Καριέρα ελληνικής αγγλόφωνης μπάντας

[Superfunk]

Αντιλαμβάνομαι το να γράψω ένα τραγούδι ως μία διαδικασία κατά την οποία θα οργανώσω τη σκέψη μου και κάτι λίγο από αυτό που αισθάνομαι και θα προσπαθήσω να εκφράσω το αποτέλεσμα μέσω της μουσικής και του λόγου.

Το τραγούδι που θα γεννηθεί όμως αποκλίνει πάντα από τη σκέψη και το συναίσθημα από όπου ξεκίνησα

Για μένα το όλο στοίχημα είναι να ελαχιστοποιήσω αυτή την απόκλιση. Η προσπάθεια αυτή γίνεται σε όλους τους τομείς που παίζουν στο παιχνίδι

Η προσπάθεια αυτή στην παράμετρο "μουσική" γίνεται μελετώντας, ακούγοντας, παίζοντας με άλλους, ακούγοντας, ακούγοντας.

Η προσπάθεια αυτή στην παράμετρο "στίχοι" γίνεται γράφοντας, σβήνοντας, διαβάζοντας, μιλώντας με άλλους κλπ.

Μοιραία, όπως μου είναι αδύνατο να γράψω μία μουσική άσχετη από αυτή που μελετάω, ακούω, παίζω, έτσι μου είναι αδύνατω να γράψω και στίχους διαφορετικούς από αυτούς που μιλάω και διαβάζω.

Σε λίγες φάσεις της ζωής μου που κατάφερα το ένα ή το άλλο διαπίστωσα μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ότι το αποτέλεσμα ήταν θλιβερό.

Προσωπικά μιλάω ελληνικά, γράφω ελληνικά, διαβάζω κυρίως ελληνικά, ακούω γύρω μου κυρίως ελληνικά. Έτσι με το να εκφράσω κάτι στα ελληνικά η απόκλιση που ανέφερα στην αρχή είναι σημαντικά μικρότερη από το να εκφράσω το ίδιο πράγμα σε μία άλλη γλώσσα. Το αν μου αρέσει αυτό ή οχι είναι μία άλλη ιστορία.

 

Και κάτι ακόμα.

Ο στίχος σε ένα τραγούδι είναι το 50% και η μουσική το άλλο 50%. Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να είναι ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο τα ποσοστά αυτά. Κατά τη γνώμη μου.

Ο στίχος λοιπόν είναι λόγος και θέλει αντίστοιχη μελέτη με τη μουσική. Και καμιά φορά στίχοι απλοί είναι προιόν πολλής πολλής μελέτης, περισσότερης από ότι στίχοι περίπλοκοι. Όπως συμαίνει και με τη μουσική. Κάποια απλά θέματα κάποια απλά σόλα (όχι όλα) είναι προίόντα πολύ μεγάλης έμπνευσης. Το να ακούμε έναν απλό αγγλικό στίχο και να λέμε "κι εγώ μπορώ να γράψω κάτι τέτοιο" είναι σαν να ακούμε το Summertime και να λέμε "έλα μωρέ... μία μινόρε blues φόρμα είναι, μία σχεδόν μαθητική μελωδία... κι εγώ το γράφω".

Ο στίχος φαίνεται απλός ακριβώς λόγω της ημιμάθειας της γλώσσας. Επαναλαμβάνω ότι αυτό δεν ισχύει με οτιδήποτε "απλό".

 

Εγώ κάπως έτσι τα σκέφτομαι τα πράγματα.

 

Υ.Γ. Λίγο άσχετο αλλά έχετε ακούσει κι εσείς κόσμο να λέει ότι τα "ξένα" τραγούδια δεν έχουν καλούς στίχους;

Πού το στηρίζουν;

 

εξαιρετικη (και ψυχραιμη) η τοποθετηση σου φιλε μου.

[fleamail]

 

Υ.Γ. Λίγο άσχετο αλλά έχετε ακούσει κι εσείς κόσμο να λέει ότι τα "ξένα" τραγούδια δεν έχουν καλούς στίχους;

Πού το στηρίζουν;

 

Yeap! Έχω φίλους "σκυλάδες" και άσχετους με την μουσική που υποστηρίζουν ότι η "ξένη" μουσική δεν έχει συναίσθημα!! :o

 

Πολύ απλά το υποστηρίζουν γιατί στη μουσική που ακούνε μετράει κατα 99.9% ο στοίχος και στην "ξένη" μουσική δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη!

[Clouseau]

Δηλαδή μια μπάντα με Άγγλο πχ τραγουδιστή-στιχουργό έχει λύσει ενα 30% του κόμπου;

Οι sigur ros πρέπει να είναι η μπάντα θαύμα με όλα αυτά!

[nihilnull]

Οι sigur ros μεγάλωσαν στην ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΗ ισλανδία και παίζουν με βάση τα βιώματα τους.

[evris]

Yeap! Έχω φίλους "σκυλάδες" και άσχετους με την μουσική που υποστηρίζουν ότι η "ξένη" μουσική δεν έχει συναίσθημα!! :o

 

Πολύ απλά το υποστηρίζουν γιατί στη μουσική που ακούνε μετράει κατα 99.9% ο στοίχος και στην "ξένη" μουσική δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη!

 

Γιατι στα σκυλαδικα που πηγαινουν με τις απεριγραπτες τραγουδιαρες, τα μπαλετα, τις Τσετσενες που κανουν κονσομασιον και την αθλια ακουστικη καταλαβαινουν λεξη ?

 

[trolley]

Ο έλλην ρόκερ καλεί την μήτηρ αυτού από το κινητό του τηλέφωνο, κατά τη διάρκεια ενός μικρού διαλλείματος στο προβάδικο. Ήδη είναι λίγο εκνευρισμένος διότι το τηλέφωνο έχει κτυπήσει δέκα φορές και δεν έχει απαντήσει. Τελικά όμως:

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : ...

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Ναί...

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Έλα ρε μάνα, γιατί δεν απαντάς;

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Κωστάκη εσύ είσαι;

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Μη με λες Κωστάκη ρε μάνα, αφού σου είπα να με λες Τόνυ...

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Γιατί παιδί μου; Τι σου συμβαίνει; Πες μου τι έχει γίνει; Σε εκβιάζουν;

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Όχι ρε μάνα, είναι το όνομά μου στο συγκρότημα...

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Αααα, παιδί μου με συγχωρείς το είχα ξεχάσει...

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Καλά, άστο τώρα, δε μου λες τι έχει για φαϊ σήμερα;

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Έκανα ντολμαδάκια και έφερε και η Νίτσα λίγο ραγού.

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Τι ραγού; Κουνέλι;

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Όχι παιδί μου, μοσχάρι.

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Γιατί ρε παιδιά,αφού το φτιάχνετε που το φτιάχνετε, γιατί δε βάζετε κουνέλι ρε γαμώτο...

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Μα που να βρεθεί παιδί μου το κουνέλι;

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Μια στιγμή ρε μάνα... (απευθυνόμενος σε άλλο μέλος του συγκροτήματος) ρε μαλάκα, γράψε το τίτλο "The Rabbit is Gone, Man"....

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Γιατί τον βρίζεις παιδί μου;

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : (αγνοώντας τη μάνα του) γράψτο ρε σου λένε... (ψιθυρίζοντας στο ακουστικό) που τον βρήκαμε αυτό το μαλάκα..;

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Είναι και αυτός στη συμμορία;

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Ναι, ναι και αυτός είναι, κοίτα μάνα τελικά δε θα έρθω...

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Μα γιατί παιδί μου;

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Μα ρε μάνα δε μπορώ να τρώω συνέχεια μοσχάρι.

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Να σου φτιάξω πατατίτσες;

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Τι να σου πω.... άντε φτιάξε....

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Πήρε και εκείνη η κοπέλλα...

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Ποια, η Νίκη;

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Όχι από την τράπεζα...

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Και τι μου το λες ρε μάνα; (έξαλος) μα δεν μπορώ και εγώ να πάω δέκα μέρες διακοπές;

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Μα έπρεπε να πας στο Λονδίνο;

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : (ακόμη έξαλος) και που να πάω ρε μάνα, στο χωριό; πρέπει να κάνω γνωριμίες, πως θα προχωρήσει η φάση;

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Ναι παιδί μου δίκηο έχεις, άμα δε προχωράει με τη κοπελίτσα να χωρίσετε.

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : Ποια κοπελίτσα ρε μάνα;

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Αυτή τη Φάση που λές... ελληνίδα είναι;

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : (πάλι έξαλος) Γιατί ρε γαμώτο δε με καταλαβαίνεις, σου είπα να πουλήσουμε και τις ελιές στην Άμφισσα, πρέπει να κόψουμε το δίσκο το έχω πει στα παιδιά, δεν μπορούμε να συννενοηθούμε...;

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Δεν είναι ελιές παιδί μου, συκιές είναι.

 

ΕΛΛΗΝ ΡΟΚΕΡ : (στα όρια της τρέλας) Και τι με νοιάζει ρε μάνα; Δε θέλω να ζήσω στο χωριό, δε μου αρέσει...

ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ : Να κάνω και κανένα αυγουλάκι;

 

 

[Clouseau]

χαχαχαχαχα  ;D

 

Οι sigur ros μεγάλωσαν στην ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΗ ισλανδία και παίζουν με βάση τα βιώματα τους.

 

Νταξει αυτό μου φαίνεται λιιιγο αληθινό αλλα κατα τ'αλλα υπερβολικό...

 

btw το τούρκικο γιουροβίζιον κλπ πολύ καλό όντως

[ex-OurDarkness]

+0906969696969699

Εξω, με το που γινεσαι περιπου 18 οι γονεις σου σου δειχνουν την... "πορτα", λεγοντας σου "Αντε πουλακι μου να δεις πως ειναι ο εξω κοσμος και πως βγαινει το ψωμακι", ...

 

Καλά, μην τρελαίνεστε κιόλας. Αυτός ακριβώς είναι ο κυριότερος λόγος που το Shelter απαριθμεί πέριξ το 1.000.000 άτομα, για τα οποία οι γονείς του νόμιζαν ότι στα 18 είναι η κατάλληλη ηλικία για να δουν τον κόσμο. Κούνια που τους κούναγε και δεν τους ταρακούναγε.

 

Επίσης υπάρχει και τραγικά χειρότερη αγγλική σαχλοποπ από τον Φοίβο.

 

Και κάτι ακόμα.

Ο στίχος σε ένα τραγούδι είναι το 50% και η μουσική το άλλο 50%. Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να είναι ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο τα ποσοστά αυτά. Κατά τη γνώμη μου.

 

Κατά τη δική μου γνώμη obla-dee, obla-da, νταρλα-ντιρλα-ντα-ντα.

 

Οι sigur ros μεγάλωσαν στην ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΗ ισλανδία και παίζουν με βάση τα βιώματα τους.

 

Ναι, φυσικά: αναλφαβητισμό στο 0%, εγκλήματα, κλόπες, ληστείες στο 0% (εξάλλου δεν έχουν ΚΑΝ αστυνομία με την έννοια που έχουμε εμείς), με χρήση Internet στο 99% και 3 νηπιαγωγούς ανα παιδάκι σε κάθε νηπιαγωγείο, ο ήλιος του μεσονυκτίου ήταν ακόμη περισσότερο αφόρητος.

[kwstas79]

Οι σκανδιναυικές χώρες έχουν τεράστια ποσοστά αυτοκτονιών, αυτό από μόνο του λέει πολλά.

[RayDTutto]

Τεράστια;;; Αχ, αυτοί οι αστικοί μύθοι...

 

Η πρώτη από τις Σκανδιναβικές χώρες και με αρκετά μεγάλη διαφορά από τη δεύτερη είναι η Φινλανδία στην 16η θέση...

 

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_suicide_rate