Προς το περιεχόμενο

Η ιστορία της Creep Records


trolley

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Στο link:

 

http://www.kapatel.gr/matrix/users/lpc/48_6.html

 

θα βρείτε μία συνέντευξη του Μπάμπη Δαλίδη, ο οποίος ήταν η ψυχή πίσω από την έλληνική Creep Records. Δεδομένου ότι ο άνθρωπος μιλά από την εμπειρία του (δηλαδή όχι-θεωρίες-αλλά-η-αλήθεια), ίσως βρείτε στα λόγια του σκέψεις και ιδέες που απασχολούν τους σκεπτόμενους μουσικούς σήμερα, όπως και τότε.

 

Φιλικά.

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι Vyllies ήταν ελβετίδες. Η φάση που είχε γίνει με τις Vyllies ήταν η εξής. Μία από αυτές είχε έρθει για διακοπές στην 'Ιο, όπου εκεί λοιπόν τα'φτιαξε με τον FIll

 

Μεγάλεεεεε????

 

 

iR.- Παρόλο που η Creep είχε κάποια ονόματα σαν του Y-O-Y, τους Villa 21, τους South Of No North κ.α. που έχουν μείνει σταθμοί, δύσκολα τα έβγαζε πέρα. Τι προσπάθειες έγιναν για να ορθοποδήσει η Creep και πόσο ακόμα άντεξε;

 

Κατ'αρχήν αυτά τα groups σήμερα θεωρούνται σταθμοί.

 

Αντεεε!?

 

και από την άλλη εγώ που έκανα τις διανομές με το παπάκι,

8)

 

Ωραίος Wow!, μιλάμε για μπάντες με @@ που δυστυχώς η ευτυχώς πιο πολύ μιλάνε για αυτές στο εξωτερικό παρά στην ελλάδα. Εκείνες δυστυχώς τις εποχές εγώ έβλεπα στρουμφακια.......

Καλή φάση, υπάρχουν επίσης και άλλες μπάντες σε αυτή τη φάση (περίπου) που αξίζει να βγεί κάποιος και να δώσει πληροφόρίες, πχ. χωρίς περιδέραιο που αν είσαι τυχερός και πουλήσει κανένας...γερμανός γιατί έλληνας δύσκολα, για 250-300 ευρώ θα ακούσεις (χεχε έχω-έχω) stratis, ελληνογερμανός, τρελή μούρη sth minimal electro που οι κασσέτες (!) του ακόμα και τώρα πουλάνε και άλλα πόσα.

Excellent post depeche!!!!!!!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Administrator
Κατ'αρχήν αυτά τα groups σήμερα θεωρούνται σταθμοί.

 

και βέβαια όχι. ευτυχώς που οι έλληνες μουσικοί από τότε μάθανε να παίζουν ντραμς, κιθάρα, μπάσσο, μάθανε να τραγουδάνε, να ηχογραφούν, να κάνουν πρόβα...

 

Επειδή έχω άποψη από πρώτο χέρι θα συμφωνήσω με τον feather αλλά δεν θα διαφωνήσω ότι τα groups αυτά είναι σταθμοί.

Όπως και ο κύριος Creep records μόλις 23 ετών ξεκίνησε με βάρκα την ελπίδα να κάνει δισκογραφική από μεράκι μόνο και χωρίς γνώση.

Η εταιρία έκανε ένα statement και θα μείνει στο χρόνο.

Το ίδιο και τα παιδιά.

Ο ντράμερ των Υ-Ο-Υ πχ (προσωπικός μου φίλος εκείνη την εποχή) έπαιξε στον δίσκο τύμπανα και εγώ δεν ήξερα ότι ήταν καν ντραμερ... (όχι ότι ήταν...)

Καπου πρέπει ναχω και το σινκγλάκι που μου έδωσε.

Εμείς, οι άλλοι, ξέραμε να παίζουμε καλά.

Αλλά δεν έμεινε τίποτα.

Γιατί δεν πιστεύαμε σε μύθους.

Και γιατί παίζαμε με τους κανόνες.

Το θέμα είναι ότι με το χρόνο ο μύθος γιγαντώνεται.

Και μπράβο τους γιατί τον δημιούργησαν.

Κάτι πιτσιρικάδες που δεν ήξεραν καν να παίζουν.

Θα μπορούσα να γκρινιάξω και εγώ ότι παίζουν μπούρδες, (έτσι κι αλλιώς δεν με συγκινεί το είδος) ενώ εμείς.... που... τι;

Αυτοί είχαν το σωστό attitude.

Γιατί στο κάτω-κάτω ο κόσμος είναι αυτός που κρίνει.

Όσοι δεν το'χουν, μένουν απλά μουσικοί.

Για τον εαυτό τους.

Live and let Live.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Συμφωνώ με τον feather ότι οι εποχές ήταν μίζερες (point taken για τον ελλατωματικό προενισχυτή ακουστικών:)). Επίσης συμφωνώ με τον yameth ότι οι άνθρωποι δεν ήξεραν να παίζουν.

 

 

Όμως ο λόγος που παρέθεσα το link για τη συνέντευξη ήταν διότι έχω υπ' όψιν μου ότι υπάρχει (σε εξέλιξη) μία συζήτηση για το θέμα της ανεξάρτητης διανομής - τουλάχιστον ο Δαλίδης το είδε αυτό το έργο από πρώτο χέρι και θεωρώ την κατάθεσή του αξιόπιστη και χρήσιμη.

 

 

Τώρα για το αν αυτά τα groups ήταν σταθμοί, ας ελπίσουμε ότι δεν ήταν, δηλαδή ας ελπίσουμε ότι οι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται σήμερα στο χώρο θα έχουν να δώσουν πράγματα που θα κάνουν το ρεπερτόριο της Creep να φαντάζει σαν "άνευ σημασίας". Εγώ πάντως έχω τους δίσκους.

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ θα διαφωνήσω ότι αυτά τα group δεν ήταν σταθμοί, μπορεί να μην ήτανε να μην είναι αντιπροσωπευτικά του ελληνικού ρεπερτορίου εκείνης της εποχής αλλά για την alt. wave -post punk σκηνή στην ελλάδα ήταν όπως και να έχει κάτι. Ήτανε από τις λιγοστές δισκογραφικές δραστηριότητες εκείνη την εποχή μαζί με την capp(79 an θυμάμαι καλά) και κάτι άλλες λιγοστές κινήσεις.

 

Από τότε έχουν βγει κάποια καλά συγκροτήματα που έχουν μείνει κάποια μέχρι σήμερα, πάντα στη συγκεκριμένη σκηνή. Από τότε σίγουρα υπάρχει εξέλιξη στο τεχνολογικό τομέα, καθώς υπάρχει και ένας σεβαστός αριθμός καλλιτεχνών στη σκηνή αυτή σήμερα.

 

Παρόλα αυτά τα περισσότερα στερούνται την έμπνευση και τη πρωτοτυπία και αρκούνται στο να υιοθετούν τα βασικά πλέον μοτίβα στη σύνθεση και τις δραστηριότητες τους.

 

Αυτός ήταν και κυρίως ο λόγος που έκανα αυτό το post

link

 

Για παράδειγμα ξέρω κανα 2 μπάντες που πασχίζουν να κυκλοφορήσουν κάτι και όταν το καταφέρνουν δεν είναι τίποτα παραπάνω από την απλή παραγωγή που κάναν σπίτι τους, τη στείλανε στην εταιρία (καλή εταιρία υποτίθεται) και τη χτύπησε σε ένα cd που το έστειλε σε κανα 2 δισκάδικα και αυτό ήταν.

 

Καλό είναι να μην πλατιάσω επί του θέματος απλά για να πω ότι ενώ πολλά αλλάξανε από τότε, καλύτερο εξοπλισμό, μουσικοί κτλ, η γενικότερη κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί όπως θα έπρεπε από τότε. Το κακό είναι σήμερα ότι οι περισσότεροι μουσικοί και μπάντες από ένα πρώιμο στάδιο της ανάπτυξής τους αποφασίζουν για πράγματα πριν την ώρα τους, επηρεασμένοι από τα στερεότυπα που επικρατούνε, έχοντας ως συνέπεια να εγκλωβίζονται σε ένα αδιέξοδο που δε μπορούνε ξεπεράσουνε γιατι δε συνηδητοποιούνε τους λόγους και πολλές φορές λόγω εγωισμού πολλοί αποδίδουν τις αιτίες αυτές σε εξωτερικούς παράγοντες.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

8O

ΕΓΩΤο κακό είναι σήμερα ότι οι περισσότεροι μουσικοί και μπάντες από ένα πρώιμο στάδιο της ανάπτυξής τους αποφασίζουν για πράγματα πριν την ώρα τους, επηρεασμένοι από τα στερεότυπα που επικρατούνε, έχοντας ως συνέπεια να εγκλωβίζονται σε ένα αδιέξοδο που δε μπορούνε ξεπεράσουνε γιατι δε συνηδητοποιούνε τους λόγους και πολλές φορές λόγω εγωισμού πολλοί αποδίδουν τις αιτίες αυτές σε εξωτερικούς παράγοντες.

 

μάλλον την έχω πατήσει και εγώ έτσι, μάλλον

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

το αν ήταν σταθμός τα συγκεκριμένα συγκροτήματα για την ελληνική alt. wave -post punk σκηνή' date=' φαίνεται από το που βρίσκεται τώρα η αγγλόφωνη σκηνή. [/quote']

To που βρίσκεται τώρα η αγγλόφωνη σκηνή, σε αυτή τη φάση πιστεύω το ξέρεις και εσύ, :?

 

από το τι έχει κατακτήσει' date=' από το τι ευκαιρίες έχει. δεν είναi δυνατόν να συγκρίνουμε ποτέ τους yell-o-yell και τους ομοίους τους με τους last drive, τους ziggy was ή τους make believe. ακόμα και με τους echo tattoo. μιλάμε για έτη φωτός μπροστά, και στον ήχο, και στη νοοτροπία.

[/quote']

Συμφωνώ αν και για νοοτροπία δεν μπορώ να μιλήσω, δε ξέρω αν θες περιέγραψε τι θες να πεις.

 

επίσης' date=' ας μην κάνουμε το πρόχειρο άποψη, με τη δικαιολογία της έλλειψης χρημάτων. γιατί την ίδια περίοδο με τους yell-o-yell υπήρχαν πολλοί έλληνες νέοι που έστρωναν κώλο κατά το κοινώς λεγόμενο, και μάθαιναν κλίμακες, ακκόρντα και ρυθμούς. το ωμό δεν είναι απαραίτητα πρόχειρο. [/quote']

 

Που ήταν όλοι αυτοί? πόσοι από αυτούς αφήσαν κάτι? γιατί δε βγήκαν να παίξουν μουσική και να δείξουν πως πρέπει να παίζεται? Γιατί δε κάνανε τη φάση του όπως αυτοί νομίζανε καλύτερα? Αν και κάποιες μπάντες υπήρξανε, εγώ θα περίμενα ακόμα περισσότερες. Μήπως βέβαια δεν τους συγκινούσε αυτή η φάση/μουσική? Η απλά διαβάζανε. Το να υποθέσουμε ότι υπήρχαν καλύτεροι μουσικοί απο αυτούς είναι το μόνο εύκολο, σίγουρα υπήρχαν. Αλλά δε μπορούμε να συζητήσουμε από τη στιγμή που δεν άφησαν κάτι και αυτό ίσως αυτό το κάτι να είναι το σημαντικότερο τελικά.

 

Το θέμα έχει ως εξής. Έχουμε ένα χρονοδιάγραμμα και πρέπει να αρχίσουμε από κάπου. Δε μπορούμε παρά αρκεστούμε στα γεγονότα όπως συνέβησαν και αυτές οι μπάντες όπως και κάποιες άλλες της εποχής εκείνης καλώς η κακώς αποτελέσαν μέρος της όλης εξέλιξης αυτής της σκηνής για να φτάσουμε στις αρχές του 90 που πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη στιγμή για την ελληνική ανεξάρτητη σκηνή wave σκηνή με πιο ώριμο ήχο αλλά σε πιο εξιδικευμένα μονοπάτια για να φτάσουμε στο σήμερα που είναι όπως είναι.

Όταν λοιπόν κοιτάς αυτό το χρονοδιάγραμμα θα κουτουλήσεις και στους YOY (υπάρχουν αρκετές άλλες μπάντες δεν είναι και τόσο σωστό να επικεντρονώμαστε μόνο σε αυτές αλλα τεσπα) και στους villa και πιστεύω ότι δώσανε μια πνοή, μια ανεξάρτητη πινελιά μια ελπίδα ότι κάτι μπορεί να γίνει σε μια μίζερη εποχή όπως αναφέρατε, ώστε και κάνουν κάτι ανάλογο (που λίγο πολύ έγινε στη συνέχεια).

 

 

 

Αν θέλετε yameth, feather δώστε μερικά παραδείγματα για τη νοοτροπία όπως αναφέρατε και γενικά ότι πιστεύετε αξίζει να σημειωθεί.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου