Υπάρχει κάτι νέο στα synthesizers;

[kilon]

Tο Neuron παρόλο που χρησιμοποιούσε άλλη τεχνική σύνθεσης,

δημιουργούσε ήχους παρόμοιους με τους ήδη υπάρχοντες.

 

Όντως, πολλοί από τους χρήστες με τους οποίους μίλησα πριν το δοκιμάσω εγώ ο ίδιος μου είπαν πάνω κάτω το ίδιο πράγμα. Πάντως σαν πρωτοποριακό synthesizer δεν είχε την ανταπόκριση που θα περίμενε κανείς για διάφορους λόγους, κατά την γνώμη μου περισσότερο λόγω εσωτερικών προβλημάτων στην εταιρεία. Δεν ξέρω αν το έχει δοκιμάσει κάποιος άλλος στο forum αλλά προσωπικά ο ήχος του μου φάνηκε πολύ μέτριος.

 

 

 

Είχα την τύχη να το πάρω στα χέρια μου στο σπίτι του τότε αρχισυντάκτη

του περιοδικού Sound Maker

ο οποίος το είχε πάρει για να γράψει ένα τεστ - review στο περιοδικό.

 

Προσπαθούσα να βρώ ένα preset ήχο που να μου αρέσει και δεν έβρισκα.

Το Absynth ήταν   ανώτερο και φθηνότερο.

Για ποιο λόγο να δώσει κάποιος 5500€

όταν ούτως ή άλλως έχει ήδη τους ήχους αυτής της τάξης;

 

Αμάν με αυτόν τον ήχο , τι κόλημα έχεται φάει όλοι

 

 

ο ήχος

 

 

και ο ήχος

 

 

ένα πινέλο είναι ρε φίλε

 

στάματα να ασχολήσε με το πόσες τρίχες έχει

 

 

και απλώς ζωγράφισε

 

 

 

 

[harilatron]

Ρε σεις.... συγνώμη που το έριξα στους φουριέδες χθές.  ::)

 

Πάντως έχω μια δικαιολογία: Το να μιλάς για σύνθεση και ανάλυση ήχων χωρίς στο πίσω μέρος του μυαλού σου να βρίσκεται (με ακρίβεια) κάποιος μαθηματικός φορμαλισμός (έστω και στατιστικός ή απλά αριθμητικός) είναι σαν να μιλάς για τη μουσική χωρίς να ξέρεις να παίζεις κάποιο όργανο. Καλή η εγκυκλοπαιδική γνώση (μπορεί μάλιστα να είναι πολύ σημαντική και ουσιαστική) αλλά η hands-on εμπειρία είναι κάτι που προσθέτει πάρα πολλά. Πόσο μάλιστα η εμπειρία του "γαργαλήματος στην καρδιά" ενός live....  :)

Ή η ματιά μιας γκρούπισας....  ;)

 

 

 

(Πάντως, σοβαρά με ενδιαφέρει το θέμα, αν και ποτέ μου δεν είχα ούτε ένα πληκτροφόρο όργανο. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον όσα γράφονται.)

 

 

[Data_Panik]

είναι σαν να μιλάς για τη μουσική χωρίς να ξέρεις να παίζεις κάποιο όργανο.

 

ελα μου? πολυ αφοριστικο σε βρισκω φιλε μου...

 

(ναι ειναι λιγο προβοκατορικο :P το post αλλα επιμενω)

[bloody_sunday]

Nαι, κι εγώ διαφωνώ...

 

Πάρα πολλοί μουσικοί χωρίς ιδέα μαθηματικών έχουν μεγαλουργήσει στη σύνθεση ήχων που χρησιμοποιούν στα κομμάτια τους. Όχι, δεν μιλάω για αυτούς που το ευρύ κοινό θεωρεί ότι ήταν για δέσιμο (όπως πχ. Ξενάκη και Στοκχάουζεν) αλλά για πολύ πιο χειροπιαστά ακούσματα, πχ. Tangerine Dream, Kraftwerk, Jean Michel Jarre, Orbital, Air, ακόμη και σε μη ηλεκτρονική μουσική όπως πχ οι Radiohead (σε παλιά συνέντευξή τους είχα διαβάσει ότι τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο τους τον περνούν σκαλίζοντας τα Apple λάπτοπ τους προσπαθώντας να φτιάξουν ασυνήθιστους ήχους).

 

Δλδ πιστεύω ότι και κάποιος που δεν ξέρει να παίζει κάποιο όργανο μπορεί να μιλάει για τη μουσική, και κάποιος να συνθέτει ήχους χωρίς να έχει ιδέα από μαθηματικά. Κάθε μέρα γίνεται, και μάλιστα από ανθρώπους που τα μισούν. Γιατί θα'πρεπε να ξέρεις μαθηματικά για να πασπατεύεις με τις ώρες κουμπιά και διακόπτες από oscillators, LFOs, φίλτρα, εφφέ, ADSR κλπ; Αν ασχοληθείς με τα σύνθια (και ποτέ δεν είναι αργά, Χαριλατρόνιο) θα διαπιστώσεις ότι είναι πολύ ευκολότερο από όσο ακούγεται!

[IxNiLaTiS]

 

Αμάν με αυτόν τον ήχο , τι κόλημα έχεται φάει όλοι

 

 

ο ήχος

 

 

και  ο ήχος

 

 

ένα πινέλο είναι ρε φίλε

 

στάματα να ασχολήσε με το πόσες τρίχες έχει

 

 

και απλώς ζωγράφισε

 

 

 

 

 

Δεν μπορείς να φτιάξεις μια μινιατούρα

με την βούρτσα που ασπρίζεις τον τοίχο…

 

Αν ήταν έτσι δεν θα υπήρχαν τόσα είδη πινέλων … 

Το "μέσον" σου επιβάλει την "άποψή" του,

δηλαδή σε οδηγεί να διαβείς τον δρόμο του.

Νέα "μέσα" σε βάζουν σε νέους "δρόμους".

 

Παρατήρησε πως άλλαξε η ζωγραφική με την εφεύρεση του αερογράφου,

και πως άλλαξε η μουσική με την εφεύρεση των synthesizers και των sequencers,

των εφέ και  της ψηφιακής επεξεργασίας κλπ.

 

Αλλά κάθε μέσον κάποια στιγμή εξαντλείται

(τουλάχιστον κατά ένα μεγάλο ποσοστό)

και ψάχνεις πλέον για κάτι νέο.

 

Κακό είναι;

 

[IxNiLaTiS]

Ρε σεις.... συγνώμη που το έριξα στους φουριέδες χθές.  ::)

 

Το να μιλάς για σύνθεση και ανάλυση ήχων χωρίς στο πίσω μέρος του μυαλού σου να βρίσκεται (με ακρίβεια) κάποιος μαθηματικός φορμαλισμός (έστω και στατιστικός ή απλά αριθμητικός) είναι σαν να μιλάς για τη μουσική χωρίς να ξέρεις να παίζεις κάποιο όργανο.

 

Αυτοί που δεν γνώριζαν ούτε κάν νότες,

και τα όργανά τους ήταν υποτυπώδη και αστεία μπροστά στα δικά μας,

έφτιαξαν μουσικές που κατόρθωσαν και επιβίωσαν μέσα στον χρόνο

και έφτασαν ως εμάς.

 

Το "Γιάννη μου το μαντήλι σου" θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά από εμάς

έστω και ως μουσειακό είδος,

ενώ τη μουσική τη δική μας, με τα καταπληκτικά όργανα και τις περίπλοκες αρμονίες

σε λίγο δεν θα τις θυμόμαστε ούτε εμείς που τις φτιάξαμε. ;D 

 

Πάνω σε αυτό έχω να πώ πολλά,

και ίσως βρώ τον χρόνο να ανοίξω ένα άλλο θέμα.

 

[Data_Panik]

Όχι, δεν μιλάω για αυτούς που το ευρύ κοινό θεωρεί ότι ήταν για δέσιμο (όπως πχ. Ξενάκη και Στοκχάουζεν) αλλά για πολύ πιο χειροπιαστά ακούσματα, πχ. Tangerine Dream, Kraftwerk, Jean Michel Jarre, Orbital, Air, ακόμη και σε μη ηλεκτρονική μουσική όπως πχ οι Radiohead (σε παλιά συνέντευξή τους είχα διαβάσει ότι τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο τους τον περνούν σκαλίζοντας τα Apple λάπτοπ τους προσπαθώντας να φτιάξουν ασυνήθιστους ήχους).

 

 

μια μικρη διωρθωση (απλα για την ιστορια): οι kraftwerk ηταν ηλεκτρονικοι μηχανικοι. συγκεκριμενα δημιουργηθηκαν το 67 και βγαλαν δισκο το 69 γιατι 2 χρονια εφευραν τα οργανα τους, μεσα σε αυτα και το πρωτο drum machine. βαλε στη θεση τους τον Aphex Twin,που για μενα ειναι ιδιοφυια στην ηλεκτρονικη μουσικη(παλι ηλεκτρονικος) αλλα δεν ηξερε να διαβαζει πενταγραμμο (νομιζω δεν ηξερε και καποιο οργανο αλλα επιφυλασσομαι)

 

Ρε σεις.... συγνώμη που το έριξα στους φουριέδες χθές.  ::)

 

Το να μιλάς για σύνθεση και ανάλυση ήχων χωρίς στο πίσω μέρος του μυαλού σου να βρίσκεται (με ακρίβεια) κάποιος μαθηματικός φορμαλισμός (έστω και στατιστικός ή απλά αριθμητικός) είναι σαν να μιλάς για τη μουσική χωρίς να ξέρεις να παίζεις κάποιο όργανο.

 

Αυτοί που δεν γνώριζαν ούτε κάν νότες,

και τα όργανά τους ήταν υποτυπώδη και αστεία μπροστά στα δικά μας,

έφτιαξαν μουσικές που κατόρθωσαν και επιβίωσαν μέσα στον χρόνο

και έφτασαν ως εμάς.

 

Το "Γιάννη μου το μαντήλι σου" θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά από εμάς

έστω και ως μουσειακό είδος,

ενώ τη μουσική τη δική μας, με τα καταπληκτικά όργανα και τις περίπλοκες αρμονίες

σε λίγο δεν θα τις θυμόμαστε ούτε εμείς που τις φτιάξαμε. ;D 

 

Πάνω σε αυτό έχω να πώ πολλά,

και ίσως βρώ τον χρόνο να ανοίξω ένα άλλο θέμα.

 

 

συμφωνω και επαυξανω και σε πιο ακραια παραδειγματα οπως μουσικη απο πρωτογονες φυλες. διαβαζα στο "Ωκεανος του ηχου" του David Toop(εκδοσεις οξυ) για μια φυλη που εκανε ενα τελετουργικο οπου οι συμμετεχοντες καναν 3 μερες αφαγια πινωντας μονο υγρα και την τριτη μερα σε μια τελετη ρουφωντας την κοιλια τους τοποθετουσαν ενα μεταλλικο δισκο κατω απο το διαφραγμα τους. στη συνεχεια ο μαγος της φυλης χτυπουσε τους δισκους και εβγαινε ηχος απο τα ανοιχτα τους στοματα, δηλαδη χρησιμοποιουσε σαν αντηχειο ανθρωπινους θωρακες. οχι οτι θα ακουγοταν σαν ευχαριστη μουσικη αλλα σιγουρα ακουγεταιι ενδιαφερον

[ex-OurDarkness]

Πιστεύω πως η μοναδική ελπίδα μας να δούμε κάτι ουσιαστικά καινούριο και χρήσιμο ειναι άνθρωποι όπως οι φίλοι συμφορουμίτες Ixnilatis και Ourdarkness....

 

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο αντιδραστικοί μπορεί να είναι κάποιοι άνθρωποι (είτε ακαδημαικοί είτε όχι) και τους μάλλον άσχημους τρόπους για να εκφέρουν την άποψη τους είτε προσβάλλοντας σε με το γάντι είτε χύμα. Δεν μπορείς να φανταστείς τι είδους δυσκολίες μπορεί να υπάρχουν στην εκτέλεση και την υλοποίηση ενός πρωτοποριακού ή ουσιαστικά καινούριου προιόντος. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε ελληνικά δεδομένα, τα ίδια ισχύουν και έξω ελαφρώς μεταλλαγμένα. Αυτή την φάση την έχω περάσει εδώ και κάποια χρόνια, γιατί οι καθηγητές μου, μου είπαν ότι η εργασία μου ήταν πρωτοποριακή για τα ελληνικά δεδομένα και έχασα πάρα πολύ χρόνο barking up the wrong tree αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Ήταν πρωτοποριακή αλλά στο τέλος διαπιστώνεις ότι όλοι αυτοί οι φορμαλισμοί και οι εξισώσεις και οι τρέχα γύρευε ιδέες απέχουν πόρρω από αυτό που μου έλεγε ο καθηγητής μου στο ωδείο: ότι η μουσική είναι έκφραση και ότι η πιο δύσκολη μουσική είναι η απλή μουσική.

 

Τις ίδιες δυσκολίες αργότερα σε μεταπτυχιακά, διδακτορικά και δεν συμμαζεύεται. Έχω έρθει ρήξη πολλές φορές με υποτίθεται ανοιχτόμυαλους ακαδημαικούς γιατί δεν ήθελαν να ανοίξουν το λεξικό να δούνε τι σημαίνει ο όρος abc που χρησιμοποιώ, αλλά ποτέ δεν είχαν πρόβλημα όταν έλεγα Mozart. Και επίσης ότι και να κάνω εγώ σαν προγραμματιστής, πάντα θα υπάρχει μία εταιρεία με 500 προγραμματιστές που αν δεν το έχει κάνει ήδη, θα το κάνει σε πολύ λιγότερο χρόνο και καλύτερα. Τα ίδια έχω ακούσει και από γνωστούς μου που έχουν ασχοληθεί με αντίστοιχα θέματα, είναι σπαστικό και χρονοβόρο και ειλικρινά δεν ξέρω πλέον αν αξίζει γιατί ο χρόνος που έχουμε εσύ, εγώ και ο καθένας είναι περιορισμένος. Για αυτό και εκτιμώ αφάνταστα τους πρωτοπόρους όχι μόνο στην ηλεκτρονική μουσική αλλά γενικότερα σε όλους τους τομείς: Γιατί αφιέρωσαν πάρα πολύ χρόνο για να υλοποιήσουν ιδέες και να βελτιστοποιήσουν αυτές τις ιδέες, για να μπορούν να τις απολαμβάνουν άλλοι.

 

Εσύ τι γνώμη έχεις;

[korg_nikos]

Πιστεύω πως η μοναδική ελπίδα μας να δούμε κάτι ουσιαστικά καινούριο και χρήσιμο ειναι άνθρωποι όπως οι φίλοι συμφορουμίτες Ixnilatis και Ourdarkness....

 

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο αντιδραστικοί μπορεί να είναι κάποιοι άνθρωποι (είτε ακαδημαικοί είτε όχι) και τους μάλλον άσχημους τρόπους για να εκφέρουν την άποψη τους είτε προσβάλλοντας σε με το γάντι είτε χύμα. Δεν μπορείς να φανταστείς τι είδους δυσκολίες μπορεί να υπάρχουν στην εκτέλεση και την υλοποίηση ενός πρωτοποριακού ή ουσιαστικά καινούριου προιόντος. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε ελληνικά δεδομένα, τα ίδια ισχύουν και έξω ελαφρώς μεταλλαγμένα. Αυτή την φάση την έχω περάσει εδώ και κάποια χρόνια, γιατί οι καθηγητές μου, μου είπαν ότι η εργασία μου ήταν πρωτοποριακή για τα ελληνικά δεδομένα και έχασα πάρα πολύ χρόνο barking up the wrong tree αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Ήταν πρωτοποριακή αλλά στο τέλος διαπιστώνεις ότι όλοι αυτοί οι φορμαλισμοί και οι εξισώσεις και οι τρέχα γύρευε ιδέες απέχουν πόρρω από αυτό που μου έλεγε ο καθηγητής μου στο ωδείο: ότι η μουσική είναι έκφραση και ότι η πιο δύσκολη μουσική είναι η απλή μουσική.

 

Τις ίδιες δυσκολίες αργότερα σε μεταπτυχιακά, διδακτορικά και δεν συμμαζεύεται. Έχω έρθει ρήξη πολλές φορές με υποτίθεται ανοιχτόμυαλους ακαδημαικούς γιατί δεν ήθελαν να ανοίξουν το λεξικό να δούνε τι σημαίνει ο όρος abc που χρησιμοποιώ, αλλά ποτέ δεν είχαν πρόβλημα όταν έλεγα Mozart. Και επίσης ότι και να κάνω εγώ σαν προγραμματιστής, πάντα θα υπάρχει μία εταιρεία με 500 προγραμματιστές που αν δεν το έχει κάνει ήδη, θα το κάνει σε πολύ λιγότερο χρόνο και καλύτερα. Τα ίδια έχω ακούσει και από γνωστούς μου που έχουν ασχοληθεί με αντίστοιχα θέματα, είναι σπαστικό και χρονοβόρο και ειλικρινά δεν ξέρω πλέον αν αξίζει γιατί ο χρόνος που έχουμε εσύ, εγώ και ο καθένας είναι περιορισμένος. Για αυτό και εκτιμώ αφάνταστα τους πρωτοπόρους όχι μόνο στην ηλεκτρονική μουσική αλλά γενικότερα σε όλους τους τομείς: Γιατί αφιέρωσαν πάρα πολύ χρόνο για να υλοποιήσουν ιδέες και να βελτιστοποιήσουν αυτές τις ιδέες, για να μπορούν να τις απολαμβάνουν άλλοι.

 

Εσύ τι γνώμη έχεις;

 

Εγώ πάντως συμφωνώ...άλλωστε το έγραψα και στο προηγούμενο post μου εδώ λίγο διαφορετικά.

 

Τελικά τι είναι αυτό όμως που προωθείται και αξίζει?

 

Το πρωτοποριακό η αυτό που αποφέρει χρήματα...?

[Data_Panik]

 

Τελικά τι είναι αυτό όμως προωθείται και αξίζει?

 

Το πρωτοποριακό η αυτό που αποφέρει χρήματα...?

 

νομιζω πως δεν εχει σημασια πια σημασια το ερωτημα "τι προωθειται" (επιτελους) αφου μπορεις πλεον να βρεις οτιδηποτε στο internet.

 

πλεον το θεμα για μενα ειναι αν βγαινει κατι πρωτοποριακο χωρις να κολλαει στην ταμπελα "πρωτοποριακο" που να ειναι καλλιτεχνικη εκφραση και οχι απλα μουσικη απο ανθρωπους που γνωριζουν πολυ καλα την τεχνολογια(ή και οχι πολλες φορες) ή και τη θεωρια γιατι και αυτη στην ουσια δεν αποτελει τιποτα αλλο απο ενα δυνατο εργαλειο.