Προς το περιεχόμενο

δισκοι αναφορας


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Την καλησπέρα μου.

Κατ' αρχάς πρέπει να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όλους σας για την πολύ σοβαρή δουλειά που κάνετε εδώ και να ευχηθώ καλή συνέχεια.

 

Εγώ παιδιά δεν έχω καμία σχέση με ηχοληψία κλπ. Το δικό μου χόμπυ είναι ο δικάναλος ήχος στο πιο υψηλό του επίπεδο, αυτό που (κακώς κατά την ταπεινή μου άποψη) λέγεται στους κύκλους μας, hi end.

 

Παρακολουθώ κάποια από τα θέματά σας εδώ και λίγο καιρό. Το συγκεκριμένο θέμα όπως και κάποια άλλα έχουν πολύ ενδιαφέρον για το δικό μας "σπορ". Το "story" των ηχογραφήσεων είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα για εμάς μιας και πρέπει να είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε μηχανήματα χρησιμοποιώντας κάποια μουσικά κομάτια αλλά και τέλος πάντων πρέπει να μάθουμε τι στο καλό ακούμε, πέρα από τα μέσα που μας ενδιαφέρουν ως επί το πλείστον.

 

Μια παρέα από εμάς βρίσκεται στο avsite.gr, ένα forum που ασχολείται με εικόνα και ήχο. Για όποιον ενδιαφέρεται,

εδώ θα δείτε κι ένα θέμα που αφορά στις ηχογραφήσεις.

 

 

- Για να μην σας κουράζω η ερώτησή μου είναι αν υπάρχουν ελληνικές ηχογραφήσεις αναφοράς.

Η άποψη που επικρατεί είναι ότι οι ελληνικές παραγωγές γενικώς δεν είναι καλές καθώς επίσης ότι όταν το θέμα έχει μέσα φωνητικά, αυτά είναι υπερτονισμένα, πολύ πιο δυνατά γραμμένα από την υπόλοιπη πληροφορία.

 

 

Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.

 

Νίκος Τσαρουχάς

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ωραίος δίσκος αναφοράς (που λέει ο λόγος...) είναι το Death Cult Armageddon των Dimmu Borgir.Black metal μεν,αλλά με απίστευτη παραφωφή δε.Αν ενδιαφέρεστε να ακούτε και σκληρά ακούσματα στο σύστημά σας,δοκιμάστε το track 3.Κιθάρες-drums πυροβόλα και τσεκάρετε τη ρυθμικότητα και τον όγκο των προς δοκιμήν ηχείων

 

Όταν έψαχνα για ηχεία,αρκετά απορρίφθηκαν έτσι,αφού αποκαλύφθηκε ότι "μπερδεύονταν".

 

Υ.Γ.Καλό θα είναι να προειδοποιείτε τον καταστηματάρχη πριν βάλετε το εν λόγω cd,για ευνόητους λόγους....

one colour: black - and shades of grey

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα προσυπογράψω το "Medulla" - απλώς εξαιρετικό.

Και θα προσέθετα όλα τα CD των Medeski Martin & Wood - ειδικά το τελευταιο τους "Τhe end of the world party" (Blue Note/EMI) όπως και όλες τις παραγωγές της (παλιάς) Blue Note με ηχολήπτη τον Rudie Van Gelder - ο άνθρωπος έκανε θαύματα με πέντε μικρόφωνα!!!

Χαιρετίσματα

Γιάννης

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αγαπητέ feather προσπάθησα να χρησιμοποιήσω το όνομά μου σαν user name αλλά για κάποιον λόγο δεν το κατάφερα (γι αυτό και υπογράφω με το όνομά μου), αυτό που έβαλα ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό so...

Όσον αφορά στο hi end έχεις απόλυτο δίκιο. Για να δεις ότι οι χώροι καμιά φορά μπερδεύονται θα σου πω ότι σε κάποια δικάναλα συστήματα άνω των 40.000, αυτή τη στιγμή φιγουράρουν κάποια behringer ultra drives, απλά όπως σε όλους τους χώρους έχουμε κι εμείς αρκετούς "κολλημένους" που ακόμη δεν λένε να καταλάβουν ότι τα πράγματα αλλάζουν...

 

- Τώρα επί του ζητούμενου θα εκτιμούσα αν μου έδινες (αν σου είναι εύκολο φυσικά) 1-2 παραδείγματα από τους δίσκους που λες ότι είναι αξιόλογες παραγωγές στα ήδη που αναφέρεις.

 

Ευχαριστώ,

Νίκος Τσαρουχάς

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κατα την γνώμη μου' date=' πολλά είναι τα album που έχουν να "πούν" απο άποψη παραγωγής σε κάθε είδος μουσικής.

Μερικά από αυτά που έχω επισημάνει και πιστεύω οτι αξίζει κάποιος να μελετήσει:

 

 

[b']Pink floyd [/b](ξεχάστε το, όλα)

Προσέξτε τα ηχάκια που "αιωρούνται" στον χώρο τα οποία συμπληρώνουν μουσικά και ρυθμικά τα θέματα που ακούγονται στο Wall.

 

 

Porcupine tree (Lighbulp Sun)

"Γαμ#%να τεράστιοι" ήχοι που μιξάρονται πολύ σιγά στα κομμάτια και δίνουν άλλες διαστάσεις.

 

Mum (Finaly, we are no-one)

"Γαμ#%να μικροί" ήχοι που μιξάρονται πολύ δυνατά στα κομμάτια και δίνουν άλλες διαστάσεις.

 

 

Radiohead (OK computer, Kid-A, Amnesiac)

Όλα τα παραπάνω με τρελλό panning και τεράστια stereo εικόνα.

 

 

Θανάσσης Παπακωνσταντίνου (Ο βραχνός προφήτης, Αγρύπνια)

Μπράβο στον άνθρωπο.

 

 

Αphex Twin (Drugks)

Καλα ο τύπος δεν παίζεται.

 

 

Sigur Ros (τα 2 τελευταία)

Και αυτοί κόλπα με "μικρά" ηχάκια.

 

 

άπαιχτος! Να προσθέσω τους COIL, BEEFCAKE, ΌΛΕΣ τις δουλείες του Alan Parson... Που να σταματήσεις... Σε κάθε μουσικό είδος τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά το καθένα για διαφορετικό λόγο... Η αδυναμία μου ειναι πάντως η χρήση ψυχοακουστικών φαινομένων στα Albums...

ay Respects To The Vultures For They Are Your Future...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 1 μήνα αργότερα...

OHM- The Early Gurus of Electronic Music

 

Πρόκειται για μία συλλογή από συνθέσεις ηλεκτρονικής μουσικής που καλύπτουν μία περίοδο 30 ετών. Εμφανίζονται όλοι οι πιθανοί (και απίθανοι) τύποι που επένδυσαν κάτι σε αυτή την υπόθεση. Μερικές από τις ηχογραφήσεις είναι πραγματικά πολύ σπάνιες. Για τον ακροατή, φίλο της πειραματικής/ηλεκτρονικής μουσικής, τον παραγωγό, τον ηχολήπτη κλπ αυτό το άλμπουμ είναι πολύτιμο βοήθημα στο να κατανοηθεί η εξελικτική πορεία αυτού του (υπό συνεχή διαμόρφωση) ιδιώματος. Έτσι ο δίσκος δεν είναι ούτε καλός, ούτε κακός - είναι απαραίτητος.

 

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ: http://www.furious.com/perfect/ohm/ ενώ μετέφρασα μικρό απόσπασμα από σχόλια του Thurston Moore για το άλμπουμ τα οποία θα βρείτε στο site. Σε ερώτηση "Ποια πιστεύεις ότι είναι η πιο κοινή παρεξήγηση σε σχέση με την ηλεκτρονική μουσική", ο Moore απαντάει: "Είναι η ιδέα ότι όλα έχουν ήδη γίνει στο παρελθόν. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Η επιτυχία αυτής της μουσικής είναι ότι πάντα συντηρεί ένα προσωπικό στοιχείο. Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πραγματικά ενδιαφέροντα πράγματα με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων, ενώ κάποιοι άλλοι δεν κατορθώνουν να βρουν σε αυτά το κατάλληλο για αυτούς μέσο έκφρασης. Δεν είναι αλήθεια αυτό που λέγεται ότι δηλ. ο καθένας μπορεί να το κάνει. Ακόμη και αν ο καθένας μπορεί να το κάνει, σίγουρα δεν μπορεί ο καθένας να το κάνει με εξίσου γνήσιο και αποτελεσματικό τρόπο".

 

Η συνέχεια επί της οθόνης...

 

Υ.Γ. Είχα τελειώσει αυτό το κειμενάκι, όταν συνειδητοποίησα ότι ο δίσκος είναι κάπως δύσκολο να βρεθεί αυτή την περίοδο. Παρ' όλα αυτά, το αφήνω, διότι αξίζει να δείτε το site και τις πληροφορίες που περιέχει, αλλά και γιατί εγώ απέκτησα το δικό μου αντίτυπο πριν δύο χρόνια σε ένα δισκάδικο στο Παγκράτι... άρα πάντα υπάρχουν ελπίδες...

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Μιας κι αναφέρθηκαν οι Porcupine Tree ας έχουμε υπόψην μας το εξής αριστούργημα καί από πλευρά παραγωγής:

 

Opeth - Damnation

 

Επιπλέον: Τα 2 τελευταία των Tool και το 13th Step από A Perfect Circle.

www.myspace.com/pogr

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου