Madagascar Rosewood

Στη συζητηση για τα ξυλα εγινε χτες μια αναφορα στο brazilian rosewood, το οποιο ειναι ειδος προς εξαφανιση και του οποιου η εμπορια ειναι παρανομη. Μια συζητηση που, αν συνεχιζοταν, θα περιειχε σιγουρα τις λεξεις "οικολογικη καταστροφη" και "λαθρεμπορια".

Συμπτωματικα εχτες το βραδυ επιασα στα χερια μου το τελευταιο τευχος του National Geographic, το οποιο μολις κυκλοφορησε. Περιεχει ενα ιδιαιτερα ενδιαφερον αρθρο για τη Μαδαγασκαρη.

Το αρθρο μπορειτε να το διαβασετε ολοκληρο στο site του NG, οποτε πιστευω δεν θα υπαρχει προβλημα να κανω quotes ορισμενα αποσπασματα. Υπαρχει επισης μεταφρασμενο στα ελληνικα στο ελληνικο ΝG περιοδικο.

Το κυριως θεμα του αρθρου ειναι το εξης: H Μαδαγασκαρη ειναι μια χωρα με πολυ ιδιαιτερη βιοποικιλοτητα. Συγκεκριμενα, το 90% των φυτων και ζωων που απαντωνται στο νησι δεν απαντωνται πουθενα αλλου στον κοσμο, κανωντας πολλους να την βαφτιζουν 8η ηπειρο. Τυγχανει να ειναι επισης αλλη μια χωρα της Αφρικης που ταλανιζεται σοβαρα απο προβληματα υπερπληθυσμου και φτωχειας. Το 2009, μεσω στρατιωτικου πραξικοπηματος, εγκατασταθηκε νεα κυβερνηση που ηρε ολα τα περιβαλλοντικα μετρα που ειχαν ψηφισθει προηγουμενως και που χαλαρωσε σε τρομερο βαθμο τον ελεγχο κατα της λαθρεμποριας.

Και τι ειναι το αντικειμενο της λαθρεμποριας στην Μαδαγασκαρη? Πολυτιμοι λιθοι, ζωα, αλλα κυριως, εβενος και rosewood κομμενος απο το εθνικο παρκο Μασοαλα.

The forest was unpoliced and filled with organ­ized gangs, a free-for-all of deforestation spurred by the collapse of Madagascar's government in March of 2009 and by the insatiable appetite of Chinese timber procurers, who imported more than 200 million dollars' worth of rosewood from the country's northeastern forests in just a few months

In September 2009, after months during which up to 460,000 dollars' worth of rosewood was being illegally harvested every day, the cash-strapped new government reversed a 2000 ban on the export of rosewood and released a decree legalizing the sale of stockpiled logs. Pressured by an alarmed international community, the gov­ernment reinstated the ban in April. Yet log­ging continues.

Some of the finest Amer­ican guitar makers have long featured finger­boards con­structed of rare Madagascan ebony...

...the rawboned young men of Antalaha would decide it's better to die tomorrow while taking the money of Chinese rosewood buyers today....

For weeks they camp out in small groups beside the trees they've singled out for cutting, subsisting on rice and coffee, until the boss shows up. He inspects the rosewood, gives the order. They chop away with axes. Within hours a tree that first took root perhaps 500 years ago has fallen to the ground. The cutters hack away at its white exterior until all that remains is its telltale violet heart. The rosewood is cut into logs about seven feet long. Another team of two men tie ropes around each log and proceed to drag it out of the forest to the river's edge, a feat that will take them two days and earn them $10 to $20 a log, depending on the distance. While staggering through the forest myself, from time to time I come upon the jarring apparition of two stoic figures tugging a 400-pound log up some impossible gradient or down a waterfall or across quicksand-like bogs—a hard labor of biblical scale, except that these men are doing this for money. As is the man the pair would meet up with at the river, waiting to tie the log to a handcrafted radeau, or raft, to help it float down the rapids ($25 a log). As is the pirogueman awaiting the radeau where the rapids subside ($12 a log). As is the park ranger whom the timber bosses have bribed to stay away ($200 for two weeks). As are police at checkpoints along the road to Antalaha ($20 an officer). The damage to the forest is far more than the loss of the precious hardwoods: For each dense rosewood log, four or five lighter trees are cut down to create the raft that will transport it down the river.

...the government has done just that, bringing charges against timber barons suspected of illegal trading. But the traders wield enormous power and have been able to take advan­tage of the chaotic legal status of logging. According to a report by Global Witness and the Environmental Investigation Agency, Thunam was one of only two barons (out of six known cases) found guilty of exporting rosewood; he was released from custody in 2008 after paying an out-of-court settlement.The timber baron can once more be found behind his ebony desk...

"No lemurs," he says. "They've disappeared."

The rosewood thieves are behind this. Weary of a rice-only diet, they have begun to lay traps.In this way the rain forests of northeastern Madagascar are rapidly losing the red ruffed, the fork-marked, the greater dwarf, and the aye-aye. Lemurs are found in no other country on Earth, save the nearby Comoros islands.

Αυτο που με κινησε στο να ανοιξω αυτο θεμα ειναι το οτι οι περισσοτεροι εδω μεσα εχουμε οργανα φτιαγμενα με παρανομη ξυλεια. Ο βασικοτερος αγοραστης της ξυλειας ειναι κινεζικες επιχειρησεις...ποσοι απο εμας εχουν κινεζικες κιθαρες? Ισως οι μεγαλες αμερικανικες εταιρειες να μη ρισκαρουν να αγορασουν παρανομη ξυλεια, τι γινεται ομως με τα τεραστια κινεζικα εργοστασια που ασχολουνται με OEM παραγωγη για εταιρειες γνωστες και μη?

Ολοκληρο το αρθρο βρισκεται, για οποιον ενδιαφερεται να το διαβασει, στο παρακατω link.

http://ngm.nationalgeographic.com/2010/09/madagascar/draper-text

Και ορισμενες φωτο:

http://ngm.nationalgeographic.com/2010/09/madagascar/maitre-photography

ευχαριστούμε για το άρθρο odis!

και όλα αυτά, (τουλαχιστον όσον αφορά εμας τους κιθαρίστες) για λίγα παραπάνω ...πρίμα?? (στην καλύτερη και για όποιον "ακούει").

Και κυρίως για λόγους χλιδής...

Πάντος εγώ, δε νομίζω οι κινέζοι να είναι τόσο χαζοί, ώστε να αγοράζουν Madagascar Rosewood για squier, samick, epiphone κλπ.

Πιστεύω οτι οι κινέζοι "νομιμοποιούν" το rosewood που αγοράζουν οι αμερικάνοι, αφού γι'αυτούς αρκεί να έχουν ένα τιμολόγιο οτι το αγόρασαν απο Κίνα και δεν τους νοιάζει (άσχετα αν ξέρουν) οι κινέζοι απο που το αγόρασαν.

edit:Έτσι και οι κινέζοι βγαίνουν κερδισμένοι, καθώς πουλάνε κατά πολύ ακριβότερα και οι αμερικάνοι έχουν δικαιολογία για να το πουλάνε ακόμα ακριβότερα.

Πολυ ενδιαφερον το αρθρο!

Στο προηγουμενο τευχος του guitaraficionado υπηρχε ενα αντιστοιχο αρθρο και για το πως η παρανομη υλοτομια επηρεαζει και πολυ περισοτερο προκειται να επηρεασει ολη τη βιομηχανια κατασκευης κιθαρων στο μελλον.

Πάντος εγώ, δε νομίζω οι κινέζοι να είναι τόσο χαζοί, ώστε να αγοράζουν Madagascar Rosewood για squier, samick, epiphone κλπ.

 

Eννοεις να μην χρησιμοποιουν τετοια "ακριβα" ξυλα για φτηνες κιθαρες? Πιθανον, τα πιο "ομορφα" και ως εκ τουτου ακριβα ξυλα να κρατιουνται για ακριβα οργανα ή για επιπλοποιια (μια κινεζικη τραπεζαρια απο rosewood, με οχι ιδιαιτερα βαρυ woodwork πωλειται γυρω στα 4000).

Δεν ειναι ομως ολα τα ειδη rosewood που βγαινουν απο την Μαδαγασκαρη πανακριβα εξωτικα ξυλα. Απο αλλο αρθρο σχετικο με το θεμα:

"Rosewood is Dalbergia, a legume, and it has some 47 endemic species in Madagascar, and Diospyros, ebony, which is also being logged, we now believe has nearly 200 species--a remarkable array of endemics in each case," he told me. ("Endemics" are those species found only in the country.)

http://blogs.nationalgeographic.com/blogs/news/chiefeditor/2009/10/madagascar-forest-crisis.html

Eπισης για να καταλαβουμε και το μεγεθος του προβληματος: Λαθρεμπορια υπηρχε ανεκαθεν, αυτο ειναι αυτονοητο...απο την καταρευση της κυβερνησης ομως, τον Μαρτιο του 2009, η λαθραια εξαγωγη παλισανδρου και εβενου απο τη Μαδαγασκαρη 25πλασσιαστηκε!

Εχουμε λοιπον τα 2 εξης facts:

1) Η μεγαλυτερη αγορα τετοιου rosewood ειναι η οργανοποιια και ειδικα η κατασκευη κιθαρων (οπου, εκτος απο ταστιερες, χρησιμοποιειται και για σωματα).

2) Η Μαδαγασκαρη αποτελει μια απο τις μεγαλυτερες πηγες τετοιας ξυλειας παγκοσμιως (και για τα περισσοτερα ειδη που εξαγει, αποκλειστικη πηγη) και η λαθραια εξαγωγη εχει αυξηθει τρομακτικα τον τελευταιο χρονο.

Δυστυχως δεν ειναι και πολυ δυσκολο να βγαλεις συμπερασματα...

εγώ θα ήθελα να μάθω απο που προέρχεται αυτό το rosewood που έχουν όλες οι φτηνές κιθάρες.

Κάπου είχα διαβάσει οτι ειναι βαμμένο για να μοιάζει με το "καλό" αλλά ποιο είναι το "καλό"?

Όλα τα rosewood και οι έβενοι είναι παράνομα να τα υλοτομείς?

To rosewood/τριανταφυλια/παλισανδρος αποτελειται απο παρα πολλα ειδη που ανηκουν ολα στο ειδος Dalbergia. Το Brazilian Rosewood για παραδειγμα ειναι το Dalberia Nigra. Aυτα θεωρουνται τα "αυθεντικα" rosewood.

Το χρωμα εξαρταται απο το ειδος αλλα και απο το μερος/τροπο με τον οποιο μεγαλωσε το δεντρο...μπορει να κυμανεται απο ελαφρυ καφε και πορτοκαλι μεχρι καστανοκοκκινο ή και σχεδον τελειως μαυρο.

Τα "καλα" rosewood για οργανοποια ειναι αυτα που πληρουν 3 προυποθεσεις: Καλο ηχο (για ακουστικα οργανα), Σταθεροτητα και Εμφανιση (οπου καλη εμφανιση θεωρειται συνηθως μια σκουρα εμφανιση με πλουσια νερα).

Τα 2 κυριοτερα ειδη rosewood που κυκλοφορουν στην αγορα ειναι το Brazilian Rosewood (που πλεον εχει απαγορευτει δια ροπαλου) και τα διαφορα rosewood των Ανατολικων Ινδιων. Σε αυτη την οικογενεια ανηκουν τα διαφορα ειδη που απαντωνται στη Μαδαγασκαρη καθως και ορισμενα της Νοτιου Αμερικης και Νοτιοανατολικης Ασιας.

Απο εκει και περα υπαρχουν και τα "μουφα" rosewood που δεν ανηκουν στο ειδος Dalbergia αλλα ειναι συγγενικα του ειδη, που ανηκουν (οπως και αυτο) στο γενος Legume.

Αν δεν απατωμαι, τα περισσοτερα rosewood που βρισκουμε σε φτηνα οργανα ειναι φτηνες ποικιλιες Indian rosewood, προερχομενα κυριως απο Νοτιοανατολικη Ασια.

Απο εκει και περα υπαρχουν και τα "μουφα" rosewood που δεν ανηκουν στο ειδος Dalbergia αλλα ειναι συγγενικα του ειδη, που ανηκουν (οπως και αυτο) στο γενος Legume.

Οπότε από δω και πέρα: "Όσπρια καλά για μέταλ;"

θενξ για τις πληροφορίες!

εντάξει, σ'αυτη την περίπτωση τότε, δε πιστεύω πως οι περισσότεροι απο εμάς εχουμε όργανα κατασκευασμένα απο παράνομη ξυλεία.

Οι περισσότεροι θα έλεγα οτι έχουμε μέτριας τιμής όργανα, απο συνηθισμένη φτηνή ξυλεία.

εκτός κι αν όλα τα είδη rosewood είναι είδη υπο εξαφάνιση

Τουλάχιστον ελπίζω πως λιγότεροι θα γλυκοκοιτάνε την γραμμή στα σπεκς που λέει ("ταδε" ροσεγουντ) ;D