Περί ..ιδιοφυΐας..

[fusionakis]

Προσθέτω και το παρακάτω σαν υστερόγραφο, μιας που τέτοιας υφής ζητήματα απασχολούν συχνά πυκνά το κεφάλι μου...

 

Προφανέστατα, παίζει μεγάλο ρόλο και η ιστορία (ορισμένα πράγματα που έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στο χρόνο, είναι καθοριστικά για το πόσο σημαντικός είναι κάποιος μουσικός.)... και εξηγώ με άλλο ένα απλό παράδειγμα.

Έχει τύχει να έχω υπάρξει σε συναυλία όπου και τα 5 μέλη μιας μπάντας είναι από geniuses και πάνω (Chick Corea, John McLaughlin, Kenny Garrett, Christian McBride και Vinnie Colaiuta). Συγκρίνοντας άθελά μου εκείνη τη βραδιά ανθρώπους που είναι μοναδικά χαρισματικοί σε αυτό που κάνουν, θα περιέγραφα τη φάση κάπως έτσι...

- έπαιζε ένα σόλο ο McLaughlin, έλεγες "δες τον ανώμαλο γεροτράγο τι κάνει ακόμα"...

- γκρούβαραν ο McBride με τον Colaiuta, και έβγαιναν μορφασμοί στη μούρη σου για το πώς έδεναν...

- έκανε ο Corea μια εισαγωγή στο πιάνο, και έμενες μαλάκας, και με μια αίσθηση ευγνωμοσύνης που έζησες κάτι τέτοιο...

- και τέλος, ερχόταν η ώρα να αυτοσχεδιάσει ο Garrett, και σταματούσαν όλα... εκεί δεν μπορούσες να σκεφτείς καν, παρά μόνο αφηνόσουν σε ένα σπάνιο παιχτικό ταλέντο, που κατάφερνε και κορύφωνε τους αυτοσχεδιασμούς του φτάνοντας μέχρι το βάθος της ψυχής σου.

 

Επομένως, όποιος με ρώτησε για το πώς μου φάνηκε εκείνη η βραδιά, θα έλεγα χωρίς ίχνος δισταγμού ότι ο πιο χαρισματικός παίχτης-αυτοσχεδιαστής από όλη αυτή την dream team ήταν ο Garrett, και σε αντίστοιχο σημείο προσωπικής κατάνυξης με έφτασαν μόνο 1-2 εισαγωγές του Corea... Ωστόσο, αυτό το σπάνιο παικτικό χάρισμα του Garrett, δεν μπορεί με την καμία να τον φέρει πάνω από τα άλλα δύο τέρατα που βρίσκονταν στην σκηνή μαζί του εκείνο το βράδυ. Μπορεί να μιλάμε για μοναδικό μουσικό σε επίπεδο ζωντανής έκφρασης, και αυτό να τον κάνει καραμπινάτη ιδιοφυΐα, αλλά οι Corea και McLaughlin, πέρα από τα όσα έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν, αποτελούν τουλάχιστον μεγαλοφυΐες βάσει των όσων έχουν αφήσει πίσω τους ιστορικά.

Και για να το ενώσω με τα προηγούμενα, για αυτό και για να πιάσει ο χαρισματικός κύριος Asato την κατηγορία του επίσης χαρισματικού κυρίου Eric Johnson, θέλει πολύ.

 

Αυτά. Ελπίζω να μην κούρασα.

Επεξεργασμένο 1 Μαΐου 2019 από fusionakis

[TamTam]

Βασικά... όποιος μελετήσει την ιστορία της μουσικής (σπουδάσει ιστορία της μουσικής, ανοίξει μια μουσική εγκυκλοπαίδεια κ.ο.κ.) θα ανακαλύψει πράγματα που ούτε που τα φαντάζεται. Πόσο μάλλον αν αναζητήσει να ακούσει κιόλας! Μιλάμε για μια τέχνη με άπειρες αποχρώσεις, καλλιτεχνικά ρεύματα, σχολές, είδη.

Σε ένα τέτοιο thread, είναι περιττό κτγμ να κάνω name dropping - τα ονόματα είναι άπειρα και για είδη που δεν φαντάζεται κανείς. Π.χ. η ενορχηστρωτική δεινότητα (πέρα από τη συνθετική) του Mahler ορίζεται όντως στις ιδιότητες της ιδιοφυϊας, η εφεύρεση της ambient από τον Βrian Eno, για κάποιους αρκεί ίσως ένα έργο όπως π.χ. για τον John Cale ή μια εκφραστική επινόηση π.χ. για τον Scriabin, για άλλους σαν τους Philip Glass, Mike Oldfield, Django Reinhard, Charles Mingus, Peter Hammill, Μάνο Χατζιδάκι, Lennon/McCartney, Γιάννη Ξενάκη, Tom Waits, F. Schubert κ.λπ κ.λπ τι να πρωτοπει κανείς;
Ωραία τα είπαν αρκετοί προλαλήσαντες Θα πρόσθετα μόνο ως τροφή για σκέψη ότι στις μουσικές ιδιοφυϊες συγκαταλέγονται και πολλοί συνθέτες, εκτελεστές, κ.λπ., που δεν αντέχω να ακούσω μουσική τους.

Επεξεργασμένο 1 Μαΐου 2019 από Tamtam

[darshan]

Beethoven και τέλος

[ex-VangelisV]

Αυτός που έγραψε το πρώτο ριφ που παίζεις όταν ξεκινάς κιθάρα. 

 

Όπου κιθάρα βάλτε και άλλο όργανο

 

[vagelism]

Νομιζω οτι ξεχασα New order και Joy Division.

[pipityri]

6 ώρες πριν, fusionakis είπε

 

- και τέλος, ερχόταν η ώρα να αυτοσχεδιάσει ο Garrett, και σταματούσαν όλα... εκεί δεν μπορούσες να σκεφτείς καν, παρά μόνο αφηνόσουν σε ένα σπάνιο παιχτικό ταλέντο, που κατάφερνε και κορύφωνε τους αυτοσχεδιασμούς του φτάνοντας μέχρι το βάθος της ψυχής σου.

 

Το σόλο του στο New Blues Old Bruise ήταν από τα κορυφαία πράγματα που έχω βιώσει σε live. (υποθέτω πως μιλάς για το βράδυ στο Παλλάς..)

[pipityri]

3 λεπτά πριν, vagelism είπε

Νομιζω οτι ξεχασα New order και Joy Division.

Έχω την εντύπωση πως η πραγματική ιδιοφυία εδώ ήταν ο Martin Hannet...

[vagelism]

6 λεπτά πριν, pipityri είπε

Έχω την εντύπωση πως η πραγματική ιδιοφυία εδώ ήταν ο Martin Hannet...

o τυπος που προσπαθουσε να ηχογραφησει την ...σιωπη ε?

 

[pipityri]

6 λεπτά πριν, vagelism είπε

o τυπος που προσπαθουσε να ηχογραφησει την ...σιωπη ε?

 

Α γεια σου.

[Αετός]

Με συγχωρείτε και παραληψίς μου.

Μια ιδιοφυΐα εκτός συναγωνισμού,ακόμα και στη κιθάρα!

http://m.thebest.gr/news/view/174599

https://www.iapopsi.gr/θα-μπορούσα-να-ήμουν-σε-νησί-και-να-παί/