Ξεφυλλίζοντας το Guitar Player Νοεμβρη 1979

[BillTrantos]

4 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Α γεια σου, κατάλαβες την προηγούμενη διαφωνία μου.

Ότι ισχύει με τα licks, ισχύει και με την ακρόαση.

Με την ακρόαση το βλέπω διαφορετικά γιατί εκεί παραμένω συγκεντρωμένος για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. 
 

Σιγουρα το Ίντερνετ και τα τόσα ερεθίσματα δε βοηθανε, αυτό είναι σίγουρο για μένα. 

 

[fusiongtr]

49 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

Σιγουρα το Ίντερνετ και τα τόσα ερεθίσματα δε βοηθανε, αυτό είναι σίγουρο για μένα. 

 

 

Η γνώμη μου είναι ότι βοηθάνε, αλλά .... από την ανάποδη.

Σου δίνουν δηλαδή το ερέθισμα/κίνητρο, αλλά από την άλλη πρέπει να βάλεις ένα φρένο στην διαδικασία, που είναι όντως δύσκολο.

Επεξεργασμένο 10 Ιουλίου 2022 από fusiongtr

[dimsonic]

Θα σου απαντήσω επιγραμματικα.

Ηξερα 5 ανθρώπους που εμπιστευομουν το κριτήριο τους.

Ποτε δεν εκαναν λαθος

[fusiongtr]

5 λεπτά πριν, dimsonic είπε

Θα σου απαντήσω επιγραμματικα.

Ηξερα 5 ανθρώπους που εμπιστευομουν το κριτήριο τους.

Ποτε δεν εκαναν λαθος

 

Σε τι?

Σε αυτά που σου άρεσαν?

Σε καινούρια ακούσματα?

Όπως και να έχει αυτό αφορά εσένα, δεν μπορείς να το γενικεύσεις.

[manosx]

8 ώρες πριν, BillTrantos είπε

 

Edit: Να προσθέσω και μια ωραία ιστορία που άκουσα πρόσφατα. Στο τελευταίο κεφάλαιο ενός audiobook για τον Bach, ο αφηγητής μίλησε για τη γνώμη που είχε ο Bach για τη μουσική εκείνης της εποχής, λίγο πριν πεθάνει δηλαδή. Και εκείνος τότε γκρίνιαζε, λέγοντας ότι το επίπεδο πέφτει διαρκώς, ότι ο κόσμος δεν ασχολείται με τη μουσική και για να μην τα πολυλογώ, "πού πάμε ρε παιδιά" ήταν το μήνυμα. Εεε, λίγα χρόνια αργότερα ο κόσμος είδε τον Mozart και λίγο αργότερα τον Beethoven.

 

 

 Ο Bach είχε ένα δίκιο. Το Galant που ουσιαστικά διαδέχθηκε το μπαροκ, δε διαφέρει σαν λογική εξέλιξης από το πανκ που διαδέχθηκε το progressive rock. Από περίπλοκες φόρμες στον μινιμαλισμό, και από έντονα αισθήματα σε ανάλαφρα. ΟΚ, και εγώ γουστάρω punk hardcore, αλλά άλλο πράγμα οι floyd.

 

 Για την ακρίβεια, ούτε η μάνα τους δε θα ήξερε, ή μάλλον δε θα θυμόταν τους Beethoven και mozart, αν δεν υπήρχαν σοφοί άνθρωποι να τους καθοδηγήσουν στα νιάτα τους στο να μελετήσουν υπερεντατικά τη μουσική... των Bach και Handel. Η μελέτη αυτή και η συνεπαγόμενη εξοικίωσή τους με την προχωρημένη αντίστιξη, και η αφομοίωση και η επέκταση αυτής στο έργο τους, είναι που κάνει τους κλασσικούς Κλασσικούς. Αν είχαν μείνει απλά στο ρεύμα της εποχής τους, ούτε ενάτη θα είχαμε, ούτε Ρέκβιεμ, ούτε τίποτα.  

[D'Ailleurs]

13 ώρες πριν, dimsonic είπε

Πολλά θα ελεγα

 

διαβάζοντας τα πόστ, θα έλεγα ότι δεν έχεις άδικο, η παρατήρηση μου ήτανε κυρίως στο γεγονός ότι τόσο τότε, όσο και σήμερα η προώθηση του gear επισκιάζει οτιδήποτε άλλο μπορεί να απασχολεί ένα μουσικό.

[dimsonic]

9 ώρες πριν, fusiongtr είπε

 

Λέμε το ίδιο πράγμα αλλά με διαφορετική οπτική και πιθανόν με διαφορετικά συμπεράσματα.

 

Κοίταξε να δεις τις διαφορές.

Πόσο εύκολο είναι σήμερα να μπεις στο YT και να ακούσεις κάτι που ξέρεις ότι σου αρέσει, ενώ παλαιότερα θα έπρεπε να πληρώσεις πολλά λ7, και αν το έβλεπες/άκουγες?

Πανεύκολο.

με την προϋπόθεση ότι ξέρεις ότι αυτό υπάρχει και ότι σου αρέσει. Αν δεν ξέρεις την ύπαρξή του?

πχ το 1973 δεν υπήρχε περίπτωση να ξέρω το coconut του Nilsson αν δεν το έβαζε ο Πετρίδης (σε προσφερόμενη (!) εκπομπή. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ). Σήμερα ένα τετοιο κομμάτι (κομματάρα) does not stand A chance

 

9 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Πόσο εύκολο είναι σήμερα να βρεις κάτι νέο/καινούριο που να σου αρέσει?

Πολύ δύσκολο.

Δύσκολο

9 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Πόσο εύκολο ήταν παλιά να βρεις κάτι νέο/καινούριο που να σου αρέσει?

Πιο εύκολο. Γιατί?

Είχα έναν μηχανισμό που εύρισκα. 5-10 το πολύ ραδιοφωνικές εκπομπές, γνωστοί με άκρες, έντυπα μέσα (προφανώς όχι mainstream - Πχ στην Θεσσαλονίκη ήμουν μέσα στους 2-3 που έπαιρναν το NME ή το Melody maker κάθε εβδομάδα μεταξύ 73-74-75) (ΚΑΙ ΤΑ ΈΧΩ ΚΡΑΤΗΜΈΝΑ....όρεξη να'χετε  )

9 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Μήπως η μουσική που ήταν mainstream παλιά σου άρεσε περισσότερο?

όχι βέβαια. Διότι δεν άκουγα μόνο maistream

 

9 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Είχες περισσότερη πληροφόρηση για αυτά που κυκλοφορούσαν? Όχι.

Εννοείται. Μάθαινα αυτά που κυκλοφορούσαν Αγγλία Αμερική την ίδια εβδομάδα και τα άκουγα το πολύ την δεύτερη. Στην Ελλάδα αν έρχονταν, ήταν μετά από 2 μήνες στην καλύτερη

9 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Είχες μεγαλύτερη πρόσβαση σ' αυτά? Όχι.

Ήξερες, εκτός από τα γνωστά που κυκλοφορούσαν και σου άρεσαν, αυτά που κυκλοφορούσαν και θα μπορούσαν να σου αρέσουν? Όχι.

 

το είπα πιό πάνω

9 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Οπότε έμενες (οι περισσότεροι) σ' αυτά που τους άρεσαν, χωρίς να ψάχνουν πολύ περισσότερο, τους αρκούσαν αυτά.

Γιατί τους άρεσε η μουσική της εποχής.

 

αργότερα όταν αυτός ο μηχανισμός εύρεσης επιλογής μουσικής δοκιμάστηκε με οδηγούσε σε επιτυχία 90-95%. Και φυσικά δεν ήταν η μουσική της εποχής. Ποτέ δεν άκουγα την ίδια την μουσική της εποχής, αν και την ήξερα κανονικότατα

9 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Αν (λέω αν), η σημερινή mainstream μουσική ήταν επιπέδου beatles, θα είχες μεγάλο πρόβλημα να βρεις κάτι που να σου αρέσει μέσα στην υπερπληροφόρηση?

Δεν το πιστεύω.

 

Ανέκαθεν πίστευα και πιστεύω ότι ισχύει το κριτήριο των 6-10 επαναλήψεων στη μουσική. Τόσες μου αρκούν για να πω αυτό είναι μέτριο, ΟΚ, αριστούργημα. Αλλά τις περισσότερες φορές ήξερα τι θα μου αρέσει στην πρώτη φορά. Και στην πρώτη φορά θα παίξει μεγάλο ρόλο μια καλή κουβένα. Από σένα πχ, από τον jazzjoker, το αφεντικό κλπ. Ξέρω τα ακούσματά σου οπότε κινούμαι.  Στο soundcloud πχ να κάποιος με ακουλουθεί δεν τον ακολουθώ απο υποχρέωση. Βλέπω τι ανεβάζει και τι ακολουθεί. Και ακούω τι ακολουθεί. Κ.ο.κ. Ετσι μαθαίνω ενδιαφέροντα πράγματα. Πιο ενδιαφέρονται βρίσκω έτσι στο soundcloud, παρά στο spotify, όπου ξέρω ότι η προώθηση είναι καθαρά εμπορική. Πριν 50 χρόνια η προώθηση δεν ήταν απλώς εμπορική ήταν και ποιοτική. Σήμερα το ψάξιμο έξω στο ωκεανό δεν βοηθάει τόσο εύκολα. Εχω ένα δυο γνωστούς που το κάνουν συστηματικά και μου στέλνουν λινκς. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω. Ακόμα σήμερα ο Πετρίδης (μια από τις βασικές πηγές μου επί 50 χρόνια γεμάτα) τα καινούργια (μιλάμε καινούργια πχ Jack White/Fear of the dawn) του που προτείνει μου μιλάνε πολύ. Εντάξει προτείνει και hip hop και rap, αλλά ΟΚ δεν είμαι τόσο πρόβατο. Ακούω και κρίνω.

9 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Γι' αυτό λέω, η κουβέντα αυτή είναι τεράστια.

τεράστια λέει?

βαρέθηκα να γράφω. Και πλέον χάνω τη σκέψη μου. Και είσαι μακρυά. Να πίναμε έναν καφέ να τα λέγαμε. Αλλά....άστο....

9 ώρες πριν, fusiongtr είπε

 

Σε τι?

Σε αυτά που σου άρεσαν?

Σε καινούρια ακούσματα?

Όπως και να έχει αυτό αφορά εσένα, δεν μπορείς να το γενικεύσεις.

 

απάντησα αναλυτικά όσο γίνεται ακριβώς επάνω.

Πιστεύω ότι γενικεύεται αλλά δεν θα επιμείνω.

Σίγουρα ισχύει για μένα, και εδώ που έφτασα πλέον "δεν αλλάζω εγώ μυαλά, σ αγαπάω μέν αλλά", ξέρεις πως πάει παρακάτω.

 

 

 

 

 

31 λεπτά πριν, D'Ailleurs είπε

διαβάζοντας τα πόστ, θα έλεγα ότι δεν έχεις άδικο, η παρατήρηση μου ήτανε κυρίως στο γεγονός ότι τόσο τότε, όσο και σήμερα η προώθηση του gear επισκιάζει οτιδήποτε άλλο μπορεί να απασχολεί ένα μουσικό.

 

Ισχύει. Απλά ακόμα και σήμερα που έχει αλλάξει ο εξοπλισμός, τρελλαίνομα για vintage...

Αλλωστε το περιοδικό και όλα αυτά της σειράς (γιατι είχε και keyboards κλπ) τέτοιο προσανατολισμό είχαν. Όμως κακά τα ψέματα το GP κάλυπτε πάρα πολλά. Από κλασική, luthiers, country, θεωρία, τεχνικές, άσχετο αν έπρεπε να ζήσει με τις διαφημίσεις σε μια εποχή χωρίς νετ.

Επεξεργασμένο 11 Ιουλίου 2022 από dimsonic

[Jazzjoker]

Όσον αφορά το θέμα καλύτερα-χειρότερα/παλιά-τώρα, να αναφέρω ότι η κριτική σκοντάφτει στο εξής:

 

Εκ των πραγμάτων, οι μόνοι που μπορούν να έχουν πλήρη εικόνα και για τότε και για τώρα, είναι πάντα άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας. Οι νέοι δηλαδή δεν έχουν ποτέ την ευκαιρία της πραγματικής εμπειρίας του τότε.

 

Το πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι οι μεγαλύτερης ηλικίας, δημιουργήσαμε τις μουσικές μας αναμνήσεις πριν 20 - 30+ χρόνια. Είναι φυσικό το τώρα να μην έχει καμία ελπίδα αμερόληπτης σύγκρισης με το τότε γιατί οι μουσικές εμπειρίες της ηλικίας των 20s έχουν συνδεθεί με τόσο έντονα συναισθήματα και καταστάσεις, που σχεδόν τίποτα δεν μπορεί να σταθεί δίπλα τους.

 

Και κάπως έτσι έχουμε συνέχεια τις εκάστοτε μεγαλύτερες γενιές να λένε ότι παλιά ήταν καλύτερα.

 

Που ήταν δηλαδή.

 

 

[cigaret13]

1 λεπτό πριν, Jazzjoker είπε

Όσον αφορά το θέμα καλύτερα-χειρότερα/παλιά-τώρα, να αναφέρω ότι η κριτική σκοντάφτει στο εξής:

 Εκ των πραγμάτων, οι μόνοι που μπορούν να έχουν πλήρη εικόνα και για τότε και για τώρα, είναι πάντα άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας. Οι νέοι δηλαδή δεν έχουν ποτέ την ευκαιρία της πραγματικής εμπειρίας του τότε.

 Το πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι οι μεγαλύτερης ηλικίας, δημιουργήσαμε τις μουσικές μας αναμνήσεις πριν 20 - 30+ χρόνια. Είναι φυσικό το τώρα να μην έχει καμία ελπίδα αμερόληπτης σύγκρισης με το τότε γιατί οι μουσικές εμπειρίες της ηλικίας των 20s έχουν συνδεθεί με τόσο έντονα συναισθήματα και καταστάσεις, που σχεδόν τίποτα δεν μπορεί να σταθεί δίπλα τους.

 Και κάπως έτσι έχουμε συνέχεια τις εκάστοτε μεγαλύτερες γενιές να λένε ότι παλιά ήταν καλύτερα.

Σπύρο σε ευχαριστώ... με έβγαλες απ'τον "κόπο" να γράψω τα ίδια αν και όχι τόσο κατανοητά και ωραία γραμμένα...

2 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

 Που ήταν δηλαδή.

Αυτό τι το ήθελες....;

[dimsonic]

3 λεπτά πριν, Jazzjoker είπε

 

 

Το πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι οι μεγαλύτερης ηλικίας, δημιουργήσαμε τις μουσικές μας αναμνήσεις πριν 20 - 30+ χρόνια. Είναι φυσικό το τώρα να μην έχει καμία ελπίδα αμερόληπτης σύγκρισης με το τότε γιατί οι μουσικές εμπειρίες της ηλικίας των 20s έχουν συνδεθεί με τόσο έντονα συναισθήματα και καταστάσεις, που σχεδόν τίποτα δεν μπορεί να σταθεί δίπλα τους.

 

 

θα ξαναφέρω το ίδιο παράδειγμα που έβαλα πιό πάνω

 

αυτό είναι τελευταία κυκλοφορία.

Ο καλλιτέχνης γνωστός βέβαια, νεος (με την ευρύτερη έννοια του όρου) η μουσική σύγχρονη (θέλω να πιστεύω) και σε ύφος και χρόνο. (κυκλοφόρησε πριν 3 μήνες).

Εγώ το έμαθα την μέρα που κυκλοφόρησε από τον σχεδόν 80ρη Πετρίδη. Και ξαναείχα το γνωστό deja vu που ένιωσα μαζί του 100δες φορές στο παρελθόν με νέα ονόματα και μουσικές.

 

 

έφτασα να αγοράσω το βινύλιο δυό φορές τους τελευταίους 2.5 μήνες.

Ο μόνος λόγος που δεν είναι ότι πληρώνω ήδη δυο πλατφόρμες άυλης μουσικής