Το μουσικό γούστο ως κριτήριο ποιότητας χαρακτήρα.

[odis13]

Νομίζω έχουμε αφήσει μια σημαντική πτυχή εκτός.

Ειναι ενα πράμα το να ακους σκυλάδικα (sic), αλλα επίσης να ακούς και ρεμπέτικο ή/και ροκ ή/και τζαζ ή δε ξερω τι. Ειναι αλλο πράμα το να ακους ΜΟΝΟ σκυλάδικα (όπως και οποιοδήποτε άλλο είδος στη θέση τους, βλέπε στερεότυπα περι χατζημεταλάδων). Μιλάμε παντα με την πλήρη έννοια του "ακουω", οχι απλα πως δεν με ενοχλεί αν τυχόν το ακούσω αλλα το μου αρέσει, το επιζητώ και το ακουω/προσλαμβάνω ενεργά.

 

Αν δεν απατώμαι, οι περισσότεροι μας εδώ μέσα που θα ακούσουμε Τερλέγκα (με εμένα μέσα) ανήκουμε κατα κόρον στην 1η κατηγορία. Βρισκουμε κατι ΚΑΙ σε αυτό το μουσικό είδος που υπο τις κατάλληλες περιστάσεις "μας μιλάει", με ενα τρόπο διαφορετικό απο άλλα (ίσως και πολυ πιο αγαπημένα) ακούσματα.

 

Ισα ισα, όταν έχεις τριβή με ένα χώρο, όπως αυτός της μουσικής, μου φαίνεται αδιανόητο το να ΜΗΝ βρείς κάτι να πάρεις απο σχεδόν κάθε μουσικό είδος. 'Η έστω να μπεις στη διαδικασία να το διερευνήσεις.  Προφανώς και δεν θα σου αρέσουν όλα, προφανώς και δεν θα ακούς τα πάντα, ποσο μάλλον με την ίδια ευχαρίστηση. Αλλά μπορούν πολλά να σου μιλήσουν. Kαι μέσα σε αυτά τα πολλά μπορεί να βρίσκεται οτιδήποτε, φτάνει να έιναι καμωμένο καλά και ειλικρινά - μήν ψάχνεις να βρείς "ποταπα" είδη που δηλητηριάζουν το σύνολο άπαξ και σου αρέσουν και αυτά μαζί με τα άλλα.

 

Για να το πάω και στο φαί κατα την πάσα του SF, μπορείς κάλλιστα να είσαι gourmand και να θεωρείς ένα πετυχημένο bourguignon την επιτομη της μαγειρικής ΚΑΙ ταυτόχρονα να θεωρείς ότι και τα πιτόγυρα ειναι και αυτα ωραία, με ένα διαφορετικό τρόπο, και μάλιστα αυτή τη διαφορετικότητα να την αποζητάς ανα καιρούς. 

Υπάρχει τωρα και κόσμος που δεν το κανει αυτο, που παραμένει περιορισμένος σε ένα και μόνο άκουσμα, που του είναι γνώριμο και κοινό με τον κοινωνικό του περίγυρο. Στην Ελλάδα αυτό αυτομάτως είναι το ελαφροσκυλολαικό που κυριαρχεί πολιτσμικά δεκαετίες τωρα. Τονίζω, αναφέρομαι σε άτομα που ειναι ηθελλημένα κλειστοί προς οτιδήποτε εκτός αυτου του ενος ακούσματος, όχι σε κάποιον που μπορεί να έχει εκτεθεί σε 2,3,150 πράγματα και να κατέληξε οτι για αυτον, ναι σαν τον Τερλέγκα δεν εχει. 

 

Προφανώς το να βγάλεις αξιώσεις για το ποιόν κάποιου ως χαρακτήρας από αυτό το στοιχείο του και μόνο το θεωρώ αστείο, αν όχι επικίνδυνο. Μπορείς όμως με μια κάποια σχετική σιγουριά οτι τουλάχιστον επι του συγκεκριμένου μουσικού κομματιού δεν έχει ιδιαίτερες ανησυχίες και αναζητήσεις. Kάποιον που τρώει απο επιλογή του ΜΟΝΟ πιτόγυρα (μόνιμα ιδιο μαγαζί/παραγγελία εννοείται) και τα 3 φαγητά που ξέρει να φτιάχνει η μάνα του, θα τον έλεγες ποτε gourmand? Μάλλον όχι. 

E, τώρα άν κάποιον απο όπου τον πίασεις και όπου τον αφήσεις δέν έχει ανησυχίες για το ένα, δεν τον ενδιαφέρει το άλλο, δεν τον απασχολέι το παράλλο, ε...οκ, μαλλον -ΜΑΛΛΟΝ- δέν έχει ιδιαίτερες υπαρξιακές ανησυχίες. Live and let live. 

 

Επεξεργασμένο 30 Ιανουαρίου από odis13

[Nekkon]

Επίσης και τα μουσικά γούστα και ο χαρακτήρας είναι έννοιες δυναμικές...

[LK]

@odis13

Καλά, ακόμα μασάς το φαγητο;

Το 80% των γευμάτων μου είναι σε σκόνη.....αν εξαιρέσω το μαγνήσιο που είναι σε υγρό , τα Ω3 σε χάπι και οι βιταμίνες σε αναβράζον

[odis13]

4 λεπτά πριν, LK είπε

@odis13

Καλά, ακόμα μασάς το φαγητο;

Το 80% των γευμάτων μου είναι σε σκόνη.....αν εξαιρέσω το μαγνήσιο που είναι σε υγρό και τα Ω3 σε χάπι

 

Πραγματικά, αν μου έλεγες οτι απο αύριο θα ζούσα αποκλειστικά με Huel τύπου σκευάσματα που θα μου λύνανε κατα τα άλλα χίλια δύο προβλήματα, διατροφικά και μή, θα πήγαινα να πέσω στη θάλασα ΤΩΡΑ (ή στη λίμνη Βόλβη).

Επεξεργασμένο 30 Ιανουαρίου από odis13

[LK]

Μόλις τώρα, odis13 είπε

 

Πραγματικά, αν μου έλεγες οτι απο αύριο θα ζούσα αποκλειστικά με Huel τύπου σκευάσματα που θα μου λύνανε κατα τα άλλα χίλια δύο προβλήματα, διατροφικά και μή, θα πήγαινα να πέσω στη θάλασα ΤΩΡΑ (ή στη λίμνη Βόλβη).

Αν σου πω ότι εγώ δεν γυρίζω πίσω  στο μάσημα γιατί βαριέμαι να μασάω και το θεωρώ χάσιμο χρόνου;

[Superfunk]

35 λεπτά πριν, odis13 είπε

Αν δεν απατώμαι, οι περισσότεροι μας εδώ μέσα που θα ακούσουμε Τερλέγκα (με εμένα μέσα) ανήκουμε κατα κόρον στην 1η κατηγορία. Βρισκουμε κατι ΚΑΙ σε αυτό το μουσικό είδος που υπο τις κατάλληλες περιστάσεις "μας μιλάει", με ενα τρόπο διαφορετικό απο άλλα (ίσως και πολυ πιο αγαπημένα) ακούσματα.

 

εσυ να ακουσεις αυτη την δισκαρα που ο θεος τραγουδαει αυτο που ξερει καλυτερα (δηλ.δημοτικα) αυτος ο δισκος πριν καμμια 20αρια χρονια ειχε θερισει σε πωλησεις (εχει και πολυ ωραια παραγωγη/ηχοληψια γιατι ο Bill ειναι μανιακος με τον ηχο και εχει και στουντιαρα (αναλογικη παρακαλω γιατι δεν θελει πΣηφιο ) 

 

 

Επεξεργασμένο 30 Ιανουαρίου από Superfunk

[Spyros Delta]

1 ώρα πριν, ez είπε

, ίσως δε μόνο τυχαίο δεν είναι πως οδηγήθηκα στα μπλουζ μέσα απο το ρεμπέτικο, μέχρι τα 16 μου δεν άκουγα καθόλου "ξένη" μουσική, αλλά αυτά είναι άλλες ιστορίες και δεν θα επιβαρύνω περαιτέρω την κουβέντα με οφ τόπικ.

Μι νιδερ οτι ξεκινησα 4 ετων με τριχορδο μπουζουκι (ρε λα ρε - αλλη ομοιοτητα, για να μπορει ο μουσικος να παιζει μονος του συγχορδιες και μελωδια ταυτοχρονα) ακουγοντας 45αρια και παιζοντας Βαμβακαρη, Παπαιωαννου κλπ

 

 

.

Επεξεργασμένο 30 Ιανουαρίου από Spyros Delta

[Grey]

@methylene blue

Μην το κάνεις αυτό.Δεν είναι ωραίο.Δεν απομονώνουμε μία φράση από ένα ολόκληρο κείμενο η οποία από μόνη της μπορεί να έχει αμφίσημη σημασία.Το επιχείρημα δεν ήταν αυτό.

Επίσης είναι και κάπως ανέντιμο προς τον συνομιλητή σου.

 

@Superfunk

Tι σχέση έχουν ρε άνθρωπε οι γευστικοί κάλυκες με τα ποιοτικά φίλτρα περί τέχνης του καθένα;

Eπίσης σου πέρασε από το μυαλό ότι όλοι θα προτιμούσαν το βόδι και τα κριθάρια που ανέφερες αλλά δεν τους παίρνει να τ' αγοράσουν;

Τα βίτσια ασχολίαστα.

 

@BillTrantos

Το σχόλιο σου είναι πολύ εύστοχο και προσφέρει κάτι στον προβληματισμό του νήματος...Και όχι στον διαγωνισμό τάπας που έχουν επιδοθεί κάποιοι.

...Αν και δυσκολεύομαι να δεχτώ ότι αν κάποιος είχε να διαλέξει,θα προτιμούσε τον Βρασίδα τον Παχατουρίδη από τον ΝτεΜπρόινε.

 

 

 

[LK]

Εγώ νομίζω ότι χαθήκαμε στη μετάφραση. 

Νομίζω ότι ο op λέει το αυτονόητο. 

Αν κάποιος ακούει,  ξέρω γω , μόνο τραπ και θεωρεί τον Sostakovitch ό,τι να ναι, ε πως να το κάνουμε...  είναι περιορισμένης μουσικής αντίληψης , και ενδεχομένως να έχει και αλλου περιορισμούς...νοητικους 

[methylene blue]

6 λεπτά πριν, Grey είπε

Μην το κάνεις αυτό.Δεν είναι ωραίο.Δεν απομονώνουμε μία φράση από ένα ολόκληρο κείμενο η οποία από μόνη της μπορεί να έχει αμφίσημη σημασία.Το επιχείρημα δεν ήταν αυτό.

Επίσης είναι και κάπως ανέντιμο προς τον συνομιλητή σου.

απομόνωσα μία φράση για τις ανάγκες της παράθεσης, για να συνδεθώ με τα προηγούμενα, δεν μπορούσα να  παραθέσω τα πάντα

Το ότι ο όλος ο προβληματισμός πηγαινοέρχεται από το αντικειμενικό στο υποκειμενικό χωρίς ουσιαστικά να καταλήγει κάπου το πιστεύω έτσι κι αλλιώς.

Λοιπόν (χωρίς απομόνωση) θέλω να πω πως η άποψη κάποιου σχετικά με το ποια ακούσματα είναι χαμηλής ποιότητας είναι σεβαστή εφόσον αφορά την προσωπική του κρίση, εμπειρία, προτίμηση, απόλαυση κλπ. Όμως ως πληροφορία για περαιτέρω προεκτάσεις και συμπεράσματα δεν έχει καμία αξία.
Τώρα αυτό περί ανέντιμου συνομιλητή ήταν κάπως υπερβολικό