Προς το περιεχόμενο

Γιατί είναι ντροπή να παίζεις λαϊκά?


Προτεινόμενες αναρτήσεις

αγαπητε brain δεν συμφωνω με αυτο που λες περι σεβασμου γιατι δεν ισχευει η ιδια αρχη της αμοιβαιοτητας.

 

τι θελω να πω?

 

εμεις που τελος παντων δε γουσταρουμε λαικα οποια μορφης εχουμε τη διαθεση και το ανοιχτο μυλαο οπως εσυ και να σεβαστουμε το ειδος.

 

Εισαι πεπεισμενος οτι κανει το ιδιο και ο οπαδος του λαικου - οχι του μουσικου - αλλα του ακροατη και του δισκογραφικου παραγοντα?

 

εχεις ρωτηση την αποψη που εχει αυτος για σενα για μενα κλπ κλπ?

 

ΘΑ ΦΡΙΞΕΙΣ!!!!! με την ισοπεδωση απο μεριας τους...

 

γι'αυτο και εγω απλα αδιαφορω και τιποτα αλλο!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 127
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

εχεις ρωτηση την αποψη που εχει αυτος για σενα για μενα κλπ κλπ?

 

ΘΑ ΦΡΙΞΕΙΣ!!!!! με την ισοπεδωση απο μεριας τους...

 

 

Αν δε κάνω λάθος δεν υπάρχει κάποιος πόλεμος μεταξύ των "οπαδών" διαφορετικών ειδών μουσικής.Αν είμαστε ανοιχτόμυαλοι,γενικά στη ζωή μας,όχι μόνο στη μουσική,δε το κάνουμε για να μας επιβραβεύσει κάποιος,αλλά για το δικό μας καλό και λόγω των δικό μας πεποιθήσεων.

 

Από κει και πέρα δε πάνε να λένε ότι θέλουν...Ποιός τους ακούει;

one colour: black - and shades of grey

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η ροκ μουσική είναι η "καθημερινή" και ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ λαική μουσική τους.'Οπως στα Ελληνικά σουβλατζίδικα ακούγεται στο background ο Σφακιανάκης έτσι και στα εγγλέζικα fish & chips ακούγονται στο background oι OASIS.

 

 

 

 

Το ΡΟΚ το Ελληνικό είναι Ζειμπέκικο

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Superfunk θα θελα να δω τον Clarence Clemmons απέναντι στο Σαλέα!! ΛΟΛΟΛ (αν και πιστεύω απολύτως πως θα έπαθε πλάκα με τους μαγκες του Χριστοδουλόπουλου). Στην ουσία η μπάντα του Bruce -αγοράστε το διπλό dvd Live in New York , σκοτώνει!!- έχει κοινά με την του Μάκη το γεγονός πως όλοι παίζουν roots music. Από κει και πέρα η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ μπαίνει στη μέση - και τα αλλάζει όλα.

Θέλω να διηγηθώ μια πολύ πρόσφατη εμπειρία μου για να εξηγήσω τα περί αισθητικής

Εσχάτως προβάρω με έναν πολύ καλό Τουρκοαιγύπτιο καλλιτέχνη - θα παίξω μαζί του στα ευρωπαϊκά λάιβ. Ο τύπος παίζει νέι, τζουρά, μπαγλαμά, κρουστά, ούτι και ό,τι βάλει ο νους. Και τραγυοδάει μαγικά.

Οταν ήρθε σπίτι -βρέθηκε για 5 μέρες Ελλάδα και συναντηθήκαμε- προσπάθησα να δω τι ήθελε: ήχους, τρόπους κτλ κτλ. Λοιπόν, ο ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ καλλιτέχνης δεν θέλει σκυλο-μπιτ. Ο ίδιος μου είπε πως δεν παίζει πια με ντράμερ-μπασίστα διότι όλοι παίζουν ροκ και του χαλάνε τον ήχο. Προσέξτε: για αυτόν μετράει ο ήχος πάνω από το μπιτ που ακους στους σκυλάδες. Ουσάκ και χιτζάζ παίζει και αυτός αλλά το κάνει με εντελώς διαφορετικό ήχο και προσέγγιση. Αυτό νομίζω τον κατατάσσει στους πραγματικούς καλλιτέχνες και όχι στους σκύλους. Πραγματικός καλλιτέχνης ήταν ο Χιώτης, ο Ζαμπέτας, ο Μάρκος, ο Τσιτσάνης παρότι "λαϊκοί". Αντιστοίχως οι Charmes, oi Idols και λοιποί "ρόκερς" (που λέει ο λόγος) ξεχάστηκαν μαζί με τις μόδες παρά το ότι τότε ήταν μοντέρνοι και έκφραση προόδου, χρησιμοποιούσαν ενισχυμένα όργανα και μαϊμούδιζαν τα blues και τη jazz. H αισθητική τους δεν είχε τίποτε να προτείνει. Απλώς ακολουθούσαν, όσο καλοί μουσικοί και να ήταν. Και χάθηκαν. Από την άλλη πολλοί λαϊκοί ήταν ψιλο-καλαμπόρτζηδες, αλλά το παίξιμό τους απέπνεε σκέτη ποίηση.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη λοιπόν, ντροπή είναι να έχεις κακή αισθητική (οι φίλοι συν-forumίτες ανέφεραν πολλά αντίστοιχα παραδείγματα κακής αισθητικής) και όχι να παίζεις το οτιδήποτε. Αλλά το ζήτημα της αισθητικής είναι τοσο μεγάλο που ολόκληρο το noiz δεν το χωράει... Ετσι και αλλιώς όμως θα επανερθουμε.

Χαιρετίσματα

Γιάννης

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αγαπητέ Feather

Αυτά τα σπηλαιώδη βάθη τα delay y y y y y y y y yy yyyyyy, τα λάτιν-ταξίμια (που δεν έχουν τη χάρη του Χιώτη), τα drum set που μοιάζουν με πυρηνικό καταφύγιο, οι καταπιεσμένοι fusioνάδες μουσικοί που παίζουν παπάδες όπου ΔΕΝ χρειάζεται, οι άφωνοι "καλλιτέχνες", οι βαρεμένοι ηχολήπτες (που θα θελαν να είναι roadies του Ρόρι Γκάλαχερ), οι πρωτοτραπεζάτι πελάτες που θέλουν να παίρνουν μάτι, η χρήση ΔΥΟ π[ληκτράδων (ο πληθωρισμός της χλαπάτσας), οι εκκωφανιτκές εντάσεις, η καπνίλα που σκοτώνει τους μουσικούς, τα μεροκάματα που τους κακομαθαίνουν, οι ουσίες κτλ κλτ κλτ κλτ .... όλα άυτά εννοούσα πριν περί αισθητικής, καθώς όλα τα παραπάνω διαμορφώνουν αισθητική τόσο των μουσικών όσο και του κοινού.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Yanni θα συμφωνήσω 100% μαζί σου,και ο ίδιος δεν θα τα έλεγα καλύτερα!

Εμένα προσωπικά με τρελλαίνει (με την καλή έννοια ο ΚΑΛΟΣ ήχος του ηλεκτικού μπουζουκιού δηλ.ΧΙΩΤΗΣ,ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ,ΛΕΜΟΝΟΠΟΥΛΟΣ) απο την άλλη ο σύγχρονος πιεζοηλεκτρικός-ρηχος μποζουκοήχος (ο οποιός κυριαρχεί και στα "έντεχνα") είναι απλά ΦΡΙΚΤΟΣ.

Το παν είναι η αισθητική του κάθε ατόμου και τελικά πόσο original βγαίνει αυτό που κάνει (γιατί υπάρχει κανείς που νοσταλγεί τίς "αυθεντικές" "ρεμπέτικες" κομπανίες των 80'ς ...μπρρρ...που αποτελλούνταν απο "αυθεντικούς "ρεμπέτες" της εποχής!!)

 

υγ.ο Clemmons όντως είχε πάθει με τον Σαλέα (είχε και super ήχο ο θεός,3 RACK με delay & phaser το τέρας!!) :lol:

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Feather:

Οταν αναφερόμουνα σε χάρη εννοούσα τη χάρη του Χιώτη στα λαϊκο-λάτιν και όχι τη "χάρη" των σημερινών λαϊκών μουσικών, οπότε δεν βλέπω που η διαφωνία (εκτός αν διαφωνείς με τη χάρη του Χιώτη, αν και δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο...)

 

Superfunk:

Φαντάζομαι τον Κλέμονς και τους λοιπούς - θα θελα να είμαι από μια μεριά να βλέπω! Η πλάκα είναι πως αν έλεγες στους μουσικούς του Μάκης πως από κάτω είναι η μπάντα του Bruce μάλλον θα σε κοιτούσαν σαν UFO!

Χαιρετίσματα

Γιάννης

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φίλος μου ηχολήπτης για να κάνει χάρη στον προιστάμενό του, ανέλαβε

να κάνει τον ηχολήπτη σε μια τηλεοπτική μετάδοση του προγράματος του

μέγα αυτού μουσικού Σάκη Τρουβά. Το τί γέλιο έριξα μετά όταν μου έλεγε

το τι έγινε δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Οι ηχολήπτες του μαγαζιού την

έκαναν μετά από καμιά ώρα γιατί δεν άντεχαν πλέον. Αν θυμάμε καλά οι

τελικοί ήταν της τάξης των 1000W και clipάραν συνέχεια. Τώρα και ο Χιώτης

να είσαι δεν θα ακούγεσαι χάλια; Τα 2/3 των οργάνων playback από ένα

minidisc. Το γέλιο θα ήταν να κολούσε κάποια στιγμή. Οι μουσικοί να

περιφέρονται στην σκηνή λες και είναι τουρίστες. Για ποιά αναζήτηση ποιότητας

μιλάμε.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Λοιπόν, τα πράγματα είναι αρκετά απλά... Υπάρχουν δύο περίοδοι στην Ελληνική (και ξένη) μουσική: Η εποχή πριν το 1930 και μετά από αυτό.

Πριν το 1930 ένα τραγούδι πρώτα καθιερώνονταν στην συνείδηση του κόσμου και ΜΕΤΑ γινόταν δίσκος. Η καταγραφή του άλλωστε δεν μπορούσε να υποκαταστήσει την ζωντανή του ερμηνεία, δεδομένου ότι τα μέσα (γραμμόφωνα) δεν ήταν τόσο διαδεδομένα, και η ηχητική ποιότητα ήταν απαράδεκτη. Η καταγραφή του ήταν απλώς ένα μέσο για να μην ξεχαστεί στην λήθη, και μια ένδειξη του ότι το κομμάτι είχε την λαική αποδοχή...

Ειδικότερα στη Ελλάδα, η μικρασιατική καταστροφή έχει φέρει πολλούς ανθρώπους από την Ιωνία στην Ελλάδα. Μαζί τους φέρνουν όργανα και ήχους ανατολικούς, και είναι η εποχή που κορυφώνεται η γνησιότερη λαική έκφραση, το ρεμπέτικο. Οι άνθρωποι που το υπηρετούν, στην ουσία αφηγούνται βιωματικές καταστάσεις. Όταν η Ρόζα μιλάει για βασιλειάδες και δικτάκτορες, θεούς και κοσμοκράτορες δεν το κάνει σκεφτόμενη τις πωλήσεις αλλά περιγράφωντας την ζωή της. Γι αυτο δεν έχει ανάγκη να μετατρέψει την ηρωίνη σε ούζο....

Κατά την δεκαετία του 50 αρχίζει ο σφικτός εναγκαλισμός της μουσικής από τις εταιρίες... Ένα απλό μεσο καταγραφής, ο δίσκος, πλέον δεν επιβραβεύει τους καλλιτέχνες, αλλά τους καθορίζει... Τα τραγούδια πλέον δεν ηχογραφούνται μετά το φιλτράρισμα της κοινής γνώμης αλλά προηγούνται αυτής... επιπλέον ο κόσμος έχει πρόσβαση σε δωρεάν μουσική μεσω των ραδιοφωνικών συχνοτήτων. Απαραίτητη (σχεδόν) προυπόθεση για να ακουστεί κάτι εκεί είναι να έχει πρώτα δισκογραφηθεί. Ο έλεγχος που ασκείτε είναι τεράστιος...(βλ. πρακτικά δίκης Καζαντζιδη-Νικολοπουλου... :wink: )

Η ουσία είναι η εξής: Πλέον ο κόσμος διαλέγει από τα διαθέσιμα προιόντα, με την λογική του super market. Τα καλά ράφια δίνοντε εκεί που θέλει η βιομηχανία, και όποιος θέλει ποιότητα θα πρέπει να ψάξει πολύ. Το σύστημα δισκογραφικές-ραδιοτηλεόραση-νυχτερινά μαγαζιά έχει τις βάσεις του στην δεκαετία του 50 και πολύ δύσκολα θα αλλάξει. Για ποιά ελληνική μουσική μιλάμε; τι σχέση έχει το τσατσα, η ρούμπα, και το τουρκοτσιφτετέλι με την Ελλάδα; Τι σχέση έχουν οι δυτικές αρμονικές και συγχορδιακές ακολουθίες με την Ελλάδα; Που είναι οι δωρικές κλίμακες της βυζαντινής μουσικής; Εξορίστικαν, για να έρθουν οι τύποι με τα νταμς, τα κοντραμπάσα, τα αρμονια εποχής και να μας πουν ότι παίζουν "αυθεντική ελληνική μουσική;

Αυτό που ονομάζεται "λαικό" είναι η καταστροφή της αισθητικής των Ελλήνων. Και είναι κρίμα που οι μεγάλες μορφές του (Τσιτσάνης, Βαμβακάρης) κατατάσονται ΚΑΙ σαν λαικοί, ενώ στην ουσία είναι

ρεμπέτες. Ρεμπέτες όμως που εππιρεασμένοι από την εποχή των πρώτων σκυλάδικων( ιδίως ο Τσιτσάνης) δώσανε τα φώτα τους στους επόμενους, για να μπορούμε όλοι μας να "απολαμβάνουμε" τα "αριστουργήματα" τύπου "τα ματάκια σου με καίνε, γιατί είσαι μανεκένε" :lol:

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου