Προς το περιεχόμενο

Αντε παλι ο Ρότζερ...


dimsonic

Προτεινόμενες αναρτήσεις

3 ώρες πριν, dimsonic είπε

Κάθονται μετα στρατιες γκιλμουρικων φανς να ξεσκιστουν να το βγαλουν...

Δε λεω

Σε καλο θα τους βγει

Το "να το βγάλουν" οι στρατιές - αν δεν κάνω λάθος, δεν ασχολούμαι με τέτοια πράγματα - σημαίνει "να το μιμηθούν νότα-προς-νότα", έτσι δεν είναι;

 

Όχι να το συνθέσουν.

 

Σε τι καλό θα τους βγει; Ότι θα αποδείξουν (στον εαυτό τους, κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται) ότι είναι κατώτεροι του κιθαρίστα των Pink Floyd; Σιγά τη διαπίστωση.

  • Like 1

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 λεπτό πριν, trolley είπε

Το "να το βγάλουν" οι στρατιές - αν δεν κάνω λάθος, δεν ασχολούμαι με τέτοια πράγματα - σημαίνει "να το μιμηθούν νότα-προς-νότα", έτσι δεν είναι;

 

Όχι να το συνθέσουν.

 

Σε τι καλό θα τους βγει; Ότι θα αποδείξουν (στον εαυτό τους, κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται) ότι είναι κατώτεροι του κιθαρίστα των Pink Floyd; Σιγά τη διαπίστωση.

Το νοτα νοτα, οταν δεν το παρακανεις, εχει πραγματα να σου δωσει, δεν το κανεις γι'αυτο που γραφεις.

 

Συμφωνω (κ ετοιμαζομουν να το γραψω) πως το βιντεο δε μοιαζει με σποντα στον Γκιλμουρ, αλλα στον Εζριν.

Σποντιτσα πρεπει να ειναι, αλλιως δε θα διαλεγε αυτη την ερωτηση, αλλα ετσι οπως τοποθετειται (κ λαμβανοντας υπ οψιν πως ειναι ο Γουωτερς) δεν υπονοει κατι για τον David

  • Συμφωνώ 3

Αυτος ο δρομος φτιαχτηκε επι countach

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

7 λεπτά πριν, trolley είπε

Το "να το βγάλουν" οι στρατιές - αν δεν κάνω λάθος, δεν ασχολούμαι με τέτοια πράγματα - σημαίνει "να το μιμηθούν νότα-προς-νότα", έτσι δεν είναι;

 

Όχι να το συνθέσουν.

 

Σε τι καλό θα τους βγει; Ότι θα αποδείξουν (στον εαυτό τους, κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται) ότι είναι κατώτεροι του κιθαρίστα των Pink Floyd; Σιγά τη διαπίστωση.

εμένα το λες?

το υπονόησα πρώτος.

 

Γενικά είμαι εναντίον των Σκάβερς

δεν αποδεικνύουν τίποτα

 

με σήμα το μπιφτέκι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

7 λεπτά πριν, dimsonic είπε

εμένα το λες?

το υπονόησα πρώτος.

Όχι βρε αδερφέ... μία γενική σκέψη μου είναι, την έχω εδώ και δεκαετίες όταν ακούω ότι "έβγαλα το ένα" ή "έβγαλα το άλλο" - με έναν ανερμάτιστο τρόπο να υπάρχει η υπόνοια ότι αφού το έβγαλα, κάτι έκανα (και καλά). Εντάξει, μόλις χηρέψει η θέση του Γκίλμουρ θα σε ειδοποιήσουμε ρε φίλε....

 

(Τώρα βέβαια κάποιος θα πει "εσύ δεν είσαι μουσικός, οπότε δεν καταλαβαίνεις την πειθαρχία που εμπεδώνεται σε τέτοιες περιπτώσεις όπου κάποιος προσπαθεί να "βγάλει" κάτι που έγραψε κάποιος άλλος" - και δίκηο θα έχει βέβαια, είναι γνωστό ότι όποιος δεν είναι μουσικός, δεν μπορεί να συλλογίζεται για μουσικούς).

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παιδια ηρεμηστε με το νοτα νοτα, γιατι πως να το πω ευγενικα... ειστε ΛΑΘΟΣ 100%

 

Μιλαμε για ηλεκτρικη κιθαρα, που εκτος απο νοτες υπαρχει σε μεγαλο βαθμο κ η εκφραση. Τα bends κ οι λεπτομερεις στο ροκ κ μπλουζ δεν ερχονται απο μονα τους. Πρεπει να μιμηθεις κ να φαλτσαρεις για χρονια. Δεν ειναι μονο νοτες κ ταιμινγκ (πραγματα που φυσικα πρεπει να εχεις ηδη). Μιλαμε για ενα σολο που αν βγαλεις τις νοτες κ το χρονο κ αφησεις τις λεπτομερειες αυτες απ'εξω, δεν το εχεις πιασει ουτε στο 50%.

 

Το να συζηταμε αν το νοτα-νοτα ειναι καλο να το κανεις... επαγγελμα, ε τοτε ναι συμφωνω μαζι σας.

Αν επισης το νοτα-νοτα ειναι ο μονος τροπος μελετης που εχεις, τα ιδια.

Αλλα να μην το εχεις κανει (σε συγκεκριμενες περιοδους), για να ''κουρδισεις'' το touch κ την εκφραση σου, θα σου κοψει πολυ μεγαλο κομματι του πως θα ακουγεσαι εκφραστικα, κ σαν φωνη κιθαριστα δε θα βρεις ποτε τον εαυτο σου. Για την ακριβεια πρεπει να το κανεις με τετοια λεπτομερεια (σε σημειο ψυχωσης) κ για πολλους κιθαριστες απο διαφορετικες σχολες εκφρασης, μεχρι να γινει δικο σου κ να βρεις πως θα το εκανες εσυ απο τις επιλογες που εχεις. (μιλαμε παντα για αυτο το στυλ lead παιξιματος)

 

Μετα περνας φυσικα σε πιο ενδιαφεροντες τροπους μελετης, σε αλλα οργανα, αλλα να παιξεις τετοια ειδη μουσικης χωρις να το εχεις κανει, πολυ κ επιτυχημενα, θα ακουστει. Lead  rock/blues κιθαρα χωρις pitch κ touch ειναι ανεκδοτο. Κ αυτα δεν ερχονται μονα τους. Δεν ειναι ουτε πληκτρα (που εκει εχει αλλα παλουκομπερδεματα). Επισης @dimsonic κατανοω να το λες εσυ, αλλα εσυ εισαι αλλης σχολης κ φιλοσοφιας μουσικος κ κιθαριστας, οποτε ολα αυτα δε σου χρειαζονται τοσο (παροτι ειμαι σιγουρος οτι κ εσυ τα εχεις κανει κ μαλιστα επιτυχημενα σε μικροτερες ηλικιες)

  • Συμφωνώ 5

Αυτος ο δρομος φτιαχτηκε επι countach

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

23 λεπτά πριν, trolley είπε

Το "να το βγάλουν" οι στρατιές σημαίνει "να το μιμηθούν νότα-προς-νότα", έτσι δεν είναι; Όχι να το συνθέσουν.

Σε τι καλό θα τους βγει; 

Δεν ρωτάς καλύτερα κάποιον, πχ, Κλασικό πιανίστα να σου πει "σε τι καλό θα του βγει" να μάθει να παίζει νότα προς νότα το Χ έργο του Ψ συνθέτη?

Μα είναι ερώτηση αυτή? Η συντριπτική πλειονότητα των μουσικών αυτου του πλανήτη και ανεξαρτήτως μουσικού είδους, έτσι ακριβώς μαθαίνουν να παίζουν μουσική, προσπαθώντας να βγάλουν νότα προς νότα συνθέσεις τρίτων.

  • Like 1
  • Συμφωνώ 7

Specs talks, M🐮🐮gs walks

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 Στην αρχη της συνεντευξης ο Waters αναφερει οτι ο ιδιος, ο Γκιλμουρ και καποιοι αλλοι ηταν παραγωγοι του αλμπουμ.  Ειναι αλλο πραγμα λοιπον το τι κανει και τι μπορει να κανει ο David Gilmour ως μουσικος, και εντελως αλλο το τι κανει και το τι ΠΡΕΠΕΙ να κανει ο Γκιλμουρ ως παραγωγος.

 

 Το output οποιουδηποτε μουσικου, οποιουδηποτε επαγγελματια και οποιουδηποτε μηχανηματος ακομα, δεν ειναι μια ευθεια γραμμη στην κορυφη της αποδοσης. Το μοτερ ενος αυτοκινητου ας πουμε, εχει ενα ευρος στροφων που αποδιδει τη μεγιστη ροπη, και με το κιβωτιο ταχυτητων προσπαθουμε να δουλευουμε οσο το δυνατον πιο κοντα σε αυτο.

 

 

 Ο μουσικος Γκιλμουρ ιδανικα θα επρεπε να αποδιδει συνεχεια στο 100%. Επειδη ομως δεν υπαρχει το ιδανικο, ερχεται ο παραγωγος Gilmour για να χρησιμοποιησει το "κιβωτιο ταχυτητων", τα πολλαπλα takes και το editing, και να κρατησει το σολο του μουσικου Gilmour συνεχεια στο 100%

 

 Ο Γκιλμουρ ως παραγωγος αυτο επρεπε να κανει, και αυτο εκανε. Και δεν εχει νοημα να κανει τιποτα αλλο, διοτι ακομα και περισσοτερο εξασκηση στην κιθαρα να εκανε, που σε μουσικους τετοιου επιπεδου αμφιβαλλω αν υπηρχαν περισσοτερες ωρες στο 24ωρο για να κανουν παραπανω εξασκηση, αλλα παρολα αυτα αν εκανε παραπανω εξασκηση απλα θα ανεβαζε το συνολικο επιπεδο της διακυμανσης, δηλαδη παλι θα υπηρχαν διαφοροποιησεις στα takes, απλα το καλο take θα γινοταν πολυ καλο, και το πολυ καλο θα γινοταν σχεδον τελειο. Οποτε παλι το ιδανικο απο την αποψη του παραγωγου θα ηταν να ξεδιαλεξει τα σχεδον τελεια, και να κανει ενα combo με αυτα.

 

 Ο μουσικος κανει εξασκηση και μελετη για να ανεβασει ακριβως το επιπεδο της διακυμανσης του. Και πραγματι, ενας ολοκληρωμενος μουσικος μπορει να φτασει στο σημειο που ενα τυπικο του παιξιμο να ειναι επαρκες για τη δισκογραφια. Αυτο ειναι ο session μουσικος.

 

 Οταν ομως o GIlmour κανει editing το σολο του comfortably numb, δεν το κανει ως αποτυχημενος sessionας, αλλα ως ο παραγωγος του δισκου, οπως ενας οδηγος φορμουλα 1 δεν του αρκει απλα να κανει το γυρο της πιστας, αλλα θελει να σπασει το ρεκορ, και κατεβαζει αβερτα ταχυτητες για να εκμεταλλευτει στο επακρο τον κινητηρα.

 

 Αν κρινουμε μαλιστα απο την επιδραστικοτητα του συγκεκριμενου σολο, ο παραγωγος David Gilmour πετυχε το στοχο του 100%. Αν καποιος τωρα θεωρει οτι δεν ειναι επαρκης και σαν μουσικος ο συγκεκριμενος, ας δει κανα live των floyd να του φυγει η απορια.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 Πάντως όλοι αυτοί οι "μεγάλοι" (Clapton, Gilmour, J. Beck, Van Allen, Hendrix e.t.c.  e.t.c..) έγιναν "icons" βγάζοντας και παίζοντας στα νιάτα τους σόλα άλλων και φυσικά επηρεάστηκαν από το στυλ αυτών αλλά σιγά σιγά καταστάλαξαν-βρήκαν το δικό τους στυλ.

 Σε άλλους φαίνεται περισσότερο η επιρροή τους (SRV) και σε άλλους (Gilmour) λιγότερο..

  • Like 1
  • Συμφωνώ 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

10 λεπτά πριν, Waterfall-K είπε

Η συντριπτική πλειονότητα των μουσικών αυτου του πλανήτη και ανεξαρτήτως μουσικού είδους, έτσι ακριβώς μαθαίνουν να παίζουν μουσική, προσπαθώντας να βγάλουν νότα προς νότα συνθέσεις τρίτων.

 

Η ίδια συντριπτική πλειονότητα, μένει για πάντα σε αυτό το σημείο.

 

Είναι γνωστό (και ελαφρώς ανεκδοτολογικό) ότι αν ζητήσεις από τον "κλασικό πιανίστα" στον οποίο θεωρητικά αναφέρεσαι να παίξει ένα σόλο των 30 δευτερολέπτων, σε κοιτάζει με απορία/οίκτο.

 

Αλλά είπαμε, εγώ δεν είμαι μουσικός, και μάλλον δεν έχω μιλήσει ποτέ με πιανίστα, περίμενα τον Waterfall να μου το υποδείξει στα 58 μου.

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

 Πάντως όλοι αυτοί οι "μεγάλοι" (Clapton, Gilmour, J. Beck, Van Allen, Hendrix e.t.c.  e.t.c..) έγιναν "icons" βγάζοντας και παίζοντας στα νιάτα τους σόλα άλλων και φυσικά επηρεάστηκαν από το στυλ αυτών αλλά σιγά σιγά καταστάλαξαν-βρήκαν το δικό τους στυλ.

 Σε άλλους φαίνεται περισσότερο η επιρροή τους (SRV) και σε άλλους (Gilmour) λιγότερο..

 

Αυτό ισχύει σε όλες τις λαϊκές μουσικές.

Τζαζ, ποπ, ροκ, φανκ, κλπ.

Όλοι μάθαιναν κάνοντας transcription τα παιξίματα των άλλων, αφού δεν υπήρχανε σχολεία και παρτιτούρες.

 

Ο Scott Henderson, έτσι γράφει τα σόλο του.

Κάνει διάφορα takes, τα ακούει, κάνει μια συρραφή με αυτά που του αρέσουν περισσότερο, και μετά κάθεται και τα βγάζει για να τα ξαναπαίξει.

 

  • Like 2

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου