Προς το περιεχόμενο

Ελληνικο ροκ


aposperitis7

Προτεινόμενες αναρτήσεις

...Ετσι λοιπον το να καθομαστε σε ενα φορουμ και να προσπαθουμε να βγαλουμε πορισμα για το τι ειναι ροκ και ποιος ειναι ροκ, συζητωντας εχοντας ο καθενας στο μυαλο του διαφορετικα πραγματα χωρις ολοι να τα εχουμε βιωσει ειναι λιγο κουλο.

 

...Το ροκ πανω απο ολα ηταν βιωμα και σε καποιους αρεσε και σε καποιους αλλους οχι.

...οποιος γουσταρει να το ανακαλυψει το μονο που εχει να κανει ειναι να ψαξει και να το βρει και να το ζησει ...και στο τελος ισως να ανακαλυψει οτι δεν τον εκφραζει ρε φιλε..."υπαρχουν χιλιοι τροποι για να ζησεις" κι ακομα περισσοτεροι οταν ζεις οπως γουσταρεις κι εκφραζεσαι.

 

...Το ροκ δεν ειναι κληρονομικο δικαιωμα, ουτε φοραει ταμπελες...το ροκ εχει ταυτοτητα κι ανηκει σε αυτους που το νοιωθουν κι ας εκφραζονται σε οποια γλωσσα γουσταρουν.

 

      Υπαρχει ελληνικο ροκ οπως θα μπορουσε να υπαρξει και κινεζικο φλαμενγκο κι ισπανικο τσαμικο...οταν μιλαμε μονο για μουσικη, γιατι στην ουσια η χωρα μπαινει σαν επιθετικος προσδιορισμος προελευσης στο ειδος μουσικης που επελεξαν να παιζουν οι εκαστοτε μουσικοι...το αν το παιζουν καλα ειναι αλλο θεμα γιατι μπορεις αντικειμενικα να πεις οτι οι Deep Purple παιζουν πολυ καλυτερα απο τα Ξυλινα Σπαθια κι ο Coverdale εχει απιστευτη φωνη μπροστα σε εναν Παυλο.

 

     Υπαρχει ελληνικο ροκ οπως υπαρχει κι αμερικανικο, αγγλικο, ισλανδικο, αλβανικο, κλπ... οταν μιλαμε για τροπο ζωης γιατι στην ουσια εδω καποιοι επελεξαν να ζουν με καποιο τροπο που τους εκφραζει .....το αν ειναι αληθινο ειναι και παλι αλλο θεμα γιατι εδω δεν μπορεις να πεις οτι οι AC DC κι ο Lemmy ειναι πιο αληθινοι απο τους ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ και τον Ασιμο.

 

.....Παντα κατα την ταπεινη μου αποψη

 

 

 

ΥΓ: Τελικα δεν προλαβα να σας παραθεσω τον προβληματισμο μου, θα το κανω σε καποιο αλλο post.

 

 

 

 

πέστα ρε φίλε  ;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 253
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

@chorrer

 

Παρ' ότι δεν πρόλαβες (έλα παναγία μου) να διατυπώσεις τον προβληματισμό σου, πρόλαβες εν' τούτοις να περιγράψεις την ρομαντική εικόνα που περιέγραψες - και με την οποία έσπευσαν να συμφωνήσουν οι ρομαντικοί συνοδοιπόροι μας (:)).

 

Κοπίασες τόσο πολύ να χρωματίσεις την άποψή σου ώστε (προκειμένου να διατηρηθούν οι ισορροπίες) πρέπει να κάνω μία προβοκατόρικη δήλωση: τρίχες κατσαρές!!

 

Το άτομο που περιγράφεις δεν είναι ροκάς, είναι ένα τυπικό ελληνικό "καμάκι" το οποίο είχε και έχει ακριβώς τις ίδιες προσωπικές συνήθειες εδώ και περίπου σαράντα χρόνια: παράνομες και νόμιμες ουσίες, κανά μπανάκι στην Ίο και βάλε, ωραία μουσικούλα και ηλιοβασιλέματα στην άμμο. Τις βραδυνές φωτιές ξέχασες με μουσική από το ραδιάκι καθώς και την (απαραίτητη με τα παραπάνω) μνεία στον Μπομπ Μάρλευ.

 

Ειδες όμως πόσο δίκιο έχω; Από εδώ το πας, από εκεί το φέρνεις, πάλι στο τι γουστάρω/γουστάρεις/γουστάρουν κατέληξες, ξεχνόντας αυτά που ανέφερα στην τελευταία απάντησή μου.

 

...

 

Για την ιστορία:

α) η Ελλάδα που περιγράφεις είναι η Ελλάδα της δεκαετίας του 70 και όχι του 80, στην οποία υπήρχε επάρκεια έντυπης πληροφόρησης για όποιον ενδιαφερόταν (αν και ίσως όχι στα Μάταλλα).

 

β) Ο τύπος που περιγράφεις άκουγε Stones τη δεκαετία του 70, Doors τη δεκαετία του 80, Φλόϊντ τη δεκαετία του 90 και U2 σήμερα (αν και τώρα έχει αρχίσει να το μπολιάζει και με γκρικ μιούζικ). Απέχω.

 

γ) Βρήκα χαριτωμένη την αναφορά στο αλβανικό ροκ. Ειδικά όταν το παίζουν στην Αθήνα, θα έχει πολύ πλάκα, είμαι σίγουρος για την ανοχή και την έμπρακτη συμπάθεια του ελληνικού κοινού.

 

Συνέχισε όμως, φάση θα έχει - σίγουρα έχεις καλό λέγειν.

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Chorrer, αν και ιστορικά δε μπορώ να κρίνω τα λεγόμενά σου, μπορώ όμως να διαφωνήσω σε κάτι (στο άλλο με τον επιθετικό προσδιορισμό περί χώρας συμφωνώ). Το ότι τυπάκια που ντύνονταν *κάπως* και διασκέδαζαν *κάπως* ακούγανε ντε και καλά Ο,ΤΙ μα Ο,ΤΙ μουσική τους πασάρανε =οι γύρω τους, απλά για να πάνε με το ρεύμα, δε μπορώ να το θεωρήσω σοβαρή άποψη, και τα εν λόγω άτομα είναι ΑΚΡΙΒΩΣ τα τυπάκια που ακούνε σήμερα rnb για να ρίξουν καμιά γκόμενα, ή γιατί τους αρέσουν τα καλοκαιρινά clubs. Δεν το θεωρώ κακό ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ! Το τονίζω και το εννοώ απόλυτα αυτό!! Δεν είναι υποχρεωμένος κανένας να έχει κάποιο ενδιαφέρον για τη μουσική. Το εννοώ! Απλά προφανώς αυτό δε λέγεται "μου αρέσει η rnb" αλλά "ακούω rnb γιατί μου αρέσει το αντίστοιχο lifestyle" ή "ακούω rnb γιατί οι γκόμενες που μου αρέσουν ακούνε rnb". Άλλο η μουσική, άλλο το lifestyle. Εκτός αν όλοι οι blackάδες τη βρίσκουν να καίνε εκκλησίες και να σπάνε στο ξύλο μαύρους. Το οποίο προφανέστατα δεν ισχύει. X

 

Εγώ λοιπόν δε γουστάρω διακοπές τύπου ρούχλα, δε μου αρέσουν τα σκισμένα ρούχα και τα ξεβαμένα τζην, δε γουστάρω να βγάινω στα εξάρχια, προτιμώ να βγω στο Hilton (δεν έχω την οικονομική άνεση, κι έτσι δεν πολυβγαίνω σε ακριβά μέρη, μου αρέσουν όμως και το λέω ευθέως). Κάνω μπάνιο (συνήθως) δυο φορές τη μέρα, μου αρέσει να φοράω κολώνια (και μου αρέσουν ακριβές κολώνιες πολλές φορές) και να προσέχω πώς ντύνομαι, μου αρέσουν τα ακριβά αυτοκίνητα, ακριβά ρολόγια και όταν πηγαίνω διακοπές θα ήθελα να μένω σε ακριβά ξενοδοχεία (άλλο που δεν έχω τα λεφτά κι έτσι ούτε κι αυτό το κάνω) και δε μου αρέσει το camping. Ακούω όμως Beatles, Queen, Pink Floyd.... δεν αυτοπροσδιορίζομαι ως "ροκάς" γιατί θεωρώ γελοίο το να αυτοπροσδιορίζεσαι βάσει μουσικών προτιμήσεων (και ας είναι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον που είχα σε ολόκληρη τη ζωή μου), ΑΝ όμως έπρεπε, "ροκάς" θα έλεγα ότι είμαι. Είναι τελικώς λοιπόν ανάγκη να έχεις κάποιο χ image για να ακούς ροκ; Το ροκ είναι μουσική, όπως το τσιφτετέλι, η samba, η rap, η pop και το death metal. Μην της δίνουμε διαστάσεις που δεν έχει ;) Η μουσική είναι μουσική και η ζωή είναι ζωή.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@Wow!

 

Αδερφε αφου πρωτα σε ευχαριστησω για τα καλα σου λογια κι ιδιως για το γεγονος οτι γραφω "τριχες κατσαρες" να σε πληροφορησω οτι δεν εχω σκοπο να ξεκατινιαστω μαζι σου μεσω διαδικτυου...ειλικρινα εχει καταντησει αηδια η ειρωνεια κι η μαγκια που τρεχει απο τα μπατζακια καποιων οι οποιοι γραφουν ασφαλεις και κρυμενοι πισω απο την οθονη του υπολογιστη του.....κατα τα αλλα , πολυ ευχαριστως να σου απαντησω:

 

1. Ο μονος λογος που δεν προλαβα να "διατυπωσω τον προβληματισμο μου" ειναι οτι παρασυρθηκα στην προσπαθεια μου να δωσω μια γενικη εικονα σχετικα με το τροπο που εχω βιωσει εγω (κι αρκετοι αλλοι) το ροκ, ετσι ωστε οταν τελικα πω αυτα που με προβληματισαν να μην υπαρξουν παρεξηγησεις...

 

2. Το ατομο που περιγραφω δεν ειναι ενα, ουτε δυο μιλαω για χιλιαδες ατομα τα οποια μαζευομασταν σε μερη σαν αυτα που προανεφερα. Επιπλεον, δεν νομιζω οτι εκθειασα καποιες καταστασεις , ουτε προτεινα σε καποιον να ξεκινησει να μπεκροπινει και να κανει χρηση ουσιων...το μονο που προσπαθησα να κανω (και παλι) ηταν να δωσω την γενικη εικονα. Δεν υποστηριξα οτι ηταν ολα καλα κι αγια, ουτε οτι ολοι οι ροκαδες ειναι μπρατσαραδες και καλοι εραστες...αυτα μονος σου τα συμπερανες.

 

3. Δεν μπορω να καταλαβω που ακριβως ξεχασα αυτα που ανεφερες στο προηγουμενο ποστ και να σου πω την αληθεια ..ουτε που ακριβως διαφωνησαμε καταλαβα.

 

4. Οσον αφορα την ιστορια:

 

α. Να με συμπαθας αλλα νομιζω οτι πεφτεις κοματακι εξω...αυτα που περιγραφω εγω τα εζησα τελη 80-αρχες 90 ...και νομιζω οτι ειναι πρακτικα αδυνατον να τα εχω ζησει το 70 ...καθοτι γενηθηκα το 74  ;)

 

β. Για το 70 δεν θα σου μιλησω αλλα για το 80, μπορω να σου πω οτι εκτος απο τους Doors , υπηρχαν ηδη απειρα πασιγνωστα συγκροτηματα κι οχι μονο στο ροκ αλλα και στο μεταλ....επιπλεον υπηρχαν ηδη οι τρυπες, τα μωρα στην φωτια, ο Παπακωνσταντινου, ο Ασιμος, ο Παυλος, Ο πουλικακος, Ο λακης με τα ψηλα ρεβερ και τα λοιπα

 

γ. Αυτο με το αλβανικο ροκ δεν το πολυκαταλαβα να σου πω την αληθεια...γιατι σωνει και καλα θα πρεπει να σκεφτει ενας αλβανος (κινεζος,αραβας,εσκιμωος,κλπ) το πως θα τον αντιμετωπισει καποιο κοινο εκτος της χωρας του οταν αυτος γραφει για τα δικα του προβληματα, συμφωνα με τα δικα του βιωματα κι απευθυνεται σε ανθρωπους που βιωνουν τα ιδια με αυτον??

 

Τελος σε ευχαριστω που μ΄αφηνεις να συνεχισω, θα κανω οτι καλυτερο μπορω για να σε διασκεδασω.

 

ΥΓ: ...και για να μην γινει και καμια ιστορια με τον "προβληματισμο" μου εν πασει περιπτωση...δεν ειναι κατι τρομερο απλα ειδα πολυ προσφατα σε DVD τις βιογραφιες των DEEP PURPLE και των AC DC ....κι επαθα πολιτισμικο / ιδεολογικο / γνωστικο σοκ....δεν με παιρνει ομως παλι ο χρονος οποτε θα επανερθω.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Chorrer, αν και ιστορικά δε μπορώ να κρίνω τα λεγόμενά σου, μπορώ όμως να διαφωνήσω σε κάτι (στο άλλο με τον επιθετικό προσδιορισμό περί χώρας συμφωνώ). Το ότι τυπάκια που ντύνονταν *κάπως* και διασκέδαζαν *κάπως* ακούγανε ντε και καλά Ο,ΤΙ μα Ο,ΤΙ μουσική τους πασάρανε =οι γύρω τους, απλά για να πάνε με το ρεύμα, δε μπορώ να το θεωρήσω σοβαρή άποψη, και τα εν λόγω άτομα είναι ΑΚΡΙΒΩΣ τα τυπάκια που ακούνε σήμερα rnb για να ρίξουν καμιά γκόμενα, ή γιατί τους αρέσουν τα καλοκαιρινά clubs. Δεν το θεωρώ κακό ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ! Το τονίζω και το εννοώ απόλυτα αυτό!! Δεν είναι υποχρεωμένος κανένας να έχει κάποιο ενδιαφέρον για τη μουσική. Το εννοώ! Απλά προφανώς αυτό δε λέγεται "μου αρέσει η rnb" αλλά "ακούω rnb γιατί μου αρέσει το αντίστοιχο lifestyle" ή "ακούω rnb γιατί οι γκόμενες που μου αρέσουν ακούνε rnb". Άλλο η μουσική, άλλο το lifestyle. Εκτός αν όλοι οι blackάδες τη βρίσκουν να καίνε εκκλησίες και να σπάνε στο ξύλο μαύρους. Το οποίο προφανέστατα δεν ισχύει. X

 

Εγώ λοιπόν δε γουστάρω διακοπές τύπου ρούχλα, δε μου αρέσουν τα σκισμένα ρούχα και τα ξεβαμένα τζην, δε γουστάρω να βγάινω στα εξάρχια, προτιμώ να βγω στο Hilton (δεν έχω την οικονομική άνεση, κι έτσι δεν πολυβγαίνω σε ακριβά μέρη, μου αρέσουν όμως και το λέω ευθέως). Κάνω μπάνιο (συνήθως) δυο φορές τη μέρα, μου αρέσει να φοράω κολώνια (και μου αρέσουν ακριβές κολώνιες πολλές φορές) και να προσέχω πώς ντύνομαι, μου αρέσουν τα ακριβά αυτοκίνητα, ακριβά ρολόγια και όταν πηγαίνω διακοπές θα ήθελα να μένω σε ακριβά ξενοδοχεία (άλλο που δεν έχω τα λεφτά κι έτσι ούτε κι αυτό το κάνω) και δε μου αρέσει το camping. Ακούω όμως Beatles, Queen, Pink Floyd.... δεν αυτοπροσδιορίζομαι ως "ροκάς" γιατί θεωρώ γελοίο το να αυτοπροσδιορίζεσαι βάσει μουσικών προτιμήσεων (και ας είναι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον που είχα σε ολόκληρη τη ζωή μου), ΑΝ όμως έπρεπε, "ροκάς" θα έλεγα ότι είμαι. Είναι τελικώς λοιπόν ανάγκη να έχεις κάποιο χ image για να ακούς ροκ; Το ροκ είναι μουσική, όπως το τσιφτετέλι, η samba, η rap, η pop και το death metal. Μην της δίνουμε διαστάσεις που δεν έχει ;) Η μουσική είναι μουσική και η ζωή είναι ζωή.

 

Αδερφε εν ετει 2007 δεν μπορω να πω οτι διαφωνω και πολυ στα λεγομενα σου....η ροκ πλεον ισως ειναι μονο μουσικη...καθοτι το ροκ σαν σκεψη και τροπος ζωης ειτε εξελιχθηκε ειτε μεταλαχτηκε ειτε εξαφανιστηκε.....δεν προσπαθω να της δωσω διαστασεις που δεν εχει, προσπαθω να μιλησω για τις διαστασεις που ειχε και για το πως ξεκινησε ενα κινημα στον ελληνικο χωρο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αδερφε εν ετει 2007 δεν μπορω να πω οτι διαφωνω και πολυ στα λεγομενα σου....η ροκ πλεον ισως ειναι μονο μουσικη...καθοτι το ροκ σαν σκεψη και τροπος ζωης ειτε εξελιχθηκε ειτε μεταλαχτηκε ειτε εξαφανιστηκε.....δεν προσπαθω να της δωσω διαστασεις που δεν εχει, προσπαθω να μιλησω για τις διαστασεις που ειχε και για το πως ξεκινησε ενα κινημα στον ελληνικο χωρο.

Να σου πω, εγώ απλώς διαφωνώ εξ αρχής στο όλο θέμα. Δηλαδή η χ μουσική ήταν πάντα μουσική. Τώρα ότι ναι την πλαισίωνε ένα συγκεκριμένο lifestyle, ναι όντως ίσχυε για τις περισσότερες σκηνές, απλώς κατά τη γνώμη μου δε χρειάζεται να ακολουθείς αυτό το lifestyle για να πεις ότι μουσικά είσαι μέλος της σκηνής. Κατά τη γνώμη μου η μουσική και το lifestyle είναι εντελώς ανεξάρτητα πράγματα a priori, απλώς συχνά άτομα που έχουν κοινό γούστο στη μουσική έχουν και κοινό γούστο σε άλλα ζητήματα :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@chorrer

 

Δεν σκόπευα ούτε να σε προσβάλλω, ούτε να αμφισβητήσω τα βιώματά σου. Το "τρίχες κατσαρές" δεν αφορά το σύνολο των απόψεών σου (τις οποίες άλλωστε δεν ξέρουμε), αλλά αφορά αυτή τη προσπάθεια υποβιβασμού της συζήτησης για το ελληνικό ροκ σε ένα μανιφέστο βιωμάτων (το οποίο επίσης δεν είναι μόνο δική σου τάση). Ασφαλώς είσαι ευπρόσδεκτος και άξιος συζητητής μας, σόρυ να ακούστηκε αλλιώς.

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το ροκ δεν είναι μόνο μουσική, είναι και στάση-τρόπος ζωής και οι ροκάδες εκτός από το να ακούν αυτή την μουσική συνήθως έχουν και ένα πιο εναλλακτικό τρόπο σκέψης. Βέβαια τηρούμενων των αναλογιών όπως το RnB είναι τώρα στην μόδα έτσι κάποτε υπήρξε και το ροκ έστω και αν ταυτίστηκε με ένα κύμα ιδεολογικών και κοινωνικών αλλαγών στα 60 και κυρίως στα 70. Το ροκ επομένως δεν είναι μουσική  αλλά μια ξεκάθαρη και διαφορετική νοοτροπία από αυτή της μάζας και αυτό επέζησε τόσα χρόνια εκτός από την μουσική. Ροκ μπορεί να είναι και αυτός που ακούει δημοτικά τραγούδια.... μην βάζουμε ταμπέλες και ορίζουμε στερεότυπα όταν οι ίδιοι οι ροκάδες ανά τον κόσμο τις μισούν!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ρε μενέλαε και eye με γεια σας και χαρά σας....

 

και εγώ ρε Μενέλαε γουστάρω να παίρνω στο ψιλό τους φλώρους ή τους κάγκουρες που σνομπάρουν το ροκ ή το μέταλ ή το οτιδήποτε....(ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΣΥ ΟΥΤΕ ΤΟ ΡΟΚ ΣΝΟΜΠΑΡΕΙΣ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΣΑΙ, μιλώ γενικότερα).....έτσι;...και ακόμη δεν λεώ ότι είμαι ροκάς γιατί η λέξη έχει παραξηγηθεί απίστευτα...αν η πεμπτουσία ενός είναι να τον φωνάζουν Ροκά επειδή ακούει το Smoke On the Water ή το Break On Through τότε είναι ΕΤΗ χειρότερος από αυτούς που σου είπα ότι σνομπάρω! ;) :)

 

Το ροκ δεν είναι μόνο μουσική.....Έχει την μουσική πλευρά του (ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ) αλλά έχει και τη κοινωνική - την ανά τη ζωή - πλευρά του (ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ και αυτή)....Οι ιδεολογίες που αφορά ή που ενστερνίζεται το ροκ δεν αφορούν μόνο τη μουσική αλλά και τη ζωή...όλοι το ξέρουμε καλά αυτό.....Ο καθένας διαλέγει τι θέλει και τι του ταιριάζει....Ας μη μας πειράζει τόσο πολύ που το ροκ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙΤΑΙ από τη μάζα.....(δε λέω ότι σε πειράζει, ξαναμιλώ γενικότερα)....

 

Τέλος: Απίστευτα σωστή και ευστοχη ειναι η γνωμη σου chembeast για τις ταμπέλες που όντως οι σοβαροί ροκάδες (και όχι αυτοί που είναι για τα ματια του κόσμου) μισούν....

 

Ευχαριστώ, που με ακούσατε... ??? ??? ;D ;D ;D

...από την πολλή γκαργκανέλα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Λοιπόν από όλα τα ειχειρήματα που διάβασα για το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει ελληνικό ροκ το σημαντικότερο μου

φάνηκε να αυτό του Superfunk γιατί ήταν επί της ουσίας: μουσικολογικά το εξήγησε ο άνθρωπος και ομολογώ ότι

εντυπωσιάστηκα γιατί πραγματικά δεν το είχα σκεφτεί ούτε το είχα προσέξει τόσα χρόνια ότι το ροκ "feel"

έχει τονισμούς στο 2 και στο 4!!!

 

Με την ίδια λογική δεν υπάρχει ελληνικό blues. Πολλοί συμφωνούν παγκοσμίως ότι μόνο οι μαύροι μπορούν να παίξουν

blues γιατί μόνο αυτοί έχουν το "swing feel". Παρ' όλα αυτά πολλοί λευκοί τα καταφέρνουν περίφημα στα blues όπως

ίσως και αρκετοί Έλληνες τα καταφέρνουν καλά με το ροκ.

 

Οπότε τελικά μάλλον υπάρχει ελληνικό ροκ απλά διαφέρει από το πραγματικό rock και ίσως για τον άγγλο δεν είναι ροκ

αλλά για τον Έλληνα είναι αφού δεν καταλαβαίνει τι διαφορά...

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου