Προς το περιεχόμενο

Οι πιο "καινοτόμοι" κιθαρίστες


fusiongtr

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντήσεις 65
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Θα πω καποιους που δεν νομιζω οτι εχουν αναφερθει  :P

Pete Townshend

Πατερας των power chords, πειραματιστηκε με feedback και απλετο distortion 2 χρονια πριν τον Hendrix, εδωσε τεραστια βαση στο ρυθμικο παιξιμο, τι αλλο  :P

 

Keith Richards

Ισως ο riff-οποιος του 20ου αιωνα. Δεν μιλαω για το ποσο αρεσουν τα ριφφ του στον καθενα, μιλαω για το γεγονος οτι η εννοια riff θα ειχε αλλη σημασια στη ροκ χωρις αυτον. Αληθεια, υπαρχει ατομο στην ροκ που δεν εχει επηρεαστει απο το da-da/da-da-da/da-da-da-da του γνωστου ασματος? Επισης, οπως και ο απο πανω, τεραστια προσφορα σαν ρυθμικος κιθαριστας

 

Jimmy Page

Μαστορας στον ηχητικες δυνατοτητες της κιθαρας (και οχι μονο), παικτικα μπορουσε να εναλλασσει μεταξυ fingerpicking, ρυθμικης και σολο στο αψε σβησε.

 

Ritchie Blackmore

Λυπαμαι, αλλα διαφωνω με τον αποκλεισμο των "κλασσικιζοντων" απο το thread. Ειναι δυνατον να μην εχει σημασια για την κιθαρα ο ανθρωπος που επαιξε πρωτος και με τα τεσσερα δαχτυλα και με κλασσικη παιδεια ροκ μουσικη οταν οι καλυτεροι επαιζαν ακομη με τρια δαχτυλα και με τον αντιχειρα απο πανω. Αν αυτο δεν ειναι μια βασικοτατη καινοτομια (που εδωσε εναυσμα και στους prog κιθαριστες να προχωρησουν και αυτοι με το παιξιμο τους)

I'm not bored. I've just got an incredibly boring face.

-Charlie Watts

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Thurston Moore-Lee Ranaldo για τα κουρδίσματα-τρόπο σύνθεσης

Rowland S. Howard για το μοναδικό παίξιμο με ελάχιστα μέσα

Warren Elis για το λουπαρισμένο παίξιμο, ενώ κοπανάει τις μαράκες

James Hetfield-Kirk Hammet γιατί έκαναν το metal πασίγνωστο

Kurt Cobain για το feedback και ότι τελείωσε τη λακ

Billy Corgan για τη σύνθεση

Tom Morello για την εφευρετικότητα

Max Cavalera για τη δημιουργία νέων ειδών

Johnny Greenwood-Ed O'brien για το διαφορετικό παίξιμο, τη σύνθεση, τη χρήση εφφέ

Dimebag Darrell γιατί έγινε τελείως διαφορετικό το metal

Steven Wilson γιατί εισήγαγε την αντίληψη της λέξης παραγωγός

Josh Homme για την προσέγγιση στο όργανο

Oliver Ackerman για το ηχητικό χάος

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ετσι ειναι

Επεσα κατω απο την καρεκλα μολις ειδα το μηνυμα σου  ;D εκανα ποστ καταλαθος στην αρχη  :P

I'm not bored. I've just got an incredibly boring face.

-Charlie Watts

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

είμαι λίγο άσχετος από καινοτομίες και θα χαλάσω τη λίστα λίγο

O Davy Graham για το DADGAD

Ο Michael Hedges για το percussive fingerstyle

O Chet Atkins για το ντυσιμο ;D

O Jerry Garcia για τα μανιτάρια

O Doc Watson για το ήθος

 

Chet Attkins & Les Paul

γιατι απλα ειναι ακομα αξεπεραστοι

Aυτό το σουπερ αστειο τραγουδι για τον Superfunk, απλά απίθανοι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

συγνωμη δεν το ηθελα. Ελπιζω να μην χτυπησες

δεν χτυπαω μην αγχωνεσαι, υπαρχει μια παχια στρωση χαλιων χαμε  :P

I'm not bored. I've just got an incredibly boring face.

-Charlie Watts

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα πω καποιους που δεν νομιζω οτι εχουν αναφερθει  :P

Pete Townshend

Πατερας των power chords, πειραματιστηκε με feedback και απλετο distortion 2 χρονια πριν τον Hendrix, εδωσε τεραστια βαση στο ρυθμικο παιξιμο, τι αλλο  :P

 

Keith Richards

Ισως ο riff-οποιος του 20ου αιωνα. Δεν μιλαω για το ποσο αρεσουν τα ριφφ του στον καθενα, μιλαω για το γεγονος οτι η εννοια riff θα ειχε αλλη σημασια στη ροκ χωρις αυτον. Αληθεια, υπαρχει ατομο στην ροκ που δεν εχει επηρεαστει απο το da-da/da-da-da/da-da-da-da του γνωστου ασματος? Επισης, οπως και ο απο πανω, τεραστια προσφορα σαν ρυθμικος κιθαριστας

 

Jimmy Page

Μαστορας στον ηχητικες δυνατοτητες της κιθαρας (και οχι μονο), παικτικα μπορουσε να εναλλασσει μεταξυ fingerpicking, ρυθμικης και σολο στο αψε σβησε.

 

Ritchie Blackmore

Λυπαμαι, αλλα διαφωνω με τον αποκλεισμο των "κλασσικιζοντων" απο το thread. Ειναι δυνατον να μην εχει σημασια για την κιθαρα ο ανθρωπος που επαιξε πρωτος και με τα τεσσερα δαχτυλα και με κλασσικη παιδεια ροκ μουσικη οταν οι καλυτεροι επαιζαν ακομη με τρια δαχτυλα και με τον αντιχειρα απο πανω? Αν αυτο δεν ειναι μια βασικοτατη καινοτομια (που εδωσε εναυσμα και στους prog κιθαριστες να προχωρησουν και αυτοι με το παιξιμο τους) τοτε δεν ξερω τι ειναι.

I'm not bored. I've just got an incredibly boring face.

-Charlie Watts

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου