Monika

χμ.. ναι... αποκομμένη η φράση σου όμως, επίσης μόνο ως "σόφισμα" μπορεί να λειτουργήσει... που βέβαια άμεσα καταρρίπτεται από την αξιωματική παραδοχή ότι: αν δεν μπορείς "να τραγουδάς τεχνικά σωστά και να πατάς σωστά στις νότες"  απλά ντε φάκτο δεν είσαι και "καλός" ερμηνευτής...

 

άλλο το "ερμηνεύω", άλλο το "ερμηνεύω καλά" και άλλο το "πόσο καλά ερμηνεύω" και με ποια κριτήρια προκρίνω... μην τα "ισοπεδώσουμε" και όλα "θυμικά"...

εκτός κι αν βρήκες "φάλτσα" την ερμηνεία του Μάνου στο άτοπο παράδειγμά σου... γιατί έχουμε δύο "σωστές" καλές ερμηνείες και από αυτές ο καθένας μας μπορεί να διαλέξει ή την μια ή και τις δυο, την κάθε φορά για τους δικούς του λόγους...  χροιά, συναίσθημα ή ότι άλλο.. ;) 8) 

οπότε φίλε minoru, να υποθέσω ότι κατάλαβες το νόημα των υπόλοιπων φράσεων μου ειδικά των υπογραμμισμένων  που στηρίχτηκαν στον δικό σου αρχικό συλλογισμό...

με αυτό προαπαιτούμενο, θα επιχειρήσω να γίνω πιο σαφής σε αυτή που δεν πολυκατάλαβες...

τραγουδώντας ως "καλύτερα παράφωνος παρά βουβός και άφωνος" στο μπάνιο μου το νέο μου masterpiece ερμηνεύω διώχνωντας κατσαρίδες, αλλά η γυναίκα μου ως Μάρθα Καραγιάννη στην κλασική ταινία της ΦΦ με τον Κώστα Βουτσά που γρατζουνάει ένα μπουζούκι, εκστασιάζεται από την ερμηνεία μου...

Αυτο το '' ό,τι άλλο '' στην τελευταια σου πρόταση είναι αυτό που θα δίνει το δικαίωμα στους συνθέτες να ερμηνεύουν τα κομμάτια τους ασχέτως αν υπάρχουν καλύτεροι τεχνικά ερμηνευτεές απο αυτούς.

αυτό το άλλο "άλλο" της γυναίκας μου με τοποθετεί στο απυρόβλητο δηλαδής?... 8) O0

μη παίζουμε με τις λεξούλες... είναι κουραστικό...απάντησα στην φράση σου

Εξάλλου το να είσαι ερμηνευτής δεν σημαίνει μόνο να τραγουδάς τεχνικά σωστά και να πατάς σωστα στις νότες.

τι δεν κατάλαβες επ αυτού και ευχαρίστως να προσπαθήσω να το θέσω διαφορετικά...

whatever

αυτη η κουβέντα μπορει να συνεχιστεί επ απειρον  και σε εκτιμώ πολύ

οποτε δεν έχω όρεξη να συνεχίσω την κουβέντα.  :angel:

αμοιβαία τα αισθήματα, αλλά οι κουβέντες άποψης είναι επί το πλείστον καταδικασμένες να συνεχίζονται επ άπειρον όταν ένας από τους δύο (ή και οι δύο) επιμένουν στην δικιά τους... χωρίς φυσικά να υπάρχει λόγος, τυχόν απλές παρανοήσεις να οδηγήσουν σε συγκρούσεις... ;) :angel:

στην προκειμένη περίπτωση ας πούμε εγώ είμαι κάθετος...

για να θεωρήσω κάποιον τραγουδιστή ανεκτό κατ αρχήν ερμηνευτή, αδιαπραγμάτευτο ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ, είναι να μην φαλτσάρει εμφανώς και επανειλημμένα κατά την ερμηνεία που επιχειρεί (το μέτριος, καλός, πάγκαλος έπεται του "αυτονόητου" δι' εμέ ως κρίση)...

βέβαια σε δεύτερο χρόνο μπορώ και να κλάψω σαν παιδούλα από μια φάλτσα αλλά δυνατή συναισθηματικά ερμηνεία, αλλά δεν θα πάψω "καλλιτεχνικά" να την χαρακτηρίζω κακή (αν φυσικά πλασάρεται έτσι... καλλιτεχνική δηλαδή και μάλιστα επαγγελματική ζητώντας μου χρήματα για να την παρακολουθήσω... αν μου συστηνόταν ως ερασιτεχνική προσπάθεια βέβαια, η βαρύτητα των κριτηρίων θα άλλαζε άρδην)...

νομίζω ότι προσωπικά, από την αρχή ήμουν ξεκάθαρος με την κοπέλα...

δισκογραφικά κατάφερε να ικανοποιήσει τα στάνταρντ μου και κάποια κομμάτια της πέρασαν για καιρό στις ακροάσεις μου, όταν όμως την είδα live, τα φάλτσα της ήταν τόσα που ήπια δυο μπουκάλια βότκα για να αντέξω μέχρι τέλους (και φυσικά δεν πρόκειται να ξαναπάω γιατί προσέβαλε το αισθητήριο μου εξαπατώντας με)... τι ποιο απλό...  ::) 8)

αν εσύ στην δική σου άποψη, δεν προσδίδεις την ίδια βαρύτητα στο φάλτσο και μπορείς να το κρατήσεις κάτω από το όριο ενός "background noise" συναισθήματος (ή "άλλου") ας πούμε, αγνοώντας το, σεβαστόν μεν αλλά ναι... η κουβέντα δεν έχει νόημα να συνεχιστεί, παρότι εγώ δεν χάνω εύκολα την όρεξή μου όπως μάλλον ήδη γνωρίζεις... ;) ;D

Έχει πλάκα (εμένα μου συμβαίνει συνέχεια) να κάνουμε λάθη, ακριβώς όταν διατυπώνουμε αφορισμούς.

 

Για τον Μπομπ Ντύλαν ή τον Νηλ Γιανγκ, ποια είναι η γνώμη σου φίλως;

 

:)

είσαι γατα... με πρόλαβες πριν το διορθώσω... θα μου βάλεις κακό βαθμό?...:)

από πότε μια επιχειρηματολογημένη προσωπική άποψη μπορεί να λάβει το ειδικό βάρος ενός "αφορισμού"... τόσο πολύ σε επηρεάζω?... τιμή μου...

όσο για Ντύλαν και Γιανγκ, γνώμη σε ποιο επίπεδο και μάλιστα σε σχέση με την Μόνικα φίλως?... :)

Άστη τη Μόνικα (για την οποία άλλωστε δεν γνωρίζω τίποτε). Απλώς, πριν λίγο καιρό είχα μία συζήτηση με ηχολήπτη ο οποίος απηχούσε ένα σκεπτικό παρόμοιο με το δικό σου, περί της αναγκαιότητος ύπαρξης ελάχιστων (έστω) προδιαγραφών ερμηνευτικής αρτιμέλειας, πριν κάνει καν τον κόπο να αναλογιστεί αν το αποτέλεσμα του αρκεί.

 

Απέρριπτε τον Ντύλαν (και πολλούς-πολλούς άλλους) επειδή δεν είχε αυτές τις προδιαγραφές, κοινώς "φαλτσάρει" αγρίως. Οπότε μετέφερα σε ΄σένα το ίδιο πλαίσιο απορίας.

κατ αρχήν ως επαγγελματίας είμαι υποχρεωμένος να επιμεληθώ της "ερμηνευτικής αρτιμέλειας" του πελάτη μου και προσωπικά η ικανότητά μου στο να την "βελτιώνω δραματικά" στο studio (συμβουλευτικά, εκπαιδευτικά και τεχνικά) ήταν ένας καταλύτης στην εξασφάλιση του άρτου μου του επιούσιου... αν βέβαια παρ ελπίδα το αποτέλεσμα δεν ήταν ικανοποιητικό η απόφαση της μετέπειτα τύχης του ήταν του πελάτη φυσικά και όχι δική μου...

ο ηχολήπτης αυτός που αναφέρεις, μάλλον έπαιρνε αυθαίρετα τον ρόλο του παραγωγού οπότε τι να πω...

τώρα στα περί "φάλτσου" και "εκφραστικής ιδιαιτερότητας" που όντως πολλές φορές φλερτάρει το όριο ανοχής του ξεστρατίσματος από την εκάστοτε μελωδική γραμμή, επίσης τι να σε πω... κάποιες φορές είναι  δυσδιάκριτο και ο καθένας το θέτει σε προσωπικό επίπεδο...

ο φίλος σου μάλλον παραείναι αυστηρός και "ακούει" με το μάτι στο melodyne... ;) :)

και μη το μπλέκουμε... εγώ μιλούσα και μιλώ για "παραφωνία" στα όρια του τόνου plus και για "κοκοράκια" και άτεχνους "λαρυγγισμούς" από την Μόνικα... 

δε ξέρω για τους "πολλούς άλλους" αλλά τον Ντύλαν και τον Γιανγκ, εκτιμώντας την εντύπωση που έχει αφήσει στην μνήμη μου η δουλειά τους (που έχει φτάσει στα αυτιά μου), όχι δεν θα μπορούσα να τους χαρακτηρίσω παράφωνους...