New

Εδώ τώρα ανοίγεις ένα ζήτημα... μεγαδιαστάσεων. Μιλούσα χτες με τον @Nestoras και επανέλαβα την άποψη μου ότι εμείς πλέον θεωρούμαστε relics. Ασχολούμαστε με μουσικές και μουσικά όργανα που οι τεχνολογικές τους αφετηρίες ξεκίνησαν πριν από ίσως και περισσότερα από 70 χρόνια. Προφανώς η digital εποχή έφερε πολλές "διαφοροποιήσεις" στα μέσα, πολλές ευκολίες, διαφορετικά περιβάλλοντα στον τρόπο που δουλεύουμε, αλλά ουσιαστικά και στον πυρήνα της διαδικασίας έχουμε πολλές αναπαραγωγές του αναλογικού τότε, στο ψηφιακό σήμερα. Αυτό όμως που δεν μπορεί να "αναπαραχθεί" σε καμία περίπτωση είναι το πολιτιστικό/ πολιτισμικό consensus. Αυτή η γενεσιουργός δύναμη που ωθεί την τέχνη, που ώθησε να γραφτούν τα για εμάς "αριστουργήματα". Και αυτή η δύναμη ήταν αποτέλεσμα των κοινωνικοπολιτικών ζυμώσεων, των αλλαγών, των νεωτερισμών (φυσικά και στην τεχνολογία, πέραν την κοινωνίας). Βέβαια, εύλογα εδώ κάποιος θα πει ότι και ο σημερινός κόσμος αλλάζει και μάλιστα ραγδαία, τα τεχνολογικά break through είναι καταιγιστικά, παρόλα αυτά το "προϊόν" (μιλώντας πάντα για το αντικείμενο μας) είναι "ρηχό", αδιάφορο, επιφανειακό, ανάξιο λόγου κλπ... Ο παράγοντας λοιπόν που διαφοροποιείται είναι ο ανθρώπινος. Προφανέστατα υπάρχει άλλος βαθμός αντίληψης των καταστάσεων και σαφέστατα έχει αλλάξει ή "εξαφανιστεί" η ικανότητα (καλλιτεχνικής) έκφρασης στο επίπεδο που θα μπορούσε να συνεπάρει, να δημιουργήσει food for thought, να δημιουργήσει (ή να "καβαλήσει") ένα κοινωνικό ρεύμα- όπως συνέβη στα '60s & '70s. Ίσως να υπάρχει η αίσθηση ότι έχουν παιχτεί "τα πάντα". Ίσως, όπως ανέφερε ο @MGs να χάθηκε η φαντασία και το γούστο. Ή πολύ απλά (και ίσως να είναι και το πιθανότερο), να είμαστε relics μιας άλλης εποχής, είδη προς εξαφάνιση (που είμαστε δηλαδή). Ούτως ή άλλως IMHO η μουσική νωρίτερα ή αργότερα -ως έναν βαθμό τουλάχιστον- θα γίνει παραγόμενη από ΑΙ και εμείς οι... «δεινόσαυροι" θα έχουμε χαθεί στο ηλιοβασίλεμα.

Καλημέρα/σπέρα Δεν έχω πάει/ψωνίσει ποτέ, το γνωρίζω μόνο από ιντερνετικό χάζεμα. https://www.artofnoise.gr/grill-cloth-piping/

Από εμφάνιση είναι ότι πιο ωραίο έχω δει. Αυτο το κρεμ και τα καφε και γαλάζια knobs ειναι πραγματικά πανέμορφα. Εδινα ανετα ενα χιλιαρικο εξτρα για αυτό και μονο (αν το ειχα). Γιατι θα το έπαιρνα (αν ειχα τα λεφτα και αν είχα τη δραστηριότητα που να το δικαιολογεί): 1) Εμφάνιση 2) Ήχος. Εχω το μικρο brute και το 12dB φιλτρο του με τους oscillators είναι φοβερά χρηστικό. Πολλές φορές περνάω τους osc του Grandmother απο το φιλτρο του ή το αντίστροφο (Brute osc -> moog flt). Αν είναι καλή η υλοποίηση του 24dB ladder εδω, θα είναι τρομερο πολυεργαλείο. 3) Αμεσοτητα στον πειραματισμο με το ματριξ, αλλά... 4) Controller αλλά... γιατί δε θα το παρω (περα από το οτι δεν εχω 4Κ): 1) controller αλλά δεν εχει patch points (δεν ειδα ακομα λεπτομερειες, μπορεί να μου ξεφυγε). Αν είναι μονο midi και usb, είναι μια χαμενη ευκαιρία. Το microbute εχει ματριξ 2χ3 και ήδη χρησιμεύει σε πολλά. Αυτο θα ήταν θησαυρός modulation σε ενα (Semi)modular περιβαλλον. 2) Εχω την εντυπωση ότι μπορώ να κάνω τα ίδια με λιγότερα λεφτα, και από αποψη controller. Πχ αυτο το καινουριο Osmose μαζι με το controller που εχουν (touché, κάπως έτσι). Τελικά μαλλον θα το έπαιρνα αν ήμουν επαγγελματίας, φαινεται παρα πολύ χρησιμο και ειναι πανεμορφο. Γενικά την αγαπω την Αρτουρια στα hardware της. Not so much στα software.

Ωραίος για άλλη μια φορά!Εκφραστικότατο παίξιμο,μπράβο σου!

Με έχει πιάσει μια άρνηση να ασχοληθώ το τελευταίο διάστημα. Τα ξέστησα όλα μια μέρα να ξεσκονίσω και τα άφησα έτσι. Παίρνω την κλασική που και που και τραγουδάω νέο κύμα στο μπαλκόνι. Ένας μου πέταξε ένα πενηντάλεπτο μια μέρα. Θα μου περάσει...

https://www.lagonika.gr/prosfores/acemagic-am06-pro-mini-pc-ryzen-7-5700u-16gb-512gb-acemagicde/ Αν δεν πρόκειται να βάλεις ξεχωριστή gpu (δεν παίρνει), αυτό το minipc εχει πολύ μικρότερη κατανάλωση και σχεδόν ίδια απόδοση με το desktop που κοιτάς - χωράει και σε backpack...

Πρίν την μετακόμιση , ήξερα που είναι τα πάντα. Τωρα, εδώ και 3 χρόνια είμαι περίπου στο 95%. Κατά διαστήματα μου βάζω "τεστ". Βρες που είναι το ...ταδε (cd/ δίσκος/ dvd/vhs/ ) δεν έχει σημασία. Πάνω από 3 λεπτά αν δεν το βρώ....με τιμωρώ

Σαν Τουανγκ Αττάκ με Πινκ Φλόυντ συνεργασία μου ακούγεται.....

ωραια.............εγω τελικα εβαλα led και το εκανα true by pass se μαστορα ....

Ψιτ, δεν κλείδωσε το ένα, για να συνεχίσει εδώ το χάρβαλο... Πάλι θα χαλάσω το πάρτι...

Θα το ξανακουσω με το μυαλό μου στις παρατηρήσεις σου Μπάμπη! Σε ευχαριστώ πολύ!!

Νομίζω ότι μετά την εξαίρετη συνταγή για μπακλαβά, ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε αυτό το λαμπρό νήμα που μας χάρισε τόσες συγκινήσεις.... Το θέμα έχει αναλυθεί και υπερ- εξαντληθεί. Να είμαστε καλά και του χρόνου με υγεία, για τον 69ο διαγωνισμό. Και τώρα επιστροφή σε Montage, tele και τα γνωστά...

τόσο χαμηλά, δεν θα πέσω

Νέο όνομα, νέο σχήμα Samy Paraga & the katsaplians Κιθάρα, καθότι Φούζιος και ο Τυρέας δεν παίζουν και ο Άντριαν Μπλιου, πέφτει ακριβός, θα πάρω τον Δέλτα Μπάσο ιδανικά να έχει υπέροχες γάμπες, εναλλακτικά να είναι σαν το Έντγουιστλ, θα ξεπέσω στον Παρτέρη Πλήκτρα Σιαχάμης, απ τη στιγμή που απόθανε ο Νίκι Χάπκινς, δεν υπάρχει αντικαταστάτης Τύμπανα-κρουστά Βασίλης 2 βράδια στο Γκαγκάριν η προπώληση εισουρητίων ξεκίνησε

Αφορμή για αυτό το νήμα στάθηκε μια κουβέντα, στο νήμα της Eurovision. Με έβαλε σε σκέψεις , να συγκροτήσω τή σκέψη μου. Είχα ξεκάθαρη άποψη για το θέμα, αλλά θα ήθελα να το εμβαθύνω . Εξ ου και ο τίτλος του νήματος... ....και Όχι Μουσική Τεχνολογία . Διότι το βασικό (για εμένα) είναι η Τεχνολογία , και όχι η Μουσική. Στον τομέα της μουσικής παραγωγής λοιπόν, ξεκάθαρα , ύστερα από 40 χρόνια ενασχόλησης (10 χρονών έκανα τις πρώτες μου ηχογραφήσεις με το τότε συγκρότημά μου- τις οποίες φυσικά έχω) , τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα μέσα μου παρά ποτέ . Πάντα με γοήτευε το τεχνικό μέρος της ηχοληψίας, η σύλληψη , η αποτύπωση του ήχου στον όποιο υλικό φορέα και φυσικά η αναπαραγωγή του. Η μουσική - το αποτέλεσμα ήταν απλώς το μέσο για τον σκοπό (χρήση μηχανημάτων). Μετά κατάλαβα πώς ο ήχος δεν χρειάζεται να είναι απλά "μουσική"(με την στενή έννοια του όρου) . Μπορεί να είναι ομιλία, μπορεί να είναι θόρυβος, μπορεί να είναι ο περιβάλλοντας χώρος. Η πρόκληση είναι να τον "αιχμαλωτίσεις". 'Ένα στάδιο απόλαυσης είναι ή συλλογή του ήχου και ένα άλλο η αναπαραγωγή του. Θυμάμαι να ακούω μουσική και βασικά να προσέχω τα leds ή τα Vu meters από ένα deck παρά αυτό που έπαιζε. Έχω αναλάβει πρότζεκτς , μόνο και μόνο για να χρησιμοποιήσω τα μηχανήματά μου και όχι γιατι με ενδιέφερε το μουσικό σκέλος. Δεν ξέρω αν είναι σωστή η αναλογία, αλλά είναι σαν να αθλήσαι όχι γιατί σου αρέσει π.χ. το ποδόσφαιρο, αλλά γιατί σου αρέσει να φοράς αθλητικό εξοπλισμό. Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για την εικόνα . Μιλάω πάντα σαν παραγωγός. Σαν καταναλωτής, έχω ακούσει τόνους μουσικής και είδα άλλους τόσους ταινίες. Συμβαίνει και σε κανέναν άλλον αυτό γιατρέ;

Κάποια στιγμή πρέπει να βρεις γκρουπ. Μόνος δεν γίνεται

Σπύρο, εσύ?

@Shelter Δεν πειράζει. Αυτά που μπορείς και είσαι σίγουρος. Θα κάνεις παραπομπές σε αυτά που παίζουμε στην Ελλάδα και φυσικά χωρίς μικροκουρδίσματα / τεταρτημόρια.

Μπα, έτσι κι αλλιώς με 1350 ευρώ πλέον αμερικάνικα όργανα δεν βλέπεις ούτε με τα κυάλια. Αυτές οι εποχές μας άφησαν προ πολλού (που αγόραζες ''standard'' όργανο usa... ακριβά υπήρχαν πάντοτε, τώρα πλέον η ''standard'' σειρά μεταφέρθηκε στας Ανατολάς και τα αμερικάνικα πλέον θεωρούνται τα ''premium'', τουλάχιστον σε μαρκετίστικους όρους). Ούτως ή άλλως αυτά τα 1350 ευρώ του 2024 ουδεμία σχέση έχουν με την αγοραστική αξία που είχαν πριν το 2020. Εμένα προσωπικά μου κάνει διαφορά στην αίσθηση και από rosewood σε rosewood... η SG μου που είναι του '18 με την ξεθωριασμένη rosewood ταστιέρα μου αφήνει σίγουρα μια πιο ''ξερή'' αίσθηση σε σχέση με την ''γλυκιά'' αίσθηση της rosewood ταστιέρας της Les Paul ή της PRS μου. Έχω και μια PRS SE ίδιας χρονολογίας με την SG (τότε τις έφτιαχναν Κορέα) και ενώ σίγουρα το rosewood της δεν έχει την ίδια γλυκιά αίσθηση των προαναφερθέντων κιθαρών, σίγουρα την προτιμώ από της SG (στο θέμα της ταστιέρας). Βέβαια θα μου πει κάποιος ''και από maple σε maple ή από έβενο σε έβενο μπορεί να δεις διαφορά'' αλλά στο maple παίζει ρόλο και το βερνίκι ενώ στον έβενο (που για μένα είναι η απόλυτη αίσθηση σε ταστιέρα) υπάρχουν και εκεί διάφορα είδη που τα βαφτίζουν έβενο αλλά ουδεμία σχέση έχουν σε αίσθηση αλλά και οπτικά με το κατάμαυρο έβενο που είχαμε συνηθίσει στις USA κιθάρες.

Ένας από τους επιδραστικότερους ηχολήπτες και μηχανικούς ήχου στην ιστορία της ροκ. Το remastered 30th anniversary edition του In Utero των Nirvana θα είναι πάντα μια αναφορά στον αληθινό ροκ ήχο.

Προχωράμε με το σώμα.... Καθαρισμός μέσα στα cavities πριν κολληθεί το τοπ. Μικροπλάνη βιολιού και μετά γυαλλόχαρτο.