Ποιος ήταν ο πρώτος σας δίσκος/cd?

[PaulVon]

σε ηλικια 7 χρονων, το πρωτο cd που αγόρασα ηταν το...μακαρενα

 

όμοίως  ;D ;D

μάλλον έχει να κάνει με την ηλικία μας τότε  ;D

 

πάντως το πρώτο cd που αγόρασα σε κάποια ελαφρώς πιο ώριμη ηλικία ήταν το nightfall in middle-earth των blind guardian και είναι από τα λίγα albums που πάντα με συγκινούν.

 

 

[ibanezion]

ο πρώτος μου δίσκος (οχι cd) που αγόρασα ήταν ο "Metallica" ή αλλιώς "Black Album"

πιο πριν αγόραζα κασέτες  ;D

[ax1ss]

 

μαλιστα τον αγορασα ενω δεν ειχα παρει cd player και πηγα στον μπαμπα μου και προσπαθουσα να τον πεισω να μου παρει cd player δειχνοντας του αυτον τον δισκο! Τελικα δεν ειχα τα επιθημητα αποτελεσματα λολ

[trigga]

Το μοναδικό βινύλιο που πήρα απο τον υπερτατο

Μετά απ αυτον το χάος :P

 

Ακόμα δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό το εξώφυλλο

[studio54GR]

 

Creedence Clearwater Revival Chronicle: The 20 Greatest Hits

 

Πολύς κόσμος θεωρεί πως οι Creedence Clearwater Revival, ή αλλιώς CCR, ήτανε ακόμα μία southern rock μπάντα. Θεωρώ πως ήτανε πολύ παραπάνω. Για εμένα ήταν αυτοί που στο κατώφλι των '70s, τότε που το rock άλλαζε διαρκώς, παίξανε «τα παλιά» με έναν τρόπο τόσο φρέσκο που τους κατέστησε αγαπητούς σε όλο τον πλανήτη. Όχι δεν ήταν αυτοί που μας μάθανε πως παίζονται τα blues, αλλά η δικιά τους διασκευή στο "Suzie Q" είναι αυτή που παίζεται ακόμα στα μαγαζιά!

 

Ο John Fogerty κινεί τα ηνία, όντας βασικός συνθέτης, κιθαρίστας και τραγουδιστής. O αδερφός του Tom έχει το rhythm section ενώ στο μπάσο και τα τύμπανα είναι οι Stu Cook και Doug Clifford αντίστοιχα. Οι CCR γίνανε γνωστοί με τα πολυάριθμα επιτυχημένα singles τους, παραταύτα δίσκοι όπως το ομότιτλο ντεμπούτο τους ή το "Green River" πραγματικά αξίζουν την εκτίμηση του κόσμου.

 

Ο ήχος τους φυσικά είναι επηρεασμένος από τα blues, όμως δεν έχει τόσο... ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα (όπως πχ. ο Ray Vaugn). Όπως και οι ίδιοι λένε, είναι "swamp music". Αρκετά πιο εμπορικές συνθέσεις σε σχέση με κολοσσούς του ιδιώματος που παίζουν. Μπορεί να μην έχουν την αλητεία των Lynyrd Skynyrd ή τις κιθάρες των Allman Brothers, αλλά κατά κάποιο «μαγικό» τρόπο οι συνθέσεις τους σου μιλάνε κατευθείαν στην καρδιά, και «παραδόξως» πιάνεις τον εαυτό σου να σιγοτραγουδάει εκείνο το τραγούδι που άκουσες στο ράδιο κάτι μήνες πριν.

 

Το "CCR" ξεκινάει με μία εκπληκτική διασκευή στο "I' ll Put A Spell On You" του Screamin Jay Hawkins. Περιέχει τα all-time classics "The Working Man" και "Suzie Q" (επίσης διασκευή σε κομμάτι του Hawkins) και κομματάρες σαν το "Porterville" ή το γοητευτικά περίεργο "Walking On The Water". Ο δίσκος διαρκεί μόλις 33 λεπτά αλλά επιτυγχάνει στο 100% τον στόχο του, δηλαδή να σε κερδίσει και να σε κάνει να αγαπήσεις αυτό το κράμα blues, r&b και rock. Κομμάτια σύντομα, πιασιάρικα και πάνω απ' όλα απολαυστικά. Κυρίες και κύριοι οι CCR περιμένουν για να σας κερδίσουν με τη μουσική τους, το μόνο που μένει είναι να τους δώσετε την ευκαιρία να το κάνουν!

 

(www.rocking.gr)

[ziggy440]

Σε ηλικία 11 ετών ,το πρώτο μου βινύλιο ήταν το "Turn of a friendly card" του Alan Parsons. Πριν δύο χρόνια, η πρώτη μου original (εργοστασιακή) κασέττα ήταν το "The game" των Queen ,και το soundtrack του Grease.

 

  ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και καλή ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!!!! :) :) :)

[blues power]

Στις αρχές της δεκαετίας του 70,οι δίσκοι (ροκ) που κυκλοφορούσαν ήταν ελάχιστοι. 20-30 το πολύ 50 (και πολλούς λέω).Ανάμεσα τους και 2 συλλογές,μία των Cream και μία του Hendrix.Της ίδιας σειράς..."The sensation of..." (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων).Με κάτι μαύρα εξώφυλλα.Αυτοί ήταν και οι πρώτοι μου δίσκοι.Σιγά-σιγά τους αγόρασα όλους και μετά άρχισαν οι παραγγελίες απο το εξωτερικό μέσω του θρυλικού POP 11 του αείμνηστου Τάσου Φαληρέα.

[trolley]

Εγώ άγόρασα την ίδια μέρα το Easter (Patti Smith) και το Dire Straits (Dire Straits).

[kontras]

Πρώτη κασέτα: powerslave

Πρώτο βινύλιο: Keeper of the seven keys

Πρώτο cd δεν θυμάμαι δυστυχώς...

[Sakis_Gallo]

Στις αρχές της δεκαετίας του 70,οι δίσκοι (ροκ) που κυκλοφορούσαν ήταν ελάχιστοι. 20-30 το πολύ 50 (και πολλούς λέω).Ανάμεσα τους και 2 συλλογές,μία των Cream και μία του Hendrix.Της ίδιας σειράς..."The sensation of..." (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων).Με κάτι μαύρα εξώφυλλα.Αυτοί ήταν και οι πρώτοι μου δίσκοι.Σιγά-σιγά τους αγόρασα όλους και μετά άρχισαν οι παραγγελίες απο το εξωτερικό μέσω του θρυλικού POP 11 του αείμνηστου Τάσου Φαληρέα.

 

αυτο του Hendrix το εχω απο τον πατερα μου! :D