New stuff

Εξαρτάται από το είδος μουσικής.

Εμάς ποιος θα μας προστατέψει...

Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα χωρίς τον Master. Το παρακάτω κείμενο από τη σύντροφο του Λάουρα Μεταξά. «It has now been two years since Vangelis' passing. His is an immense absence, a void so deeply felt that it can never be filled. That is how it is, and I am saying to myself that if I love him I have to courageously accept it. Just the other day, upon my return from a trip visiting my father, in the car, entirely unexpectedly, the radio started playing Vangelis' music. Some of the pieces on the radio recalled in my mind that I was there during the process of their creation, I was there before and also after, but that was totally secondary to how these pieces now sounded; they now had an existence of their own. It was as if each of them was waiting that particular "momentum" from Vangelis, that particular moment where Vangelis would be ready to liberate it and bring it to light. It was a peculiar feeling as I was listening to his music from the position of a listener of a radio channel inside a car, and upon listening I kept saying to myself these pieces are now ready, they are complete, they belong to the world. This is something Vangelis himself often used to say, when listening to a piece of music already released, from long ago. He would say it was complete, it now had an existence of its own, he was not allowing himself to make any alteration, and at the same time he was in awe of how he had created it. Once a piece was released it was no longer "under his ownership", and he knew it "belonged" to the people listening to it; this attitude reveals his grandness of spirit, a real generosity on his part. Vangelis was not just a composer, a musician, or even an artist; everything in his life was done with a grandness and nobility unparalleled by anyone else. He surely was a very prolific person, in every sense, "giving birth" daily to new music and every possible creative expression. He even designed his own clothes (and asked a seamstress to follow his patterns), doing it in a sheer artistic, totally creative way, paying attention to every little detail, and, at the very same time, to the totality of the work in question, never deviating from the concept of a harmonious whole. It was the same when he cooked, or added the final touch to things; or when he would write a letter: he was always in search of the right words that would harmoniously combine with each other. I could write about Vangelis forever. I can never forget his sense of humour which was always part of the way he expressed himself, a sense of humour very much linked to a glowing wit and much finesse. He was a creative person in every possible way, extending way beyond the domain of music. I often said to myself that Vangelis couldn't have become such an immense composer if he hadn't grasped the very essence of creativity in all other forms of artistic expression. That is the reason his absence is felt so intensely by every person who worked with him; that is also the reason why he had the first and last word in all things happening in his life! As a result I feel an obligation to communicate to people, to the best of my abilities, the way Vangelis was, because he was like no other, and his way of being-in-the-world and of expressing himself creatively and artistically is a school in itself. I am convinced that his way of thinking is going to be truly beneficial and deeply good for others.» - Laura Metaxa

https://zero-g.co.uk/products/elements-kepler

Πολύ ωραία προσπάθεια, μου αρέσουν τα γκάζια που βγάζει το τραγούδι και το γρέζι στη φωνή, αλλά προσωπικά οι κραυγές και τα άου άου σε κάποια σημεία δε νομίζω ότι προσθέτουν κάτι θετικό...

Είσαι μαιτρ. Τη Σάτι τι την ήθελες άμα υπάρχει η … θου Κύριε φυλακήν επι τω στόματι μου.

Kάποια synths της Teisco μου θυμίζουν τα synths της UDO, από αρχές '80s.

Δυο-τρεις φορές που έχω ψωνίσει από εκεί δεν είχα κάποιο θέμα. (Δεν έχει χρειαστει να επιστρέψω κάτι βέβαια)

Συμφωνώ. Η μουσική είναι καλή όμως. Είναι πολύ δυνατά η φωνή και φαίνονται έτσι οι αδυναμίες της. Με καλύτερη παραγωγή θα σκίζατε.

Ε όχι!

έρχεται Τέρρυ μου... έρχεται...

Το Osmose μου ήρθε πρώτο στο μυαλό πάντως, όταν είδα το βίντεο με το Polybrute 12. Πολλά από αυτά τα keybeds χρειάζονται χρόνο για να μάθει κάποιος να τα αξιοποιεί σωστά, και δεν ξέρω πόσοι έχουν τη διάθεση να κάτσουν απ'την αρχή και να μάθουν να παίζουν διαφορετικά. Το Osmose πχ θέλει..."πρόβες", όχι απλά για να το παίξεις σωστά αλλά και για να μην κάνεις λάθη, διαφέρει πολύ από ένα τυπικό keybed. Καλά το Haken δεν το αγόραζα ούτε €500 να το πούλαγαν, πόσο μάλλον τώρα που το έχουν στα €6,100.

Είσαι ο καλύτερος

Αν και είναι νωρις, μου φαινεται σαν κάτι ενδιαμεσα απο Moog One και Matriarch. To κακό με τη Moog είναι ότι και με το One, και με τα GM-Matriarch, έχασε την αξιοπιστία που ειχε όσο ζούσε ο κυρΜπαμπης. Bugs που μενουν άλυτα, ελαττωματικές παρτίδες και κακο after-sales. Καμιά σχέση με την εποχή που ειχα το Little Phatty. Χεβινγκ σεντ δατ, πήρα πριν 2 χρονια περιπου το Grandmother, γνωρίζοντας το ρίσκο με τα παραπάνω, όπως και το bug με το hold που κολλαει κάποιες φορες οταν το κλεινεις πριν σταματήσεις το arp. Το engineering που εχει κανει ο κυρΜπαμπης (και το συνεχιζουν ακομα ευτυχως) στους oscillators και το φιλτρο δεν εχει ξεπεραστεί ακόμα. Ναι, πολλά μοιαζουν, αλλά λίγα είναι τόσο «ετοιμα» με το switch on. Πισω στο Muse, δεν εχω πολλή εμπιστοσύνη ότι θα είναι κάτι εξαιρετικό, περα απο τα βασικα συστατικά του. Και φοβαμαι ότι με καποιο φιλοδοξο εγχειρημα, θα φανε κατραπακιά. Η σειρα Mother-DFAM-Subharmonicon ειναι πιο ασφαλης (και επισης εξαιρετικά εργαλεία).

Καλημέρα/σπέρα Δεν έχω πάει/ψωνίσει ποτέ, το γνωρίζω μόνο από ιντερνετικό χάζεμα. https://www.artofnoise.gr/grill-cloth-piping/

Ωραίος για άλλη μια φορά!Εκφραστικότατο παίξιμο,μπράβο σου!

https://www.lagonika.gr/prosfores/acemagic-am06-pro-mini-pc-ryzen-7-5700u-16gb-512gb-acemagicde/ Αν δεν πρόκειται να βάλεις ξεχωριστή gpu (δεν παίρνει), αυτό το minipc εχει πολύ μικρότερη κατανάλωση και σχεδόν ίδια απόδοση με το desktop που κοιτάς - χωράει και σε backpack...

Πρίν την μετακόμιση , ήξερα που είναι τα πάντα. Τωρα, εδώ και 3 χρόνια είμαι περίπου στο 95%. Κατά διαστήματα μου βάζω "τεστ". Βρες που είναι το ...ταδε (cd/ δίσκος/ dvd/vhs/ ) δεν έχει σημασία. Πάνω από 3 λεπτά αν δεν το βρώ....με τιμωρώ

Σαν Τουανγκ Αττάκ με Πινκ Φλόυντ συνεργασία μου ακούγεται.....

ωραια.............εγω τελικα εβαλα led και το εκανα true by pass se μαστορα ....

Ψιτ, δεν κλείδωσε το ένα, για να συνεχίσει εδώ το χάρβαλο... Πάλι θα χαλάσω το πάρτι...