Τι μπάσο/α έχετε;

[Terry RoscoeBeck5]

Να παραθέσω και εγώ τη λατρεία μου. Και είναι λατρεία λόγω του thin C shape μπράτσου του, το οποίο με το που το έπιασα στο χέρι είπα "αυτό είναι". Και δεν είναι άλλο από το Geddy Lee JB. 

Εδώ το ειδύλλιο προέκυψε κατά τύχη... Το πήρα διότι με τον Geddy και τους Rush έχω μια τεράστια λατρεία και για να είμαι ειλικρινής δεν είχα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα specs. Geddy να 'ναι και ότι να 'ναι.

Αλλά εξελίχθηκε σε έρωτα .

 

Εννοείται ότι δεν το συνιστώ σε εραστές των P που έχουν εθιστεί σε μπράτσα... ρόπαλα.

 

 

[cigaret13]

4 λεπτά πριν, Yannis Methenitis είπε

Πάντως αν μπορέσεις να διορθώσεις τη βέργα (που'σαι Φάνη) μιας και μπορεί να είναι ιαπωνικό κελεπούρι, τα υπόλοιπα είναι πταίσματα που αλλάζουν φτηνά.

Ιαπωνικό κελεπούρι με 4 κολλημένα κόντρα πλακέ για σώμα με 1,3 κιλά μπογιά....

Τα κλειδιά και ηλεκτρικά του (εκτός μαγνητών..) εάν τα αλλάξω θα μου βγουν πιο ακριβά από ολόκληρο το μπάσο...

 Πάντως ένα mojo τό΄χει......

[dimsonic]

έχω δυο

Ενα πεντάρι άταστο ονόματι harper. Εδώ μια φωτό του από το νετ

και ένα κλασικό 4άρι ΗΒ Jb75MN

 

Ποιό είναι καλύτερο? το harper.

Απλά είναι κάποιες στιγμές που θες να είσαι spot-on

Το ΗΒ είναι πολύ βαρύ και έχει neck dive.

Στο harper φοράω fender flat. Στο ΗΒ δεν πρόλαβα να αλλάξω ακόμα.

Καρφί στην κάρτα πάντα.

Που και πού ένα Waves CLA Bass

 

 

 

[geka]

εχω ενα 4χορδο marcus miller v2 . Αυτη την περίοδο βρίσκομαι σε προβληματισμό για το αν θα το αντικαταστησω με ενα vi guitar γτ θα με βολευει πιο πολύ με τον τρόπο που παίζω.  To μόνο που δεν ξέρω αν όντως μπορεί να γεμίσει συχνοτικά με χαμηλές συχνότητες ένα κομμάτι. Δλδ αν είναι κυρίως αυτά τα vi κιθάρες ή μπάσα. Μόνο για ηχογραφήσεις το χρειάζομαι. Μια χαρά όλα  τώρα, αλλά μπερδεύομαι συνέχεια ότι η τελευταία είναι η μι καντίνι της κιθάρας 

[dimsonic]

Εγινα μπασίστας το 1981 για να υπηρετήσω τη μαμά πατρίδα.

Θυσιάστηκα

Επεξεργασμένο 17 Φεβρουαρίου 2022 από dimsonic

[Terry RoscoeBeck5]

8 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

Ιαπωνικό κελεπούρι με 4 κολλημένα κόντρα πλακέ για σώμα με 1,3 κιλά μπογιά....

Τα κλειδιά και ηλεκτρικά του (εκτός μαγνητών..) εάν τα αλλάξω θα μου βγουν πιο ακριβά από ολόκληρο το μπάσο...

 

Εντάξει, το συγκεκριμένο δεν το λες κελεπούρι.

Βέβαια εκεί στα late '70s early '80s είχαν βγει ορισμένες ιαπωνικές κόπιες που μπορεί να ήταν πολύ καλύτερες από τις... κακοτεχνίες που έβγαζε η Fender τότε. 

 

Πάντως τα κλειδιά και τα ηλεκτρονικά δεν είναι θέμα- το truss rod είναι.

[Αpussyα]

 

Μετά απο ένα Aria Pro, δύο Ibanez GSR200 (ενα με passive EQ και ένα με active), ένα Harley Benton 6χορδο και ένα Classic Vibes Jazz, τελικά πήρα το συγκεκριμένο (Ibanez SR300) πριν από 9 χρόνια και ηρέμησα. Flats από την πρώτη μέρα (το σετ που μετέφερα απο μπάσο σε μπάσο) και πάπαλα.

 

Πανάλαφρο, τρελλαινομαι για το μπράτσο του, σεταρισμενο με χαμηλό action, πληθώρα επιλογών για ήχους και τιμή χώμα (κανά 300άρι απο ότι θυμάμαι, τότε)...προσωπικά δεν χρειάζομαι κάτι παραπάνω.

Επεξεργασμένο 17 Φεβρουαρίου 2022 από Freedom

[fusiongtr]

Γράψτε, γράψτε παιδιά.

Εμένα μου τρέχουν τα σάλια.

Κιθαρίστας είμαι (υποτίθεται) αλλά με τα μπάσα μέσα μου βαράει το gas.

[Terry RoscoeBeck5]

11 λεπτά πριν, Freedom είπε

 και ηρέμησα.

Το πέρασα και εγώ αυτό στάδιο...  

Στην περίπτωση μου αφορά την μετάβαση από την εμμονή για vintage κούτσουρο, στην ηρεμία.

Κάθε μέρα καραούλι στις αγγελίες μπας και... Μιλάμε για obsession που κράτησε κάποια χρόνια. 

 

Τελικά τα ακούμπησα σε μαγαζί του εξωτερικού που ειδικεύεται στα vintage κούτσουρα και απέκτησα τον «συνομήλικο» (ΟΚ εγώ είμαι λίγους μήνες μεγαλύτερος).

Fender JB 1971 all original. Εξαίρετη αγορά διότι επί της ουσίας ήταν ψυχοθεραπεία. Έκτοτε δεν ξανακοίταξα κούτσουρο. Έγινε ένα μπραφ και δεν ξανά- ασχολήθηκα να κοιτάω, να ψάχνω κλπ. Και κάπως έτσι επήλθε η ηρεμία

 

[Αpussyα]

Εσυ τουλάχιστον αδερφέ είσαι μπασίστας...εγώ ούτε ήμουν και δεν θα έλεγα οτι και τώρα είμαι μπασίστας (εδώ καλά καλά δεν είμαι κιθαρίστας, τα κόντρα φλαμπούτσο και το Αφρικανικό μονόχορδο είναι το οργανα μου).

 

Το Aria Pro II το πήρα σε μια στιγμή απελπισίας γιατι ενώ ηχογραφούσα απο αρχές '90 και τα μπάσα στα κομμάτια μου, πάντα ζητουσα δανεικά (ναι, εχω ηχογραφήσει και με Fender του '74, ένα 20άκιλο με P και J μαγνητες). Εκανα την δουλεια μου σε μερικά κομμάτια αλλα δεν με βολεψε ποτέ.

 

Ηρθε το πρώτο GSR200 (passive EQ τότε) ευχαριστιόμουν το παίξιμο (τα μπράτσα των μπάσων Ibanez είναι ενα και ένα για μένα, ανωμαλία). Αν θυμαμαι καλά το πουλησα σε φίλο γιατι το ειχε αναγκη ή κατι τετοιο.

 

Όταν επρεπε να περάσω μπασα σε μερικά νέα κομματια, παμε παλι απο την αρχή. GSR200 αλλα είχε αλλαξει το μοντέλο και μου ηρθε με active EQ. Του οποιου η μπαταρια για καποιον λογο τελειωνε σε χρονο ρεκορ (ακομα και χωρις καλώδιο), Του εβγαλα τα μάτια, ε λεω κατσε να παρω κατι σοβαρο να τελειωνω με αυτο.

 

Ερχεται το Classic Vibes Jazz, λεω, επιτέλους, λατρευω τα maple μπρατσα/ταστιερες στις κιθαρες, θα μου κάτσει. Η απολυτα αποτυχημένη επιλογη. Ηχος καμία σχεση με εμένα, μπράτσο καμία σχεση με αυτό που θέλω. Ισα που προλαβα να του βάλω flats, 2 εβδομαδες μετα, τις εβγαλα, εβαλα τις δικές του και αγγελια.

 

Το SR300 ειναι και το πρώτο μπάσο (και μοναδικο μεχρι στιγμής) που δεν το έχω μόνο για ηχογραφησεις αλλά πραγματικά γουστάρω να παίζω και για την ευχαρίστηση μου. Για την ακριβεια μέσα απο το παιξιμο του συγκεκριμένου, έχουν βγεί και κομμάτια που στηρίζονται πολύ περισσοτερο στο μπάσο και λιγότερο ή και καθόλου στην κιθάρα.

 

Αλλά όσο λειτουργεί, δεν πάει πουθενά (και αν τα παίξει, πάλι Ibanez με τα ίδια χαρακτηριστικά και παρόμοια τάξη τιμής και πάπαλα).