Άβυσσος η ψυχη του ανθρωπου ή .......Καλλιτέχνες;

[cos_dr]

Εντάξει και έχω έχω ψιλοσυμπτωματα διπολικης διαταραχης,  έχω ορμονικα προβλήματα,  μυοσκελετικα προβλήματα,  προβλήματα όρασης, είμαι αριστερός και τα παρακολουθώ με τη βοήθεια ειδικών και προς το παρόν..... Είμαι μια χαρά.

Μια χαρά παλικάρι :-) λολ

[BlackCrow81]

είμαι αριστερός

H απάντηση στην ερώτηση του ράφτη σου?  ;D

[Superfunk]

Μη παραπονιεστε....σε αντιθεση με την αριστεροφασιστομπουρδολογια των "χιλιαδων αυτοκτονιων λογω του μνημονιου" η χωρα μας ,μαζι με την Κυπρο, παραμενει σε all time low επιπεδα αυτοκτονιων περιπου στο 40% του μεσου όρου αυτοκτονιων  της ΕΕ .

 

 

 

[artitraveller]

Η ΨΥΧΙΚΗ υγεια ειναι πολυπλοκο και δυσκολο θεμα για να το αναπτυξουμε εδω,αλλωστε δεν εχουμε και τις ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ γνωσεις για να το κανουμε.

 

Εχοντας χασει 3 ατομα του αμεσου φιλικου/οικογενειακου μου περιβαλλοντος λογω διαταραχων της μπορω να πω οτι οχι απλα ειναι ΑΒΥΣΣΟΣ η ψυχη μας αλλα ΣΥΜΠΑΝ ολοκληρο γεματο ευχαριστες αλλα και δυστυχως ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ εκπληξεις...

 

Μην θεωρειτε ΤΙΠΟΤΑ δεδομενο και ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ πολυ.....ΕΙΔΙΚΑ τις ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ της ζωης σας που τελικα δεν ειναι και ....τοσο λεπτομερειες.....αλλοιως μπορει σταδιακα να..γλιστρησετε σε πολυ σκοτεινα μονοπατια.....

 

Ειδικα οι ανθρωποι που "τα εχουν ολα" ειναι ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ευαλωτοι γιατι εχουν χασει,λογω της ΕΥΚΟΛΙΑΣ της ζωης τους,το ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ ενστικτο τους:το ενστικτο της ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ (και το δικο τους και της οικογενειας τους που εξαρταται απο αυτους).

 

Πολύ εύστοχες παρατηρήσεις!

[fusiongtr]

Θα συμφωνήσω σχεδόν σε όλα με τον φίλτατο JJ.

 

Χωρίς να θέλω ακόμα να μπω σε ένα τόσο δύσκολο προς συζήτηση θέμα, θα κάνω σε όλους σας κάποιες ερωτήσεις.

 

Έχετε αισθανθεί ποτέ ότι δεν έχετε κίνητρο να ξυπνήσετε αύριο?

"Γιατί να ξυπνήσω?

Τι είναι αυτό που μπορώ να περιμένω από άλλη μια μέρα?

Μήπως απλά είναι μια συνήθεια, που επαναλαμβάνεται χωρίς νόημα?

Μήπως είναι επώδυνο να ξυπνάω κάθε μέρα, χωρίς νόημα, μόνο για να ξανακοιμηθώ το βράδυ, και να έρθει πάλι ο ίδιος κύκλος των εσωτερικών ερωτήσεων με το επόμενο ξύπνημα?"

 

Έχει σχέση αυτό με το να είναι κάποιος δημοφιλής, επιτυχημένος, ευκατάστατος?

 

Η σωματοποίηση των ψυχικών διαταραχών είναι το πρώτο που "πραγματικά βιώνει" κάποιος, το πρώτο που τον κάνει να καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά.

Γι' αυτό παίρνει σβάρνα τους γιατρούς, όλων των ειδικοτήτων, για να ανακαλύψει τι σκατά είναι αυτό που του δημιουργεί τα σωματικά του συμπτώματα.

Που να πάει ο νους του ότι αλλού είναι το πρόβλημα.

 

Είναι τεράστιο το θέμα, απλά μια μικρή γεύση.

 

Δηλώνω κι εγώ ασθενής, και μάλιστα "επίσημα".

Ότι γράφω είναι ... "από μέσα".

 

EDIT: Φάρμακα.

Τα φάρμακα δεν επιβραδύνουν, δεν γιατρεύουν, απλά μειώνουν τα συμπτώματα, δίνοντας τον χώρο στον ασθενή, να δει τι συμβαίνει, να μιλήσει γι' αυτό, να το αντιληφθεί (όλα αυτά κάτω από την καθοδήγηση κάποιου ειδικού), γιατί τα συμπτώματα είναι τόσο έντονα, που παραμορφώνουν τα πάντα.

Κανείς δεν αντιμετωπίζει μια κρίση όντας υπό την επήρρεια των συντριπτικών συμπτωμάτων της.

 

EDIT 2: Και ξέρετε και κάτι? Αυτή η σωματοποίηση των ψυχικών διαταραχών συνήθως αργεί, οπότε όταν ο ασθενής πάρει χαμπάρι ότι κάτι δεν πάει καλά, έχει να ψάξει "μερικές ζωές σε βάθος".

 

Και ήδη έχουν συσσωρευτεί πολλά που ποτίζουν αυτό το δέντρο, και έχει πια πολύ δυνατές ρίζες.

Και επειδή οι διαταραχές ... αγαπιούνται μεταξύ τους, βρίσκεται ξαφνικά να έχει ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, κατάθλιψη, γενικευμένη αγχώδη διαταραχή με κρίσεις πανικού και αγοραφοβία, αίσθηση ενοχής για τα πάντα, πεποίθηση ότι προξενεί κακό σε ότι αγαπάει, ανηδονία, κλπ.

Ποια από όλες αυτές προηγήθηκε?

Δεν έχει σημασία, έχει ένα εκρηκτικό κοκτέιλ μέσα του πια.

 

Πώς να καταλάβει κάποιος άλλος, αυτό που ούτε ο ίδιος δεν καταλαβαίνει?

[cos_dr]

Μη παραπονιεστε....σε αντιθεση με την αριστεροφασιστομπουρδολογια των "χιλιαδων αυτοκτονιων λογω του μνημονιου" η χωρα μας ,μαζι με την Κυπρο, παραμενει σε all time low επιπεδα αυτοκτονιων περιπου στο 40% του μεσου όρου αυτοκτονιων  της ΕΕ .

 

 

 

 

μα δεν ειναι μπουρδολογία. Ειναι γεγονός και δεν τίθεται στατιστικά όπου αναφέρεται.

Οπως υπάρχει εξήγηση και για την μη δήλωση πολλών από αυτών ως αυτοκτονιών για διάφορους λόγους.

 

Δεν είναι ανάγκη να τα εξετάζουμε όλα στατιστικά για να είμαστε ευχαριστημένοι για ένα πρόβλημα και να το βλέπουμε έτσι ωστε να κατηγορούμε όσους το αναφέρουν και όπως το συνδέουν και να τους χαρακτηρίζουμε μπουρδολόγους.

 

Ούτε μπορούμε να ακολουθούμε ένα υπόδειγμα χώρας λές και όλοι οι άνθρωποι ζουν στο ίδιο περιβάλλουν, έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά, τα ίδια ήθη, έθιμα, παραδόσεις.

 

Μπορεί να έχουν τις ίδιες βασικές ανάγκες μέσες άκρες άλλα έχουν και άποψη που διαμορφώνεται ποικιλοτρόπως.

 

Εγω θα παραπονιέμαι αν υπάρχει έστω και ένας που θα μπορούσε να σωθεί αν τα μνημόνια δεν ήταν κάθετα οικονομικοψυχαναγκαστικά, αναποτελεσματικά, διογκώνουν το πρόβλημα με μονομερή ευθύνη στην δήθεν μη εφαρμογή τους όταν η τροποποίηση λέγω κλίνει και ωφελεί συγκεκριμένα συμφέροντα έναντι του λαού στου οποίου το ΟΝΟΜΑ όλα γίνονται και μόνο αυτός δεν ΕΠΩΦΕΛΕΙΤΑΙ. Ε?

 

Τέλος αν στην υπόλοιπη ΕΕ έχουν μεγαλύτερα ποσοστά στο θέμα, ίσως αυτό είναι γιατί τα ΣΤΑΝΤΑΡ και τα ΟΡΙΑ της ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ, τείνουν να ξεπερνούν τα  μέσα ανθρώπινα όρια   

 

χαχαχαχαχαχαχα

 

 

 

 

[Έκτορας]

Για να επιστρέψω και εγώ στην κουβέντα, και την κουβέντα στο αρχικό ερώτημα, θα επισημάνω τα εξής, τα οποία κάνουν την αυτοκτονία εξαιρετικά απίθανη (να συμβεί, εννοώ) στην περίπτωση του συγκεκριμένου καλλιτέχνη:

 

Αφενός, ναι, υπάρχει και ενδογενής ή / και κληρονομική κατάσταση και ενδεχομένως (εικάζουμε τώρα) να έπασχε από αυτή. Αλλά ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις, οι αντιδράσεις του ασθενούς επηρεάζονται / εντείνονται ή όχι από τους εξωτερικούς παράγοντες. Που σε αυτή την περίπτωση, με καμία ανάλυση όμως, δεν αθροίζονται στην αυτοκτονία. Εξηγούμαι:

 

Ο Cornell ήταν 52 χρονών, και ναι, είχε χρόνια προβλήματα με ναρκωτικά και ποτό τα οποία τα είχε αφήσει πίσω του εδώ και μια δεκαετία (τουλάχιστον). Ακόμα και αν βάλουμε στην κουβέντα το ότι ίσως, λέμε τώρα, ξανακύλησε, από μόνα τους δεν οδηγούν σε καμία αυτοκτονία. Σε άλλα μονοπάτια, ναι.

 

Η προσωπική του κατάσταση ήταν σταθερή εδώ και χρόνια (παντρεμένος με παιδιά, μικρά ακόμα) και ακόμα και αν είχαν στραβώσει τα πράγματα, ακόμα και το διαζύγιο το είχε περάσει στο παρελθόν (και επιτυχημένα, προφανώς, στάθηκε στα πόδια του μετά από αυτό).

 

Έγραψαν πιο πάνω ότι αυτή η ηλικία είναι δύσκολη γιατί κοιτάς πίσω στη ζωή σου και κάνεις ανασκόπηση στο τί έχεις καταφέρει. Ένας καλλιτέχνης με την αναγνώριση που ο Cornell είχε, με την περιουσία που έχει δημιουργήσει, με την παρακαταθήκη που έχει αφήσει, με τόσο δημιουργικό μέλλον μπροστά του, ο οποίος δεν είναι ξεχασμένος σε ένα λαμπρό παρελθόν και μόνο αλλά αντίθετα περιοδεύει σε sold-out συναυλίες, ο οποίος είχε φυσική κατάσταση 35-άρη, τί διάολο είχε να κοιτάξει πίσω και να απογοητευτεί...;  Το παραμικρό.

 

Η γνώμη μου είναι πως, αν και το θανατικό έπεσε πάρα πολύ βαρύ στον καλλιτεχνικό κόσμο την τελευταία διετία (από που να αρχίσεις και πού να τελειώσεις), ο θάνατος του Cornell είναι με διαφορά ο πιο ανεπάντεχος, ανεξήγητος και... δυσκολο-χώνευτος.

 

Δεν υπάρχει το παραμικρό, όχι για να εξηγήσεις, αλλά έστω για να βγάλει το παραμικρό νοήμα. Δεν μιλάμε για μεγάλο σε ηλικία / ταλαιπωρημένο σωματικά / ξεχασμένο παλαι-πότε ροκά. Μιλάμε για ενεργό καλλιτέχνη, τεράστιας αναγνώρισης και εξίας, με ισορροπημένη προσωπική ζωή και με λαμπρότατο μέλλον δημιουργικά.

 

Ακόμα δυσκολεύομαι να το πιστέψω (προφανώς...).

[fusiongtr]

Πόσο αντέχει κάποιος, όταν συνειδητοποιεί ότι έχει κουμπάρα την Βίσση?

[Έκτορας]

Πόσο αντέχει κάποιος, όταν συνειδητοποιεί ότι έχει κουμπάρα την Βίσση?

 

 

Και αναρωτιόμουν ποιός θα είναι ο πρώτος που θα τ'αναφέρει...    ;D

 

 

 

 

[RayDTutto]

Σόρρυ παιδιά αλλά δεν είναι αστεία ούτε η αυτοκτονία ενός ανθρώπου, ούτε οι λόγοι που τον έφτασαν ως εκεί.