BrickWall Limiter : ποιό, πόσο, πότε και γιατί...

[ChrisH]

Στον εξοπλισμο μου σημερα δεν υπαρχει outboard.

Στα χερια μου βεβαια ειχαν την ατυχια (χο χο) να πεσουν

διαφορα κατασκευασματα. Απο αυτα ξεχωριζω το

    ADL 1500 (Anthony DeMaria Labs)

το αγαπημενο μου limiter.

Χωρις να εχω εικονα για την συμπεριφορα του στον

συγχρονο πολεμο του "οσο πιο δυνατα τοσο πιο καλα",

λειτουργουσε υπεροχα στα -12 με -10dbfs οπου ηταν

τοτε το μεγιστο ζητουμενο.

 

 

Στην πραγματικότητα μιλάς για compression στον ADL 1500

 

 

Μετα το eq κανω split σε 5 διαφορετικα (10mono) tracks

στα κατωθι φασματα

  1 - 20 -120hz

  2 - 120-200hz

  3 - 200-300hz

  4 - 300-10Khz

  5 - 10 -20khz

Οι περιοχες των 2,3,4 ειναι ενδεικτικες και τις αλλαζω

αναλογα με το που θελω να δωσω εμφαση.

To τελευταιο plugin στο καθε track ειναι το L2

 

Και τι γίνεται με την κόλαση απο comp filtering ?

 

 

[nikodemos]

ChrisH, κατ'αρχάς επέτρεψε μου να πω πως σέβομαι και εκτιμώ ιδιαίτερα τόσο τις γνώσεις και την εμπειρία σου όσο και την γενικότερη πορεία και προσφορά σου στον χώρο.

 

Σε σχέση με αυτά που απαντάς στον KORRES_V.....νομίζω πως και εγώ και ο KORRES_V συμφωνούμε μαζί σου πως το mastering είναι (ή θα έπρεπε να είναι...) κάτι πολύ παραπάνω από ανελέητο limiting....η συζήτηση σε εκείνο το σημείο έχει να κάνει περισσότερο με το πόσο αυτό "επηρεάζει" την δουλειά του mixing engineer.

 

Τώρα σε ότι αφορά αυτό το περιβόητο "magic touch" που αναφέρεις συμφωνώ εν μέρει ...συμφωνώ δηλαδή πως ένα πολύ καλό mix θα "απογειωθεί" από ένα καλό mastering....ή για να το πω καλύτερα θα "ολοκληρωθεί" με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όπως του αρμόζει...... διαφωνώ ριζικά όμως με το τι μπορεί να προσφέρει το "μαγικό" αυτό άγγιγμα σε μια κακοηχογραφημένη, κακοπαιγμένη, κακοενορχηστρωμένη, και δεν ξέρω τι άλλο κακό....παραγωγή "αδιάφορης και ενοχλητικής" μουσικής..... και πολύ απλά πιστεύω ότι δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα απολύτως πάρα μόνο ίσως μια ψευδαίσθηση βελτίωσης (όπως το να δίνεις "ματζούνια" και ομοιοπαθητικά σε έναν βαριά άρωστο) ή ακόμα χειρότερα ένα promotion trick (..."το μάστερ έκανε ο τάδε")....το κακό είναι κακό και δεν θα βελτιωθεί αν το βάλουμε μέσα σε "ακριβό" περιτύλιγμα. Αυτό είναι η απόλυτα υποκειμενική μου άποψη ως παραγωγός, ηχολήπτης, μουσικός και συνθέτης αλλά και, πρωτίστως ίσως, ως συνειδητοποιημένος άνθρωπος.

 

Σε ότι αφορά τον τρόπο που δουλεύει ένας mastering engineer και την εμπιστοσύνη που πρέπει να του δείξουν οι υπόλοιποι (καλλιτέχνης,παραγωγός,ηχολήπτης κλπ) συμφωνώ και πάλι μαζί σου....αρκεί η επιλογή του να είναι συνειδητή. Είχα την ατυχία να συνεργαστώ αρκετές φορές είτε ως παραγωγός είτε απλά ως ηχολήπτης, με δισκογραφικές εταιρίες που έδιναν "εργολαβεία" το θέμα mastering στα 2-3 γνωστά μαστεράδικα της πρωτεύουσας χωρίς ΚΑΜΜΙΑ απολύτως συννενόηση με τον καλλιτέχνη - γκρουπ ή με εμένα....τα αποτελέσματα κάποιες φορές ήταν πολύ καλά(και πραγματικά χάρηκα που "έπαιξαν μπάλα" μόνοι τους), κάποιες φορές "εφτιαχναν" στην πορεία (μετά από αλλεπάληλους καυγάδες και cd να πηγαινοέρχονται....) και κάποιες φορές ήταν τραγικά...αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να εμπιστευτώ απόλυτα και εν λευκώ την δουλειά μου σε κάποιον mastering engineer  αρκεί αυτός να είναι δική μου επιλογή....

 

προσωπικά δεν ήθελα το συγκεκριμένο θέμα να εξελιχθεί σε συζήτηση πέρι μάστερινγκ αλλά με την ευκαιρία είπα να πω την γνώμη μου....

Πολύ απλά λοιπόν πιστεύω πως δεν μπορεί να υπάρχει αυτό το "μαγικό άγγιγμα" αν δεν υπάρχει σύμπνοια απόψεων, αισθητικής, γούστου και μουσικής παιδείας εν γένει (νομίζω συμφωνούμε)....δεν μπορώ να φανταστώ πως κάποιος μαστεράς (προς αποφυγή παρεξηγήσεων....ΔΕΝ ΕΝΝΟΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ) που (ασχέτως αποδεδειγμένων τεχνικών γνώσεων, εμπειρίας και τεχνογνωσίας) ο κύριος όγκος δουλειάς του είναι για παράδειγμα η ελληνική ποπ τσιφτελοτσιχλόφουσκα (ή έστω έχει τελείως διαφορετική αισθητική και αντίληψη περί ωραίου ;)) θα μπορούσε να προσεγγίσει σωστά  ένα υλικό που έχει ως σημείο αναφοράς τους Birthday Party ή τους Einstürzende Neubauten......

Καλώς ή κακώς η μουσική δημιουργία και αντίληψη περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό την υποκειμενική κρίση και αντίληψη του καθενός μας.....και δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά. Για τον λόγο αυτό για μένα προσωπικά το mastering είναι πρωτίστως και κυρίως αυτό που περιέγραψα πιο πάνω κι εν συνεχεία και κάτι παραπάνω υπό συνθήκες (και που το βρίσκω ιδιαίτερα σημαντικό και αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής σύγχρονης μουσικής δημιουργίας ηχογραφημάτων ανεξαρτήτως ιδιώματος παρά τον "διαικπεραιωτικό" - εντός εισαγωγικών - χαρακτήρα του)

 

Θέλω να πω πως βασικό κομμάτι του mastering, αλλά συνήθως "άγνωστο", αδιάφορο ή ακόμη και βαρετό για τον καλλιτέχνη και μέσο ακροατή,  είναι η σωστή μετατροπή του sampling rate και του wordlength, το dithering, το levelling ανάμεσα στα κομμάτια (όχι απαραίτητα προς τα επάνω ;)), η δημιουργία (αν είναι απαραίτητο) κάποιων fade out, η "διαχείριση" των κενών ανάμεσα στα κομμάτια, η επεξεργασία των ambiances στην αρχή και το τέλος κάθε κομματιού, η δημιουργία του tracklist (indexes & subindexes) , η δημιουργία ενός proper master (σε ότι αφορά την πιστότητα, το error rate και την συμβατότητα με το printing plant) και άλλα τέτοια "βαρετά" πράγματα ;D......πέρα από αυτό υπάρχει πάντα (αν αυτό είναι επιθυμητό και τεχνικά εφικτό) η δυνατότητα και για αισθητικές παρεμβάσεις.

 

 

Και επιστρέφοντας στο Limiter έχω γράψει ένα πιστεύω ενδιαφέρον άρθρο στο Music Pro για την διαφορά ανάμεσα στον δυνατό και τον

μεγάλο ήχο. Ίσως το ανεβάσω στο forum αν ενδιαφέρει.

 

Αν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα τα Auto Limiter πρέπει να καταργηθούν απο το οπλοστάσιο των ηχοληπτών.

Μόνο Limiter με ρυθμίσεις και αυτά σαν εργαλεία δηλαδή όχι πάνω απο 2-3 db χρήση.

 

Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει το volume.......

 

 

Συμφωνώ απόλυτά αγαπητέ ChrisH.......και θα ήθελα πολύ να διαβάσω το εν λόγω άρθρο όπως θα ήθελα (και είμαι σίγουρος και πολλοί άλλοι) να σε "διαβάζω" πιο συχνά και εδώ στο νόιζ ;)

[haryy]

Γιατί υπάρχει συγκεκριμένο ραντεβού που "δεσμεύει" το studio και τον προγραμματισμό του.

Το unattended session η το emastering γίνεται σε "ελεύθερο χρόνο".

 

Eυχαριστώ για την διευκρίνηση, το'χα σαν απορία αυτό.

 

Είναι όμως λίγο περίεργο αυτό. Γιατί να κοστίζουν κάποιες ώρες ακριβότερα από άλλες και ποια είναι η έννοια του "ελεύθερου χρόνου" ????

 

Όταν δουλεύει το στούντιο δεν υπάρχει έννοια ελεύθερου χρόνου. Κοιτάς την ατζέντα σου και λες στον πελάτη πότε είσαι ελεύθερος και συννενοείστε για το ραντεβού.

 

Αυτό που λες το καταλαβαίνω μόνο αν το unattented mastering συμβαίνει χαράματα ή "σπαστά", αυτό εννοείς?

[Subfire]

Παίδες, έχοντας διαβάσει τούτο το thread και τα περισσότερα από τα υπόλοιπα τα οποία αναφέρονται στο μεγάλο θέμα του mastering ήθελα να ζητήσω-παρακαλέσω κάποιο από τα παιδιά με γνώσεις να δημιουργηθεί ένα άρθρο σχετικό.

Και εξηγούμαι, καλό θα ήταν να υπάρχει στο forum μια πηγή που να αναφέρει με αρκετές λεπτομέρειες την σειρά των εργασιών που γίνονται κατα τη διάρκεια του mastering(τί εφφέ?,με ποιά σειρά?,limiting,volume,dithering,κτλ) μαζί με κάποια επεξήγηση του τι κάνει τι. Έτσι συγκεντρωμένα θα βοηθούσαν κάθε προσπάθεια για home mastering που να πλησιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο προς την επαγγελματική κατεύθυνση.

 

Καταλαβαίνω ότι δεν ζητάω κάτι εύκολο, όπως επίσης ότι δεν μαθαίνονται όλα με ένα άρθρο, αλλά με πολύ διάβασμα και εμπειρία και μηχανήματα. Όμως θα μας λυθούν πολλές απορίες και θα κάνουμε μια καλή αρχή.

 

 

[ChrisH]

 

...... διαφωνώ ριζικά όμως με το τι μπορεί να προσφέρει το "μαγικό" αυτό άγγιγμα σε μια κακοηχογραφημένη, κακοπαιγμένη, κακοενορχηστρωμένη, και δεν ξέρω τι άλλο κακό....παραγωγή "αδιάφορης και ενοχλητικής" μουσικής..... και πολύ απλά πιστεύω ότι δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα απολύτως πάρα μόνο ίσως μια ψευδαίσθηση βελτίωσης (όπως το να δίνεις "ματζούνια" και ομοιοπαθητικά σε έναν βαριά άρωστο)

 

 

Δώσε μου ενα FTP να σου ανεβάσω 1-2 files και ξαναμιλάμε. Ενοείται οτι μιλάμε για σπουδαία μουσική με πολύ κακό ήχο....

 

Πρόσεξε, δεν λέω οτι αυτή είναι η δουλειά του mastering , ούτε οτι μπορεί να γίνεται κάθε μέρα, για πολλούς λόγους ...

απλώς κάποιες φορές δεν πάει πιο πέρα, άλλες φορές δεν υπάρχει ενέργεια και εύμπνευση ... ΑΛΛΑ όταν έχεις δει "το θαύμα" να γίνεται και καταλαβαίνεις εκεί και την μαγεία του ήχου, η πως το ανθρώπινο αυτί συλλαμβάνει την μουσική πλέον  και αντιλαμβάνεται την πληροφορία τότε σε πάνει μια θλίψη να βλέπεις να φεύγουν απο τα χέρια σου δουλειές μέτριες (με καταχαρούμενους πελάτες) που μπορούσαν να είναι 100% καλύτερες.

 

 

 

(μετά από αλλεπάληλους καυγάδες και cd να πηγαινοέρχονται....)

 

 

Κι αυτό στο πρόγραμμα είναι αρκεί να είναι ξεκάθαρο οτι κάπου πάμε και όχι ότι έχουμε μια προσωπική κόντρα αισθητικής .

 

Ένας απο τους καλύτερους ¨Ελληνες ηχολήπτες που δουλεύουμε χρόνια μαζί σε πολλές δουλειές μου αναφέρει πάντα " Chris εδώ δεν κάνουμε μίξη " και το λαμβάνω υπόψιν μου.

 

Όμως κοίτα το παράδοξο , αν δεν ασχολήθω  πολύ με τις μίξεις του μου λέει πως τον ξεπετάω, αν ασχολήθώ και το πάω μακρυά μου λέει "εδω δεν κάνουμε μίξη " . Αυτό γίνεται γιατί έχει δει το "θαύμα" σε πολλές δουλειές μας , απλώς θέλει να έχει τον έλεγχο και να διαλέγει αυός πράγμα που είναι αποδεκτό , επίσης έχει και την ευθύνη και ξέρει τι θέλει  πράγμα που κάνει το mastering  πολύ εύκολο.

Δεν συμβαίνει  συχνά .......

 

 

 

Πολύ απλά λοιπόν πιστεύω πως δεν μπορεί να υπάρχει αυτό το "μαγικό άγγιγμα" αν δεν υπάρχει σύμπνοια απόψεων, αισθητικής, γούστου και μουσικής παιδείας εν γένει (νομίζω συμφωνούμε)....δεν μπορώ να φανταστώ πως κάποιος μαστεράς (προς αποφυγή παρεξηγήσεων....ΔΕΝ ΕΝΝΟΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ) που (ασχέτως αποδεδειγμένων τεχνικών γνώσεων, εμπειρίας και τεχνογνωσίας) ο κύριος όγκος δουλειάς του είναι για παράδειγμα η ελληνική ποπ τσιφτελοτσιχλόφουσκα (ή έστω έχει τελείως διαφορετική αισθητική και αντίληψη περί ωραίου ;)) θα μπορούσε να προσεγγίσει σωστά  ένα υλικό που έχει ως σημείο αναφοράς τους Birthday Party ή τους Einstürzende Neubauten......

Καλώς ή κακώς η μουσική δημιουργία και αντίληψη περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό την υποκειμενική κρίση και αντίληψη του καθενός μας.....και δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά. Για τον λόγο αυτό για μένα προσωπικά το mastering είναι πρωτίστως και κυρίως αυτό που περιέγραψα πιο πάνω κι εν συνεχεία και κάτι παραπάνω υπό συνθήκες (και που το βρίσκω ιδιαίτερα σημαντικό και αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής σύγχρονης μουσικής δημιουργίας ηχογραφημάτων ανεξαρτήτως ιδιώματος παρά τον "διαικπεραιωτικό" - εντός εισαγωγικών - χαρακτήρα του)

Συμφωνώ απόλυτά αγαπητέ ChrisH.......και θα ήθελα πολύ να διαβάσω το εν λόγω άρθρο όπως θα ήθελα (και είμαι σίγουρος και πολλοί άλλοι) να σε "διαβάζω" πιο συχνά και εδώ στο νόιζ ;)

 

Η αισθητική είναι το παν, δεν διδάσκεται και γιαυτό δεν υπάρχουν διεθνώς πολλοί νέοι mastering engineer με προσωπικότητα.

Ας σταματήσουμε εδω αυτή τι συζήτηση γιατί πραγματικά το θέμα ήταν άλλο.

 

Σε σχέση με τα Limiter θα σου πω κάτι που λέω συχνά... Αν το κομμάτι είναι καλογραμμένο και καλομιξαρισμένο δεν θα το χαλάσει το L2. Ασφαλώς ένα Weiss DS-1 έχει πολύ πιο ανοικτό ήχο αλλά και μεγάλες δυσκολίες στην ρύθμιση και υπάρχουν και καλύτερα plug-in

απο το  L2 τα τελευταία χρόνια.

 

Πρίν 4-5 χρόνια o Bob Katz είχε κάνει ένα demo CD για τον Weiss  με αλυσίδα με L2 στο τέλος και τα δείγματα πρίν-μετά ήταν απο καλά μέχρι εξαιρετικά. Του έβαλα χέρι γιατί άκουγα το ίδιο attack-release στο μπάσσο σε όλα τα κομμάτια και μου έστειλε κομμάτια χωρίς L2 να τα λιμιτάρω για να δεί τι εννοούσα. Η δική μου version ήταν πιο ανοικτή με ποιότητα  στις ψηλές και πιο ενδιαφέρον μπάσο

που πράγματι διέφερε απο κομμάτι σε κομμάτι ΑΛΛΑ δεν ήταν εμφανώς καλύτερα συνολικά γιατί και αυτός τελειώνοντας ένα κομμάτι λάμβανε υποψιν του και το χαρακτήρα του  L2  στο αποτέλεσμα.

 

Θέλω να πω ο ήχος πρέπει να αντιμετωπίζεται ολιστικά και όχι με κολλήματα .... η ουσία είναι αλλού.

 

Κλείνεις τα μάτια , γυρνάς τα κουμπιά και σταματάς εκεί που σου αρέσει ... ΟΜΩΣ προυποθέτει παιδεία , αντίληψη, σωστή αισθητική, ακούσματα, τεχνική κατάρτιση και κατανόηση απο δίσκους αναφοράς πια είναι τα πραγματικά στοιχεία που  κάνουν κάποιους δίσκους εξαιρετικούς.

 

 

 

 

[ChrisH]

Eυχαριστώ για την διευκρίνηση, το'χα σαν απορία αυτό.

 

Είναι όμως λίγο περίεργο αυτό. Γιατί να κοστίζουν κάποιες ώρες ακριβότερα από άλλες και ποια είναι η έννοια του "ελεύθερου χρόνου" ????

 

Όταν δουλεύει το στούντιο δεν υπάρχει έννοια ελεύθερου χρόνου. Κοιτάς την ατζέντα σου και λες στον πελάτη πότε είσαι ελεύθερος και συννενοείστε για το ραντεβού.

 

Αυτό που λες το καταλαβαίνω μόνο αν το unattented mastering συμβαίνει χαράματα ή "σπαστά", αυτό εννοείς?

 

Σε ένα mastering studio τρέχουν πολλές και διαφορετικές δουλειές, κάποιες τελειώνουν στην ώρα τους κάποιες μένουν πίσω. Αν δεν υπάρχει ραντεβού μεταφέρεις κάτι την άλλη μέρα και όλα τελειώνουν ήρεμα. Αν έχεις ραντεβού νεο και μερικές δουλειές στον αέρα η πίεση είναι αφόρητη και η δουλειά πολλή πιο πιεστική.

 

Μερικές φορές χωρίς ραντεβού η δουλειά μπορεί να γίνει και φτηνότερα και καλύτερα.

[nikodemos]

...thanx για την κατατοπιστική απάντηση ......και βέβαια δεν μπορώ να διαφωνήσω σε κάτι :).....παρά μόνο ίσως στο ότι δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει "σπουδαία μουσική με πολύ κακό ήχο" ...είναι πολύ υποκειμενικό...για την ακρίβεια νομίζω πως και η "σπουδαία μουσική" και ο "κακός ήχος" θα παραμένουν πάντα υποκειμενικές κρίσεις και άρα ποτέ δεν θα μπορούν να στοιχειοθετήσουν επιχείρημα υπέρ της συντέλεσης ή όχι "θαύματος" παρά μόνο σε υποκειμενικό και πάλι επίπεδο (δηλαδή πχ.αυτό που για μένα αποτελεί επεξεργαστικό "θαύμα" μπορεί ταυτόχρονα για εσένα να είναι καταστροφή και απαράδεκτο και το αντίστροφο).....νομίζω πως το όποιο κοινά αποδεκτό "θαύμα" έχει συντελεστεί πολύ πιο πριν, την στιγμή της δημιουργίας (ως σύνθεση, ενορχήστρωση, εκτέλεση, ερμηνεία)

 

Δεν θέλω βέβαια να ξεκινήσουμε "πόλεμο" για το πιο είναι πιο σημαντικό μεταξύ mixing - mastering ;D ;D ;D (...άσχετα αν αυτό ίσως φαίνεται από τον τίτλο και την έως τώρα κουβέντα :)) .....τα θεωρώ και τα δύο σημαντικά....απλά για τα δικά μου κριτήρια και γούστα (δηλαδή υπό συνθήκες ;)) το mastering θα είναι πάντα το τελευταίο σκέλος μιας πολύπλοκης διαδικασίας - όχι τόσο σημαντικό (συνολικά) όσο αυτά που προηγήθηκαν αλλά αρκετά σημαντικό για να την "ολοκληρώσει"με τον καλύτερο τρόπο  ή να την "καταστρέψει" ....αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι σε κάποιες άλλες περιπτώσεις(πέρα δηλαδή από αυτές που απασχολούν εμένα) το mastering μπορεί να είναι το Α και το Ω.....πχ σε μια stereo ηχογράφηση μιας συμφωνικής ορχήστρας, στο multichanel soundtrack μιας ταινίας κλπ κλπ

 

....μια που μιλάμε (μιλούσαμε ;D) για plugin limiters κάποια γνώμη για το Alchemist της Flux?

 

 

 

[ChrisH]

...thanx για την κατατοπιστική απάντηση ......και βέβαια δεν μπορώ να διαφωνήσω σε κάτι :).....παρά μόνο ίσως στο ότι δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει "σπουδαία μουσική με πολύ κακό ήχο" ...είναι πολύ υποκειμενικό...για την ακρίβεια νομίζω πως και η "σπουδαία μουσική" και ο "κακός ήχος" θα παραμένουν πάντα υποκειμενικές κρίσεις και άρα ποτέ δεν θα μπορούν να στοιχειοθετήσουν επιχείρημα υπέρ της συντέλεσης ή όχι "θαύματος" παρά μόνο σε υποκειμενικό και πάλι επίπεδο (δηλαδή πχ.αυτό που για μένα αποτελεί επεξεργαστικό "θαύμα" μπορεί ταυτόχρονα για εσένα να είναι καταστροφή και απαράδεκτο και το αντίστροφο).....

 

 

¨Ακουσε τον πρώτο δίσκο των ΦΑΤΜΕ (αυτόν μεν την κοπέλλα με την μαντήλα) πως κυκλοφορούσε 22 χρόνια και το remastering

που έκανα το 2003. Παράδειγμα εξαιρετικού και πολύ φρέσκου υλικού για την εποχή με κακό, κάκιστο  ήχο .....

 

νομίζω πως το όποιο κοινά αποδεκτό "θαύμα" έχει συντελεστεί πολύ πιο πριν, την στιγμή της δημιουργίας (ως σύνθεση, ενορχήστρωση, εκτέλεση, ερμηνεία)

 

Αυτό είναι το πραγματικό θάυμα αλλά καλώς η κακώς ασχολούμαστε με το μετά..... Στην εποχή μας είναι πολύ συνηθισμένο να

καταστρέφονται εξαιρετικές ιδέες απο απαράδεκτη υλοποίηση σε ενορχήστρωση-παίξιμο - ηχοληψία. Στην πραγματικότητα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε σε αυτή την χώρα.

 

Δεν θέλω βέβαια να ξεκινήσουμε "πόλεμο" για το πιο είναι πιο σημαντικό μεταξύ mixing - mastering ;D ;D ;D (...άσχετα αν αυτό ίσως φαίνεται από τον τίτλο και την έως τώρα κουβέντα :)) .....τα θεωρώ και τα δύο σημαντικά....απλά για τα δικά μου κριτήρια και γούστα (δηλαδή υπό συνθήκες ;)) το mastering θα είναι πάντα το τελευταίο σκέλος μιας πολύπλοκης διαδικασίας - όχι τόσο σημαντικό (συνολικά) όσο αυτά που προηγήθηκαν αλλά αρκετά σημαντικό για να την "ολοκληρώσει"με τον καλύτερο τρόπο  ή να την "καταστρέψει"

 

Η μίξη είναι πιο σhμαντική γιατί αν είναι πραγματικά πολύ καλή το mastering είναι "αδιόρατο" και για αυτούς που το αντιμετωπίζουν

με το κιλό πραγματικά άχρηστο έξοδο.Όμως στην πραγματικότητα είναι πιο αναγκαίο απο ποτε ένα καλό mastering σε αυτές τις δουλειές.

 

 

....αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι σε κάποιες άλλες περιπτώσεις(πέρα δηλαδή από αυτές που απασχολούν εμένα) το mastering μπορεί να είναι το Α και το Ω.....πχ σε μια stereo ηχογράφηση μιας συμφωνικής ορχήστρας, στο multichanel soundtrack μιας ταινίας κλπ κλπ

 

 

Νομίζω πως είναι το ίδιο σημαντικό  για κάθε είδος μουσικής και απλώς  trend για την σύγχρονη pop-rock.

 

....μια που μιλάμε (μιλούσαμε ;D) για plugin limiters κάποια γνώμη για το Alchemist της Flux?

 

τα Flux plug-ins είναι απο τα καλύτερα που υπάρχουν, μαζί με τα  Algorithmix  αν και παρουσιάζουν κάποια θέματα

συμβατότητας με σταθμούς εργασίας.

Όμως επειδή έχουν πολλές ρυθμίσεις αν δεν ξέρεις τι κάνεις και δεν έχεις σοβαρό σύστημα monitoring είναι εύκολο να βρεθείς σε λάθος σημείο χωρίς να το καταλάβεις.

 

 

 

 

 

[ex-OurDarkness]

Υπάρχουν οι τεχνικές διαδικασίες που περιέγραψε ο Nikodemos που δεν εξαρτώνται από το αν τα κομμάτια "ακούγονται" σωστά οπότε πρέπει να απασχοληθεί ο μηχανικός για κάποια ώρα για να τα φτιάξει.

Τέλος, υπάρχει και η χρέωση με την ώρα.

 

Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχει χρέωση με την ώρα αλλά θα μου επιτρέψεις να πω ότι υπάρχει μία ελαφρά υπεκφυγή στις απαντήσεις που δόθηκαν. Πόσος χρόνος χρειάζεται για να δοθεί ένα επαγγελματικό και όχι καλλιτεχνικό όχι;

[nikodemos]

...πολύ ενδιαφέροντα όλα, thanks.

 

Πάντως σε σχέση με το θέμα "κακός, κάκιστος ήχος" εξακολουθώ (και θα εξακολουθήσω) να θεωρώ πως σαν χαρακτηρισμός είναι απόλυτα υποκειμενικός (δεν αναφέρομαι στους ΦΑΤΜΕ...έχω πολύ μικρή - ανύπαρκτη- σχέση με το συγκεκριμένο γκρουπ-αλλά και την "σκηνή" εν γένει-και συνεπώς δεν έχω άποψη )......θα πάει αλλού η κουβέντα αλλά νομίζω πως μια τέτοια κρίση θα πρέπει να ξεπερνάει τα "στενά" τεχνικά πλαίσια που συνήθως την χαρακτηρίζουν.....όταν ακούω ένα άλμπουμ, ένα τραγούδι, μια μουσική γενικότερα νιώθω την ανάγκη να δημιουργήσω, να σκηνοθετήσω μια εικόνα μπροστά μου, μια φανταστική "ταινία" της οποίας το soundtrack ακούω......αν λοιπόν σε μια τέτοια περίπτωση, μια "κακή ηχογράφηση" και ένας "κακός" (τεχνικά πάντα) ήχος "βοηθάει" στην σωστή οπτικοποίηση, απεικόνιση της μουσικής τότε για μένα είναι πάντα ευπρόσδεκτα ;)......ελπίζω με το δακρύβρεχτο, μελό παράδειγμα μου να έγινα κατανοητός ;)

Θέλω να πω πως πολλοί - μα πάρα πολλοί - αγαπημένοι μου δίσκοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως "κάκιστες ηχογραφήσεις" (Cure,Stooges,Ramones,Bauhaus,MC5,Velvet,RokyErickson κλπ κλπ)...δεν μπορώ να τα "φανταστώ" όμως αλλιώς.....και δεν ξέρω αν θα μου άρεσαν αν ηχούσαν διαφορετικά....το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ήταν και διαφορετική μουσική.

offtopic τέλος από εμένα

 

Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχει χρέωση με την ώρα αλλά θα μου επιτρέψεις να πω ότι υπάρχει μία ελαφρά υπεκφυγή στις απαντήσεις που δόθηκαν. Πόσος χρόνος χρειάζεται για να δοθεί ένα επαγγελματικό και όχι καλλιτεχνικό όχι;

 

Γιάννη κάνε μια επεξήγηση ???..... :)...τι είναι το "καλλιτεχνικό όχι"?....επηρεάστηκες μήπως από την 28η Οκτωβρίου? ??? ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D