Χειρότερες/χειρότερη στιγμή που είχαμε ποτέ on stage?

[TamTam]

Warning, ακολουθεί σεντόνι

Προσωπικά δεν ξέρω από που να πρωτοξεκινήσω! Και νομίζω ότι όσο πάω πιο παλιά, στα 90s, οι συνθήκες στα live ήταν πολύ χειρότερες απ' ότι τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να κάνω και λάθος...

Έχω άπειρες άτυχες στιγμές με διάφορα συγκροτήματα από: φεστιβάλ (ΚΚΕ μας δείραν επί σκηνης στο Χαλάνδρι οι Κνίτες επειδή δεν παίξαμε "blues" όπως τους είχαμε πει, Πασόκ – η κεντρική εξέδρα ακουγόταν τόσο δυνατά που δεν γινόταν να παίξουμε στην περιφερειακή παρότι παίξαμε με όλους τους ενισχυτές στο 10, ΚΚΕσωτ – έσπασε η χορδή στον leader του γκρουπ και ήρθε και μου πήρε την κιθάρα από τα χερια στη μέση του κομματιού), από επαρχία (Άρτα: παίζαμε πέντε… 20λεπτα σετ και σταματούσαμε γιατί στο ενδιάμεσο 20λεπτο διάλειμμα έπαιζε dj – εννοείται ότι γίναμε τύφλα από το πρώτο «διάλειμμα»), Λάρισα – μέναμε σε ένα ξενοδοχείο όπου την ώρα που γυρνάγαμε τα χαράματα έφευγαν οι κυνηγοί για κυνήγι και οι πόρνες από τα δωμάτια), Λαμία – έσκασε μπάτσος της γεωργικής έκθεσης -εκεί παίζαμε!- με δικηγόρο της ΑΕΠΙ και απαιτούσαν να τους δώσω υπογεγραμμένο το tracklist, έγινε χαμός και αντί να δείρουμε αυτούς δείραμε τον ατζεντη)…

Κορυφαίες αλητείες όμως, θεωρώ τις εξής τρεις:
α) Στον «Τροχό» στο Μαρούσι. Θεατής που χορεύει μπροστά στη σκηνή , κλωτσάει το μικρόφωνο που τραγουδάω και μου σκίζει το χείλι (ούλο;) Γεμίζω αίματα τη μπλούζα μου. Δεν το καταλαβαίνω παρά όταν έχει τελειώσει το κομμάτι και γυρίζω προς τον ντράμερ γιαν να ξεκινήσουμε το επόμενο. Κανένας από το κοινό δεν έδειξε να εκπλήσσεται όση ώρα μου έτρεχαν τα αίματα! Και να πω ότι παίζαμε πανκ… κλασικό ροκ παίζαμε, Neil Young, Stones και δικά μας

β) Δεν θυμάμαι ποιο μαγαζί – θυμάμαι όμως τον μαγαζάτορα, κιθαρίστας επίσης, ο οποίος δεν ζει πια. Εχει γίνει sound-check (είμαστε εκεί από το απόγευμα), η ώρα του gig πλησιάζει, πάμε με τον κιθαρίστα να πάρουμε από μια μπίρα στο μπαρ. Ο bartender μας πληροφορεί ότι δικαιούμαστε δυυο μπίρες κάθε μέλος του γκρουπ και ότι από εκεί και πέρα, τα ποτά θα πρέπει να τα πληρώνουμε. Του λέμε ΄ότι αυτό είναι ανήκουστο, πώς θα βγάλουμε δυο ώρες συναυλία με δυο μπίρες? Και ότι δεν υπήρχε κάτι τέτοιο στην αρχική συμφωνία.
Καλέι τον μαγαζάτορα, ο οποίος το επιβεβαιώνει.
Τα μαζεύουμε και φεύγουμε αφήνοντας φίλους και γνωστούς μας που είχαν έρθει να μας δουν, συξυλους.

γ) σε ένα μαγαζί στα Νέα Λιόσια (που μετά έμαθα ότι έγινε πιτσαρία), Σάββατο βράδυ, στο διάλειμμα πλακώθηκαν η κοπέλα του ντράμερ (που με είχε υιοθετήσει και με θεωρούσε προστατευόμενό της), με μια ελληνοαμερικάνα αλήτισσα που τα είχα εκείνη την εποχή, επειδή η πρώτη θεώρησε ότι η δεύτερη φλέρταρε με έναν φίλο μας! Η αμερικάνα έσπασε ένα ποτήρι και της χύμηξε, η άλλη τη βούτηξε από τα μαλλιά, έπεσε όλο το μαγαζί να τις χωρίσει, και τελικά σπάσαμε τη τζαμαρία, έφεραν τζαμά με΄σα στη νύχτα να το κλέισει γιατί ο μαγαζάτορας δεν δεχόταν να μην συνεχίσουμε, πληρώσαμε τη ζημιά και δεν βγάλαμε και μία!

Επεξεργασμένο 23 Ιανουαρίου 2021 από Tamtam

[Nestoras]

4 ώρες πριν, Superfunk είπε

 

Βαν ΓκΟχ μου εσυ

Γκμοχ; 

[Spyros Delta]

28 λεπτά πριν, Tamtam είπε

β) Δεν θυμάμαι ποιο μαγαζί – θυμάμαι όμως τον μαγαζάτορα, κιθαρίστας επίσης, ο οποίος δεν ζει πια.

Graffiti Συγγρου?

[TamTam]

17 λεπτά πριν, Spyros Delta είπε

Graffiti Συγγρου?

Σπύρο δεν θυμάμαι (και δεν θέλω να το ψάξω ούτε να πω περισσότερα, γιατί ήταν πολύ δυσάρεστη η κατάσταση με τον τυπο και γενικότερα), το έχω απωθήσει εντελώς. Επαιζε όμως σε εκείνο το γκρουπ του Μαργαρίτη.

Θα πω όμως, ΄ότι σε μια εποχή που στο ΑΝ (μετά το έκοψαν κι εκεί) που όταν παίζαμε με τους Απροσάρμοστους, όποιος ήθελε έπαιρνε από ένα μπουκάλι ουίσκι και ανέβαινε στη σκηνή να παίξει, το να ζητάνε από τον μουσικό να πληρώσει το ποτό του και να δικαιούται μόνο δυο μικρές μπίρες, μας φαινόταν... κάπως.

Επεξεργασμένο 23 Ιανουαρίου 2021 από Tamtam

[fusiongtr]

31 λεπτά πριν, Tamtam είπε

Επαιζε όμως σε εκείνο το γκρουπ του Μαργαρίτη.

 

 

Αυτό που είπε ο Σπύρος ήταν.

Νομίζω ότι το είχε ο Πέτρος ο Σκούταρης

[TamTam]

2 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Αυτό που είπε ο Σπύρος ήταν.

Νομίζω ότι το είχε ο Πέτρος ο Σκούταρης

Θεος σχωρέστον

[argytar]

Από τα χρόνια που έπαιζα με μπάντες αυτό που μου έρχεται πρώτο στο κεφάλι είναι το εξής:

 

(Δε θα μιλήσω για drunk fails και πρασινάδες , τα έχω σβήσει από τη μνήμη λόγω ντροπής).

 

Έχω πάρει τον Super Champ από Αμερική και με χτυπάει ρεύμα από κακές γειώσεις στα μούτρα - δυνατά όμως. Αποφεύγω να τραγουδήσω ή να ακουμπήσω άλλους συμπαίκτες και αποφασίζω να πάρω από το Ζάχο ένα AKG ασύρματο για κιθάρα.
 

Αναπτύσσω λοιπόν μια περσόνα σιγά-σιγά που πήγαινε πάνω κάτω στο stage και κάτω στον κόσμο να κάνει τα ποζεροκαραγκιοζιλίκια  με τη Gretsch.

Στην Ξάνθη εκτός έδρας, παίζουμε στην παλιά πόλη σε μια σκηνή τo Americano ala Setzer με τους Εκμέκ , κατεβαίνω στον κόσμο να παίξω σόλο και όπως βιάζομαι να ανέβω ξανά στο stage να τελειώσω τα λόγια, τρώω ένα μπίστο στα σκαλοπάτια και ε κ σ φ ε ν δ ο ν ί ζ ο μ α ι   πάνω στην μπάντα οι οποίοι παραμερίζουν και σκάω φαρδύς - πλατύς μπροστά από τα τύμπανα με την κιθάρα προς τα πάνω μην πάθει τίποτα. Επειδή το έπαιζα ροκαμπίλυ -τρομάρα μου - και είχα και σχισμένο τζην , (τα παλιά / φθαρμένα μου τα έδινε η Γιώτα να τα φοράω στα live) κατέληξα να σχίσω το γόνατό μου και να συνεχίσω το υπόλοιπο live ακίνητος, πονεμένος και ντροπιασμένος. 
 

Νομίζω ότι από τότε δεν ξανακατέβηκα ποτέ για «σολο στον κόσμο».
 

Επίσης, το τι γέλιο έπεσε  με τη γκάφα δεν περιγράφεται. Τα μέλη της μπάντας το χάρηκαν νομίζω πιο πολύ από όλους, εκτός ίσως από τον τρομπετίστα που τον τράβηξα και κοντέψαμε να σκοτωθούμε.