Προς το περιεχόμενο

glam metal


airheads

Προτεινόμενες αναρτήσεις

;D ;D ;D ;D ;D

 

Η «ατυχία» τους ήταν ότι βγήκαν σχεδόν παράλληλα με την... ΛΑΤΡΕΙΑ  ;D 8)

 

 

και τους έφαγε η σύγκριση... διότι κατά τα άλλα ήταν μια χαρά μπάντα. 

 

Μού αρέσεις  :) Βρήκες ακόμα ένα από το personal top 10 ever...απλά ΘΡΗΣΚΕΙΑ!!

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 128
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

  • Moderator

Βέβαια, επειδή έπεσε στο τραπέζι το όνομα Winger- τους οποίους θεωρώ μεγάλη μπάντα και φοβερούς παίκτες στο είδος τους- οι τύποι έχουν παίξει διάφορα... λα λα λα  ;D σε ανθισμένα (ματζόρε) λιβάδια  ;D, αλλά έχουν παίξει και έτσι...

 

all this has happened before and will happen again

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βέβαια, επειδή έπεσε στο τραπέζι το όνομα Winger- τους οποίους θεωρώ μεγάλη μπάντα και φοβερούς παίκτες στο είδος τους- οι τύποι έχουν παίξει διάφορα... λα λα λα  ;D σε ανθισμένα (ματζόρε) λιβάδια  ;D, αλλά έχουν παίξει και έτσι...

 

Είδες τι γίνεται όταν σοβαρεύεσαι???

 

Μου αρέσεις ακόμα περισσότερο  ;D ;D

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Για τα υπόλοιπα περί φορτώματος ή/και μη, να σου πω επειδή έζησα αυτή την αλλαγή (μουσικής) εποχής, ότι ήταν η δικαιολογία των τότε "ξέρω κάτι λίγα άρα παίζω" και με υπεκφυγές τύπου "Έλα μωρέ, αυτοί τα φορτώνουν και κάνουν ποζεριλίκια", προσπαθούσαν να υποστηρίξουν αυτό το είδος.

Αν το δεις καθαρά μουσικά, το grunge δεν μπορεί να υπερέχει.

 

Σίγουρα θα υπήρχαν και τέτοιοι ξύστες  ;D

Τα 80's κομμάτια είναι ενδιαφέροντα σίγουρα...δεν διαφωνώ.

 

Τώρα τα κριτήρια που καθορίζουν τι είναι ανώτερο μουσικά από κάτι άλλο δεν τα καταλαβαίνω εύκολα.

 

Λοιπόν πάω να ακούσω glam τώρα...πλύση εγκεφάλου μου κάνατε  8)

 

 

Επαναστάτης χωρίς ΕΤ3 ..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βέβαια, επειδή έπεσε στο τραπέζι το όνομα Winger- τους οποίους θεωρώ μεγάλη μπάντα και φοβερούς παίκτες στο είδος τους...

 

Οι Winger και ο Vai ειναι οι πιο βαρετες συναυλιες που εχω παει (παντα για το δικο μου γουστο). Στους Winger κοιμηθηκα κιολας, δε κανω πλακα...

 

Οι μπαντες του hair metal (ή glam οπως το λεγαμε τοτε) ειχαν ομοιοτητες οι οποιες αρχιζαν πρωτα απο τον ηχο και μετα απο την εμφανιση. Η μουσικη ηταν βασισμενη σε αυτο που ονομαζουμε αμερικανικο rock/hard rock/aor, very radio friendly, στιχοι κατα βαση ηλιθιοι και σε καμμια περιπτωση να μη προκαλουν, διαρκεια κομματιου 3:48 (το radio friendly που προανεφερα) σολο 43 δευτερα για να μη βαρεθει η ακροατρια και φυσικα η κλασικη φορμα εισαγωγη-κουπλε-ρεφρεν κοκ. Δηλαδη φαντασια και ουσια μηδεν, mainstream μουσικη για τη μαζα που ηθελε να περναει ευχαριστα χωρις προβληματισμους την ωρα της. Ολες οι μπαντες ανεξαρτητως εθνικοτητας ειχαν ονειρο τις μεγαλες πωλησεις στην αμερικανικη αγορα που ως γνωστο ειναι τεραστια, γι'αυτο ακομα και καλες μπαντες σαν τους Whitesnake το γυριζαν καποια στιγμη (βλεπε 1987) στον αμερικανικο ηχο ωστε ν'αρεσουν εκει που επρεπε...

 

Μπαντες οπως οι Armored Saint, Queensryche, Crimson Glory, King Diamond και αλλοι που χρησιμοποιουσαν διαφορες μ....ες για να κεντρισουν το ενδιαφερον ουδεμια σχεση ειχαν με το glam.

 

Οι λεγομενες grunge μπαντες δεν ειχαν πολλες ομοιοτητες ηχητικα μεταξυ τους. Τους κολλησαν τη ταμπελα ασχετοι μεγαλοδημοσιογραφοι και αρκετες μπαντες ειχαν κοινη καταγωγη το Seattle. Ελεγχεται το ποσο εμοιαζαν μουσικα οι Nirvana με τους Tad, οι AIC με τους Μudhoney, οι Pearl Jam με τους Soundgarden...

 

Το grunge αυτο που ευτυχως εκανε ηταν να γυρισει τον κοσμο back to the basics. Οι μουσικοι πηραν τη σκυταλη απο τους entertainers, η κιθαρα εγινε το κυριαρχο οργανο, οι στιχοι πιο ουσιωδης. Ουσιαστικα εβαλε τη ταφοπλακα σε μπαντες σαν τους Sigue Sigue Sputnik, Spandau Ballet, Bros και αλλες απιστευτες μπαντες που το MTV και το ραδιοφωνο επεβαλλαν στις μαζες. Την αρχη ειχαν κανει οι GNR με το πρωτο τους LP αλλα τους εφαγαν τα φραγκα και οι καταχρησεις.

 

Το ιδιο ειχε γινει με το punk/post punk τελη 70's/αρχες 80's που μας γλυτωσαν απο τα 17λεπτα σολο και τη μαλακυνση που ειχαν παθει οι μπαντες απο τη τεραστια αποδοχη που ειχαν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ότι είπε ο από πάνω. Συμφωνώ απόλυτα.

Ο Αριστοτέλης γίνεται κτήμα του Γερμανού που τον μελετά, όχι του Έλληνα που τον αγνοεί

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

στα 80ies τα περισσοτερα μουσικα ειδη ειχαν ανθιση...

 

θελεις ροκ?θες μεταλ?θες ποπ?θες dark wave?θες ραπ?θες soul?οι μπαντες και οι καλλιτεχνες ατελειωτοι....αν ηθελες εβρισκες οτιδηποτε και το εβρισκες στην ακμη του..

 

ηταν παραγωγικη μουσικη δεκαετια χωρις καποιο ειδος να επιβαλεται...τωρα περι MTV ειναι μετρημενα τα κουκια...επιχειρηση ειναι και πουλαει οτι ζηταει ο περισσοτερος κοσμος η εστω οτι ειναι στην μοδα παραπανω απο κατι αλλο

 

προσωπικα η χαρντ ροκ σκηνη του ογδοντα στα αυτια μου παντα ακουγονταν σαν μια εξελιξη των 70ies...απευθειας επιροες απο μπλουζ...χαρακτηριστικα ριφ...ωραιες φωνες..βεβαια δεν εχουν αδικο οσοι λενε πως ενας βασικος σκοπος ηταν η εμπορικη επιτυχια,ομως ακομα και αυτο δεν ειναι κακο...αν δηλαδη γραψεις ωραια κομματια ειναι κακο να πουλησεις?

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ευτυχώς που στο παρά πέντε βγήκε τότε εκείνη η δισκάρα και έσωσε κάπως την κατάσταση και κράτησε και τα προσχήματα...  ;D  ;D

gnrappetitefordestruction4.thumb.jpg.d39af715463471a1561d87fb887b4d72.jpg

"And remember Carol, the last card is the Alien card. We are going to have to build space-based weapons against aliens and all of it is a lie"

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι μπαντες του hair metal (ή glam οπως το λεγαμε τοτε) ειχαν ομοιοτητες οι οποιες αρχιζαν πρωτα απο τον ηχο και μετα απο την εμφανιση. Η μουσικη ηταν βασισμενη σε αυτο που ονομαζουμε αμερικανικο rock/hard rock/aor, very radio friendly, στιχοι κατα βαση ηλιθιοι και σε καμμια περιπτωση να μη προκαλουν, διαρκεια κομματιου 3:48 (το radio friendly που προανεφερα) σολο 43 δευτερα για να μη βαρεθει η ακροατρια και φυσικα η κλασικη φορμα εισαγωγη-κουπλε-ρεφρεν κοκ. Δηλαδη φαντασια και ουσια μηδεν, mainstream μουσικη για τη μαζα που ηθελε να περναει ευχαριστα χωρις προβληματισμους την ωρα της. Ολες οι μπαντες ανεξαρτητως εθνικοτητας ειχαν ονειρο τις μεγαλες πωλησεις στην αμερικανικη αγορα που ως γνωστο ειναι τεραστια, γι'αυτο ακομα και καλες μπαντες σαν τους Whitesnake το γυριζαν καποια στιγμη (βλεπε 1987) στον αμερικανικο ηχο ωστε ν'αρεσουν εκει που επρεπε...

 

Θα συμφωνήσω με τα παραπάνω εκτός από το σημείο της ουσίας και της φαντασίας. Πιστεύω δηλαδή ότι ακόμα κι αυτά τα "ελφρά" mainstream τραγουδάκια πολλές φορές δεν υστερούσαν σε αυτό το κομμάτι, άσχετα αν σε κάποιους από εμάς δεν άρεσε αυτό το είδος μουσικής ή η θεματολογία της.

Επίσης διαφωνώ με τη θεωρία που λέει ότι η μουσική που κάνει μεγάλες πωλήσεις είναι άνευ ουσίας και σημασίας.

Εγώ προσωπικά μπορεί να ακούσω Whitesnake του '87 αλλά και Flux Of Pink Indians και να γουστάρω πολύ και στις δύο περιπτώσεις (για διαφορετικούς λόγους). Κατά τ' άλλα η περιγραφή σου είναι η πιο εύστοχη στο παρών thread.

 

Ορίστε και μερικά που θυμάμαι από τη νιότη μου ότι με φρίκαραν κάθε φορά που τύχαινε να τα δω στη Victoria (rock club) στα 80's. :P

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου