Προς το περιεχόμενο

Μουσικός αναλφαβητισμός...Βοήθεια!


elavd

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Aυτο που με εκνευριζει ειναι οτι οταν ειμαστε μικροι μας λενε να μαθαινουμε γραμματα, να παιρνουμε πτυχια, να μορφωνομαστε και οταν μεγαλωνουμε μας λενε τι τα θες τα γραμματα, η ζωη μετραει, η εμπειρια κλπ κλπ...

Αραγε αυτοι που τα λενε αυτα τα παιδια τους τα στελνουν να σπουδασουν η οχι?

Πρόσφατα είχα μια κουβέντα πάνω σε αυτό το θέμα με κάποιο υψηλόβαθμο στέλεχος μεγάλης τράπεζας και μου είπε κάτι που μου έκανε φοβερή εντύπωση γιατί κατάλαβα πόσο δίκιο είχε:

 

"Οι τίτλοι και τα πτυχία σου χρησιμεύουν για να βρεις την πρώτη, άντε δεύτερη, δουλειά σου. Από εκεί και πέρα όλοι σε ρωτάνε τι ξέρεις να κάνεις και όχι πόσα πτυχία έχεις".

 

Αν εξαιρέσουμε φυσικά την περίπτωση του δημοσίου όπου τα λογαριάζουν κάπως διαφορετικά τα πράγματα... ;D ;)

Yes it is!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 242
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Σε αυτό που λες Alchemist, εγώ, που ασχολούμαι τόσα χρόνια με επιχειρήσεις, έχω καταλάβει ότι οι καλύτεροι μαθητές στο σχολείο γίνονται (αν δεν γίνουν δημόσιοι) υπάλληλοι των χειρότερων μαθητών οι οποίοι γίνονται επιχειρηματίες...

Υπάρχει μια ολόκληρη λογική εξήγηση πίσω από αυτό, την οποία δεν θα αναλύσω τώρα.

When you will get good you will know. There is no guitar. There never was.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σε αυτό που λες Alchemist, εγώ, που ασχολούμαι τόσα χρόνια με επιχειρήσεις, έχω καταλάβει ότι οι καλύτεροι μαθητές στο σχολείο γίνονται (αν δεν γίνουν δημόσιοι) υπάλληλοι των χειρότερων μαθητών οι οποίοι γίνονται επιχειρηματίες...

Υπάρχει μια ολόκληρη λογική εξήγηση πίσω από αυτό, την οποία δεν θα αναλύσω τώρα.

 

Συμφωνώ και επαυξάνω φίλε. Ποτέ τα ορθόδοξα μυαλά και τα σκυμμένα κεφάλια δεν πάνε μπροστά και δεν γίνονται αφεντικά.

Αυτό δε σημαίνει όμως ότι ο κάθε κακός μαθητής που δεν του αρέσει το σχολείο θα γίνει αφεντικό. Αντιθέτως. Οι περισσότεροι γίνονται κάτι χειρότερο απο τους υπαλλήλους.

Επειδή δεν ξέρεις λοιπόν αν είσαι ΤΟ μυαλό ή αν είσαι αυτό ακριβώς το μυαλό που λείπει απο την κοινωνία, καλύτερα να διαβάζεις και να πάρεις το σίγουρο χαρτί που θα σε κάνει υπάλληλο τουλάχιστον, επειδή δεν ξέρεις αν η τύχη θα στα φέρει έτσι ώστε να γίνεις αφεντικό. Αλλιώς θα καταντήσεις υπάλληλος του υπαλλήλου.

Και αυτα τα λέει ένας πολύ κακός μαθητής στο σχολείο.

 

Το ίδιο συμβαίνει και με τη μουσική. Επειδή δεν ξέρεις αν είσαι "Χέντριξ" ή "Τσιτσάνης", και αν η κοινωνία μας έχει ανάγκη ένα "Χεντριξ" η ένα "Τσιτσάνη", ακολούθα την περπατημένη και εαν γίνεις Χέντριξ κάνε ο,τι νομίζεις.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σε αυτό που λες Alchemist, εγώ, που ασχολούμαι τόσα χρόνια με επιχειρήσεις, έχω καταλάβει ότι οι καλύτεροι μαθητές στο σχολείο γίνονται (αν δεν γίνουν δημόσιοι) υπάλληλοι των χειρότερων μαθητών οι οποίοι γίνονται επιχειρηματίες...

Υπάρχει μια ολόκληρη λογική εξήγηση πίσω από αυτό, την οποία δεν θα αναλύσω τώρα.

 

Σαφώς και υπάρχει λογική εξήγηση αλλά δε θέλει πολλή πολλή ανάλυση!  :)

 

Οι κακοί μαθητές που γίνονται αφεντικά έχουν πατεράδες με επιχειρήσεις και λεφτά και για αυτό δεν τους νοιάζει να στρώσουν τον κώλο τους στο διάβασμα!  ;) ;D

Empty Rooms

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σε σχέση με αυτό που έγραψε αρχικά ο Elavd:

"Επίσης, θα σας παρακαλούσα οι προτάσεις σας να προκύπτουν από την προσωπική σας εμπειρία (βιβλία/μέθοδοι ή sites που όντως σας φάνηκαν χρήσιμα και πρακτικά) και όχι από ένα απλό search στο Google..."

 

κι επειδή,όταν θυμάμαι χαίρομαι, ένα βιβλίο που μπορεί να μην περιέχει "θεωρία" μουσικής, όμως είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον για την ίδια την φύση της μουσικής είναι το "Ocean of Sound" του David Toop. Έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα ως "Ωκεανός του ήχου (duh!)" από τις εκδόσεις οξύ

It's a shame stupidity isn't painful.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

εγω λεω να διαβασεις αυτό κ μετα να πας στο δασκαλο σου να κανετε ωραια κ καλα το μαθημα σας.Το θεμα αυτο εχει χρησιμοτητα σε καποιον αυτοδιδακτο κ ισως πρεπει να γινουν sticky οι πρωτες απαντησεις.Η δουλεια του δασκαλου σου ειναι να σου κλεισει τα κενα που αναφερεις στο ποστ σου.

 

Για τα υπολοιπα που συζητατε (τα διαβασα ολα) να πω μονο οτι η απαξιωση ειναι βαρυνουσας σημασιας μονο οταν καποιος εχει περασει (εχει φερει εις περας) τη διαδικασια που τελικα απαξιει.Τα αλλα ειναι αμπελοφιλοσοφιες.Λιανά:καποιος που εχει τελειωσει το ωδειο κ κρινει οτι δεν εχει νοημα, εχει αποψη απο εμπειρια και ειναι απολυτως σεβαστη,καποιος που επαναλαμβανει αυτη την αποψη αλλα δεν πηγε ποτε ωδειο,δεν εχει ιδεα τι λεει κ ως εκ τουτου τοσο σεβαστη ειναι κ η αποψη του.

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

[...]Οι κακοί μαθητές που γίνονται αφεντικά έχουν πατεράδες με επιχειρήσεις και λεφτά και για αυτό δεν τους νοιάζει να στρώσουν τον κώλο τους στο διάβασμα!  ;) ;D

Χαλαρά... ;)

When you will get good you will know. There is no guitar. There never was.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σε αυτό που λες Alchemist, εγώ, που ασχολούμαι τόσα χρόνια με επιχειρήσεις, έχω καταλάβει ότι οι καλύτεροι μαθητές στο σχολείο γίνονται (αν δεν γίνουν δημόσιοι) υπάλληλοι των χειρότερων μαθητών οι οποίοι γίνονται επιχειρηματίες...

Υπάρχει μια ολόκληρη λογική εξήγηση πίσω από αυτό, την οποία δεν θα αναλύσω τώρα.

Μη μου λες τέτοια γιατί στο σχολείο ήμουν από τους καλούς μαθητές! :(

Πάει, δεν θα γίνω μεγιστάνας στη ζωή μου... 8) :'(

Yes it is!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Θα ήθελα να μου προτείνετε βιβλία, μεθόδους ή sites από τα οποία θα μπορέσω να μάθω κάποια βασικά θεωρητικά όσον αφορά τη μελωδία και το ρυθμό της μουσικής.

 

 

Τη μελωδία και τον ρυθμό ποιας μουσικής συγκεκριμένα; της κλασικής αρμονίας, της αντίστιξης; της τζαζ; της...βυζαντινής; (καλά δε νομίζω να εννοείς αυτή αλλά λέμε) :P

 

Είναι πολύ σημαντική διάκριση. Γιατί το κάθε είδος μουσικής έχει διαφορετική θεωρία. Ας πούμε όσον αφορά τη κλασική αρμονία, που θεωρείται και σαν βάση γενικότερη για να περάσεις στις άλλες αρμονίες. Με ένα καλό βιβλίο ή ένα καλό δάσκαλο θα μάθεις 90% άχρηστα πράγματα (όπως: τις τέταρτες του Μότσαρτ, τις εξαιρέσεις του προσαγωγέα που κατεβαίνει στην έκτη, πώς ονομάζονται οι πτώσεις, τα δάνεια μπλα μπλα) και 10% χρήσιμα πράγματα, τα οποία εσύ ήδη τα γνωρίζεις από την εμπειρία σου.

 

Αν θέλεις να μάθεις λοιπόν τη θεωρία της αρμονίας με σκοπό να ονομάζεις το κάθε τι που παίζεις και να αναρωτιούνται οι άλλοι: "wow τι σημαίνει αυτό που είπε; αα αυτός ξέρει από μουσική" κάντο.

Αν θέλεις να μάθεις αυτή τη θεωρία γιατί πιστεύεις ότι θα γράφεις καλύτερη μουσική, θα συμφωνήσω με τον superfunk:

 

 

ΚΑΛΟ ειναι να ξερεις και λιγη (η μπολικη) "μουσικη"..ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ δεν ειναι και σιγουρα δεν προκειται να σε κανει να γραψεις/συνθεσεις καλυτερη μουσικη .

 

Η πρωτογενης δημιουργια ηταν,ειναι και θα ειναι μονο θεμα εμπνευσης (και ταλεντου) αυτο θελω να πω...

 

 

Αυτό θέλω να πω κι εγώ  :)

www.travelforum.gr

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι κακοί μαθητές που γίνονται αφεντικά έχουν πατεράδες με επιχειρήσεις και λεφτά και για αυτό δεν τους νοιάζει να στρώσουν τον κώλο τους στο διάβασμα!

 

:P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P

 

Ξανθόπουλος rulez.

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου