Ξεφυλλίζοντας το Guitar Player Νοεμβρη 1979

[dimsonic]

 

Επεξεργασμένο 10 Ιουλίου 2022 από dimsonic

[D'Ailleurs]

άλλαξε τίποτα από τότε;

 

[dimsonic]

52 λεπτά πριν, D'Ailleurs είπε

άλλαξε τίποτα από τότε;

 

Πολλά θα ελεγα

[Nestoras]

56 λεπτά πριν, dimsonic είπε

Πολλά θα ελεγα

Επί τω βελτίω;

[dimsonic]

11 λεπτά πριν, Nestoras είπε

Επί τω βελτίω;

τα περισσότερα ναι.

το 1980 δεν είχα την δυνατότητα να πάρω ούτε καν 4κάναλο.

Τώρα έχω 500κάναλο

Οι κιθάρες ήταν όλες αμερικάνικες και γιαπωνέζικες. Στην καλύτερη είχες μια ή δυο

και η πρόσβαση στη γνώση της μουσικής ήταν μόνο με γραμματόσημα και πολύυυυ ψάξιμο.

Σήμερα τα έχεις όλα στο πιάτο.

σήμερα αγοράζεις πολύ καλή κιθάρα με 200 δολάρια το αντίστοιχο των 50 τότε μη σου πω ότι αγοράζεις κάτι αξιοπρεπές με 100

 

Αλλά μουσική καινούργια δεν υπάρχει, η μουσική έχει γίνει μονοτονική ή και χωρίς καν τόνο. Μόνο ο χτύπος έμεινε

Η μουσική δεν περνάει από φίλτρα, βγαίνει έξω χύμα.

Σήμερα 50 χρόνια μετά το βρίσκω πολύ δύσκολο να διαλέξω σύγχρονη μουσική (υπάρχει σίγουρα κάπου) χωρίς κάποιον να με καθοδηγήσει όπως στα 15 μου...

[BillTrantos]

Δύσκολο να βγουν αντίστοιχα μεγέθη στις μέρες μας. Τότενες περνούσατε 2 μήνες με τον ίδιο δίσκο, λογικό να τον ακούσεις 50 φορές, να δεις και ξαναδείς και να ξαναματαδείς το οπισθόφυλλο με τα credits, λογικό και να διαβάσεις 30 φορές το Guitar Player του μήνα. Αυτό σε συνδυασμό με την έλλειψη social media σας επέτρεπε να φτιάξετε μύθους, να βάλετε καλλιτέχνες σε βάθρα και να τους γουστάρετε πιο πολύ απ'τις κοπέλες σας.

 

Σήμερα καλώς ή κακώς δε γίνεται αυτό. Πατάς "new releases" στο Spotify και βλέπεις χιλιάδες καλλιτέχνες, καλούς, μέτριους, κακούς και άθλιους, όλοι στο ίδιο σακί. Το τι θα ακούσεις εξαρτάται από το πού θα πάει το χέρι σου, ποιος έβαλε χρήμα να σπρώξει διαφημίσεις και ποιος ποστάρει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Είναι καλύτερο αυτό; Σίγουρα είναι λιγότερο ρομαντικό, αυτό σας το δίνω. Πρόλαβα κι εγώ εποχές χωρίς smartphones ή ίντερνετ ως κοινό αγαθό και θυμάμαι να στήνομαι μπροστά στην τηλεόραση 2 ώρες κάθε μερικές μέρες μπας και δω Guns N Roses στο MTV. Θα σας σοκάρω, αλλά δε μου λείπει. Μπορεί να μην έβγαλε η φουρνιά μου Slash και Axl Rose, αλλά τουλάχιστον διαλέγω τι ακούω και δεν εξαρτώμαι από τα lobbies των δισκογραφικών, ή το stock του δισκάδικου της γειτονιάς.

 

Η δική μου η γνώμη είναι πως τα πράγματα είναι ΠΟΛΥ καλύτερα. Η δυνατότητα επιλογής είναι πολυτέλεια. Η ευκολία στην πρόσβαση ή στην ακρόαση είναι πολυτέλεια. Μαζί με αυτά έρχεται και η κατανάλωση αντί για την ακρόαση, αναγκαίο κακό, αλλά όποιος λαμβάνει το κάλεσμα από τη μουσική, θα τη βρει στο τέλος και όταν θα φτάσει στην ηλικία σας, θα γκρινιάζει για τους τότε νέους.

 

Edit: Να προσθέσω και μια ωραία ιστορία που άκουσα πρόσφατα. Στο τελευταίο κεφάλαιο ενός audiobook για τον Bach, ο αφηγητής μίλησε για τη γνώμη που είχε ο Bach για τη μουσική εκείνης της εποχής, λίγο πριν πεθάνει δηλαδή. Και εκείνος τότε γκρίνιαζε, λέγοντας ότι το επίπεδο πέφτει διαρκώς, ότι ο κόσμος δεν ασχολείται με τη μουσική και για να μην τα πολυλογώ, "πού πάμε ρε παιδιά" ήταν το μήνυμα. Εεε, λίγα χρόνια αργότερα ο κόσμος είδε τον Mozart και λίγο αργότερα τον Beethoven.

[fusiongtr]

30 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

Δύσκολο να βγουν αντίστοιχα μεγέθη στις μέρες μας. Τότενες περνούσατε 2 μήνες με τον ίδιο δίσκο, λογικό να τον ακούσεις 50 φορές, να δεις και ξαναδείς και να ξαναματαδείς το οπισθόφυλλο με τα credits, λογικό και να διαβάσεις 30 φορές το Guitar Player του μήνα. Αυτό σε συνδυασμό με την έλλειψη social media σας επέτρεπε να φτιάξετε μύθους, να βάλετε καλλιτέχνες σε βάθρα και να τους γουστάρετε πιο πολύ απ'τις κοπέλες σας.

 

Σήμερα καλώς ή κακώς δε γίνεται αυτό. Πατάς "new releases" στο Spotify και βλέπεις χιλιάδες καλλιτέχνες, καλούς, μέτριους, κακούς και άθλιους, όλοι στο ίδιο σακί. Το τι θα ακούσεις εξαρτάται από το πού θα πάει το χέρι σου, ποιος έβαλε χρήμα να σπρώξει διαφημίσεις και ποιος ποστάρει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Είναι καλύτερο αυτό; Σίγουρα είναι λιγότερο ρομαντικό, αυτό σας το δίνω. Πρόλαβα κι εγώ εποχές χωρίς smartphones ή ίντερνετ ως κοινό αγαθό και θυμάμαι να στήνομαι μπροστά στην τηλεόραση 2 ώρες κάθε μερικές μέρες μπας και δω Guns N Roses στο MTV. Θα σας σοκάρω, αλλά δε μου λείπει. Μπορεί να μην έβγαλε η φουρνιά μου Slash και Axl Rose, αλλά τουλάχιστον διαλέγω τι ακούω και δεν εξαρτώμαι από τα lobbies των δισκογραφικών, ή το stock του δισκάδικου της γειτονιάς.

 

Η δική μου η γνώμη είναι πως τα πράγματα είναι ΠΟΛΥ καλύτερα. Η δυνατότητα επιλογής είναι πολυτέλεια. Η ευκολία στην πρόσβαση ή στην ακρόαση είναι πολυτέλεια. Μαζί με αυτά έρχεται και η κατανάλωση αντί για την ακρόαση, αναγκαίο κακό, αλλά όποιος λαμβάνει το κάλεσμα από τη μουσική, θα τη βρει στο τέλος και όταν θα φτάσει στην ηλικία σας, θα γκρινιάζει για τους τότε νέους.

 

Edit: Να προσθέσω και μια ωραία ιστορία που άκουσα πρόσφατα. Στο τελευταίο κεφάλαιο ενός audiobook για τον Bach, ο αφηγητής μίλησε για τη γνώμη που είχε ο Bach για τη μουσική εκείνης της εποχής, λίγο πριν πεθάνει δηλαδή. Και εκείνος τότε γκρίνιαζε, λέγοντας ότι το επίπεδο πέφτει διαρκώς, ότι ο κόσμος δεν ασχολείται με τη μουσική και για να μην τα πολυλογώ, "πού πάμε ρε παιδιά" ήταν το μήνυμα. Εεε, λίγα χρόνια αργότερα ο κόσμος είδε τον Mozart και λίγο αργότερα τον Beethoven.

