SHREDING!!!! Μεχρι που μπορει να φτασει η ταχυτητα;;;;

[Alchemist]

Αυτη την εντύπωση έχεις?

Ο μισός πλανήτης είναι γεμάτος με shreders.

Εγω πάλι πιστεύω οτι ζει και βασιλεύει.

Και μάλιστα έχει γίνει και ένας πολύ βαρετός "βασιλιάς"...

 

Εγώ πάντως βλέπω ότι ακόμα και καλλιτέχνες τύπου π.χ. Dream Theater που μια "επιδειξιομανία" την έχουν, σταμάτησαν να χώνουν ατελείωτα σόλα σε εξωφρενικές ταχύτητες και το γύρισαν σε πιο ρυθμικές καταστάσεις.

 

Που προφανώς σημαίνει ότι και να υπάρχουν shredders, κατάλαβαν ότι καταντάει και κάπως κουραστικό σε κάποια φάση και ψάχνονται και αλλού. :wink:

[Earendil]

Και τώρα, λίγη κατά Earendil ανθρωπολογία...

 

Το ανθρώπινο μάτι έχει κάποια όρια. Πολύ-πολύ απλά, στις πολύ γρήγορες εναλλαγές εικόνων, αντιδρά σαν να βλέπει κάτι ενιαίο. Βλ. σινεμά, cartoon κλπ. Ένα σύνολο μονάδων που λόγω αστραπιαίας ταχύτητας, ουσιαστικά γίνονται ένα σύνολο αξεδιάλυτο. Συμφωνούμε..;

 

Ε, αυτό ακριβώς παθαίνει το δικό μου αυτί με τους shredders: Ακούω όλο το σόλο σαν μία, φαρδιά νότα. Κάπου εκεί αρχίζει και η υπνηλία, οπότε βάζω B.B.King και κοιμάμαι γαλήνια.:mrgreen:

[Abraxas]

Και ολίγη κατ'Abraxas ανθρωπολογία... :P

 

Η δυνατότητα κάποιου να παίζει απίστευτα γρήγορα, είναι ουσιαστικά... 'κληρονομικό χάρισμα'. Μπορεί να φαίνεται σαν επίκτητο χαρακτηριστικό, λόγω του ότι πάντοτε η εξάσκηση είναι απαραίτητη, αλλά στην ουσία αποτελεί χαρακτηριστικό της λειτουργίας του νευρικού συστήματος.

 

Δεν διαφέρει σε τίποτα από την ικανότητα κάποιων δακτυλογράφων να γράφουν εκατοντάδες λέξεις το λεπτό... είναι στην πραγματικότητα μια λειτουργία διάσχισης του ΚΝΣ κατά την οποία προσωρινά το τελευταίο 'αποσυνδέεται' και οι κινήσεις γίνονται αυτόνομα.

 

Κάποιοι το έχουν λοιπόν και κάποιοι όχι. Όλοι μπορούν να παίζουν γρήγορα, μετά από πολύ εξάσκηση, αλλά λίγοι πάντα θα παίζουν ασύλληπτα γρήγορα.

 

Στους πραγματικά μεγάλους μουσικούς, μιας και αναφέρθηκε ο Παγκανίνι, αυτό που συμβαίνει είναι πως, ένα κλικ πριν αυτοματοποιηθεί και γίνει επαναληπτική η διαδικασία, το ασυνείδητο κυριαρχεί επί του αυτόνομου ΝΣ και υπαγορεύει με βάση την πρότερη μουσική εκπαίδευση/εμπειρία (i.e. 'ποιες νότες να διαλέξω') να εκφραστεί το συναισθηματικό και νοητικό περιεχόμενο, η 'ψυχή' του καλλιτέχνη αν θέλετε. Είμαι σίγουρος ότι έχει συμβεί λίγο ως πολύ σε όλους σας, ανεξάρτητα από ταχύτητες κλπ. Είναι η περίφημη στιγμή που μπορεί να σας τύχει να 'παρακολουθείτε' τον εαυτό σας να παίζει, σαν να έχετε εξωσωματική εμπειρία.

 

Η τελευταία περίπτωση λοιπόν είναι εκεί που ξεχωρίζει η μεγαλοφυϊα (ή έστω ιδιοφυΐα) από τις αυτόματες κινήσεις που μπορεί να κάνει οποιοδήποτε ρομπότ. Οι πραγματικά ταλαντούχοι μουσικοί, αυτή την κατάσταση συνείδησης μπορούν να την προκαλέσουν στον εαυτό τους κατά βούληση.

 

Έτυχε να ακούσω πρόσφατα προηγούμενες συν την καινούργια δουλειά ενός πολύ γνωστού Έλληνα κιθαρίστα πασίγνωστου για την ταχύτητά του.

 

Μετά από 5 λεπτά δεν θυμόμουν ούτε μια νότα.

 

Καταπληκτική ακρίβεια, καθαρότητα, παλμός... αξιόζηλευτα όλα, σε μηχανικό επίπεδο. Τίποτα απολύτως καινούργιο ή μεγαλοφυές σε μουσικό επίπεδο.

 

Η απάντηση λοιπόν στο, που μπορεί να φτάσει η ταχύτητα, είναι απλή: στα όρια του αυτόνομου νευρικού συστήματος του X mutant που μπορεί να εμφανιστεί αύριο.

 

Επειδή έχω ακούσει χίλιες φορές την πανηλίθια ατάκα: 'οι μόνοι που είναι εναντίον της ταχύτητας είναι όσοι δεν μπορούν να παίξουν γρήγορα', να βιαστώ να τονίσω ότι δεν είμαι εναντίον της ταχύτητας. Όμως όλοι οι αθληταράδες που έχουν αναγάγει την πρόοδό τους στο όργανο σε μετρήσεις 64ων ανά δευτερόλεπτο, θα πρέπει να σκεφτούν ίσως μήπως θα ήταν καλύτερα να προσπαθούν να παίζουν πιο αργά και πιο πρωτότυπα που και που.

[trolley]

Πάντως εγώ έχω κολλήσει σε εκείνη τη δήλωση ότι "ο μισός πλανήτης είναι γεμάτος shreders". Μη μου πείτε ότι δεν ακούγεται σα σκηνή από το "Τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα" ή κάτι παρόμοιο; Όχι τίποτε άλλο, αλλά άμα είναι οι μισοί τότε τον έχουμε πιει...

[TonyRoyJoy]

Καλημέρα!Κοιμηθήκατε όλοι καλά χτες?

Ε Κάπου εκεί αρχίζει και η υπνηλία' date=' οπότε βάζω B.B.King και κοιμάμαι γαλήνια.[/quote']

B.B.King= το αποτελειωτικό χτύπημα δηλαδή (και με το επιθυμητό αποτέλεσμα=γαλήνια) :lol:

 

Alchemist Ναι το Octavarium ήταν αισθητά διαφοροποιημένο απο τα προηγούμενα του album ,είναι όπως τα λες.

'οι μόνοι που είναι εναντίον της ταχύτητας είναι όσοι δεν μπορούν να

παίξουν γρήγορα'

Σίγουρα όχι' date='υπάρχουν και αυτοί που απλά δεν εκφράζονται με το γρήγορο παίξιμο-να μπορούν δηλαδή , αλλα να μην νιώθουν την ανάγκη να το κάνουν.

καλύτερα να προσπαθούν να παίζουν πιο αργά και πιο πρωτότυπα που και που.

Συμφωνώ με την σκέψη σου.

Αν και θα πρόσθετα,χωρίς χρονικούς περιορισμούς.

 

Πάντως εγώ έχω κολλήσει σε εκείνη τη δήλωση ότι "ο μισός πλανήτης είναι γεμάτος shreders". Μη μου πείτε ότι δεν ακούγεται σα σκηνή από το "Τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα" ή κάτι παρόμοιο; Όχι τίποτε άλλο' date=' αλλά άμα είναι οι μισοί τότε τον έχουμε πιει...

[/quote']

Χαχαχα.

Και εσύ ρε Εyeprotocol τόσες μ@#$% έγραψα,πήγες και καταπιάστηκες με την χειρότερη...

Ηταν συνειδητή υπερβολή απο μέρους μου,φυσικά και δεν το πιστεύω,αλλα δεν το κάνω edit μην "κρεμάσω" και το μήνυμα σου.

Απλά ήθελα να πω με υπερβολικό τρόπο,οτι έχει ξεφτιλiστεί το θέμα με το shreding.Μια βόλτα στα διάφορα forums,youtube και δεν συμαζευεται, θα πείσει τον οποιοδήποτε.

Και για να γυρίσω και στο post του Silot και για μένα το shreding έχει πεθάνει,δεν εχει να μου προσφέρει πλέον κάτι,για πολλούς άλλους , ζει ακόμη.

Μπόμπος Shreder

http://www.youtube.com/watch?v=ok3EjsCmIu0

ΚΟΥΙΖ:

Κάποιος μπορεί να παίζει με συναίσθημα ένα πολύ γρηγορο κομμάτι.

Μπορεί να παίζει μια κλίμακα,πάνω κάτω,βαρετά,αλλα αυτός έτσι να εκφράζεται για το πόσο βαρετή και επαναλαμβανόμενη είναι η ζωή του.

Αυτό σημαίνει οτι ταυτίζεται απόλυτα το παίξιμο του με το συναίσθημα του(=βαρεμάρα δηλαδή)

Και αυτό δεν το λέμε παίξιμο με συναίσθημα?

:twisted: :twisted: :twisted:

[trolley]

Και εσύ ρε Εyeprotocol τόσες μ@#$% έγραψα' date='πήγες και καταπιάστηκες με την χειρότερη...[/quote']

 

Όχι ρε, το ξέρω ότι έκανες πλάκα. Απλά μου βγήκε λίγο στο κινηματογραφικό και μου προκάλεσε χαμόγελα.

[Superfunk]

Εγω παλι ειμαι οπαδος του ρητου του μεγαλου Edge:

 

"notes are expensive,use them sparingly!" :lol:

[Abraxas]

Και εσύ ρε Εyeprotocol τόσες μ@#$% έγραψα' date='πήγες και καταπιάστηκες με την χειρότερη...[/quote']

 

Όχι ρε, το ξέρω ότι έκανες πλάκα. Απλά μου βγήκε λίγο στο κινηματογραφικό και μου προκάλεσε χαμόγελα.

 

Και πήγες και θυμήθηκες τον πιο εμπνευσμένο ελληνικό τίτλο ξένης ταινίας στα χρονικά!! :wink: 8) :lol: :lol:

 

Ρε συ CrMus, συγνώμη δηλαδή, αλλά κάνε μου μια χάρη... μην παίρνεις αποκομμένες φράσεις και τις σχολιάζεις... το ξέρω ότι όλοι είμαστε ένοχοι γι'αυτό, αλλά μπορεί να προκαλέσει παρεξηγήσεις...

 

Στο συμπέρασμα που καταλήγεις θα με βρεις σύμφωνο, αλλά μέσα από το πρίσμα της ψευτοανάλυσης που έκανα πιο πάνω στο post μου... ας κρίνουμε τη μουσική πρώτα και μετά τη δεξιοτεχνία...

 

Ο μέγας McLaughlin είχε πει κάποτε για την ταχύτητα, ότι σημασία έχει αν λες με τη μουσική σου μια ιστορία και έφερε σαν παράδειγμα τον αφρικανό εκτελεστή ενός οργάνου που λέγετε Kora (sp? ) o οποίος παίζει χιλιες νότες το λεπτό, αλλά χωρίς να το σκέφτεται, αυτό που θέλει είναι να πει μια Ιστορία.

 

Κάπως έτσι το έχω μέσα μου και έχω αποενοχοποιήσει τόσο την ταχύτητα, όσο και την έλλειψή της... :wink:

[pastelius]

Abraxas στο πιο πανω post σου τα ειπες ωραια ειναι η αληθεια...

Αγαπητε earendil συμμεριζομαι την αποψη σου.

-Τα συναισθηματα που μπορει καμια φορα να προκληθουν απο ενα

ταχυτατο παιξιμο(βλ.malmsteen,petrucci)για μενα τις πιο πολλες

φορες ειναι το λιγοτερο βαρετα...Αν οχι ανυπαρκτα.

Οσο για τον μεγιστο mcLaughlin,ο ανθρωπος μιλησε.Οταν πηγαινεις

ενα ταξιδι δεν θα τρεχεις με 190χλμ. καθ ολη τη διαρκεια αλλα θα

κοψεις και λιγο καποιες στιγμες.Οπως και θα κανεις μια σταση...

Το οτι ο καθενας λεει μια ιστορια με τη μουσικη του με βρισκει

απολυτως συμφωνο.ΤΕΛΕΙΑ + -

 

8O

[Abraxas]

Abraxas στο πιο πανω post σου τα ειπες ωραια ειναι η αληθεια...

Αγαπητε earendil συμμεριζομαι την αποψη σου.

-Τα συναισθηματα που μπορει καμια φορα να προκληθουν απο ενα

ταχυτατο παιξιμο(βλ.malmsteen' date='petrucci)για μενα τις πιο πολλες

φορες ειναι το λιγοτερο βαρετα...Αν οχι ανυπαρκτα.

Οσο για τον μεγιστο mcLaughlin,ο ανθρωπος μιλησε.Οταν πηγαινεις

ενα ταξιδι δεν θα τρεχεις με 190χλμ. καθ ολη τη διαρκεια αλλα θα

κοψεις και λιγο καποιες στιγμες.Οπως και θα κανεις μια σταση...

Το οτι ο καθενας λεει μια ιστορια με τη μουσικη του με βρισκει

απολυτως συμφωνο.ΤΕΛΕΙΑ + -

 

8O[/quote']

 

Το ακόμα χειρότερο είναι με εσάς τους μπασσίστες... όταν προσπαθεί κανείς να παίξει γρήγορα, κυρίως λόγω του οργάνου βέβαια...

 

Και να σκεφτείς πόση εκφραστικότητα μπορεί να έχει το μπάσσο όταν σέβεσαι το τέμπο...

 

Η γρήγορη οδήγηση (μιλάνε οι ενοχές μου τώρα... δεν μπορώ να οδηγήσω 'αργά') μπορεί να είναι ποίηση από μόνη της, δες κανένα βιντεάκι κορυφαίου οδηγού ράλλυ.

 

Και εκεί το υποσυνείδητο είναι που 'οδηγεί' όπως γράφω παραπάνω... αλλά υπάρχει Στόχος! Δεν είναι αυτοσκοπός!