κορίτσι σε ένα καρότσι σουπερμάρκετ, και την στριφογυρνάει κάτω από ένα πυλώνα υψηλής τάσης (ναι, παιδιά, δεν κάνω πλάκα).

 

Από σεβασμό στον jimaras θα ακούσω μερικά ακόμη (τώρα βλέπω το Creature Comfort), αλλά αυτοί δεν είναι ποπ, είναι ψυχάκια με ρεφραίν.

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ευτυχώς.

 

Τι είναι αυτά τα άτομα ωρέ jimaras; Ρε 'συ… ποπ λαίμαι, όχι "έχω ξεχάσει τι είναι μου.νί". Περάσαμε όλοι μας τη φάση του να νομίζουμε ότι αν ο άλλος δεν στάζει δυστυχία δεν αξίζει την προσοχή μας, έλεος πια.

 

Beatles, λαίμαι, "θέλω να σου κρατώ το χέρι", "τα φράγκα δεν μπορούν να μου αγοράσουν αγάπη","μισέλ μα μπελ" και τέτοια. Αυτό είναι η ποπ. Ίσα-ίσα που στις μέρες μας, μάλλον είναι καλύτερη.

 

Βλεπω "λαιμαι", αρα μαλλον η συζητηση ελαβε τελος :P

 

Αλλα, οπως και να 'χει, θα απαντησω. Τους Fire και τους Impala τους εβαλα γιατι αυτοι χαιρουν της κριτικης αποδοχης τα τελευταια χρονια (και οχι οι pop καλλιτεχνες), οχι επειδη ακουω. Γενικα, πας εντελως αλλου το θεμα. Εγω μιλαω για το οτι τα pop κομματια πλεον, παρ'οτι δημοφιλη, δεν ειναι το ιδιο αγαπητα απο τους κριτικους και τους απανταχου music geeks ανα την υφηλιο και εσυ μου λες οτι καλυτερα που δεν ακουνε Arcade Fire και Tame Impala γιατι ειναι μιζεροι  :P

I'm not bored. I've just got an incredibly boring face.

-Charlie Watts

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Beatles, λαίμαι, "θέλω να σου κρατώ το χέρι", "τα φράγκα δεν μπορούν να μου αγοράσουν αγάπη","μισέλ μα μπελ" και τέτοια. Αυτό είναι η ποπ. Ίσα-ίσα που στις μέρες μας, μάλλον είναι καλύτερη.

 

OF COURSE it is 

 

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγω μιλαω για το οτι τα pop κομματια πλεον, παρ'οτι δημοφιλη, δεν ειναι το ιδιο αγαπητα απο τους κριτικους και τους απανταχου music geeks ανα την υφηλιο και εσυ μου λες οτι καλυτερα που δεν ακουνε Arcade Fire και Tame Impala γιατι ειναι μιζεροι  :P

 

Κοίτα, ο ρόλος των "κριτικών" έχει αναγκαστικά διαφοροποιηθεί στην εποχή μας. Είναι καιρός που θέλω να γράψω ένα άρθρο για το θέμα, αλλά συνοπτικά, πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν μας ότι δεν είναι τόσο απαραίτητοι όσο ήταν κάποτε, εξ' αιτίας της εύκολης και ανέξοδης προσβασιμότητας του κοινού σε μουσικό υλικό.

 

Αυτή η εξέλιξη, τους έχει οδηγήσει σε ένα επαγγελματικό (και ίσως, φιλοσοφικό) αδιέξοδο, το οποίο προσπαθούν να ξεπεράσουν με κακώς νοούμενο ελιτισμό (κάποιοι εξ' αυτών, πάντα έπασχαν από το συγκεκριμένο πράγμα).

 

Αλλά - και είναι μεγάλο αυτό το "αλλά" - με τον ίδιο τρόπο θα αντιμετώπιζαν στην εποχή μας τους Beatles ή τους Kinks. Αυτό τι σημαίνει; Νομίζω, τίποτε.

 

Σόρυ για τα αστειάκια, ήταν κυρίως για να υπογραμμίσω ότι η ποπ μουσική είναι ελαφρύ πράγμα και ναι, είναι πολύ μακρυά από τις μουσικές των σχημάτων που παρέθεσες (άκουσα κάμποσα μέχρι τώρα).

 

Για το "καλύτερα" δεν ξέρω.

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου