Προς το περιεχόμενο

Θα αγοράζατε ποτέ μία κιθάρα της δεκαετίας 80 ή 90 με τιμή 1000+ ευρώ εν έτη 2023;


Προτεινόμενες αναρτήσεις

32 λεπτά πριν, LightStringer είπε

 

Μια βόλτα απο τις αγγελίες εδώ ( αλλά και reverb ) και θα δεις πόσο "σκοτωμένες" είναι οι τιμές τους!
Μιλάμε για υπερκοστολόγηση full με υπότιτλο "αναζητώντας το κορόιδο" !!!

 

 

  Οπως ειπα, προσπαθουν να τις μεταπωλησουν ακριβα λογω "hype" και του "they don't make them like they used to".

 

 Για high gain καταστασεις παντως οι καλες schecter σκοτωνουν. Θα τις προτιμουσα σαφως απο παλιατζουρα.

 

 Γενικα δε μου αρεσουν τα παλια οργανα, ειδικα αν ειναι εμφανης η ταλαιπωρια που εχουν τραβηξει. Αν ειναι να παρω μεταχειρισμενο πρεπει να ειναι χαρτι, να παρω κατι σκοροφαγωμενο με τιποτα.

 

 But thats just me 😀

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Με 1100-1200€ παίρνεις καινούρια japan fender stratocaster που είναι ότι πιο ποιοτικό υπάρχει. Εγω παλιό όργανο θα αγόραζα μόνο αν ήταν σχεδόν τσάμπα. 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

6 ώρες πριν, LightStringer είπε

 

Η απορία μου λοιπόν: Θα αγοράζατε ποτέ μία κιθάρα της δεκαετίας 80s ή 90s με τιμή 1000+ ευρώ εν έτη 2023; 

 

 

Πάντως και να θέλαμε να αγοράσουμε μια τέτοια κιθαρα εν έτει 2023 πλέον δεν προλαβαίνουμε

 

Καλή χρονιά σε όλους 

Επεξεργασμένο από Lord_Goumis
  • Like 1
  • Χαχα 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι Japan les Paul 77 με 83-84 απο fujigen, matsumoku και αλλα ενα-δυο εργοστάσια, είναι εφάμιλλες ηχητικά και παιχτικά με τις σημερινές gibson custom shop. Επίσης δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα Ινδονησιακά σκουπίδια που πουλάει η ltd για 1200 ευρώ. Τη δοκίμασα πρόσφατα και πρόκειται για καυσόξυλα ολκής. Απλά κάνε ενα bend στο δωδεκατο τάστο και στις δύο και θα καταλάβεις. Στη γιαπωνέζικη η νότα θα κρατήσει ένα λεπτό και στην ltd 3 δευτερόλεπτα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

16 λεπτά πριν, Mixolydianb9b13 είπε

Οι Japan les Paul 77 με 83-84 απο fujigen, matsumoku και αλλα ενα-δυο εργοστάσια, είναι εφάμιλλες ηχητικά και παιχτικά με τις σημερινές gibson custom shop. Επίσης δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα Ινδονησιακά σκουπίδια που πουλάει η ltd για 1200 ευρώ. Τη δοκίμασα πρόσφατα και πρόκειται για καυσόξυλα ολκής. Απλά κάνε ενα bend στο δωδεκατο τάστο και στις δύο και θα καταλάβεις. Στη γιαπωνέζικη η νότα θα κρατήσει ένα λεπτό και στην ltd 3 δευτερόλεπτα.

Και λίγο πιο μετά μέχρι τέλη 80 αρχές 90 βγαίναν πολύ καλά όργανα από αυτά τα εργοστάσια (ειδικά στα πιο ακριβά μοντέλα)

 

Είχα μια Orville goldtop 57 reissue τέλη 80 κ ήταν πάρα πολύ καλη

Αυτος ο δρομος φτιαχτηκε επι countach

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

@Mixolydianb9b13 Μιλάς για απίστευτα πολλές κιθάρες.

Από τα φθηνά όργανα κατασκευασμένα με αφρόξυλα τύπου Nato, κούφια, βιδωτά κλπ μέχρι τα μεσαίας κατηγορίας με "αφρικάνικο μαόνι" ή σαπέλε που ήταν πάνβαρια και έως τα ελάχιστα πιστά αντίγραφα που ήταν top of the line από ξύλα μέχρι μαγνήτες αλλά που κοστίζουν πλέον απίστευτα χρήματα.

Δεν έχω παίξει με πολλά σύγχρονα Ινδονησιακά αντίγραφα LP, αλλά έχω παίξει μια Κορεάτικη Guild Bluesbird που στα 900 ευρώ, ήταν εύκολα πολύ καλύτερη από όλα τα mid level Ιαπωνικά αντίγραφα που είχα κατά καιρούς.

Κι επειδή εκτός από Greco, Tokai, Orville, Burny έτυχε να έχω και δύο Gibson CS, η σύγκριση καταφανώς αδικεί τις Gibsons. Αυτό που θα έλεγα είναι ότι αν έβρισκα κάποιο mid level ελαφρύ αντίγραφο όπως η Greco που είχα, μπορεί να μη με χάλαγε να δώσω μέχρι 400 ευρώ βαριά βαριά, γιατί όντως είχε καλή ταστιέρα. Αλλά αυτό ρεαλιστικά δεν παίζει να βρεθεί. Μετά στο 1000ρικο βρίσκεις ακόμη κάποιες Gibson Studio της καλής εποχής αν ξέρεις, οπότε η συζήτηση για τα copies γενικά σταματάει για μένα κάπου εκεί. 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

30 λεπτά πριν, kpeyos είπε

@Mixolydianb9b13 Μιλάς για απίστευτα πολλές κιθάρες.

Από τα φθηνά όργανα κατασκευασμένα με αφρόξυλα τύπου Nato, κούφια, βιδωτά κλπ μέχρι τα μεσαίας κατηγορίας με "αφρικάνικο μαόνι" ή σαπέλε που ήταν πάνβαρια και έως τα ελάχιστα πιστά αντίγραφα που ήταν top of the line από ξύλα μέχρι μαγνήτες αλλά που κοστίζουν πλέον απίστευτα χρήματα.

Δεν έχω παίξει με πολλά σύγχρονα Ινδονησιακά αντίγραφα LP, αλλά έχω παίξει μια Κορεάτικη Guild Bluesbird που στα 900 κατοστάρικα, ήταν εύκολα πολύ καλύτερη από όλα τα mid level Ιαπωνικά αντίγραφα που είχα κατά καιρούς.

Κι επειδή εκτός από Greco, Tokai, Orville, Burny έτυχε να έχω και δύο Gibson CS, η σύγκριση καταφανώς αδικεί τις Gibsons. Αυτό που θα έλεγα είναι ότι αν έβρισκα κάποιο mid level ελαφρύ αντίγραφο όπως η Greco που είχα, μπορεί να μη με χάλαγε να δώσω μέχρι 400 ευρώ βαριά βαριά, γιατί όντως είχε καλή ταστιέρα. Αλλά αυτό ρεαλιστικά δεν παίζει να βρεθεί. Μετά στο 1000ρικο βρίσκεις ακόμη κάποιες Gibson Studio της καλής εποχής αν ξέρεις, οπότε η συζήτηση για τα copies γενικά σταματάει για μένα κάπου εκεί. 

 

Κοίταξε, εξαρτάται και από το πόσο ειναι κάποιος άξιος να κρίνει ενα όργανο που παίζει καλά. Αν δηλαδή παίζεις πυξ λαξ η πειραματικό ρεμπετικ ποπ ή είσαι αρχάριος πιθανώς να θεωρείς οτι οι λεσ πωλ των 80 δεν ειναι καλές επειδή ειναι pancake ή οτι το long tenon επηρεάσει το sustain και άλλες παπάτζες αρχαριων στα φόρουμς. Για όποιον θέλει ενα φανταστικο οργανο ηχητικά στη μιση τιμή από τη μεση usa πρόκειται για ιδανικά όργανα. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου