Ένα κείμενο του Νότη Μαυρουδή για τη Eurovision

[marathon]

Ρε φίλος...μην κοροϊδεύεις...εδώ είναι σοβαρά τα πράγματα....

[sfaku]

Θα συμφωνήσω ότι ο τόνος του Μαυρουδή είναι δασκαλίστικος. Είναι πολύ αξιόλογος άνθρωπος, δεν χωράει αμφισβήτηση περί αυτού, και τρομερός μουσικός, αλλά κοντεύει τα 70. Στην ουσία λέει σωστά πράγματα (λίγο χιλιοειπωμένα κατά τη γνώμη μου) με γεροντέ περιτύλιγμα.

 

Βέβαια εμείς οφείλουμε να ξεχωρίζουμε το περιτύλιγμα από την ουσία. Γιατί αν δεν το κάνουμε για τα λεγόμενα του Μαυρουδή, πόσο εύκολα θα το κάνουμε για τη Eurovision;

 

Ναι μεν λοιπόν είναι απλώς ένα σόου η Eurovision, αλλά το πρόβλημα είναι ότι για μεγάλη μερίδα του κοινού η μουσική έχει ταυτιστεί με το σόου. Σόου και το Fame Story, σόου και το X-Factor, σόου και το Ελλάδα έχεις toledo, σόου και η Eurovision. Μήπως είδε κανείς τη μουσική ρε παιδιά; Γιατί με αυτό το βομβαρδισμό από σόου όντως αλλάζει η αισθητική και η ίδια η μέινστριμ (δεν μιλώ για τη δική μου ή τη δική σας) αντίληψη περί μουσικής. Να που το περιτύλιγμα, ξαφνικά γίνεται ουσία.

 

Θα ήταν παράλογο να γκρινιάζει κανείς αν όλη μας η καθημερινότητα περιελάμβανε μουσική κάποιας στάθμης, και απλώς κάθε άνοιξη υπήρχε ένα ανάλαφρο χαζοπανηγυράκι που το λένε Eurovision. Αλλά δεν είναι έτσι, είναι ακριβώς το αντίθετο. Έχουμε γεμίσει από τέτοια χαζοπανυγηράκια, και αυτό έχει εκχυδαΐσει το μέινστριμ (και ιδίως το ελληνικό), σε βαθμό που οτιδήποτε αλουστράριστο τρώει πόρτα.

 

Και εδώ θα συμφωνήσω με τον Νικόλα, για ποιο λόγο, έτσι μεροληπτικά, να βγάλουμε τη Eurovision από την εξίσωση της νεοελληνικής αλλοτρίωσης;

 

Όταν είχε πρωτοπροβληθεί η ταινία του Σκοτ (Gladiator) την είχα δει στον κινηματογράφο και την επόμενη μέρα πέρασα πολλές ώρες στο αυτοκίνητο διότι είχα δουλειές σε διάφορα σημεία του νομού Αττικής. Άκουγα λοιπόν τις απόψεις διαφόρων ραδιοφωνικών παραγωγών για τη ταινία, αριστερών, δεξιών, κάφρων, άσχετων, κλπ. Σε μία φάση πέφτω στον Κωσταντίνο Τζούμα (ο οποίος μου ήταν ραδιοφωνικά συμπαθής) και έλεγε ο άνθρωπος πόση γκρίνια είχε εισπράξει από ειδήμονες συναδέλφους του που βρίζανε το Gladiator για τις απίστευτες ιστορικές ανακρίβειες που περιέχει.

 

"Σιγά" έλεγε ο Τζούμας "μη περιμένω να μάθω Ιστορία από το Χόλυγουντ... όταν βλέπω ένα σκηνοθέτη να έχει τέτοιο έλεγχο πάνω στα εκφραστικά του μέσα, και τέτοια δύναμη στις εικόνες του, η Ιστορία με μάρανε... " ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, είμαι βέβαιος ότι αυτός θα το θυμάται.

 

Παναγιώτη, τον συμπαθώ και εγώ τον Τζούμα. Υπάρχει όμως μια ουσιώδης διαφορά μεταξύ κινηματογράφου και μουσικής που κάνει τον κακό κινηματογράφο πιο ανεκτό από την κακή μουσική.

 

Μια ταινία κρατάει 90-120 λεπτά. Τη βλέπεις μια φορά στη ζωή σου, άντε και μετά να τη δεις άλλες 2 επανάληψη στο Star. Επιλέγεις εσύ αν θα τη δεις ή όχι, και δεν τη βάζεις σε λουπ την ώρα που παίζεις τάβλι ή μπριτζ.

 

Ένα τραγούδι όμως διαρκεί 3-4 λεπτά και μπορεί να σε βομβαρδίζει αλύπητα και πανταχόθεν, επί ένα χρόνο, επί δύο και βάλε. Για αυτό και ένα κακό τραγούδι μπορεί να γίνει εφιάλτης, ενώ μια κακή ταινία όχι τόσο εύκολα (άσε που αλλάζεις και κανάλι).

 

Προσωπικά αυτό μου εξηγεί γιατί μπορώ να δω το Gladiator (που δεν είναι και τόσο κακή ταινία εδώ που τα λέμε) ή το όντως άθλιο Independence Day (τρώγοντας πίτσα κατά προτίμηση), αλλά όχι να ακούσω το μουσικό τους αντίστοιχο.

 

[audiokostas]

Ρε φίλος...μην κοροϊδεύεις...εδώ είναι σοβαρά τα πράγματα....

Αν χρησιμοποίησα λάθος καρτέλα, γράψτε λάθος και αμσόρυ.

Δεν μπορώ να δω βίντεο.

Πάντως Ι καραlike.

 

το όντως άθλιο Independence Day (τρώγοντας πίτσα κατά προτίμηση)....

Σε αυτή την ταινία έχουμε διαφωνία με τη σύζυγο.

Εγώ (panda καλοπροαίρετος) επιμένω ότι πρόκειται για tongue-in-the-cheek σάτιρα (δεν είναι δυνατόν να απευθύνεται σε τόσο χαζούς) ενώ αυτή επιμένει ότι είναι δυνατόν.

[sfaku]

 

Είμαι με τη γυναίκα σου (μεταφορικώς εννοώ, μην παρεξηγηθώμεν  ;D )

 

[ndnikola]

Σε αυτή την ταινία έχουμε διαφωνία με τη σύζυγο.

Εγώ (panda καλοπροαίρετος) επιμένω ότι πρόκειται για tongue-in-the-cheek σάτιρα (δεν είναι δυνατόν να απευθύνεται σε τόσο χαζούς) ενώ αυτή επιμένει ότι είναι δυνατόν.

+1 στην σύζυγο.

[marathon]

Είμαι με τη γυναίκα σου (μεταφορικώς εννοώ, μην παρεξηγηθώμεν  ;D )

+1 στην σύζυγο.

και εγώ αναρωτιέμαι...τι σου βρήκε τόσο έξυπνη κοπέλα!!!!!

[LK]

και εγώ αναρωτιέμαι...τι σου βρήκε τόσο έξυπνη κοπέλα!!!!!

 

Κάποιοι ποντάρουμε απλά και μόνο στην ομορφιά μας, είναι τόσο κακό επιτέλους;  :P :P

[Costas Siachamis]

Τόσοι νοματαίοι εδώ μέσα....δεν έχει ακόμα γραφτεί το υπέρτατο γυροβύζιον κομμάτι..αναρρωτιέμαι....

 

 

υ.γ. εκτός από μια επίσημη συμμετοχή.

[audiokostas]

Αν δεν υπήρχε τόσο ελλιπές ανδρικό/φορουμικό comraderie και δεν χάλαγα το thread του Notis,  θα σας ανέλυα (μιλάμε για διατριβή) γιατί έχω πάλι δίκαιο.

 

και εγώ αναρωτιέμαι...τι σου βρήκε τόσο έξυπνη κοπέλα!!!!!

Κάποιοι ποντάρουμε απλά και μόνο στην ομορφιά μας, είναι τόσο κακό επιτέλους;

Σωστά.

Φήμη, ομορφιά, εξουσία, panache και έχει την υπομονή να δει ότι η ομορφιά μου δεν είναι μόνο επιδερμική.

Αρκετά μίλησα όμως για μένα. Σας αφήνω να μιλήσετε εσείς για μένα.

 

υ.γ. εκτός από μια επίσημη συμμετοχή.

Μία συνθετική και μία εκτελεστική. Από όσον γνωρίζω.  ;)

 

Σόρρυ για τον χαβαλέ neeq αλλά είναι τόσες οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που με αφήνουν από παγερά αδιάφορο μέχρι ορκισμένο εχθρό που αν της ανέφερα (πολλώ δε μάλλον να αρθρογραφούσα) όλες θα καταντούσα σαν τον Superfunk με την εσωβουλευτική Αριστερά.....  ;D.

Υπόσχομαι. Δεν θα το συνεχίσω.

Εκτός αν προκληθώ

 

 

Ασε που σπάνια χάνω Eurovision.....

[Costas Siachamis]

Mία συνθετική και μία εκτελεστική. Από όσον γνωρίζω.  ;)

 

Σόρρυ για τον χαβαλέ neeq αλλά είναι τόσες οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που με αφήνουν από παγερά αδιάφορο μέχρι ορκισμένο εχθρό που αν της ανέφερα (πολλώ δε μάλλον να αρθρογραφούσα) όλες θα καταντούσα σαν τον Superfunk με την εσωβουλευτική Αριστερά.....  ;D.

Υπόσχομαι. Δεν θα το συνεχίσω.

Εκτός αν προκληθώ

Ξέχασα τον εσ έι τζι έι πι όου...

 

Συνέχισέ το...αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον το θέμα..και αποκτά και ουσία.