Προς το περιεχόμενο

Τα αγγλοφωνα γκρουπ απο την Ελλαδα μπορουν να πανε Νο.1 στο UK!


Προτεινόμενες αναρτήσεις

+ 2112 στον X-minor

 

δεν εισαι ρομαντικος φιλε μου απλος εχεις τα κοτσια να προσπαθησεις κ να παλεψεις για το ονειρο σου!

μονο για αυτο για εμενα θεωρησε επιτυχημενος! ;)

 

 

A musician who is travelling with the old blues while searching the psychedelic groovie sounds of the 60's with his guitar.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 265
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Animae, μισό λεπτό να "καθαρίσω" με τον άλλο...

 

Προφανώς δεν σας ενδιέφερε η ερώτηση παρά μόνο το να πείτε τις 'θεωρίες' σας...

 

Φίλε μου, όχι μόνο δε με ενδιέφερε η ερώτηση, αλλά εσένα (που σε ενδιέφερε)... να το κοιτάξεις, διότι φλερτάρεις επικινδυνα με ψυχιατρικές αρμοδιότητες (Σημ: δεν κάνω ΚΑΘΟΛΟΥ πλάκα). Ένα από τα σκέλη της "ερώτησης" ήταν αν αισθάνεται "κουλός" ο Vai με αυτά που δεν μπορεί να παίξει, ερώτημα που άφορά μέντιουμ, χαρτορίχτες και αναγνώστες τράπουλας ταρώ. Ο μόνος λόγος που ασχολούμαι με τη γελοία ερώτηση, είναι διότι ενισχύει το βασικό επιχείρημά μου, ότι δηλαδή μία αγγλόφωνη ροκ καριέρα στην Ελλάδα, είναι φαντασίωση και ονείρωξη - και μάλιστα είναι φαντασίωση και ονείρωξη πολύ συγκεκριμένου τύπου.

 

Με εγκαλεί ο animae:

 

1. Γενικά γίνεται αυτό το πράγμα. Όχι μόνο εδώ, παντού. Εκτός αν κάποιος νομίζει ότι κατέχει την πραγματική αλήθεια.

 

Ποιο πράγμα γίνεται "γενικά"; Η μπουρδολογία; Ασφαλώς και γίνεται γενικά, αλλά πρέπει να συμμετέχουμε και εμείς; Δεν επικαλέστηκα εγώ καμία απόλυτη ή γενική αλήθεια. Επικαλέστηκα μόνο το ιστορικό δεδομένο το οποίο το ξέρουν όλοι και βρίσκεται σε απόλυτη ισχύ και σήμερα. Αν όχι, ας βγει κάποιος από το noiz να πει ότι ξέρει κάτι άλλο.

 

Κανένα? Σε ποιό είδος? Τι χαρακτηρίζεις ως επιτυχία?

 

Καλά ρε animae, κάθε φορά που συζητάμε θα φέρνουμε και γλωσσολόγους στη συζήτηση. Τι είναι αυτές οι τρεις ερωτήσεις; Δεν ξέρεις τι σημαίνει "κανένα"; Δεν ξέρεις τι σημαίνει "επιτυχία";

 

Αν μιλάς για ποπ(popular) τότε ναι, πάω πάσο.

Αν όμως μιλάς για οποιοδήποτε είδος, τότε λυπάμαι, αλλά έχεις λάθος. Ναι, για μέταλ μιλάω(μήπως επίσης σου λέει κάτι και το όνομα socrates?).

 

Κατ' αρχήν, την ημέρα που θα πείσεις κάποιον από τους Socrates να παραδεχθεί ότι παίζει μέταλ (που δεν παίζουν), θα βγεί νέο τεύχος του ΠΟΠ και ΡΟΚ. Σαλάτα τα έχετε κάνει - άκου... μέταλ οι Socrates...

 

"Διεθνής καριέρα" είναι όρος με πολύ συγκεκριμένο και παγκοσμίως αποδεκτό περιεχόμενο, δεν χρειάζεται να το ορίσουμε εμείς... Οι Socrates (που μάλιστα αναρρωτιέσαι αν τους ξέρω....) δεν έκαναν καμία διεθνή καριέρα. Προσπάθησαν να κάνουν βγάζοντας ένα δίσκο με το όνομα Plaza, ο οποίος (συνοδευόμενος με αμετροεπείς συνεντεύξεις) πήγε άπατος (μάλλον μόνο εγώ τον πήρα). Εκ' τοτέ εμφανίζονται ως μπάντα σε διάφορα συνοικιακά σινεμά, και γράφουν τραγούδια για το Λέκκα και την Αλεξίου. Ξεκόλα.

 

2. Ισχυρίζεσαι ότι ορισμένες μπάντες δεν αξίζουν να βγούν παραέξω και ενώ έχουν την δυνατότητα, τον τρόπο και τις πλάτες(σοβαρή δισκογραφική, σοβαρο προμοσιον κλπ κλπ), τελικά δεν γίνεται τίποτα γιατί δεν το αξίζουν?

 

Ισχυρίζομαι ότι τη δεκαετία του 80 (όπου εγώ άκουγα ροκ μουσική) οι ελληνικές μπάντες ήταν αισθητά κατώτερες από οποιοδήποτε καλό αγγλικό ή αμερικανικό σχήμα. Ισχυρίζομαι ότι τη δεκαετία του '90 συνέβαινε το ίδιο. Δεν ισχυρίζομαι ότι συμβαίνει και σήμερα, διότι δεν παρακολουθώ τη σκηνή, αλλά σήμερα έχουν αλλάξει τα δεδομένα και η πιθανότητα διεθνούς καριέρας περνάει αποκλειστικά και μόνο από το κόσμο της ποπ. Όμως - όπως έχω ξαναπεί στο thread με τους Coldplay - οι έλληνες δεν ξέρουν καν τι ΕΙΝΑΙ η ποπ μουσική, πόσο μάλλον να την γράψουν κιόλας, πόσο μάλλον να πείσουν, πόσο μάλλον να την πουλήσουν σε ξένους.

 

Οπότε:

 

οντως ο Eye εχει ΤΕΡΑΣΤΙΟ δικιο και επειδη οντως πολλα νεα παιδια μπορει να "ξεγελαστουν" και να παρατησουν δουλειες,σπουδες κτλ (που τουλαχιστον σε μια χωρα που καταρεει θα τους εξασφαλιζουν ενα κομματι ψωμι ) για να κανουν "καριερα στο ροκ" νομιζω οτι οφειλουμε οι μεγαλυτεροι εδω μεσα να λεμε την αληθεια και να τα προειδοποιουμε...

 

... ακριβώς αυτό είναι το κίνητρό μου. Μην ξεχνάς animae ότι και εγώ ψωνάκι είμαι: και τα πλήκτρα μου χαϊδεύω, και λεφτάκια χώνω, και την ιδέα ότι κάποτε θα μου πουν ένα "μπράβο" την έχω... ΑΛΛΑ όχι εις βάρος περισσότερο εφικτών και ρεαλιστικών στόχων ζωής.

 

:)

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

eye επειδη εισαι δεν καταφερες κατι στην μουσικη σημαινει οτι κανεις μας δεν μπορει να καραφερει κατι?

αυτη ειναι η ελληνικη πραγματικοτιτα!

υπαρχουν τοσο μιζεροι ανθρωποι που επειδη δεν καταφεραν να κανουν κατι οταν προσπαθουνε αλλοι να βγουνε απο αυτον τον λακο(εστω κ εαν φανε τα μουτρα τους) αντι να τους στιριξουν(δεν σου λεω να τους λες ποσο μαματοι κ στανταρ θα κανουν καριερα κ τετοιες πιπες) τους θεωρουν γραφικους ρομαντικους χαζους κ οτι αλλο θελεις. ειναι το κομπλεξ του Ελληνα επειδη δεν μπορεσε να πετυχει αυτος να μην πετυχει κανενας αλλος!

 

 

A musician who is travelling with the old blues while searching the psychedelic groovie sounds of the 60's with his guitar.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

μαλλον τα εχεις λιγο μπερδεψει bluezlick τα πραγματα και παρολο που ο eye δεν χρειαζεται δικηγορο,θα σου ξανα-τονισω οτι ΟΛΑ αυτα που γραφει ειναι απλα η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ,τωρα αν εσυ επιμενεις να ζεις σε μια virtual reality με γεια σου & χαρα σου....

 

κοιτα μονο μη παρεις και αλλο κοσμο στο λαιμο σου...μια και ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ποτε να κανεις μουσικη καρριερα στην Ελλαδα με...αγγλικο στιχο .

 

επισης δεν καταλαβαινω γιατι μια χωρα ειναι...ενας μιζερος λακος επειδη η μουσικη που ακουει το 99% των κατοικων της δεν ειναι αγγλοφωνο ροκ... ::)

 

αν θες να κανεις μουσικη στην Ελλαδα (και να ζεις απο αυτο) πρεπει να κανεις μουσικη που να ΑΦΟΡΑ το ακροατηριο σου (οπως κανουν εκατονταδες αξιολογοι μουσικοι μια και δεν ειναι ολοι για πεταμα) ,αλλοιως καν'την για εξω και ισως πετυχεις να γινεις ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Ελλην που τα καταφερε (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ οχι στην virtual reality & οχι το...1821...)

 

 

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο Eye γράφει άτσαλα, "βάρβαρα", προκλητικά...αλλά στο συγκεκριμένο θέμα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Ο καθένας μας καταφέρνει στη μουσική, αυτό που είναι φτιαγμένος να καταφέρει.

Από την άλλη, βρίσκω απολύτως φυσικό (και ζητούμενο), σε ένα νέο να έχει όνειρα και φυσικά να τολμάει να δοκιμάζει, ακόμα και με τη προοπτική αποτυχίας...τουλάχιστον δοκίμασες, δεν θα σου μείνει ποτέ αποθυμένο, άσε που διαμορφώνεις πραγματικά άποψη για το ποιός είσαι.

 

ειναι το κομπλεξ του Ελληνα επειδη δεν μπορεσε να πετυχει αυτος να μην πετυχει κανενας αλλος!

Δεν είναι έτσι, απλά εμείς οι μεγαλύτεροι, είμαστε λιγότερο "άτρωτοι" και με πιο σφαιρική οπτική από τους νεότερους

 

Μαραθώνιος Εναλλακτική Σχολή

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

"Διεθνής καριέρα" είναι όρος με πολύ συγκεκριμένο και παγκοσμίως αποδεκτό περιεχόμενο, δεν χρειάζεται να το ορίσουμε εμείς... Οι Socrates (που μάλιστα αναρρωτιέσαι αν τους ξέρω....) δεν έκαναν καμία διεθνή καριέρα. Προσπάθησαν να κάνουν βγάζοντας ένα δίσκο με το όνομα Plaza, ο οποίος (συνοδευόμενος με αμετροεπείς συνεντεύξεις) πήγε άπατος (μάλλον μόνο εγώ τον πήρα). Εκ' τοτέ εμφανίζονται ως μπάντα σε διάφορα συνοικιακά σινεμά, και γράφουν τραγούδια για το Λέκκα και την Αλεξίου. Ξεκόλα.

 

Εχει δίκιο ο Eye (εγώ το είπα αυτό;)

Οι Plaza και η επικείμενη επιτυχία τους έξω τότε είχαν γίνει εθνική υπόθεση για μας τους "ροκάδες". Κάτι σαν Ρουβάς στην Eurovision ένα πράμα. Μπήκαν κάπου στο Top-200000 αλλά ....... άνθρακες. Οχι και heavy metal. Θα μας τρελλάνεις.

 

Και η πλειονότητα των υπολοίπων εν Ελλάδι......... τρίχες. Καλά είμασταν, μεγάλη επικοινωνία δεν υπήρχε, τη φαντασίωση την ζούσαμε (ποιά ταξίδια στην Ευρώπη ή Internet; ), καλά περνάγαμε.

 

Αλλά ΤΕΡΑΣΤΙΑ η διαφορά. Και όχι μόνο Ελλάδα δηλαδή. Ακόμα και χώρες κεντρικής Ευρώπης με μεγαλύτερη πρόσβαση σε τεχνολογία και προσωπική επαφή με Αγγλίες δεν είχαν και καμιά ιδιαίτερη τύχη (αχ και να μην ακούσω για τις ποπ σκηνές Γερμανίας, Ιταλίας κλπ κλπ  και αρχίσουμε τα γέλια). Και εμείς ήμασταν (είμαστε;) ακόμα πιο πίσω. Χωρίς καμία διάθεση ραγιαδισμού αλλά αίσθηση πραγματικότητας.

 

Αυτό δεν αναιρεί ότι θα πάω να παίξω τα μπλουζ με τους παπούδες μου, να πιούμε, να πορωθούμε και θα την ψάξουμε για live. Αλλά Δευτέρα πρωί λαιμαριά και πάω να βγάλω το ψωμί. Επιλογές.

 

Και δεν απολογούμαι αλλά ούτε και μετανοιώνω.

 

 

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

eye επειδη εισαι δεν καταφερες κατι στην μουσικη σημαινει οτι κανεις μας δεν μπορει να καραφερει κατι?

αυτη ειναι η ελληνικη πραγματικοτιτα!

 

Θα δεχθώ αυτή τη μομφή, από κάποιον που έχει καταφέρει κάτι, σε οποιονδήποτε τομέα.

Εγώ μπορεί να μην "κατάφερα κάτι στη μουσική", αλλά "κατάφερα κάτι" σε τουλάχιστον τρεις διαφορετικούς επαγγελματικούς τομείς και μάλιστα - μετά από τόσα χρόνια, φέτος - έκανα ΚΑΙ διεθνή καριέρα πουλώντας σε ευρωπαϊκές χώρες αυτά που φτιάχνω... και.. βλέπουμε.

 

Βλέπεις, το να "καταφέρεις κάτι" είναι ζήτημα ορθών νοοτροπιών και προτεραιοτήτων, τις οποίες δεν είχα στα 20-25, αλλά έχω στα 43 και (να είσαι βέβαιος) ότι αν ήθελα να "καταφέρω κάτι" στο χώρο της μουσικής, πλέον θα το έκανα. Καίτοι, όχι βέβαια στο χώρο της ροκ μουσικής, όπως νομίζετε κάποιοι από εσάς.

 

υπαρχουν τοσο μιζεροι ανθρωποι που επειδη δεν καταφεραν να κανουν κατι οταν προσπαθουνε αλλοι να βγουνε απο αυτον τον λακο(εστω κ εαν φανε τα μουτρα τους) αντι να τους στιριξουν(δεν σου λεω να τους λες ποσο μαματοι κ στανταρ θα κανουν καριερα κ τετοιες πιπες) τους θεωρουν γραφικους ρομαντικους χαζους κ οτι αλλο θελεις. ειναι το κομπλεξ του Ελληνα επειδη δεν μπορεσε να πετυχει αυτος να μην πετυχει κανενας αλλος!

 

Άλλος ένας που νομίζει ότι είμαστε συνομήλικοι... Εγώ φίλε (και πολλοί άλλοι) έχουμε δώσει πολλά χρήματα για να υποστηρίξουμε τη ντόπια σκηνή, αγοράζοντας δίσκους, πηγαίνοντας σε συναυλίες κλπ. Προσπαθήσαμε με ειλικρίνεια να είμαστε κοινό για μία γενιά μουσικών που αποδείχθηκε ελάχιστη, και όσον αφορά τη ποιότητα του υλικού που παρήγαγε και όσον αφορά τη διάρκεια των απόψεών της. Πίστεψέ με ότι είμαι ο τελευταίος υπεύθυνος για την αποτυχία της ελληνικής ροκ σκηνής και αν έχω ένα κόμπλεξ είναι το κόμπλεξ του ακροατή που δεν έχει καμία διάθεση να ξανα-ασχοληθεί με τυχάρπαστους γόνους πλούσιων οικογενειών (το είπε και ο Superfunk) που παριστάνουν τους... δημιουργούς.

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου