Joe Pass.Για κιθαρίστες και οχι μονο..

[pastelius]

http://www.youtube.com/watch?v=2nODlYylv2E&mode=related&search=

Χαζευοντας στο youtube επεσα πανω σε αυτο... :lol: Πολυ ωραιο mood και μαθηματα μουσικοτητας.Φοβερος

Σε αυτο παιζει με την Ella Fitzerald και πραγματικα ανατριχιασα. :)

http://www.youtube.com/watch?v=NHVMxBkW0CQ&mode=related&search=

[nikoskor41274]

Καλά δέν παίζεται το άτομο.Τον έχω και σε κατι άλλα βίντεο παίζει παπάδες...Και η κιθάρα που έχω με το όνομα του τζάμι είναι... :D :D :D

Να είχα φτάσει να παίζω και έτσι καλά θα ήταν...Αλλα με βλέπω μεγαλύτερο απο αυτόν να φτάνω ,άν φτασω ποτέ σε τέτοια επίπεδα... 8O :(

[blues power]

:) Ο πανμεγιστος.Δειτε (αν δεν το εχετε δει ηδη φυσικα) το βιντεο που κυκλοφορει με τον Oscar Peterson.Να γεμιζουν νοτες τα αυτακια μας.Ποσο "πισω" παιζει και με τι σεμνοτητα.Ενα καλο αντιδοτο σε ολους αυτους που μας "πυροβολουν" με οσο το δυνατον περισσοτερες βαβουριασμενες νοτες ανα δευτερολεπτο.

[takisdim1984]

Πανω που εκατσα να διαβασω με γ.......... :x :x :x :x

 

δειτε τι πετυχα προχθες:

 

http://video.google.com/videoplay?docid=-2458029941021948191&q=joe+pass+roy

[takis]

http://www.youtube.com/watch?v=2nODlYylv2E&mode=related&search=

Χαζευοντας στο youtube επεσα πανω σε αυτο... :lol: Πολυ ωραιο mood και μαθηματα μουσικοτητας.Φοβερος

Σε αυτο παιζει με την Ella Fitzerald και πραγματικα ανατριχιασα. :)

http://www.youtube.com/watch?v=NHVMxBkW0CQ&mode=related&search=

 

τι να λεμε τωρα!

οποιος δεν τα εχει να βρει οπωσδηποτε τα:

>Joe Pass - An Evening With

>Oscar Peterson Quartet with Joe Pass!!!

>Joe Pass - Blue Side Of Jazz

>Joe Pass - Hot Licks Video - SOLO JAZZ GUITAR

 

no comments... 8)

[blues power]

Ειδικά το Blue Side Of Jazz (Hot Licks Video) είναι μαθήματα πάνω στις προφανείς και αυτονόητες αρχές της ηλεκτρικής κιθάρας,εντελώς πάνω στα basics,που δυστυχώς μόνο προφανείς και αυτονόητες δεν είναι στις μέρες μας. Ενα πραγματικό MUST.

[blue]

τι να λεμε τωρα!

 

+1000

 

To πρώτο κομμάτι που άκουσα από τον κύριο ήταν το blue bossa μαζί με τον Jamey Aebersold.Bρείτε το αν θέλετε να στεναχωρηθείτε.

 

Ακόμη να προσθέσω στους must δισκους το speak love με την Ella Fitzgerald που ειναι οι μόνο οι 2 τους (άλλο κλάμα από κει ) και το For Django.

[theStratWithin]

Παιδια για οποιον (ψιλο)ασχολειται με jazz (και οχι μονο), εκτος απ'το blue side of jazz, στο οποιο κατεληξα τυχαια κ μ'αρεσε παρα πολυ, βρηκα και το εξης βιντεο:

 

 

Joe Pass - Solo Jazz Guitar DVD (2006)

 

 

..πολυ ωραιο κ κατανοητο βιντεο, σου δειχνει κ τις συγχορδιες που παιζει ταυτοχρονα ο Pass (φοβερος παιχτης), σε μπαζει ευκολα στο concept, αξιζει παρα πολυ να το δει (κ μελετησει) κανεις! Πραγματικο διαμαντι, θα πληρωνα ανετα για να υπαρχει στο ιντερνετ.

[georgekz750]

Ιδου και μερικα βιογραφικα στοιχεια για τον τεραστιο Joe Pass

 

http://classicjazzguitar.com/artists/artists_page.jsp?artist=55

 

Joe Pass (1929 - 1994) began playing the guitar when he was nine years old and by age fourteen he was playing in local bands in the Johnstown Pennsylvania area. In 1947, at eighteen, he went on the road with the Tony Pastor band for a short time before returning to high school. He appears on several Pastor recordings from this period as a rhythm player.

 

 

He left school again shortly after returning and began playing in and around New York. During this time in New York he started using drugs and he began a decline that ultimately ended with time in several rehabilitation centers and jail. During this time Pass continued to play and he appeared on a handful of commercial recordings.

 

 

After being busted several times and spending more than 10 years trying to kick drugs, Pass entered the Synanon Center in California. After 15 months in Synanon Joe Pass made his famous Sounds of Synanon (1961) recording with Arnold Ross, another Synanon resident. Following this recording Pass worked in the Los Angeles studios for more than 10 years before he signed with the Norman Granz’s Pablo label. It was with this label that Pass made many of his most essential recordings, including his famous Virtuoso series.

 

 

In the Virtuoso series of solo guitar recordings Joe Pass redefined solo guitar playing. His complete mastery of finger style playing brought a new depth and complexity to solo guitar. These solo recordings and his solo concerts made him famous. He was consistently listed in the jazz polls year after year mostly based on the success of his solo work. During this same period at Pablo he recorded a set of records with Ella Fitzgerald on which he provided accompaniment with his solo guitar. These recordings remain some of the very best examples of vocal accompaniment with the solo guitar.

 

 

It was with the solo guitar that Joes Pass had his greatest influence, but he was also one of the best small group (Live At Donte’s) ensemble players of his time. Throughout the 1970’s, 1980’s and 1990’s Joe Pass recorded several important jazz recordings with some of the best jazzmen of the time. He recorded with Oscar Peterson (The Trio), Conti Candoli (Better Days), Chet Baker (A Sign Of The Times), J.J Johnson (We’ll Be Together Again), Duke Ellington (Duke's Big Four) and most of the best west coast jazz players. He formed a special relationship with John Pisano and together they made a number of recordings that were showcases for Joe Pass’ amazing prowess as a soloist and Pisano’s amazing abilities as a rhythm player. Joe Pass rose to prominence as a jazz guitarist on the strength of his solo playing, but his total discography describes a complete musician able to perform in any venue.

 

 

In 1947 – 1950 when Joe Pass was in New York, players like Billy Bauer, Bill DeArango and Johnny Smith were the top players in the studios and on the local jazz scene. While they were making jazz guitar history Joe Pass was consumed by drugs and dropped out of sight for 12 years. But, with his enormous talent, Joe Pass still found his rightful place as one of the greatest jazz guitarists of the 20th century.

 

 

[stamkosk]

Πολλά χρόνια πριν, άνοιξε το live του BB στο Λυκαβητό. Ήταν μόνος του, στην καρέκλα του, καρφί σε έναν roland πίσω από το κεφάλι του.

 

Έκλεινες τα μάτια και άκουγες ολόκληρη ορχήστρα, τα άνοιγες και δεν πίστευες αυτό που έβλεπες. Προσπαθούσες να καταλάβεις πως βγαίνουν ταυτόχρονα τόσο πλούσιες και γλυκειές μελωδίες παρέα με μιά υπέροχη κελαρυστή μπασογραμμή και μοναδικό συνδυασμό ακκόρντων.

 

Δεν έπαιξε μιά ώρα ολόκληρη, αλλά έμενες εκστασιασμένος.

 

Βγαίνοντας ο ΒΒ ζήτησε να χειροκροτήσουμε άλλη μιά φορά τον κιθαρίστα των κιθαριστών, πόσο δίκιο είχε...