Capsule Coffee Blues

[trolley]

Πως δουλεύει λοιπόν αυτή η φάση...; Εκτός από την ομοβροντία τηλεοπτικού διαφημιστικού υλικού, πηγαίνεις π.χ. στο Media Markt να αγοράσεις ένα καλώδιο, αλλά κάθε Σάββατο πρωί στη είσοδο του καταστήματος είναι καμιά δεκαπενταριά κορίτσαροι, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τις κατασκευάστριες εταιρείες αυτών των συσκευών παραγωγής καφέ.

 

Είναι καλοχτενισμένες, όμορφες και νέες και - κυρίως - αγνοούν τα ξυνισμένα μου μούτρα και το ότι συνοδεύομαι από τη γυναίκα μου, με πλησιάζουν και με ένα πλατύ χαμόγελο μου λένε "θα θέλατε να δοκιμάσετε από τον καφέ μας;". "Μα και βέβαια θα ήθελα μωρό μου" (σκέπτομαι). "Ναι, γιατί όχι" (απαντώ φωναχτά) και πλησιάζω το ένα ή το άλλο γκρουπ από κορίτσαρους και πίνω το προσφερόμενο ποτηράκι.

 

Τώρα, αν το κάνεις μία φορά, θέλεις να α) αφήσεις τη γυναίκα σου εκεί, β) πάρεις τον κορίτσαρο, γ) πληρώσεις 5.000 ευρώ για μία καφετιέρα, δ) ορκιστείς ότι θα πίνεις αυτό τον καφέ για πάντα και ε) να φύγεις.

 

Όταν όμως το κάνεις για πάνω από δέκα Σάββατα, αρχίζεις και προσέχεις διάφορα πράγματα, όπως το ότι α) οι κορίτσαροι του προηγούμενου Σάββατου ήταν λιγότερο όμορφοι από του σημερινού (που τις βρίσκουν;), β) όλοι οι καφέδες που δοκίμασες, παρά τα περίεργα ονόματά τους έχουν πολύ παρόμοια γεύση... διάολε.. έχουν την ΙΔΙΑ γεύση, γ) ότι αν έχεις πάει πολύ νωρίς και είσαι νηστικός, ο καφές αφήνει μία παράξενη επίγευση που δεν την λες και φυσική.

 

Κατόπιν προσέχεις όμως ότι υπάρχουν ακριβότερες καφετιέρες από εκείνη που αρχικά σου είχε κεντρίσει την προσοχή.... μήπως εκείνη ειδικά είναι καλύτερη;... μήπως αυτές που έχουν αλουμινένιο κανατάκι δεν αφήνουν την επίγευση... μήπως αν αποκτήσω μπλαζέ ύφος ο κόσμος μου θα είναι πιο όμορφος σαν του Τζώρτζ Κλούνεϊ;

 

Τελικά θυμάσαι ότι συμμετέχεις στο νοιζ, όπου τα μέλη δηλώνουν ειδικοί στην μπύρα μεν (όχι τον καφέ), αλλά (απ' την άλλη) τους αρέσει να συζητούν για παρανοϊκά τεχνολογικά θέματα πέραν κάθε ελπίδος για οριστική διευθέτηση.

 

Τι λέτε λοιπόν;

 

[RayDTutto]

Είμαι φίλος του εσπρέσο αλλά και φίλος των χρημάτων μου.

 

Οπότε, μόλις πρόσφατα κατάφερα να βρω σχετικό value for money μηχάνημα και έδωσα ένα υψηλό για εμένα ποσό (€400) για μια εσπρεσιέρα (σε προσφορά με μεγάλη έκπτωση) που αλέθει μόνη της τον καφέ. (Καλή δυνατότητα αλλά δεν ενθουσιάστηκα με τη διαφορά από τον έτοιμο αλεσμένο καφέ που κρατάω σε - κατά το δυνατόν - αεροστεγή συσκευασία στο ψυγείο.)

 

Κάψουλες αρνήθηκα να πάρω γιατί όσο νάναι σου περιορίζουν τις επιλογές + φαντάζομαι ότι σου βγαίνει πιο ακριβά (χωρίς να είμαι σίγουρος).

 

Όσο για την επίγευση, αυτό που έχω να πω είναι να τσεκάρεις, αν αποφασίσεις να πάρεις καφετιέρα, τα πλαστικά μέρη στα σημεία από τα οποία περνάει το καυτό νερό - στο κρύο δε νομίζω ότι έχει σημασία εκτός και αν βγαίνουν νούφαρα στο κανατάκι.

 

Είχα αγοράσει μια Braun, όταν πέθανε η πιστή μου απλούστατη Krups, και ο καφές της βρωμούσε πλαστικίλα για δύο μήνες αφότου την αγόρασα. Τελικά δεν άντεξα και τη χάρισα. Οι λιγότερο ευαίσθητοι φίλοι που την πήραν μου λένε ότι τώρα πλέον δεν μυρίζει - χρόνια μετά.

 

Εγώ πάντως τη μεγαλύτερη ικανοποίηση σε συνδυασμό με την trouble free λειτουργία την πήρα από την απλή μου Krups γιαυτό και αγόρασα και μια ακόμα για να κάνω τον καφέ στη δουλειά μου. Αλλά γενικά έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στην Krups έτσι κι αλλιώς.

[audiokostas]

... μήπως αν αποκτήσω μπλαζέ ύφος ο κόσμος μου θα είναι πιο όμορφος σαν του Τζώρτζ Κλούνεϊ;

 

Tι λέτε λοιπόν;

Δοκίμασέ το. Ποτέ δεν ξέρεις.

Εμένα δουλεύει με Bruce Willis.

[LK]

Λοιπόν, επειδή ΔΕΝ είσαι κάνας τυχάρπαστος και είσαι και μερακλής.

Άσε τις καφετιέρες.

Θα πάρεις «μπρίκι».

Για την ακρίβεια θα πάρεις μια «Bialetti Brikka» (πρόσεχε, “brikka”, όχι “mokka”).

Ναι, θέλει λίγο "μαστοριά", αλλά θα το βρεις, δε σε φοβούμαι.

 

Σου παραθέτο και ένα A/Β test για να δεις τη διαφορά μεταξύ «brikka» και “mokka”

 

 

[Earendil]

Εγώ πήρα προ καιρού μια του κατοστάρικου, μη - καψουλάτη. Τί να σου πω...όλα καλά, αλλά δεν άλλαξε και η ζωή μου. Σίγουρα δεν έχεις τη γεύση καμένου δάσους που σου αφήνει ο καφές των περισσότερων τυροπιτάδικων μιας και σίγουρα η δική σου μηχανή θα είναι καθαρότερη. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δε μου έχουν χτυπήσει τα κουδούνια τα κορίτσα του Media Markt.

 

Στην πραγματικότητα η μόνη καλή κουβέντα που έχω ακούσει από γυναίκα εδώ και πολύ καιρό είναι από την (εξηντάρα) διαχειρίστρια που παραδέχτηκε με κάποια συστολή ότι όταν με ακούσει να παίζω αφήνει μισάνοιχτη τη μπαλκονόπορτα. Υποψιάζομαι ότι η καφετιέρα μου δεν έπαιξε κάποιο ρόλο σε αυτό.  ;D

 

Απ' τους καλύτερους σπιτικούς εσπρέσο που έχω πιεί ήταν από αυτό το "εσπρεσόμπρικο" (που δεν ξέρω πώς δουλεύει). Και ο καλύτερος "αγοραστός" είναι στο Gloria Jeans, στις αναχωρήσεις στο αεροδρόμιο. (Όσοι ταξιδεύετε τακτικά είτε το ξέρετε ήδη είτε θα με θυμηθείτε σύντομα, δε πιστεύω να το κλείσανε κι αυτό?) 

 

Δεν είμαι σε επίπεδο Gloria, είμαι προτιμότερος των δύο τυροπιτάδικων που σκέφτεσαι και δεν ξέρω αν με έναν λίγο πιο προβλεπέ καφέ ανέβαινα κατηγορία, αλλά τσιγκουνεύομαι.  ;D

[theoctapus]

Αχχ, τα κορίτσια των καφέδων στο Media Markt. Κάθε φορά που πηγαίνω αναρωτιέμαι γιατί δεν πίνω καφέδες.

 

Συνεχίστε και συγνώμη για την σφήνα  :)

[RayDTutto]

Θα πάρεις «μπρίκι».

Για την ακρίβεια θα πάρεις μια «Bialetti Brikka» (πρόσεχε, “brikka”, όχι “mokka”).

 

Όντως ωραίος καφές. Έχω κι εγώ. Αλλά εσπρέσοΣ δεν είναι.

[audiokostas]

Όντως ωραίος καφές. Έχω κι εγώ. Αλλά εσπρέσοΣ δεν είναι.

Θέλεις να επεκταθείς λίγο ως προς το γιατί; (πέραν του ότι αντιτίθεται του τίτλου)

[RayDTutto]

Δεν έχει την πρέπουσα crema. Το σύστημα δεν βοηθάει.

[bloody_sunday]

Το εσπρεσόμπρικο που είχα κι εγώ παλιά είναι μια φτηνή κι εύκολη λύση μεν (και πολύ λιγότερο messy όσον αφορά την διαδικασία, το καθάρισμα, αφαλάτωση κάθε λίγο κλπ), η οποία δεν φτιάχνει όμως καφέ που να πλησιάζει καν την γεύση ενός κανονικού εσπρέσο από μηχανή. Γιατί? Βασικά διότι η μηχανή με την αντλία πιέσεώς της παρέχει ένα ικανό αριθμό από bar (συνήθως τουλάχιστον 15 την σήμερον ημέρα), ο οποίος εξασφαλίζει πως το βραστό νερό θα διέλθει από τους λεπτούς κόκκους του εσπρέσσο με τόσο μεγάλη πίεση έτσι ώστε να περάσει σωστά η εσσάνς στον καφέ. Το μπρικάκι δεν είναι σε θέση να το κάνει αυτό. Ο καφές του είναι νοστιμούλης μεν, "κάπως εσπρεσοειδής" δε.

 

Καψουλοδουλειές έχουν οι δυο αδερφές μου, και είναι ωραίες γευστικά αλλά σε περιορίζουν στην ποικιλία των επιλογών σου (πρέπει σώνει και καλά να αγοράσεις έναν από τους συγκεκριμένους καφέδες που οι marketing wizards σου προσφέρουν σε μορφή κάψουλας, κάτι που σαν concept ενεργοποιεί την ασιχτίρ αραχνοαίσθησή μου).

 

Από κει και πέρα αρκετές καφετιέρες έχουν και έξτρα σύστημα για αφρόγαλα (σαν ωραιότατο add-οn στον εσπρέσσο μετατρέποντάς τον σε καπουτσίνο), που ορισμένες φορές λειτουργεί καλά και ορισμένες όχι (εγώ είχα φάει πολλές εργατοώρες βρίζοντας). Από έξοδα δεν πιστεύω πως είναι ανάγκη να ξεφραγκιαστεί κάποιος... παλιά είχα πάρει μια από την Ηλεκτρονική Αθηνών με 15 bar (συν το γκαντεμοαφρογάλινγκ σύστημα) για περίπου 100 ευρώ. Λειτουργούσε θαυμάσια, αλλά δεν την αφαλάτωνα με το κατάλληλο διάλυμα συχνά κι έτσι τώρα την έχω παραμελήσει, με μια σαφή στροφή προς τον good ole ελληνικό και τον γαλλικό (ειδικά στον γαλλικό έχω δοκιμάσει άπειρους διαφορετικούς μέχρι να καταλήξω).