RIP Allan Holdsworth

[LK]

Δημήτρη και Στράτε

 

Από ΟΛΟΥΣ αυτούς τους μουσικούς (του είδους) είχε , την συνήθη ή και παραπάνω (κατά τη γνώμη μου) δημοτικότητα (δεν το λέω για κακό- του άξιζε).

 

 

 

Δηλαδή ....πως να το πώ.....μπροστά στον π.χ. Peter Kowald .....ήταν Elvis Presley (σαν φήμη- γνωστός στο κοινό).  ;D ;D ;D ;D

[fusionakis]

Στους μουσικούς κύκλους (όχι μόνο ανάμεσα στους σπουδαίους συναδέλφους του, αλλά και σε εμάς τους παίχτες δωματίου κλπ) ήταν ένας θρύλος. Σε κόσμο τώρα που δεν έχει παίξει ποτέ κανένα όργανο, και δεν έχει ψαχτεί μουσικά σε βάθος, όχι ιδιαίτερα. Τα άλμπουμς του πρέπει να υπάρχουν σε συλλογές μουσικόφιλων σαν και μένα (εννοώ σε μορφή αγορασμένων δίσκων, κασετών και cd, και όχι free ιντερνετικών κατεβασμάτων), και όχι σε πάρα πολλές από κει και πέρα.. οπότε εκ των πραγμάτων, εφόσον ο ίδιος ήταν κατ'επιλογήν του εντελώς μακριά από το συνήθη τρόπο που συνάδελφοί του βγάζουν τα προς το ζην (μαθήματα, sessions), και ταυτόχρονα τελειομανής όσο κανέναν, λογικά υπήρξαν περίοδοι που ζοριζόταν οικονομικά (όπως για κάποια χρόνια μετά το διαζύγιό του το 1999, και από ό,τι φαίνεται και τώρα). 

 

Παρόλα αυτά, ήταν ασυμβίβαστος και έμαθε να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο... αφότου άφησε την Αγγλία και τις ιστορικές συμμετοχές σε συγκροτήματα που ακολούθησε σε όλη τη διάρκεια των 70's, εγκαταστάθηκε στην Καλιφόρνια, φτιάχνοντας στην πορεία το δικό του στούντιο ("The Brewery") που έκανε τα πάντα εκεί (μεταξύ άλλων και ευρεσιτεχνίες, όπως ανέφερε πριν ο fusiongtr με το "Juice Extractor" της Rocktron)... μέχρι και τη δικιά του μπύρα που την διένεμε σε κάποια μέρη τοπικά στην Καλιφόρνια. Με λίγα λόγια, ήταν ένας μερακλής τελειομανής Κύρος Γρανάζης που ήθελε να κάνει μόνο τα πράγματα που του άρεσαν (μπύρα, ποδηλασία, μουσική και δεν ξέρω γω τι άλλο), και είχε μάθει να προτιμάει το ζόρισμα παρά τον όποιο συμβιβασμό. Μοναχικός δρόμος, αλλά αυτός ήταν o Holdsworth.

[dimsonic]

σε φήμη ναι. Τώρα που υπάρχει και ιντερνετ.

Αλλά σε συναυλίες όσες ο Kowald στης Πατεράκη θα είχε.

 

Εγώ δεν τον μπορούσα πάνω από τέταρτο στους δίσκους μετά το 1980.

Ακόμα και τον Rosenwinkel που υποτίθεται τον κοπιάρει προς το πιό εύκολο, δεν μπορώ να ακούσω πολύ.

Ωρες ώρες ναι.

Και υποτίθεται ότι έχω μουσική παιδεία ετών. Εντάξει σπουδαγμένος στη μουσική δεν είμαι.

Αλλά και πάλι τον θεωρώ δύσκολο.

Δεν είναι τυχαίο που τον βάζανε δίπλα σε Paganini.

Κιθαρίστας κιθαριστών.

 

Πχ και οι γαλλογύφτοι είναι απίστευτοι εγκεφαλικοί βιρτουόζοι.

Όμως παίζουν υλικό που θέλει ο κόσμος.

Δεν είναι τυχαίο που εταιρείες όπως η Dreyfus ξεσκίζει τα τελευταία 20 χρόνια.

Και σίγουρα δεν μπορείς να πεις εύκολη μουσική αυτήν που παίζει ο Lagrene ή οι Rosenberg.

Όμως παίζουν αναγνωρίσιμα.

Ο μακαρίτης ήταν κολημμένος στο fusion το δύσκολο για λίγους.

 

[RayDTutto]

Εγώ βλέποντας συχνά μεγάλους κιθαρίστες να τον αναγνωρίζουν ως επιρροή, προσπάθησα πολλές φορές να ακούσω δουλειές του, κυρίως από τα μέσα 80's και μετά.

Αναγνριζα το μεγαλείο αλλά με κούραζε. Δεν μπορούσα και δεν μου άρεζε.

[nasokosm]

Ακούγεται απίστευτο

Τον είχα πρωτοακούσει  με τους Soft Machine , άλλη διάσταση κιθάρα βιολί, πνευστό , απίστευτες διαφωνίες

Τον είχα δεί στην Αθήνα πριν κάποια χρόνια η αλήθεια ειναι ότι δυσκολεύτηκα να τον παρακολουθήσω ως το τέλος της συναυλίας

Παίζουμε που δεν παίζουμε γινόμαστε φτωχότεροι και μάλλον έχουμε μεγαλώσει

[fusiongtr]

Ακούγεται απίστευτο

Κι όμως Νάσο, αν θυμάσαι σου είχα πει πέρυσι ότι φοβάμαι για κάτι τέτοιο.

Σκατά να βγάλει ο στόμας μου.

[dimsonic]

ζωντανά τώρα, αφιέρωμα στο κανάλι του Rick Beato

 

[dimsonic]

καλό ήταν...

[fusiongtr]

ζωντανά τώρα, αφιέρωμα στο κανάλι του Rick Beato

Το είδα.

Φοβερό να ακούς ιστορίες από ανθρώπους που τον γνώρισαν.

[dimsonic]

γι αυτό το βίντεο έλεγε?