Πειρατεια - απλα η γνωμη μου

Πριν πάααααααρα πολλά χρόνια, υπήρχε σε μια γωνιά του τόπου ένα δισκάδικο-βίντεο κλάμπ-κατάστημα πώλησης ηλεκτρικών ειδών ήχου.

Δυο μέτρα βιτρίνα μαζί με την πόρτα, το μεροκάματο με το ζόρι, κανένας δίσκος Άτζελα Δημητρίου καμιά κασέτα Λευτέρης Πανταζής καμιά βιντεοκασέτα John Rambo. Κάποια στιγμή ο μαγαζάτορας δεινός ακροατής λαϊκών βάρδων σε στιγμή έξαψης μαγνητοφωνεί στο τοπικό μποζουκτσίδικο την περιοδεύουσα ορχήστρα και φυσικά η κασέτα έγινε θέμα συζήτησης. Στην αρχή σκέφτηκε τη λύση συνεργασίας με τις ορχήστρες που επισκέπτονταν την περιοχή. Πρότεινε το εξής : Σας μαγνητοφωνώ δωρεάν με μικρόφωνα και κονσόλα για καμιά ώρα και εσείς παίζετε τα χιτάκια και έχετε κάτι να δείχνετε στους μελλοντικούς μαγαζάτορες σαν δουλειά. Εγώ το μόνο που θέλω να με αφήσετε να έχω αρχείο την ηχογράφηση. Επειδή στα μέρη εκείνα γνωρίζονται όλοι , οι οργανοπαίκτες ήξεραν από χρόνια την αγάπη του συγκεκριμένου για το λαϊκό τραγούδι και η συνφωνίες στόμα με στόμα πήραν και έδωσαν.

Κάποια άλλη στιγμή ο δισκοπώλης-συλλέκτης-μαγνητοφωνιστής (κανείς δεν θυμάται ακριβώς πότε) ξεκίνησε να κάνει κανονική διανομή τις ηχογραφήσεις του. Είχε βάλει και ειδική ταμπέλα “ΟΛΕΣ ΟΙ ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ ΓΝΩΣΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ” . Όπου βέβαια οι γνωστοί καλλιτέχνες ήταν οι τραγουδιστές από τις περιοδεύουσες λαϊκές ορχήστρες. Η δουλειά πήγαινε καλά , πελατεία κατά βάση οι κοπέλες και τα αγόρια γυμνασίου που με δυσκολία θα πήγαιναν στο μπουζουκτσίδικο. Οι κασσέτες άρχισαν να είναι ως φετίχ για την τοπική κοινωνία. Για κάνα τριάρι χρόνια το καλό μεροκάματο έβγαινε από την παραπάνω δραστηριότητα.

Κάποια μέρα μπήκε στο μαγαζί τραγουδιστής από αυτούς που είχαν πρωτοηχογραφήσει. Οι ντόπιοι ανέφεραν ότι παρ'όλο που ήταν άνθρωπος της νύχτας ήταν ευγενικός πέραν του δέοντος, διαλλακτικός και πρόσχαρος και μόνο για σκυλάς δεν έμοιαζε (από το ντύσιμο εως το λεξιλόγιο). Μάρτυρας που ήταν παρών στην παρακάτω συνομιλία αναφέρει ότι ο τραγουδιστής πήγε δυο φορές στο μαγαζί για να συνομιλήσει με τον κασετά. Εν ολίγοις, ο καλλιτέχνης ζήτησε ευγενικά να σταματήσει να διανέμει τις ηχογραφήσεις γιατί υπήρξε κορεσμός στην περιοχή και αντίστοιχα μειώθηκαν έσοδα από μουσικούς και μαγαζιά. Ειπώθηκαν αρκετές προτάσεις από τη μεριά του καλλιτέχνη, ο κασετέμπορος ανένδοτος, στο τέλος είπε και το αμίμητο :

Δεν θα μου πείς εσύ ποια είναι η δουλειά μου.

Famous casseta salesman last words. Ο τραγουδιστής τον έκανε ολίγον εμπριμέ.

Αποτέλεσμα μέσα σε μια εβδομάδα το δισκοπωλείο έκλεισε και ο ιδιοκτήτης του πήγε Βαβαρία μετανάστης.

Οι κακές γλώσσες είπαν ότι τηλεφώνησαν και καναδυο μπουζουκτσήδες και δεν ήταν και τόσο διαλλακτικοί.

Οι καλές γλώσσες μίλησαν για απόφαση που προ καιρού είχε παρθεί , απλά οι ψιλές του καλλιτέχνη προς τον έμπορο , ήταν οι χαριστικές βολές.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΩΣ από την μικρή κοινωνία δεν έδωσε δίκιο στον έμπορο. Τους έλειπαν οι κασσέτες του, αλλά δίκιο δεν του έδωσαν ποτέ. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια η ταμπέλα “ΟΛΕΣ ΟΙ ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ ΓΝΩΣΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ” ήταν ακόμη κολλημένη στη σκονισμένη βιτρίνα. Και όλοι μα όλοι ψάχνουν και αναρωτιούνται που βρίσκεται εκείνο το αρχείο που αν το είχε χρησιμοποιήσει αλλιώς θα ήταν αλλιώς η ιστορία.

Αστικές Ιστορίες

Εκδόσεις Τρέμολο Εξάβιδο

Αθήνα 2012

Για την μετεγγραφή Λουκάς Σαμαράς              :)

Θυμάμαι παλιά με τα βινύλια και τις κασσέτες ,ή και τα μπομπινόφωνα για όσους τα πρόλαβαν .Θυμάμαι επίσης αυτό το αυτοκολλητάκι πάνω στα εξώφυλλα των δίσκων home taping is killing music κάπου εκεί στα 80........νομίζω όλοι μας το κάναμε γιατί δεν είχαμε τη δυνατότητα να αγοράσουμε όλα αυτά που μας άρεσαν ,ή δεν μας άρεσε όλος ο δίσκος κλπ κλπ .

Θα θυμάστε επίσης κάποια δισκάδικα που αντέγραφαν παράνομα σε κασσέτες τα άλμπουμ ,ή μας έφτιαχναν κατά παραγγελία συλλογές σε κασέτες. Παραταύτα τους δίσκους που πραγματικά αγαπάγαμε τους αγοράζαμε .Δεν ήταν μόνο η πιστότητα του βινυλίου σε σχέση με τη κασσέτα ,ήταν και το εξώφυλλο, οι στίχοι κλπ κλπ. Συνήθως δε τα καλά άλμπουμ τα ψάχναμε και σε βινύλια εισαγωγής ,μια τα ελληνικά ήταν τις περισσότερες φορές για κλωτσιές.

Σιντί σε στυλ συλλογής δεν έγραψα ποτέ ,όπως παλιά που έγραφα κασσέτες από δικά μου βινύλια ,ή φίλων, μια φίλη μου όμως φρόντιζε όποτε φεύγαμε ταξίδι να μου γράφει από καμιά δεκαριά κάθε φορά ,άσχετα αν στο αμάξι μου ο θόρυβος της μηχανής δεν επιτρέπει την ακρόαση  ;D

Η αλήθεια είναι ότι το πράμα με το δίκτυο παραξεχύλωσε .Άνοιξαν οι ασκοί του αιόλου ,είναι τέτοιος ο όγκος των πληροφοριών από τόσες πηγές .Γίναμε άπληστοι ,κατεβάζουμε απλά από συνήθεια ,όχι από ενδιαφέρον και αυτό είναι τελικά για μένα  χειρότερο , ακόμα κι απ την πειρατία, το ότι τελικά ο κόσμος δεν σέβεται πρώτα αυτό που ακούει,μια και το περνάει επιδερμικά και μετά ,ότι δεν σέβεται τη τσέπη του καλλιτέχνη

Μέχρι πριν 5-6  χρόνια κατέβαζα κι εγώ ,όχι σωρούς ,αλλά κατέβαζα και συνήθως κατέβαζα πράγματα που τα είχα ήδη σε βινύλια  ;D  Έτσι κι αλλιός αυτυό δεν κάναμε? Ένα καλό άλμπουμ ,πάντα το αντιγράφαμε και σε κασσέτα για να μη φθίρεται .

Πλέον δεν με απασχολεί ,ότι ήθελα το έχω σε διάφορες μορφές :) άντε κανά καλό βιντεάκι από το σωλήνα να το καβατζώσω , ξέρω παράνομο είναι κι αυτό 

Αυτό, που μάλλον θέλει να πει ο noe13 είναι, πως η δημοσιότητα που προκύπτει από την παράνομη δράση της πειρατείας, δε φαίνεται να χαλάει και κανέναν, ούτε και κάποιος την έχει αποποιηθεί, μέχρι τώρα.

μονο που αυτο δεν το εκαναν οι ...εταιρειες (οι οποιες μια χαρα πουλουσαν και μαλιστα περισσοτερο πριν ξεκινησουν τα loudness wars) αλλα οι...καλλιτεχνες τους με πρωτον απο ολους τον Iggy Pop... ;D & τους OASIS (που πρωτοι εκμεταλευτηκαν την δυνατοτητα του ψηφιακου σηματος να μην παραμορφωνει σε εξωφρενικα υψηλες τιμες) ,επισης η τακτικη του πουσαρισμενου μαστερινγκ ηταν παρα πολυ συνηθισμενη στη χρυση εποχη της σοουλ (ειδικα η Motown του μαμουσε τη μανα,τα μισα singles της ειναι distorted... ;D)

 

και παλι ομως ειναι υπερβολη να λεμε οτι ΟΛΑ τα εμπορικα αλμπουμ ειναι λιμιταρισμενα στο θεο και εχουν distortion ,ισα-ισα τα περισσοτερα ειναι πολυ λογικα ,συνηθως τα μεταλα και οι r&bαδες τα σκιζουν στην ενταση τα αλμπουμ τους (μια και αυτη η μουσικη ετσι κι αλλοιως δεν εχει δυναμικες)

Συμφωνώ στα πιο πολλά, λέω απλώς ότι μέχρι το digital να κατασταλάξει και μέχρι οι αγχωτικοί για νούμερα και πωλήσεις μάνατζερ να καταλάβουν ότι το πάνε λάθος, έγιναν πολλά πειράματα στα αυτιά μας και ακούσαμε πολλή άμουση μουσική (ιδίως κάπου στο 1997-2002). Αυτό σωρευτικά μαζί με πολλά άλλα πράγματα βοήθησαν στην υποβάθμιση της μουσικής (ένα από αυτά και η ποιότητα του mp3, επίσης άμουση, ιδίως στα πρώτα χρόνια του p2p με το χαμηλό bandwidth των 128 kbps, για την οποία φυσικά δεν φταίνε οι εταιρείες).

Θα μου πεις καταλαβαίνει ο άμουσος ακροατής το υπερβολικό compression ή την έλλειψη αρμονικών ή δυναμικών ή το υπερβολικό loudness κ.λπ.; Ναι, έχω τη θεωρία ότι υποσυνείδητα τα αντιλαμβάνεται αυτά σαν μειωμένη απόλαυση (όπως ας πούμε η ερωτική έλξη ενός ατόμου λειτουργεί αδιόρατα χάρη στις φερομόνες και δεν γίνεται αντιληπτή αλλά ωστόσο υπάρχει).

Ψυχοακουστικά ένα κομμάτι που είναι συνεχώς loud π.χ., ίσως να σε τσιτώνει και να μη σε αφήνει να το απολαύσεις στο 100%. Απολαμβάνεις κυρίως τον πολύ λουστράτο ήχο του (περιτύλιγμα), το γαμάτο βίντεο κ.λπ. και λιγότερο το περιεχόμενο. Το να γίνει όμως η μουσική εμπειρία έστω ένα κλικ φτωχότερη και πιο μηχανιστική δεν βοηθάει το μουσικό αγαθό/προϊόν, όπως θέλεις πες το, να διατηρήσει την "υπόληψή" του.

Το να προσάπτεις αρνητικά χαρακτηριστικά σχετικά με κουλτούρα σε μια κατηγορία ανθρώπων, δεν αποδεικνύει απαραίτητα ότι η συμπεριφορά της συγκεκριμένης κατηγορίας είναι περισσότερο λάθος. Το λογικό βήμα από το "αυτοί που κατεβάζουν μουσική δεν είναι πραγματικοί λάτρεις της τέχνης" στο "άρα, το κατέβασμα μουσικής είναι λάθος", είναι επισφαλές.

Υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται να καταλήγουν σε συμπεράσματα. Το αποφεύγουν. Όσα στοιχεία και αν τους δώσεις, αυτοί κρίνουν ότι χρειάζονται ακόμη περισσότερα.

ΟΚ, αλλά - όπως μάλλον έχεις καταλάβει - εγώ δεν ανήκω σε αυτούς.

Στο παρόν thread έχουμε το εξής φαινόμενο: μερικές από τις πιο προσβλητικές κουβέντες που θα μπορούσαν να γραφούν για τους μουσικούς, διατυπώθηκαν από ένα τύπο ο οποίος μπήκε στο νοιζ για να μας ενημερώσει ότι το σύνολο της μουσικής που ακούει είναι κλεμένη. Επειδή εγώ δεν πιστεύω στις συμπτώσεις, λέω ότι αυτές οι δύο ιδιότητες είναι αλληλένδετες, ότι δηλαδή ΜΟΝΟ ένας τύπος σαν αυτόν, θα μπορούσε να γράφει τόσο μεγάλες μαλακίες (δες μόνος σου τι έγραψε).

Οπότε, δεν υπάρχει τίποτε αυθαίρετο στο ότι "προσάπτω αρνητικά χαρακτηριστικά" για το οποίο με μέμφεις: τουλάχιστον στον περιορισμένο μικρόκοσμο αυτού του thread (αλλά και παρομοίων στο παρελθόν) αυτή η στάση μου είναι αυταπόδεικτα δικαιολογημένη με ισχύ 100%.

Αν (και όταν) βρεις ένα οπαδό της αντίληψης του ότι πρέπει να κλέβεται το μουσικό έργο, ο οποίος στις υπόλοιπες πτυχές της ζωής του και στη δημόσια εικόνα του παροτρύνει σε σεβασμό απέναντι στη μουσική και τους μουσικούς, έλα να μας τον δείξεις και θα χαρώ να συμφωνήσω.

Μέχρι τότε, και παρά το γεγονός ότι εγώ δεν έχω τη μουσική σαν επάγγελμα, έκανα το ελάχιστο που μου υπαγόρευσε το φιλότιμό μου: πήγα και άνοιξα το άλλο thread προτείνοντας μία μέθοδο για να μην έχουμε παρόμοιες γελοιότητες στο μέλλον.

ΑΝ η μουσική ήταν το επαγγελματικό μου αντικείμενο, ή έστω είχα έννομα δικαιώματα επί μουσικού έργου και διάβαζα αυτό το σιχαμένο ποστ του OP, ομού μετά των ειρωνειών του ότι είναι 12 ετών κλπ, το πιθανότερο είναι ότι θα είχα απαιτήσει από τον admin την εκπαραθύρωσή του και τη διαγραφή του thread.

Αυτά.

Ψυχοακουστικά ένα κομμάτι που είναι συνεχώς loud π.χ., ίσως να σε τσιτώνει και να μη σε αφήνει να το απολαύσεις στο 100%

τι να απολαυσεις ρε αρχηγε μου?

τα ...σιδερωμενα απο τα triggers & το compression  280 bpm του trash metal ή τα ....20-70 ΚΗΖ στα μπασα  των περισσοτερων R&B & Hip Hop  παραγωγων (που ετσι κι αλλοιως λογω της εποχης ειναι καρφωμενα μονιμα στο τοπ 10) που ετσι και ξεχασεις το loudness ανοιχτο στον ενισχυτη σου ερχεται το woofer στο κεφαλι? ;D

αν ακουσεις ΑΛΛΑ αλμπουμ που δεν ανηκουν σε αυτα τα ειδη θα δεις οτι το υπερβολικα mastering ειναι περισσοτερο μυθος παρα πραγματικοτητα για τη συντριπτικη πλειοψηφια της σημερινης μουσικης. 

95% αυτών που έχουν το Nuendo να μην πω τι το κάνουν

Ψαχνουν να βρουν τον τροπο που  να ηχογραφησουν καλα ηλεκτρικη κιθαρα και δεν τον βρισκουν?  ;D

 

 

Μέχρι τότε, και παρά το γεγονός ότι εγώ δεν έχω τη μουσική σαν επάγγελμα, έκανα το ελάχιστο που μου υπαγόρευσε το φιλότιμό μου: πήγα και άνοιξα το άλλο thread προτείνοντας μία μέθοδο για να μην έχουμε παρόμοιες γελοιότητες στο μέλλον.

trolley για να το παιρνεις τοσο σοβαρα  το μονο που μπορω να συμπερανω ειναι οτι η ζωη σου εξω απο το φορουμ πρεπει να ειναι απιστευτα βαρετη  :P

In others news το pirate bay αποφασισε να στειλει τους server του στο διαστημα  :P :P

«Ένα από τα τεχνικά θέματα που πάντα βελτιστοποιούμε είναι το που το τοποθετούμε τους servers πρώτης γραμμής. Είναι αυτοί που προωθούν την κίνηση σε μυστική τοποθεσία. Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε κάτι μοναδικό.

Η ανάπτυξη αυτόματων συσκευών με δυνατότητες πλοήγησης μέσω GPS, ο φτηνός εξοπλισμός για ασύρματη επικοινωνία και οι μικροί σε μέγεθος υπολογιστές που κυκλοφορούν σήμερα, μας επιτρέπουν να πειραματιστούμε με το να στείλουμε μικρούς σταθμούς οι οποίοι θα πετούν μερικά χιλιόμετρα πάνω από τη Γή. Κατ’ αυτό τον τρόπο, για να απενεργοποιηθούν οι servers μας, θα πρέπει να καταρριφθούν από μαχητικά αεροσκάφη. Με πράξη πολέμου.»

http://thepiratebay.se/blog/210  8) 8)

τωρα Nikolas με κατηγορεις αδικα αν το λες για μενα . δεν ειπα ποτε οτι κατι ειναι φτηνο και μπουρδα εγω προσωπικα ειπα οτι οι εποχες αλλαζουν και καλο θα ηταν οι καλλιτεχνες να προσαρμοστουν αλλιως θα βγουν χαμενοι. σκεψου σε αλλες μορφες τεχνης οπως την φωτογραφια και τη ζωγραφικη εχει γινει ηδη εδω και πολλα χρονια αυτο παρολα αυτα καποιοι προσαρμοστηκαν και επιβιωνουν