 

 

Μεγάλο θέμα ανοίγεις βρε Βασίλη, και λέω "ανοίγεις" γιατί εκεί που το πας, είναι για νέο θέμα.

Με τα περισσότερα που γράφεις συμφωνώ, όπως συμφωνώ και με το πνεύμα του post.

 

Υπάρχουν όμως και μερικά (όπως η πρώτη παράγραφος), με τα οποία ψιλοδιαφωνώ.

[dimsonic]

29 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

 

 

Σήμερα καλώς ή κακώς δε γίνεται αυτό. Πατάς "new releases" στο Spotify και βλέπεις χιλιάδες καλλιτέχνες, καλούς, μέτριους, κακούς και άθλιους, όλοι στο ίδιο σακί. Το τι θα ακούσεις εξαρτάται από το πού θα πάει το χέρι σου, ποιος έβαλε χρήμα να σπρώξει διαφημίσεις και ποιος ποστάρει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Είναι καλύτερο αυτό; Σίγουρα είναι λιγότερο ρομαντικό, αυτό σας το δίνω. Πρόλαβα κι εγώ εποχές χωρίς smartphones ή ίντερνετ ως κοινό αγαθό και θυμάμαι να στήνομαι μπροστά στην τηλεόραση 2 ώρες κάθε μερικές μέρες μπας και δω Guns N Roses στο MTV. Θα σας σοκάρω, αλλά δε μου λείπει. Μπορεί να μην έβγαλε η φουρνιά μου Slash και Axl Rose, αλλά τουλάχιστον διαλέγω τι ακούω και δεν εξαρτώμαι από τα lobbies των δισκογραφικών, ή το stock του δισκάδικου της γειτονιάς.

 

Η δική μου η γνώμη είναι πως τα πράγματα είναι ΠΟΛΥ καλύτερα. Η δυνατότητα επιλογής είναι πολυτέλεια. Η ευκολία στην πρόσβαση ή στην ακρόαση είναι πολυτέλεια. Μαζί με αυτά έρχεται και η κατανάλωση αντί για την ακρόαση, αναγκαίο κακό, αλλά όποιος λαμβάνει το κάλεσμα από τη μουσική, θα τη βρει στο τέλος και όταν θα φτάσει στην ηλικία σας, θα γκρινιάζει για τους τότε νέους.

 

η δυνατότητα επιλογής μέσα από μια θάλασσα επιλογών ουσιαστικά αυτοαναιρείται.

Ετσι δεν πρόκειται ποτέ να βρεις αυτό που θα είναι πραγματικά καλό.

αυτό πριν 50 χρόνια το κάνανε οι dj.

Και σου προωθούσαν το καλό. Εντάξει που και που προωθούσαν και κάτι συμφεροντολογικά.

Αλλά γενικά το φίλτρο ήταν αποδεδειγμένα καλό.

Δες στο άλλο βίντεο που ανέβασα σήμερα τι παίζει στα πρώτα της αμερικής πριν 50 χρόνια. Και σύγκρινε με το σήμερα

 

 

[fusiongtr]

8 λεπτά πριν, dimsonic είπε

 

αυτό πριν 50 χρόνια το κάνανε οι dj.

Και σου προωθούσαν το καλό. Εντάξει που και που προωθούσαν και κάτι συμφεροντολογικά.

Αλλά γενικά το φίλτρο ήταν αποδεδειγμένα καλό.

 

Κι εσύ Βρούτε!!

Διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως.

 

Αλλά η κουβέντα αυτή είναι τεράστια ρε παιδιά, δεν είμαι για σεντόνια σήμερα.

[dimsonic]

5 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Κι εσύ Βρούτε!!

Διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως.

 

Αλλά η κουβέντα αυτή είναι τεράστια ρε παιδιά, δεν είμαι για σεντόνια σήμερα.

γιατι δηλαδή έχω εγώ? ή οι άλλοι....

δεν υπάρχει πιο βαρετό από τα σεντόνια με πληκτρολόγια.

Ιδίως για πράγματα που δεν μπορείς να τον ξεκουνήσεις τον άλλον