"ΧΡΥΣΗ ΦΥΛΑΚΗ" (song by spimav_z)

[Superfunk]

όχι αρκετό πανκ δηλαδή

 

Εξω απο την πλακα και εγω συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ οτι η μετριοτητα & ο παντελως παρωχημενος ηχος της σημερινης ελληνικης "ροκ" μουσικης σκηνης οφειλεται οτι ελαχιστα απο τα μελη της εχουν "περασει" μεσα απο το πανκ και το new wave  ;) & παραμενουν προσκολημενα σε...αρχαιολογικης αξιας μουσικες φορμες.. ;D ;D,κατι πολυ λογικο αλλωστε μια και η Ελλαδα ηταν μονιμα (και ειναι) 10-20 χρονια μουσικα "πισω" απο τον υπολοιπο κοσμο ....(ειδικα στα 80s & 90s οποτε και ...θεριεψαν οι κυριοι εκπροσωποι της ηταν..40 χρονια πισω... :))

 

anyway...για το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ κομματι τωρα ,αν και δεν ειναι του γουστου μου,επιμενω οτι ΑΝΕΤΑ,με καλυτερους στιχους,  θα τα πηγαινε μια χαρα στον... Μαχαιριτσοτσακνοπαπακωνσταντινο  ;D "ροκ"  στιβο ο οποιος  προφανως ζει και βασιλευει στη χωρα μας (καλως ή κακως αυτο ειναι αλλου παππα ευαγγελιο)..μια και σε αυτο το ειδος ετσι κι αλλοιως οι... προσδοκιες μου ειναι δεδομενες.

[ex-OurDarkness]

Προσωπικά θεωρώ ότι το πιο δύσκολο πράγμα κατά την συγγραφή στίχων δεν είναι ούτε να βρεθούν πομπώδεις λέξεις, ούτε να υπάρχει ομοικαταληξία (ρίμα ή οτιδήποτε άλλο) ούτε να συμβαδίζουν με την μελωδία (αν υπάρχει τέτοια) παρά μόνο να είναι ειλικρινείς,

[Superfunk]

παρά μόνο να είναι ειλικρινείς,

 

δυστυχως αυτο δεν αρκει απο μονο του,αν και για εμενα ειναι οντως προαπαιτουμενο ,πρεπει να εχουν αυτο το "κατι",επειδη ειναι δυσκολο να περιγραφει εγω το ονομαζω γενικα "ροη" & "εξυπναδα" (αυτο που λενε "εξυπνος" στιχος)

 

αν προσεξεις ολοι οι εξαιρετικοι στιχουργοι (απο τον Nick Cave,τον Springsteen & τον Dylan μεχρι τον Ζαμπετα ,τον Βαμβακαρη & τον Σαββοπουλο) χρησιμοποιουν "πλοκη" και "εξελιξη" στον στιχο τους,ειναι δηλ.εξιστορητες ακομα και στα πλαισια μιας "γενικολογης" μπαλαντας,με αλλα λογια κανουν τον ακροατη να ΑΝΑΜΕΝΕΙ με "αγωνια" την επομενη στροφη ;),αυτο ειναι που "λειπει" απο την πλειοψηφια των ελληνικων στιχων,και μαλλον αυτο εννοει και ο Eye οταν μιλαει για γενικολογα ..

 

με αλλα λογια... tell me a STORY boy not jut words... ;)

 

 

φυσικα αυτο δεν σημαινει οτι και τραγουδια με κακιστο στιχο η τονους ανειλικρινειας δεν μπορουν να γινουν τεραστιες επιτυχιες. ;)

[spy]

Το είδος στο οποίο ανήκει το συγκεκριμένο κομμάτι είναι πολύ μακριά από τα ακούσματά μου, οπότε μου είναι δύσκολο να γράψω κάτι για τη μουσική και τους στίχους το οποίο να μην ακούγεται "εξυπνακίστικο" (παρότι δεν έχω καμία τέτοια πρόθεση). Θα αρκεστώ να πω ότι κιθάρα και φωνή σκοτώνουν. :)

 

Εξω απο την πλακα και εγω συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ οτι η μετριοτητα & ο παντελως παροχημενος ηχος της σημερινης ελληνικης "ροκ" μουσικης σκηνης οφειλεται οτι ελαχιστα απο τα μελη της εχουν "περασει" μεσα απο το πανκ και το new wave  ;),κατι πολυ λογικο αλλωστε μια και η Ελλαδα ηταν μονιμα (και ειναι) 10-20 χρονια μουσικα "πισω" απο τον υπολοιπο κοσμο ....

Με το υπογραμμισμένο δε συμφωνώ (τουλάχιστον έτσι όπως ερμηνεύω εγώ το "περάσει"). Πανκ και new wave ακούγαμε τον ίδιο καιρό που άκουγε και όλος ο υπόλοιπος κόσμος, απλά είχαμε και έχουμε παντελή αδυναμία να αφομοιώσουμε και να εξελίξουμε τις ιδέες που βγήκαν από αυτά τα είδη μουσικής. Αντίθετα, η "χατζηγιαννίλα" και η "τσακνίλα" μας βγαίνει εντελώς φυσικά.

[Superfunk]

ε,σε αυτο το "αφομιωνουμε" αναφερομαι,ισως δεν το εξεφρασα καλα  ;)

 

αν και παλι αν το δεις ακομα και στην εποχη του New wave ενα ΠΟΛΥ μικρο ποσοστο μουσικων (πολυ συντεταγμενο και οργανωμενο φυσικα) επαιζε new wave.... το 90% ..Smoke on the water βαρουσε ;D..(& βαραει) ;D (θυμαμαι ακομα το πρωτο live των Sharp Ties το 82  που τους πεταγε ο κοσμος ..νερατζια γιατι δεν ηταν..αρκετα.."ροκ" :) :))

 

 

Αντίθετα, η "χατζηγιαννίλα" και η "τσακνίλα" μας βγαίνει εντελώς φυσικά.

 

ε,το εχουμε το 1-3 βαθια ριζομενο μεσα μας... ;D για αυτο ολα τα ...ελληνοροκ κομματια ακουγονται σαν ...τσαμικα ;D ;D (ε,ρε τι εχουν να παθουν οι ACDC αν κανουν το λαθος και "δωσουν" παλαμακια στο κοινο... ;D θα γελασει και ο καθε πικραμενος) 

[Επισκέπτης]

με αλλα λογια... tell me a STORY boy not jut words... ;)

 

Πολύ σωστή παρατήρηση... οι έλληνες αντιλαμβάνονται τη στιχουργική με έναν φωτογραφικό τρόπο... προσπαθούν να "παγώσουν" μία συγκεκριμένη ατμόσφαιρα και να σε ρουφήξουν μέσα σε αυτή μέχρι κονιορτοποιήσεως. Όμως, οι καλύτεροι ελληνικοί και ξένοι στίχοι, όντως αφηγούνται κάτι που εξελίσσεται στο χρόνο, έχει μία δυναμική.. π.χ. ο Α αγαπάει τη Β, αλλά παίζει και η πιθανότητα να την έχει μισήσει μέχρι το τέλος του τραγουδιού, ενώ ο έλληνας στιχουργός θα την αγαπάει μέχρι το μεθεπόμενο τραγούδι... πολύ γέλιο...

 

Αντίθετα, η "χατζηγιαννίλα" και η "τσακνίλα" μας βγαίνει εντελώς φυσικά.

 

Δεν μας βγαίνει "φυσικά" διότι και οι ίδιες δεν είναι φυσικές. Ποζεριές είναι - γι' αυτό όλοι οι "έντεχνοι" μοιάζουν μεταξύ τους.. αν διαβάσεις μία συνέντευξη οποιουδήποτε από αυτούς, δεν μπορείς να καταλάβεις ποιος είναι αν δε δεις τον τίτλο του άρθρου. Τώρα θα μου πεις, το πανκ είναι φυσικό; Όχι δεν είναι, αλλά τουλάχιστον οριοθετεί μία κόκκινη γραμμή ανάμεσα στο δεινοσαυρισμό της δεκαετίας του 70 και σε ότι ακολούθησε. Το τραγούδι του spimav σε ποια δεκαετία θα έλεγες ότι γράφτηκε, αν το πάρω και το ισοσταθμίσω αλλιώς και του βρωμίσω τον ήχο αντιστοίχως;

 

 

[Superfunk]

Όχι δεν είναι, αλλά τουλάχιστον οριοθετεί μία κόκκινη γραμμή ανάμεσα στο δεινοσαυρισμό της δεκαετίας του 70 και σε ότι ακολούθησε.

 

+10000

 

 

Όμως, οι καλύτεροι ελληνικοί και ξένοι στίχοι, όντως αφηγούνται κάτι που εξελίσσεται στο χρόνο

 

ΑΚΡΙΒΩΣ,δες ας πουμε ενα ΤΡΟΜΕΡΟ τραγουδι του Springsteen ,δεν βλεπεις  την ωρα

να διαβασεις την επομενη στροφη:

 

Friday night's pay night guys fresh out of work

Talking about the weekend scrubbing off the dirt

Some heading home to their families some gone looking to get hurt

Some going down to Stovell wearing trouble on their shirts

 

I work for the county out on 95

All day I hold a red flag and watch the traffic pass me by

In my head I keep a picture of a pretty little miss

Someday mister I'm gonna lead a better life than this

 

Working on the highway laying down the blacktop

Working on the highway all day long I don't stop

Working on the highway blasting through the bedrock

Working on the highway, working on the highway

 

I met her at a dance down at the union hall

She was standing with her brothers back up against the wall

Sometimes we'd go walking down the union tracks

One day I looked straight at her and she looked straight back, i say

 

Working on the highway...

 

I saved up my money and I put it all away

I went to see her daddy but we didn't have much to say

"Son can't you see that she's just a little girl

She don't know nothing about this cruel cruel world"

 

We lit out down to Florida we got along all right

One day her brothers came and got her and they took me in a black and white

The prosecutor kept the promise that he made on that day

And the judge got mad and he put me straight away

I wake up every morning to the work bell clang

Me and the warden go swinging on the Charlotte County road gang

 

Working on the highway...

 

 

[spy]

Δεν μας βγαίνει "φυσικά" διότι και οι ίδιες δεν είναι φυσικές. Ποζεριές είναι - γι' αυτό όλοι οι "έντεχνοι" μοιάζουν μεταξύ τους.. αν διαβάσεις μία συνέντευξη οποιουδήποτε από αυτούς, δεν μπορείς να καταλάβεις ποιος είναι αν δε δεις τον τίτλο του άρθρου.

Δεν αναφέρομαι στο γενικότερο στήσιμο, αλλά στο μουσικό και το στιχουργικό μέρος της υπόθεσης. Μουσικά, οι μελωδίες τύπου Χατζηjohn και Τσακνίτσα είναι αυτό που μας έρχεται φυσικότερα να τραγουδήσουμε όταν γρατζουνάμε μια κιθάρα η παίζουμε πιάνο, για τον απλούστατο λόγο οτι είναι προβλέψιμες: είναι οι μελωδίες που "ακολουθούν" τα ακόρντα αντί να "στηρίζονται" από αυτά. Στιχουργικά, τα τραγούδια αυτά είτε είναι απλά σαχλά είτε κουβαλούν μια παθητικότητα και μια μιζέρια που μας είναι ιδιαίτερα γνώριμη. Νομίζω;

[Επισκέπτης]

Δεν αναφέρομαι στο γενικότερο στήσιμο, αλλά στο μουσικό και το στιχουργικό μέρος της υπόθεσης. Μουσικά, οι μελωδίες τύπου Χατζηjohn και Τσακνίτσα είναι αυτό που μας έρχεται φυσικότερα να τραγουδήσουμε όταν γρατζουνάμε μια κιθάρα η παίζουμε πιάνο, για τον απλούστατο λόγο οτι είναι προβλέψιμες: είναι οι μελωδίες που "ακολουθούν" τα ακόρντα αντί να "στηρίζονται" από αυτά. Στιχουργικά, τα τραγούδια αυτά είτε είναι απλά σαχλά είτε κουβαλούν μια παθητικότητα και μια μιζέρια που μας είναι ιδιαίτερα γνώριμη. Νομίζω;

 

Σωστά, δεν είχα αντιληφθεί ότι αναφέρεσαι στο μουσικό μέρος. Εννοείται πως έχεις δίκηο.

 

 

[MuddyPete]

Όντως η κιθάρα ακούγεται μουντή όπως είπε ο playloud αλλά απ' την στγμή που είναι demo εγώ είμαι οκ. Το ίδιο ισχύει για την μεγάλη εισαγωγή.

 

Συμφωνώ με τον Wow! σχετικά με τους στίχους. Να προσθέσω με την σειρά μου ότι είναι πολύ κλισέ.

 

Το κομμάτι μου φέρνει στο μυαλό κατάθλιψη και χασμουρητό και σε καμία περίπτωση δεν μου δίνει ώθηση να "προχωρήσω" όπως χαρακτηριστικά τραγουδιέται στο ρεφραίν. Είναι κάπως μπερδεμένη η κατάσταση του κομματιού. Κατανοητό το αίσθημα της υποτονικότητας στα κουπλέ έτσι όπως "είναι" τα πράγματα γύρω από τον στιχουργό αλλά μένουμε στάσιμοι εκεί. Και αν αυτό που επιδιώκεται από το κομμάτι είναι αυτό το αίσθημα της υποτονικότητας τότε ή δεν μ' αρέσει αυτή η θεματολογία ή η προσπάθεια έχει πολύ δρόμο ακόμη για να θεωρηθεί πετυχημένη.

 

Εννοείται πως το κομμάτι το άκουσα πολλές φορές για να μπορώ να έχω όσο είναι δυνατόν μια συκροτημένη άποψη.

 

Καλή δουλειά να έχεις  ;)