Προς το περιεχόμενο

Σπουδή στο 4'33"


Evilnye

Προτεινόμενες αναρτήσεις

@earendil

Επειδή είσαι ο καλός μου φίλος, θα απαντήσω χωρίς περιστροφές. Αποφεύγοντας πιθανή αποστομωτική απάντηση ("ο Zappa θα διαφωνούσε με αυτά που λες"), σου θυμίζω ότι στη ροκ στιχουργική, τα πάντα είναι πιθανά σα θέματα και σαν ύφος ΜΕΤΑ το Ντύλαν. Τώρα, αν ερωτηθώ για το κατά πόσο με αγγίζει η στιχουργική του Ντύλαν, θα αναφερθώ επίσης στο καλογυαλισμένο κουραδάκι, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο πρόσωπο άλλαξε μία παγκόσμια αντίληψη για το πως μπορούν να είναι οι στίχοι σε ένα τραγούδι.

 

Ο Cage, ως μη-συμμετέχων στη ποπ κουλτούρα, δεν μπορεί να αναγνωρίζεται ως εξίσου σημαντικός. Αλλά το ότι αυτός (και καμιά ντουζίνα άλλοι) πειραματίστηκαν με όσα πειραματίστηκαν, κατέστησε εφικτές μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες μουσικές του 20ου αιώνα, και στη ποπ κουλτούρα και στην ακαδημαϊκή. Tο 4:33 (όπως είπε και ο Nikolas) δεν είναι για dinner-party. Είναι ένα statement για πολλά διαφορετικά πράγματα (τα είπαν τα άλλα παιδιά, π.χ. την πυραμιδική αντίληψη στις ορχήστρες, τη σιωπή, το βουδισμό) και όπως είπα και αλλού (και το είπε και ο wasted) είναι πρωτίστως θεατρικού περιεχομένου.

 

Tο ότι ο κάθε κοινός θνητός (θεατής του Ρώμα και νοσταλγός του Καλυβάτση) ενοχλείται από το ότι ένας συνθέτης έγραψε και ένα μικρό θεατρικό έργο, ε... είναι πρόβλημά του... σάμπως ξέρει να πει και τίποτε για το καθαυτό μουσικό του έργο ώστε να συμμετέχει έντιμα στη συζήτηση;

 

Τέλος, και είμαι βέβαιος ότι συμφωνείς, κάθε επισκεψή μας σε οποιαδήποτε εκκλησία οφείλει να είναι συνετή, ανεξαρτήτως του αν ασπαζόμαστε το συγκεκριμένο θρήσκευμα. Τουλάχιστον εγώ όταν επισκέπτομαι καθολικούς ναούς στην Ευρώπη, παραμένω σιωπηλός: δεν αρχίζω να φωνάζω "ρεεεεε, που πάτε ρεεεεε, τι είναι αυτές που πιστεύετε ρεεεεεε...." κλπ.

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 212
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

  • Moderator

Πάντως εδώ έρχομαι να ξανά- ισχυριστώ ότι έχει σημασία και το πόσο υποστηρίζει κάποιος αυτό που κάνει. O Cage καταρχήν δεν κατατάσσει το έργο του σε καμία «παιδική χαρά». Επίσης δεν αντιμετώπισα το mp3 της Εύης με «παιδική χαρά» διάθεση. Πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι ήθελε να κάνει κάποιο statement και με αφορμή το upload της να ακολουθήσει μια (ενδιαφέρουσα κατά τη γνώμη μου) συζήτηση, όπερ και εγένετο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πάντως εδώ έρχομαι να ξανά- ισχυριστώ ότι έχει σημασία και το πόσο υποστηρίζει κάποιος αυτό που κάνει. O Cage καταρχήν δεν κατατάσσει το έργο του σε καμία «παιδική χαρά». Επίσης δεν αντιμετώπισα το mp3 της Εύης με «παιδική χαρά» διάθεση. Πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι ήθελε να κάνει κάποιο statement και με αφορμή το upload της να ακολουθήσει μια (ενδιαφέρουσα κατά τη γνώμη μου) συζήτηση, όπερ και εγένετο.

 

+1

Δεν υπήρχε λόγος να παει στη Παιδική Χαρά το θέμα.

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Tο ότι ο κάθε κοινός θνητός (θεατής του Ρώμα και νοσταλγός του Καλυβάτση) ενοχλείται από το ότι ένας συνθέτης έγραψε και ένα μικρό θεατρικό έργο, ε... είναι πρόβλημά του... σάμπως ξέρει να πει και τίποτε για το καθαυτό μουσικό του έργο ώστε να συμμετέχει έντιμα στη συζήτηση;

Εδώ ακριβώς κρύβεται και μια παγίδα: το γεγονός ότι μεγάλο ποσοστό των επικρίσεων στο συγκεκριμένο "έργο" στηρίζονται σε αφελή επιχειρήματα και σε ατυχείς αναφορές (τύπου Μαέβιους Παχατουρίδη) δεν συνεπάγεται αυτόματα ούτε ότι η σύνθεση χρήζει σοβαρής ανάλυσης ούτε ότι απαιτείται τεράστιο background για να τολμήσει κανείς να μιλήσει για αυτήν.

 

Προσωπικά καταλαβαίνω απόλυτα τα "statements" που περιέχονται στο 4'33'', απλά δεν μου φαίνονται τόσο συγκλονιστικά. Και εξακολουθώ να θεωρώ μη μηδενική την πιθανότητα ότι ο συνθέτης, όντας σχεδόν σίγουρος ότι ακόμα και οι κλανιές του θα τύχουν ενδελεχούς ανάλυσης από κοινό και κριτικούς, αποφάσισε να αμολήσει μια δημοσίως (στην προκειμένη περίπτωση κούφια).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παιδιά να σας πω ειλικρινά, αρχικά το θέμα ξεκίνησε ως χαβαλές, αλλά και εν μέρει μια απόρριψη δική μου προς τον ορισμό του 4'33" ως τέχνης, δεν το απορρίπτω ως πείραμα, ούτε το θεωρώ ως κάτι αχρείαστο και για κανένα λόγο δεν απορρίπτω τον Cage, δεν ξέρω τίποτε για τη δουλειά του.

 

Στην πορεία και με την κουβέντα ολοφάνερα δεν μπορώ να υποστηρίξω το έργο διότι

ξέρω όντως ελάχιστα για ανάλογες δουλειές, αν και συνεχίζω να υποστηρίζω ότι ένα έργο θα έπρεπε να στέκει και αυτόνομα και να μην χρειάζεται να δώσει ο καλλιτέχνης εξηγήσεις για να το καταλάβει ο αποδέκτης.

 

Έτσι είτε θα κάτσω επί ώρες και θα συνεχίζω τον χαβαλέ ή θα πρέπει να αποδεχθώ ότι κάτι άλλο πάει στραβά και να το εξετάσω. Το οποίο μάλλον θα γίνει το δεύτερο.

 

Πάντως δυσκολεύομαι εδώ και ώρα να συζητήσω επί του θέματος.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παρακολουθώ το θέμα από τη στιγμή που ξεκίνησε στο πρώτο θρεντ. Προσωπικώς δεν καταλαβαίνω το debate. Συμφωνώ με όλους όσους εκφράστηκαν με λεπτότητα και διακριτικότητα ανεξαρτήτως της άποψής τους.

 

Έχουμε δει/ακούσει/διαβάσει πολλά έργα που ισορροπούν στα όρια της τέχνης ή και πολλές φορές, εξόφθαλμα, τα ξεπερνούν. Αυτό που πάντα με προβληματίζει είναι ότι υπάρχει κοινό για αυτά τα πράγματα. Πολύ κοινό. Και αποκλείεται να είναι όλοι ηλίθιοι - ανόητοι - σχιζοφρενείς - κατευθυνόμενοι ή πληρωμένοι.

 

Για αυτούς, σίγουρα κάτι σημαντικό υπάρχει.

Ενωμοτάρχης

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@ trolley

Φίλτατε, ενώ ήμουν έτοιμος να αναρτήσω δοκίμιο ολόκληρο (for your eyes only) με τεκμηριωμένες καλλιτεχνικές αναλύσεις που δεν θα έχρηζαν αμφισβητήσεως ούτε από τον Cage, παρατήρησα πως εξώκειλες  των καλών σου τρόπων και άρχισες να χρησιμοποιείς επίθετα που προσομοιάζουν σε επιθετικούς χαρακτηρισμούς. Σε εγκαλώ λοιπόν , αλλιώς σε προκαλώ σε μονομαχία το ξημέρωμα στο ξέφωτο του Άη Γ...................ιώργη, με σφενδόνες από τα τρία χιλιόμετρα.

 

Φιλικά πάντα,

ένας κοινός θνητός θεατής του Ρώμα και νοσταλγός του Καλυβάτση.

 

 

Υ.Γ.

Τον Μαέβιους μήτε που τον ξέρω μήτε και μπήκα στον κόπο να δω το βίντεο που αναρτήθηκε.

T.V δεν βλέπω, -εκτός από καμιά καλή μπαλίτσα, εδώ και 7 χρόνια-και το ίδιο σου προτείνω φιλικά να κάνεις, γιατί πολύ ενημερωμένο σε βρίσκω στα καλλιτεχνικά.

If you want to be a hippie...you 're too late.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Keep up the good work περιμένω τις επόμενες δουλειές σου.

Ευτυχώς δεν παρουσιάστηκε κανένας κακοήθης να ζητήσει ΒΙΝΤΕΟ.

 

 

 

 

 

Da Real J. Cage

 

 

 

 

Άντε δείτε και αυτό:

 

Μη με ξυπνάς απ΄τις έξι...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μια και το θέμα συνεχίζει να ενδιαφέρει (όπως προέκυψε από το ποστ του κυρίου Jasemeister), θυμήθηκα ότι ατυχώς δεν είχα απαντήσει στον ευγενέστατο Spy.

 

Εδώ ακριβώς κρύβεται και μια παγίδα: το γεγονός ότι μεγάλο ποσοστό των επικρίσεων στο συγκεκριμένο "έργο" στηρίζονται σε αφελή επιχειρήματα και σε ατυχείς αναφορές (τύπου Μαέβιους Παχατουρίδη)

 

Ε, τι να κάνουμε; Τα "αφελή επιχειρήματα" έρχονται από συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Δεν τα παρέχω εγώ. Άλλωστε, όπως βλέπεις, δεν υπήρξε καμία μεταστροφή των κομιζόντων (τα επιχειρήματα).

 

δεν συνεπάγεται αυτόματα ούτε ότι η σύνθεση χρήζει σοβαρής ανάλυσης ούτε ότι απαιτείται τεράστιο background για να τολμήσει κανείς να μιλήσει για αυτήν.

 

Τεράστιο για ποιον; Για εσένα; Όχι βέβαια. Για τον μέσο θεατή του Ρώμα, χρειάζεται ωκεάνειο background.

 

Προσωπικά καταλαβαίνω απόλυτα τα "statements" που περιέχονται στο 4'33'', απλά δεν μου φαίνονται τόσο συγκλονιστικά.

 

Ούτε εμένα. Μήπως διότι ήταν ήδη κατακτημένα δεδομένα στο χώρο της τέχνης πριν ακόμη γεννηθούμε; Για το κοινό των δεκαετιών στις οποίες απευθύνονταν, ήταν απόλυτα αξιοπρεπές και καθόλου χυδαίο να επιδιώξει κάποιος την διατύπωση αυτών των statements μέσα από αυτή τη ζεν διαδικασία. Σήμερα, με πολύ μεγαλύτερη ανοχή εκ' μέρους του κοινού και πολύ περισσότερα εκφραστικά μέσα στη διάθεσή τους, δε βλέπω οι σύγχρονοι καλλιτέχνες να μιλάνε για περισσότερα από τον επερχόμενο γάμο* της κοπέλας που αγάπησαν στο κολέγιο.

 

Και εξακολουθώ να θεωρώ μη μηδενική την πιθανότητα ότι ο συνθέτης, όντας σχεδόν σίγουρος ότι ακόμα και οι κλανιές του θα τύχουν ενδελεχούς ανάλυσης από κοινό και κριτικούς, αποφάσισε να αμολήσει μια δημοσίως (στην προκειμένη περίπτωση κούφια).

 

Είσαι δικαιολογημένα καχύποπτος. Επαναλαμβάνω "τι να κάνουμε;". Και το να μπορεί κανείς να έχει την προσοχή των άλλων την ώρα που πέρδεται, ακόμη και αυτό οφείλεται σε κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα του και της προσωπικότητάς του και των ταλέντων του (πρόσφατο αναλυτικό thread, υπάρχει). Κρίμα σε όσους από εμάς, δε δίνει κανείς προσοχή, ότι και αν κάνουμε. Περισσότερο από οτιδήποτε, το μικρό πείραμα της Εύης κατέδειξε ακριβώς αυτό το πράγμα, όπως άλλωστε εντόπισαν και άλλοι στο thread.

 

* με άλλον

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου